ราชันอหังการ Emperor’s Domination จักรพรรดิบรรพกาล นิยาย บท 3128

ตอนที่ 3128 พลัดพรากจากกันด้วยความเป็นความตาย

ทุกคนต่างจ้องมองไปที่พระอาจารย์จินกวง ในเวลานี้ทุกคนล้วนพูดอะไรไม่ออก ความรู้สึกมากมายผุดขึ้นกลางใจ

พระอาจารย์จินกวงคือระดับปฐมบรรพบุรุษที่ยอดเยี่ยมมาก มีพลังแฝงสูงมากในอนาคต ผู้คนในแดนลัทธิเซียนจำนวนเท่าไรที่ให้ความเคารพเลื่อมใสในตัวของพระอาจารย์จินกวง และมีผู้คนจำนวนเท่าไรที่มองพระอาจารย์จินกวงเป็นแบบอย่าง

แต่ มาวันนี้แม้ว่าตัวเขาที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ท้ายที่สุดแล้วยังคงต้องสู้จนตัวตาย ทำให้ภายในใจของผู้คนจำนวนมากถึงกับรู้สึกสะเทือนอารมณ์เมื่อนึกถึงตรงนี้แล้ว

ในขณะเดียวกัน ภายในใจของทุกคนก็รู้สึกได้ว่า เวลานี้นาทีนี้ การตายด้วยน้ำมือของคนโหดอันดับหนึ่ง ก็ไม่มีอะไรต้องกังขา และหาใช่เรื่องราวที่ต้องอับอายอะไร

“ยังมีคำพูดอะไรจะพูดหรือไม่? ” หลี่ชิเย่มองดูพระอาจารย์จินกวงอย่างไม่สะทกสะท้าน และยิ้มบางๆ ทีหนึ่ง

สิ่งนี้ส่งผลให้ภายในใจของทุกคนรู้สึกตื่นเต้นและตื่นตระหนก ได้เวลาต้องกล่าวคำสั่งเสียก่อนตายแล้ว เวลานี้ทุกคนต่างกลั้นลมหายใจจ้องมองดูพระอาจารย์จินกวง

คนเราท้ายที่สุดย่อมหนีความตายไม่พ้น เพียงแต่ด้วยความสำเร็จของพระอาจารย์จินกวงแล้ว เวลานี้ยังคงมีอายุน้อยเกินไป ยังมีเรื่องราวจำนวนมากยังไม่ได้ทำ ย่อมมีความเสียใจมากมายเหลือเกินอยู่ในใจ

ดังนั้น เวลานี้ทุกคนต่างจ้องมองดูพระอาจารย์จินกวง รอคอยการกล่าวคำสั่งเสียของเขา

พระอาจารย์จินกวงที่เดิมมีท่าทีไม่สะทกสะท้าน และรู้ว่าตนเองนั้นมีเวลาไม่มากแล้วถึงกับมีท่าทีสลด และทอดถอนใจเบาๆ จากนั้นมองไปที่ตรงนั้น ที่ที่จักรพรรดิซีหวงปรากฏตัว ด้วยบุคลิกลักษณะที่ยอดเยี่ยมในหล้า งามหยาดเยิ้ม มีผู้หญิงเพียงไม่กี่คนในหล้าที่สามารถเทียบเคียงกับนางได้อีกแล้ว

“ชีวิตนี้ข้าไม่เสียใจอีกแล้ว “ พระอาจารย์จินกวงจ้องมองภรรยาของตน เอ่ยขึ้นเบาๆ ว่า “ชาตินี้สามารถแต่งเจ้าเป็นภรรยาถือเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของข้า และถือเป็นเกียรติที่ยิ่งใหญ่ที่สุด” ครั้นเอ่ยมาถึงตรงนี้แล้ว แววตาเปี่ยมด้วยความรักอันลึกซึ้ง

จักรพรรดิซีหวงก็จ้องมองไปที่พระอาจารย์จินกวง แววตาเปี่ยมด้วยรักละมุน น้ำเสียงที่นุ่มนวลน่าฟัง เอ่ยขึ้นเบาๆ ว่า “ข้าภูมิใจในตัวท่าน สามารถเป็นภรรยาของท่านเป็นเรื่องที่น่าภาคภูมิใจที่สุดชั่วชีวิตของข้า”

ในเวลานี้ พวกเขาสองสามีภรรยาต่างจ้องหน้ากันและกัน เสมือนหนึ่งเวลาได้แข็งตัวไปแล้วอย่างนั้น

ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่รู้สึกสั่นเทาในใจ ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่ภายในใจรู้สึกเศร้าใจ เมื่อมองเห็นภาพนี้แล้ว

ในทัศนะของผู้คนมองว่า พระอาจารย์จินกวงและจักรพรรดิซีหวงคือผู้ที่ประหนึ่งสวรรค์บันดาล เป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ พวกเขาคือคู่ครองที่มีความเหมาะสมมากที่สุด เป็นคู่รักที่มีความโดดเด่น รู้ใจกัน และหาได้ยาก ทำให้ผู้คนในหล้าจำนวนมากต้องอิจฉา

กล่าวสำหรับผู้ชายแล้ว หากสามารถแต่งผู้หญิงอย่างจักรพรรดซีหวงเป็นภรรยา ยังจะต้องการสิ่งใดอีกเล่า กล่าวสำหรับผู้หญิงแล้ว หากสามารถแต่งเป็นภรรยากับผู้ชายอย่างพระอาจารย์จินกวง ชีวิตนี้ยังจะต้องการสิ่งใดเล่า?

