รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 99

เขาหลับสนิท บนตัวมีเหงื่อออกตลอดเวลา

ทว่าอุณหภูมิร่างกายปกติ

เธอนอนลงข้าง ๆ เขาด้วยความเหนื่อยล้า ไม่นานก็ผล็อยหลับไปเช่นกัน

……

เวลาบ่ายสามโมง

ฉินอันอันตื่นแล้ว

ในส่วนของกระเพาะอาหาร มวลความหิวเริ่มออกอาละวาด

เธอลุกจากเตียงทันที เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็ออกมาจากห้อง

บอดี้การ์ดและคนขับรถกำลังนั่งดูทีวีบนโซฟาในห้องนั่งเล่น

จางหยุนกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ในห้องครัว

ดูแล้วบรรยากาศช่างผสมกลมลืนกันอย่างมาก…

เพียงแค่ไม่ว่าจะมองยังไงก็เหมือนพวกาหลงรังอย่างไรอย่างนั้น

“อันอัน ลูกหิวหรือยัง?” จางหยุนวางโทรศัพท์ แล้วยกอาหารที่เธอทำไว้ออกมา

ฉินอันอันเดินไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วพูดกับคนขับรถว่า “อีกเดี๋ยวเจ้านายของคุณน่าจะตื่นแล้ว ตอนนี้คุณกลับไปเอาเสื้อผ้าที่สะอาดมาทีนะคะ”

คนขับรถลุกขึ้นทันที “ได้ครับ”

หลังจากคนขับรถออกไปแล้ว ฉินอันอันก็ปิดโทรทัศน์แล้วพูดกับบอดี้การ์ดว่า “แม่ของฉันเป็นไมเกรน เสียงดังไม่ได้ ตอนที่นายอยู่ที่นี่ก็ขอให้อยู่เงียบ ๆ ด้วย”

บอดี้การ์ดไม่กล้าคัดค้าน

ถึงยังไงเจ้านายก็อยู่บนเตียงของเธอ

แล้วก็ยังไม่รู้ว่าจะตื่นเมื่อไหร่

ถ้าหากหลับไปจนถึงช่วงค่ำล่ะ?

......

ความคิดของบอดี้การ์ดเป็นจริง ประมาณหกโมงเย็น บรรยากาศภายนอกก็มืดลง ทว่าภายในห้อง ฟู่ซื่อถิงกลับไม่มีวี่แววว่าจะตื่นเลย

จางหยุนหารือกับฉินอันอัน “อันอัน แม่ว่าคืนนี้จะไปนอนที่โรงแรม”

แน่นอนว่าฉินอันอันย่อมไม่เห็นด้วย “แม่ หนูไปปลุกให้เขาตื่นก็ไม่มีอะไรแล้วค่ะ”

บอดี้การ์ด “เขาเป็นคนป่วย! ต้องพักผ่อน! คุณห้ามปลุกเขา!”

ฉินอันอันถลึงตาใส่บอดี้การ์ด “ที่นี่บ้านฉัน!”

บอดี้การ์ดพูดกับจางหยุน “คุณป้าครับ ผมจะออกค่าโรงแรมให้เอง!”