ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 212

เงียบ!

เงียบมาก!

ความเงียบในขณะนี้ และความวุ่นวายก่อนหน้า เปรียบเสมือนสองขั้ว

ประชาชนชาวซีเฉียนมองทั้งสามคนด้วยสายตาที่ทั้งตะลึง ทั้งเห็นใจ ปนความเย็นชาด้วย นึกไม่ถึงว่าพวกเขาจะกล้าฆ่าสัตว์เลี้ยงขององค์ชาย

สัตว์เลี้ยงเหล่านี้ ฆ่าได้ไม่ยาก

ที่ทำให้ชาวซีเฉียนไม่กล้าลงมือ เพราะเจ้าของของพวกมันต่างหาก!

“อาหลี เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม” เจียงเฮ่าระวังตัวรอบทิศทาง เข้ามาใกล้เจียงหลี

เจียงหลีส่ายหน้าช้าๆ นางไม่สนใจสายตาของสัตว์ป่าทั้งห้าตัวที่จ้องมองนางด้วยความดุร้าย นางกลับกวาดสายตาไปยังรถม้าสองคันนั้น

“ดูท่าแล้ว จะต้องมีเรื่องเสียหน่อยแล้ว” ลู่เสวียนก็เข้ามาใกล้ บนใบหน้ารูปงามมีความเคร่งขรึมอยู่

“เหอะ!” ในรถม้าขององค์ชายรอง มีเสียงที่ไม่พอใจดังขึ้น

“ฆ่าพวกมัน”

“ฆ่าพวกมัน”

องค์ชายในรถม้าทั้งสองคัน แทบจะออกคำสั่งที่เหมือนกันในเวลาเดียวกัน

โฮกกกก!

โฮกกกกก!

สัตว์ป่าห้าตัวเมื่อได้รับคำสั่งก็พุ่งไปหาทั้งสามคนทันที

“อาหลี เจ้าคอยอยู่ที่นี่” เจียงเฮ่าหยิบอาวุธออกมา กำชับเจียงหลี แล้วก็พุ่งออกไปต่อสู้กับเหล่าสัตว์ป่า

และในตอนนี้ องครักษ์ของไท่จื่อและองค์ชายรองก็พุ่งเข้ามา

ลู่เสวียนขยับคอเล็กน้อย ส่งเสียงไม่พอใจ แล้วพุ่งตัวออกไปเช่นกัน

สถานการณ์วุ่นวายขึ้นมาอีกครั้ง

มีเพียงเจียงหลีคนเดียวที่ไม่ได้ขยับ

แววตาที่สดใสของนาง เต็มไปด้วยความเยือกเย็น จ้องมองไปยังเจ้าของในรถม้าสองคันนั้นที่ยังไม่เผยตัวออกมาให้เห็น

ขั้นพลังของเหล่าองครักษ์ไม่นับว่าสูง ล้วนแต่เป็นหลิงซื่อ บางทีอาจเป็นเพราะพวกเขามั่นใจมากนัก ในเมืองอู๋เขิ่นนี้ จึงไม่มีใครกล้าลงมือกับองค์ชาย

สัตว์ป่าทั้งห้าตัวนั้นตายอนาถอย่างรวดเร็วด้วยมือของเจียงเฮ่า เขาและลู่เสวียนร่วมมือกันสังหารองครักษ์ที่ไม่มีทางสู้เหล่านั้นขององค์ชาย

“หืม? หลิงเจี้ยง” หลังจากที่พลังลมปราณของเจียงเฮ่าเผยออกมา น้ำเสียงที่ประหลาดใจดังออกมาจากในรถม้าขององค์ชายรอง

หลิงเจี้ยงที่อายุน้อยเช่นนี้ ทำให้เขาเริ่มสงสัยในฐานะของทั้งสามคน

“พวกสวะ” เสียงของไท่จื่อก็ดังออกมาเช่นกัน

ทันใดนั้น รถม้าของไท่จื่อก็ระเบิดออก ร่างหนึ่งพุ่งขึ้นไปบนฟ้า แล้วมุ่งมาจัดการกับเจียงเฮ่า

เจียงหลีเงยหน้าขึ้นมอง เห็นคนที่พุ่งลงมา ใบหน้าที่โหดร้ายนั้น เสื้อผ้าที่งดงามบนตัวเขา แสดงให้เห็นถึงฐานะของเขาอย่างชัดเจน และลมปราณของพลังวิญญาณที่ถูกปล่อยออกมา ก็ยืนยันได้ว่าเขาเป็นหลิงเจี้ยง อีกทั้งยังมีพลังที่แข็งแกร่ง

ตูมๆ!

เจียงเฮ่าเข้ารับมืออย่างฉุกละหุก หมัดของทั้งสองปะทะกัน พลังวิญญาณระเบิดกระจายไปทั่วทุกทิศทาง

ฟึบๆๆ!

เจียงเฮ่าถูกหมัดที่ลอยอยู่ในอากาศโจมตี ทำให้ถอยหลังไปสองสามก้าว ก่อให้เกิดความเยือกเย็นบนในหน้ารูปงามของเขา ความระวังตัวในแววตายิ่งเพิ่มมากขึ้น

“พี่เฮ่า!” ลู่เสวียนมาอยู่ข้างๆ เขาอย่างรวดเร็ว เรียกเขาด้วยความเป็นห่วง

ในขณะเดียวกัน เขามองไปยังไท่จื่อแห่งซีเฉียนที่รูปร่างสูงใหญ่ที่ลอยลงมาสู่บนพื้น ในแววตาเต็มไปด้วยความระวังตัวเช่นกัน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน