ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 213

โจวยวนในอดีต บนใบหน้าเล็กๆ ที่งดงามนั้นมีความหยิ่งยโสเพราะถูกตามใจมาก แต่กลับไร้เดียงสาและตรงไปตรงมา มีนิสัยกล้าหาญ แต่ตอนนี้ โจวยวนที่ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าลู่เสวียน เหมือนกับคนละคน

บนใบหน้าของนาง รอยยิ้มหายไปไม่น้อย แววตามีความเย็นชา เหมือนคนผ่านอะไรมามากมาย เหมือนคนที่ถูกโลกทอดทิ้งอย่างไรอย่างนั้น ตัดขาดจากทุกอย่างภายนอกแล้วสิ้น

แต่เหมือนเป็นเพราะว่านิสัยแบบนี้ของนาง กลับดึงดูดความสนใจของคนไม่น้อย

ลู่เสวียนไม่รู้ว่าโจวยวนเห็นเขาไหม เพียงแต่เห็นผู้ชายมากมายวิ่งมาหานางจากคนละทิศทาง เพื่อเอาใจนาง แต่นางไม่แม้แต่จะชายตามอง

“โจวยวน……” แววตาลู่เสวียนมีความสับสนเล็กน้อย

ก่อนวันนี้ เขาเจอโจวยวนครั้งสุดท้ายก็คือที่จวนขององค์หญิง

คืนนั้น เขาต้องการฆ่าคนในราชสำนักทุกคนเพื่อแก้แค้นให้กับท่านพ่อท่านแม่ เมื่อพ่อแม่สิ้นชีพไปแล้ว เขาในตอนนั้น เหมือนกับโจวยวนในตอนนี้มาก ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น คิดเพียงแต่จะแก้แค้น จะฆ่าคนด้วยวิธีของตัวเอง

แต่ว่า เขาไม่ได้เป็นคนฆ่าองค์หญิงใหญ่ แต่เป็นนางเองที่พุ่งเข้ามายังดาบของเขา

สำหรับเรื่องนี้ ลู่เสวียนไม่ได้อธิบาย และก็ไม่อยากอธิบาย

อธิบายไปแล้วมีประโยชน์อะไร จุดประสงค์ของเขา ไม่ใช่การสังหารองค์หญิงใหญ่หรอกรึ เพียงแต่วิธีการนั้นเปลี่ยนไป ผลลัพธ์ก็เป็นดังที่ต้องการ

แต่สำหรับโจวยวน สาวน้อยคนนี้ที่ไล่ตามตื้อเขามาตลอดหลายปี เขาไม่เคยคิดทำร้ายนางเลย

ตอนนี้ ราชวงศ์โฮ่วจิ้นล่มสลายแล้ว ความแค้นของพ่อแม่ก็ถือว่าได้ชำระแล้ว

ก่อนที่จะมาถึงซีเฉียน ลู่เจี้ยพี่ชายคนโตคุยกับเขาทั้งคืน อธิบายในสิ่งที่ลู่อ๋องเลือกและการตัดสินใจโดยรวมให้เขาฟังอย่างชัดเจน

แม้ว่า มีบางจุดที่เขายังคงไม่เข้าใจ แต่ก็โล่งใจแล้ว อาจเป็นเพราะเขาไม่เข้มแข็งเด็ดเดี่ยวเหมือนพี่ชาย แผนการต่างๆ ของตระกูลลู่จึงไม่ได้บอกกล่าวให้เขารับรู้

“เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม” เจียงหลีสังเกตเห็นความผิดปกติของลู่เสวียน นางรับรู้เรื่องราวระหว่างสองคนนี้ จึงเอ่ยถาม

ลู่เสวียนเม้มปากแน่น ส่ายหัวช้าๆ

เพียงแต่ว่า สายตาจ้องมองโจวยวนที่เดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ อยู่ตลอด

“พวกเจ้ารู้จักศิษย์น้องโจวยวนด้วยรึ” ศิษย์พี่ที่นำทางเห็นท่าทางของลู่เสวียน จึงคาดเดา ทันใดนั้น เขาก็นึกออก “อ้อ! ใช่แล้ว พวกเจ้าทุกคนมาจากโฮ่วจิ้น…” จู่ๆ เขาก็ชะงัก ยิ้มแล้วส่ายหัว พูดแก้ว่า “ตอนนี้หนานฮวงไม่มีโฮ่วจิ้นแล้ว มีเพียงราชวงศ์จยาเซียน อ้อ ศิษย์น้องโจวยวนก็มาจากที่นั่น พวกเจ้ารู้จักกันมาก่อนรึ”

คำพูดของเขา ทำให้เจียงหลีขมวดคิ้ว พูดพึมพำเบาๆ “โจวยวนเป็นลูกศิษย์ของสถาบันหลิงอู่ เหตุใดพอมาซีเฉียนแล้วกลับเข้าสถาบันไป๋หยวน” แน่นอนว่าในซีเฉียนไม่มีสถาบันหลิงอู่

“อืม รู้จัก เพียงแต่ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมนางถึงมาที่นี่” ลู่เสวียนพยักหน้าช้าๆ เหมือนถามขึ้นมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ

เจียงหลีหันไปมองเขา อุทานในใจ โธ่ เจ้าหนุ่มที่ตรงไปตรงมานี่ หลังจากที่ประสบอะไรมามากมาย ก็นิ่งขึ้นมาก

“เหมือนว่านางจะมาพร้อมกับจดหมายแนะนำของศิษย์พี่ในอดีตท่านหนึ่ง” ศิษย์พี่คนนั้นไม่ได้สงสัยอะไรจึงเล่าเรื่องที่รู้ทั้งหมดออกมา

ที่จริงแล้วเขาก็ไม่ได้รู้อะไรมาก ส่วนมากก็ว่าตามคนอื่นเอา

ประมาณว่าคนเขียนจดหมายที่โจวยวนนำมาฉบับนั้น เคยเป็นลูกศิษย์ของสถาบันไป๋หยวนแห่งซีเฉียน ในระหว่างที่อยู่ที่สถาบัน เขาทำประโยชน์ไว้ไม่น้อย

ดังนั้น เมื่อเขาแนะนำโจวยวนให้มาฝึกฝน สถาบันจึงรับไว้

แต่ถึงอย่างไรเกณฑ์การรับเข้าของสถาบันไป๋หยวนก็ต่ำอยู่แล้ว ที่แตกต่างก็คือหลังจากเข้ามาแล้ว อยู่ที่ความสนใจ ตลอดจนพรสวรรค์และความมุมานะของตัวเองเท่านั้น

เพียงแต่ บางทีอาจเป็นเพราะโจวยวนมีความสัมพันธ์นี้ หลังจากที่นางมาสถาบันไป๋หยวน ก็ถูกหลิงเจี้ยงขั้นสูงรับเป็นศิษย์อย่างรวดเร็ว บวกกับรูปลักษณ์ที่โดดเด่น นิสัยที่เคร่งขรึมและโอหัง ความเป็นที่นิยมในสถาบันจึงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน