ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 113

…ช่างกล้า อาจหาญเช่นนี้เลยหรือ!

ดวงตาของลู่เจี้ยเบิกกว้างและดวงตาที่ลึกซึ้งนั้นส่องแสงประกาย ทำให้มองไม่ออกว่ากำลังสุข ทุกข์หรือตกใจอยู่กันแน่

หญิงสาวผู้กล้าหาญคนนี้ คาดไม่ถึงว่า…

รสชาติดีนัก! เจียงหลีแอบชื่นชมในใจ

ผิวที่หอมหวานของลู่เจี้ย ทำให้นางอดใจไม่ไหวที่จะเลียติ่งหูที่แดงก่ำขึ้นอีกครั้ง

พอถึงครั้งนี้ ลู่เจี้ยถึงกับระเบิดออกมา

พลังลับที่ซ่อนอยู่ภายในร่างกายของเขาได้ระเบิดออกมาและก่อตัวเป็นพายุหมุนไร้รูปร่าง ล้อมรอบอยู่ข้างกายเขา

เพียงแต่พลังที่ปรากฏขึ้นนี้ ก็ถูกร่างกายที่โลภของเจียงหลีกำลังดูดซับอยู่

อาการบาดเจ็บทั้งภายในและภายนอกร่างกายของนางภายใต้คุณประโยชน์ของพลังนี้ ทำให้ได้รับการฟื้นฟูอย่างน่าประหลาดใจ เจียงหลีรู้สึกว่าร่างกายของตนค่อยๆ ร้อนขึ้น ราวกับว่ากำลังแช่น้ำพุร้อนอยู่

เจียงหลีมีความสุขนัก โดยความตื้นตันนี้ได้พุ่งออกมาจากดวงตาของนาง

การเคลื่อนไหวในมือ ยังไม่หยุดนิ่ง!

“เจียงหลี!”

ลู่เจี้ยระงับความโกรธเอาไว้ กัดฟันเรียกชื่อหญิงสาวผู้กล้าหาญนางนี้

แต่ทว่า ไม่รีรอให้เขาตำหนิตนก่อน หญิงสาวใช้มือทั้งสองประคองแก้มของเขาไว้ ไม่ยอมให้ขยับ

ลู่เจี้ยมองไปที่หญิงสาวซึ่งนอนอยู่บนตัวเขา ดวงตาทั้งคู่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ มิใช่ว่าเขาจะไม่รู้สึกถึงพลังภายในร่างกายที่ได้ปล่อยรั่วไหลออกมา

เป็นเพราะรู้สึกได้ ถึงรู้สึกตกใจเช่นนี้

นางสามารถทำให้พลังภายในร่างกายข้าปล่อยรั่วไหลออกมาด้วยวิธีนี้จริงๆ หรือเนี่ย!

ครั้งที่แล้ว ครั้งนี้!

ในที่สุด ลู่เจี้ยก็แน่ใจแล้วว่าเพราะเหตุใดผู้หญิงคนนี้ถึงมักจะยั่วยวน ล่อใจเขาอย่างกล้าหาญเป็นระยะๆ เป็นเพราะนางรู้ความลับนี้มานานแล้ว

เพราะพลังในร่างกายของเขามีประโยชน์ต่อนาง จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมนางถึงเข้ามาสนิทสนม เข้ามายั่วยวนตนเช่นนี้

พอลู่เจี้ยรู้ความจริงแล้ว ก็รู้สึกโกรธเคืองในใจ

ร่างกายที่เคยเงียบสงบ บัดนี้ กลับเข้าสู่ภาวะปกติแล้ว

ลู่เจี้ยผลักเจียงหลี หมุนตัวแล้วกดนางไว้ใต้ตัวเขา

การล้มทับตอบโต้ที่ไม่ทันตั้งตัวเช่นนี้ ทำให้ดวงตาทั้งสองข้างของเจียงหลีเบิกกว้าง เขาจ้องมองสาวงามที่มีใบหน้าหม่นหมองเล็กน้อยอย่างไม่ละสายตา

เกิดอะไรขึ้นกันแน่

เขาอธิบายไม่ถูก

มือที่มีขนาดใหญ่ของลู่เจี้ยจับข้อมือทั้งสองข้างของนางไว้แน่น แล้วกดไว้กับเตียง

ผ้าห่มที่ยุ่งเหยิงคลุมทั้งสองคนไว้ ทำให้เห็นแสงสว่างบนเนินอกของเจียงหลีไม่ชัดเจนนัก

น่าเสียดายที่ดวงตาของลู่เจี้ยในเวลานี้กลับชัดเจน และความโกรธที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกก็ปรากฏขึ้น เขามิได้หลงใหลกับความงามที่อยู่ตรงหน้าเลยและที่สำคัญคือไม่ได้ตามใจใครบางคนตามที่ผู้นั้นปรารถนาได้อีกแล้ว ใบหน้าที่ตึงแน่นและการเม้มปาก ล้วนถ่ายทอดอารมณ์ที่ไม่ดีนักของเขาในขณะนี้

ผมดำเงาถูกลู่เจี้ยปกคลุมอยู่ แสงที่อยู่ตรงหน้าของเจียงหลีเปลี่ยนเป็นมืดสลัวเล็กน้อย

ทว่า นางยังคงสังเกตเห็นได้ว่าลู่เจี้ยมีบางอย่างที่ผิดปกติไป เขากำลังโกรธอยู่!

นี่เป็นครั้งแรกที่เจียงหลีรู้สึกได้ถึงความโกรธอย่างรุนแรงจากลู่เจี้ย เขาเก็บซ่อนอารมณ์ที่แท้จริงของตัวเองไว้อย่างดีเยี่ยมจนผู้คนไม่สามารถรับรู้ได้โดยง่าย นับประสาอะไรกับการคาดเดาว่าอารมณ์ทุกข์สุขของเขาว่าจริงหรือปลอม

“ท่านโกรธหรือ” เจียงหลีไม่ได้ขัดขืน เพียงแต่เอ่ยถาม

คำพูดของผู้หญิงคนนี้ ทำให้ลู่เจี้ยถึงกับแอบยิ้มที่มุมปาก

ในรอยยิ้มมีอารมณ์ของการเสียดสีเล็กน้อยปนอยู่ด้วย เขากำลังหัวเราะตัวเอง เพราะคาดไม่ถึงว่าจะถูกเด็กสาวตัวเล็กๆ คนหนึ่งเล่นงานเช่นนี้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน