ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 150

“แข็งแกร่งมาก!”

“เขาเป็นใครกัน!”

การปรากฏตัวของลู่เจี้ย ทำให้การต่อสู้ทั้งหมดหยุดลง

ในตอนที่เขาปรากฏตัวทั้งที่อุ้มเจียงหลีอยู่ พลังลมปราณที่น่ากลัวจากตัวเขาก็ตลบอบอวลไปทั่วทุกสารทิศ ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดชะงัก ลู่จ้านอุ้มเจียงเฮ่าที่ไม่ได้สติ ถอยกลับไปข้างๆ เขาพูดเบาๆ ด้วยน้ำเสียงต่ำ “นายน้อย”

ลู่เจี้ยไม่ได้ตอบกลับ ในอ้อมแขนอุ้มเจียงหลีที่กำลังหลอมรวมเข้ากับเสวียนกังกุยอย่างอ่อนโยน บนตัวนางแสงสีทองยังคงเปล่งประกาย ตัวอักษรลึกลับวนอยู่รอบตัวนาง เหมือนกับว่าจะเคลือบผิวหนังของนางด้วยแสงสีทองอ่อนๆ

“……”

การต่อสู้ที่หยุดชะงักอย่างฉับพลัน ทำให้ผู้คนรอบๆ ตกอยู่ในความเงียบที่แปลกประหลาด

ลู่เจี้ยตัวสูงมาก ถึงแม้ว่าจะยืนอยู่ท่ามกลางผู้คน รูปร่างดูสูงสง่าอย่างเห็นได้ชัด ทำให้คนไม่อาจละความสนใจ ยิ่งไปกว่านั่น พลังลมปราณในตัวเขาที่แข็งแกร่งเช่นนี้ กดพลังของพวกเขาทุกคนที่อยู่ตรงนั้น

เขาถูกเสื้อคลุมสีดำปกคลุมทั้งตัวของเขา ทำให้เห็นหน้าไม่ชัด

แต่ว่าคนที่อยู่ตรงนั้น ยังรับรู้ได้ถึงความสูงส่งนั้นที่มีมาแต่กำเนิด พลังที่ทำให้คนสวามิภักดิ์

“เจ้าเป็นใคร” ไป๋เซี่ยงเลี่ยรู้สึกได้ว่าตัวเองถูกกดพลังอยู่ รู้สึกอึดอัดมาก

แต่ว่า ลู่เจี้ยยังคงไม่พูดอะไร

ผู้คนรับรู้ได้เพียงแค่สายตาที่เยือกเย็นคู่หนึ่งที่มองมายังพวกเขาจากใต้หมวกของเสื้อคลุมนั้น

แข็งแกร่งมาก!

ผู้คนกลืนน้ำลาย ในใจคิดจะถอย

พลังนี้ ไม่ได้เกิดจากพลังวิญญาณ ไป๋เซี่ยงเลี่ยรับรู้ในใจอย่างละเอียด ทันใดนั้นเขาก็ตาเบิกโพลงตะโกนเสียงสั่นออกมาว่า “เจ้าคือเนี่ยนจง! เนี่ยนจง!”

เนี่ยนจง!

ได้ยินที่เขาพูด ก็รู้ดีว่าคนที่เป็นเนี่ยนจงเป็นอย่างไร ต่างพากันตกใจมาก มองชายที่อุ้มหญิงสาวชุดดำด้วยความตะลึง

ครั้งนี้พวกเขาหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ

นางเด็กผู้หญิงคนนี้มาจากตระกูลที่มีอำนาจรึ เข้ามาในอาณาเขตหลิงอู่ คิดไม่ถึงว่าจะมีทั้งหลิงไซว่ เนี่ยนจงคอยปกป้อง และยังมีหลิงเจี้ยงติดตามมาด้วยอีก

เนี่ยนจง……เนี่ยนจงเมื่อเทียบกับหลิงจงแล้วหายากกว่ามาก เนี่ยนซือก็มีน้อยอยู่แล้ว แต่ว่าคนที่สามารถฝึกฝนจนถึงขั้นเนี่ยนจง ฆ่าพวกเขาได้ง่ายๆ เลย

ร่างกายของเนี่ยนซืออ่อนแอมาก ทำให้พวกเขามีโอกาสที่น้อยนิด

แต่ว่า ไม่เห็นหลิงไซว่อีกคนที่อยู่ข้างๆ เขาหรืออย่างไร

ความกลัวแพร่กระจายไปในจิตใจของคนจำนวนมาก

หนี!

ในตอนที่ความคิดหนีผุดขึ้นมาในหัว ก็มีสิบกว่าคนที่หันตัวเตรียมจะหนี

“อย่าขยับ”

ทันใดนั้น คำพูดที่เบาเหมือนดั่งเมฆสีขาว ลอยออกมาจากปากของลู่เจี้ย พลังที่มองไม่เห็นแผ่กระจายออกมาจากตัวเขาล้อมรอบทุกคนไว้

ตามคำพูดนี้ คนที่อยู่ตรงนั้นทุกคน นอกจากฝั่งของเขา ทุกคนถูกกดพลังอยู่ตรงนั้น

พวกเขาไม่เพียงแต่ขยับไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่พูดก็พูดไม่ได้!

ผู้คนมองเขาด้วยความตกใจกลัว รับรู้ได้ถึงความน่ากลัวของคนๆ นี้อย่างแท้จริง แม้แต่โอกาสที่จะให้พวกเขาขอให้ยกโทษให้ก็ไม่มี

นี่ก็คือพลังของเนี่ยนจง! ไป๋เซี่ยงเลี่ยท่าทางหวาดกลัว

และหลานชายไป๋เซี่ยงเฉิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ในสายตาเผยให้เห็นถึงความสิ้นหวังและความกลัว ต้องไม่เป็นแบบนี้สิ! ก็เห็นอยู่ว่าวันนี้เป็นวันตายของนางเด็กผู้หญิงคนนั้น ทำไมถึงได้กลับกันเช่นนี้

“คนที่ลงมือทุกคน ต้องออกจากอาณาเขตหลิงอู่” ลู่เจี้ยพูดด้วยความเย็นชา

เขาพูดประโยคนี้อย่างเรียบง่าย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน