รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 98

ฉินอันอัน! คุณลืมไปแล้วใช่ไหมว่าตัวเองเป็นภรรยาของใคร?!” เขาจับมือเล็ก ๆ ของเธอที่กำลังดิ้นรนเอาไว้แน่นแล้วประสานมันไว้บนเหนือศีรษะของเธอ “ผมบอกให้คุณอยู่ห่างจากถังเฉียวเซิน อย่าท้าทายความอดทนของผม!”

เธอไม่เห็นเขาหงุดหงิดและบ้าคลั่งแบบนี้มาสักพักแล้ว

เห็นได้ชัดว่าเขาอ่อนแอมาก แต่ว่าความแข็งแกร่งของเขาก็ยังน่ากลัว

เธอไม่กล้าต่อต้านกลับ

เพราะว่าเธอยิ่งต่อต้านมากเท่าไหร่ ก็มีแต่จะกระตุ้นให้เขาปรามเธออย่างป่าเถื่อนยิ่งขึ้น

เพราะว่าเด็กในท้อง เธอจึง ทำได้แค่นอนอยู่นิ่ง ๆ และรอให้เขาระบายความไม่พอใจออกมาเท่านั้น

“ทำไมคุณไม่พูดล่ะ?” ดวงตาของเขามองใบหน้าเล็ก ๆ ของเธออย่างเร่าร้อน

เขาใช้นิ้วลูบแก้มเธอ และสุดท้ายก็เลื่อนจากคิ้วไปถึงหลังหู

“คุณอยากให้ฉันพูดอะไร? คุณอยากฟังอะไร ฉันจะพูดให้คุณฟัง” เธอพูดอย่างยอมรับชะตากรรม

ความโกรธในใจของเขา ดับลงทันที

“ฉินอันอัน ให้อภัยบาปของผมไม่ได้จริง ๆ เหรอ?” เสียงของเขาแหบแห้งและนุ่มนวล ฝ่ามือของเขาลอดผ่านโคนผมของเธอและจับด้านหลังศีรษะของเธอเอาไว้ในฝ่ามือ

ร่ายกายของเขาร้อนเล็กน้อย

เธอกลับรู้สึกร้อนมาก ๆ

“คุณไม่มีบาปที่ยกโทษให้ไม่ได้” ดวงตาของเธอขยับเล็กน้อย เลิกแสร้งทำ แต่ยังคงยืนกรานว่า “ฟู่ซื่อถิง คุณดีมาก ดีทุกอย่าง แต่ฉันอยากมีชีวิตที่สงบสุขค่ะ คุณช่วยสงเคราะห์ให้ฉันทีเถอะค่ะ!”

ความหวังในดวงตาของเขาพังทลาย ไม่อยากฟังเธอพูดอีกต่อไป

ริมฝีปากของเขาประกบปิดปากเล็ก ๆ ของเธอ

......

เวลาเที่ยง

บอดี้การ์ดมาเคาะประตู

จางหยุนเดินมาเปิดประตูแล้วเชิญเขาเข้ามา

“เจ้านายผมล่ะครับ?” บอดี้การ์ดตื่นตัวขึ้นมาทันทีเมื่อไม่เห็นใครอยู่ในห้องนั่งเล่น

จางหยุนชี้ไปที่ประตูห้องนอน “อยู่ในห้องแน่ะ”

บอดี้การ์ด “โอ้…”

บอดี้การ์ดต้องการถามว่าเขาจะออกมาเมื่อไหร่ แต่ก็รู้ว่าคำถามนี้ไม่จำเป็นต้องถามออกไป

ไม่มีใครรู้หรอกว่าเขาจะออกมาเมื่อไหร่ เว้นก็แต่ตัวของฟู่ซื่อถิงเอง

“ฉันทำอาหารกลางวันเสร็จแล้ว คุณอยากทานหรือเปล่า? มีคนอยู่ด้วยกับคุณอีกคนใช่ไหม? คุณเรียกเขาเข้ามาทานด้วยกันเถอะ!” จางหยุนรับรองพวกเขาอย่างอบอุ่น

บอดี้การ์ดเดินไปที่ประตูด้วยใบหน้าบูดบึ้งแล้วเอาหูแนบไปบนประตู