ขณะที่พระอาจารย์จินกวงและจักรพรรดิซีหวงจ้องมองกันด้วยความรักอันลึกซึ้งนั้น ฟ้าดินเงียบสงัด เวลาเหมือนหนึ่งได้หยุดการเคลื่อนไหวอย่างนั้น ลักษณะเช่นนี้แหละ เหมือนว่าได้ผ่านไปเป็นพันเป็นหมื่นปีแล้วอย่างนั้น

นาทีนี้ทุกคนต่างกลั้นลมหายใจเอาไว้ ไม่กล้าส่งเสียงใดๆ ออกมา ไม่มีใครต้องการไปขัดขวางทำลายความรักอันลึกซึ้งระหว่างสามีภรรยาของพวกเขาในเวลานี้

พระอาจารย์จินกวงและจักรพรรดิซีหวงจ้องตากันด้วยความรักที่ลึกซึ้ง เวลานี้พวกเขาไม่จำเป็นต้องมีคำพูด จิตใจตรงกัน แม้จะเป็นเพียงแววตาเท่านั้น ทุกอย่างล้วนชัดเจนอยู่แล้วโดยไม่ต้องกล่าวให้มากความอีก

กาลเวลาเสมือนดั่งสงบนิ่ง และไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าใดแล้ว พระอาจารย์จินกวงได้ละสายตากลับ แล้วมองไปที่ตำแหน่งที่เจ๋อหลงอยู่

“ขอบคุณผู้อาวุโสที่คอยปกป้องคุ้มครองมาโดยตลอด เสียดาย ข้าทำให้ผู้อาวุโสต้องผิดหวังแล้ว” พระอาจารย์จินกวงกล่าวต่อเจ๋อหลง

“ไม่ ท่านคือศิษย์ที่มีความโดดเด่นมากที่สุดที่ข้าเคยสอนมาชั่วชีวิต” เจ๋อหลงกล่าวว่า “ท่านคู่ควรให้ข้าภาคภูมิใจชั่วชีวิต ท่านคือศิษย์ที่ยอดเยี่ยมที่สุด! ”

ผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างรู้สึกสะเทือนใจเมื่อได้ฟังการกล่าวคำอำลาเช่นนี้ ท้ายสุดแล้วยอดปฐมบรรพบุรุษแห่งยุคกำลังจะเดินไปถึงจุดสิ้นสุดของชีวิตแล้ว

“จินกวงรู้สึกละอายใจ ทำให้ทุกคนต้องผิดหวัง” เวลานี้ พระอาจารย์จินกวงได้กล่าวกับศิษย์ของเขาเซียนถงซานทั้งหมด

เวลานี้ศิษย์และยอดฝีมือทั้งหมดของเขาเซียนถงซานคุกเข่าอยู่กับพื้นเต็มไปหมด ศิษย์และยอดฝีมือของเขาเซียนถงซาทั้งหมดล้วนโขกศีรษะให้กับพระอาจารย์จินกวง แม้จะไม่มีใครพูดอะไรออกมา แต่ว่า ภายในใจของพวกเขาล้วนแสดงคารวะสูงสุดต่อพระอาจารย์จินกวง พระอาจารย์จินกวงคือนายที่คู่ควรให้พวกเขาภักดี!

ในเวลานี้ บรรยากาศทั่วฟ้าดินเต็มไปด้วยความรู้สึกเศร้าอาดูรของการจากลา ในใจของทุกคนอดรู้สึกสะเทือนใจไม่ได้ กระทั่งได้มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่น้ำตานองหน้าท่ามกลางไร้ซุ่มไร้เสียงนี้แล้ว แม้แต่ผู้ที่ไม่เคยรู้จักกับพระอาจารย์จินกวงมาก่อน เวลานี้กถึงกับน้ำตาไหลออกมาเงียบๆ

แม้แต่บรรดาบรรพบุรุษ ระดับคงความอมตะตลอดกาลที่เคยมีประสบการณ์ผ่านการจากลาด้วยความเป็นความตายมามากมาย ก็อดรู้สึกเสียใจในใจอยู่บ้างไม่ได้ จะอย่างไรเสียมาวันนี้พวกเขาต้องมองเห็นระดับปฐมบรรพบุรุษอายุน้อยจากโลกนี้ไปกับตา

“ก่อนที่จะตาย ข้าขอร้องพี่ท่านอย่างหนึ่งจะได้หรือไม่? ”พระอาจารย์จินกวงที่มองดูหลี่ชิเย่ด้วยท่าทีหนักแน่น

ในเวลานี้เปลวไฟเกือบจะเผาไหม้ร่างกายของพระอาจารย์จินกวงจวนจะหมดแล้ว กล่าวได้ว่าอีกไม่นานพระอาจารย์จินกวงก็จะต้องถูกไฟของตนเผาจนกลายเป็นเถ้าอย่างสิ้นเชิง เมื่อถึงเวลานั้นแล้ว พระอาจารย์จินกวงจะหายวับไปกับตาในพริบตาโดยสิ้นเชิง

“เรื่องอะไร? ” หลี่ชิเย่ยิ้มๆ และเอ่ยขึ้น

“คนเราสุดท้ายก็ต้องตาย” พระอาจารย์จินกวงกล่าวขึ้นเบาๆ ว่า “ข้าไม่หวาดกลัวในความตาย เพียงแต่ อยากขอวิธีการตายเท่านั้นเอง หากพี่ท่านยินยอม โปรดช่วยเหลือข้าอีกแรง ใช้สิบสามลัคนาสังหารข้าก็พอ ชีวิตนี้ข้าก็พึงพอใจแล้ว”