“นางจะผสานเข้ากับเสวียนกังกุย!”
คำพูดของไป๋เซี่ยงเลี่ย เหมือนกับโยนหินก้อนใหญ่ลงในทะเลสาบที่เงียบสงบ ทำให้เกิดระลอกคลื่น
อะไร!
หลอมรวมเข้ากับเสวียนกังกุยหรือ
ตอนนี้เนี่ยนะ
ทุกคนต่างตกตะลึง ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าจะมีคนกล้าทำแบบนี้
ใครๆ ก็รู้ว่าการจะผสานเข้ากับวิญญาณยุทธ์ ต้องมีสภาพร่างกายที่ดี และวิญญาณยุทธ์ต้องยอมผสานด้วย ในขั้นตอนผสาน ก็ห้ามได้รับการรบกวน มิฉะนั้นจะได้รับบาดเจ็บอย่างสาหัส
แต่สาวน้อยชุดดำที่บุ่มบ่ามโผล่ออกมาล่ะ
ตอนนี้ท่าทีที่ไม่ปกติของเจียงหลี ในสายตาของผู้คน เป็นพียงการกระทำที่ไม่รอบคอบ ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่ผู้คนตกตะลึง ก็มองดูอยู่อย่างเงียบๆ แม้แต่ไป๋เซี่ยงเลี่ยก็ทำเช่นนั้นเหมือนกัน
พวกเขาเชื่อว่าไม่ต้องลงมือ ครู่เดียวเสวียนกังกุยก็เหยียบสาวน้อยใจกล้าคนนี้ตายแล้ว
เจียงเฮ่าที่ซ่อนตัวอยู่ เป็นห่วงน้องสาวมาก แต่ทว่าคำพูดของน้องสาวก่อนหน้านี้ กลับวนเวียนอยู่ข้างหูเขาตลอด
ข้าจะใช้โอกาสนี้ ผสานเข้ากับเสวียนกังกุย ถ้าหากว่าข้าทำแบบนี้ ในตอนแรกเริ่ม พวกเขาจะไม่ลงมือแน่นอน ทำเพียงแค่รอให้ข้าถูกเสวียนกังกุยฆ่าตาย ข้าจะได้ช่วงเวลาตรงนี้โดยไม่ต้องสงสัย แต่ถ้าหากการผสานของข้ามีแนวโน้มจะสำเร็จ พวกเขาจะทนไม่ไหวลงมือกับข้าอย่าแน่นอน เพื่อขัดขว้างข้าผสานเข้ากับเสวียนกังกุย ถึงตอนนั้นก็ต้องพึ่งท่านพี่แล้ว พยายามช่วยถ่วงเวลาให้ข้าให้ได้นานที่สุด ถ้าหากว่าไม่ไหว ก็ถอย!
นี่คือแผนการของเจียงหลี
…
ในหนองน้ำ แสงสีทองของเนตรญาณที่เจิดจ้า เปลี่ยนเป็นอักษรลึกลับ ปกคลุมไปทั่วทั้งตัวเสวียนกังกุย
บนหลังของมันมีเงาดำเล็กๆ อยู่
เจียงหลีอยู่ท่ามกลางรอยแตกบนหลังของมัน รอบๆ กระดองราวกับยอดเขาแหลมคมที่ตั้งตรง
โฮกกกกก
เสวียนกังกุยคำรามด้วยความโกรธ โยกไปโยกมาอย่างสุดพลัง ต้องการจะให้เงาดำบนหลังของมันกระเด็นออกไป ต้านทานพลังที่ถูกดูดเข้าไปในเนตรญาณ
“คนเลว! ออกไป! ข้าจะเหยียบเจ้าให้ตาย!” เสียงหญิงสาวที่อ่อนโยนและดูงี่เง่าดังขึ้นมาอีกครั้ง
ครั้งนี้ มันพูดกับเจียงหลีคนเดียว
เจียงหลีเกาะหลังมันไว้แน่น ยิ้มมุมปาก แววตาแวววาวเป็นพิเศษ “เจ้าก็เลิกขัดขืนได้แล้ว ผสานเข้ากับเนตรญาณที่สองของข้าเสียดีๆ ข้าให้สัญญาว่ามากับข้าจะไม่มีทางทำให้เจ้าเสียศักดิ์ศรีเด็ดขาด”
“ไม่ไป! ไม่ไป! จะนอน! จะนอน!” เสวียนกุงกัยโยกหัวที่ใหญ่มหึมา โยกไปที่ไหนก็มีลมพัดรุนแรง
ผู้คนที่โจมตี ตอนนี้หยุดโจมตีโดยไม่ได้นัดหมาย ถอยหลังไปหนึ่งก้าว เหมือนดูเรื่องสนุกๆ อยู่ รอให้เจียงหลีตายนั่นเอง
คำตอบของเสวียนกังกุย ทำให้เจียงหลีกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่
ถึงแม้ว่าจะไม่ตรงกับคำตอบที่อยากได้ แต่กลับรู้สึกว่าเสวียนกังกุยตัวนี้น่ารักจัง!
“เจ้าเต่าเชื่อฟังนะ ไปกับข้า! มิฉะนั้นคนเลวพวกนี้จะทำร้ายเจ้า!” น้ำเสียงของเจียงหลี ราวกับพ่อค้าที่ลักพาตัวหญิงสาวอย่างไรอย่างนั้น
โชคดีที่แม้เสียงของนางไม่ดัง แต่เสวียนกังกุยก็ได้ยิน มิฉะนั้นเกรงว่าคนข้างล่างที่ได้ยินคำเกลี้ยกล่อมของนางจะไม่รอจนถึงตอนที่เสวียนกังกุยฆ่านาง
“ไม่ฟังๆ! พวกเขาไม่มีน้ำยาทำอะไรข้า!” เสวียนกังกุยยังคงไม่ยอม
เวลาไม่คอยใคร เจียงหลีขมวดคิ้วเล็กน้อย
ถ้าหากเสวียนกังกุยยอมให้ความร่วมมือ จะก็สามารถเพิ่มความเร็วในการผสานได้ แต่ว่าตอนนี้เห็นได้ชัดว่านางเหลือเวลาไม่มากพอให้หลอกล่อ……อ้อ ไม่สิ เวลาเกลี้ยกล่อม!
ใช้ไม้อ่อนไม่ได้ ก็ต้องใช้ไม้แข็งแล้ว! พอเจียงหลีกัดฟัน แววตาก็เปลี่ยนเป็นดุดัน


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์