ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 239

เมื่อเสียงนั้นกล่าวจบก็หายไปไม่ปล่อยโอกาสให้ผู้คนในจัตุรัสได้ตั้งคำถาม

และบรรดาผู้ตกรอบไปก่อนหน้านี้ในจัตุรัสต่างพากันจ้องถมึงทึงไปยังคนที่ทำให้พวกเขาตกรอบ

ก่อนการทดสอบจะเริ่มขึ้นกระบี่ได้ถูกชักออกมาและกลิ่นของดินปืนก็อบอวลไปทั่ว

“การสังหารที่มาพร้อมกับความแค้นสามารถระเบิดศักยภาพออกมามากขึ้น” มู่ชิงเกอเอ่ยเสียงเรียบราวกับกำลังอธิบายจุดประสงค์ของการทดสอบขั้นสุดท้ายนี้

ภายใต้กฎเกณฑ์ดังกล่าว ผู้เข้าร่วมทดสอบจะต้องระเบิดศักยภาพที่แท้จริงออกมาถึงจะสามารถคัดกรองเมล็ดพันธุ์ชั้นเลิศ

“เจียงหลี พลังที่อยู่เบื้องหลังสถาบันไป๋หยวนไม่ใช่เรื่องง่าย” นางหันไปมองเจียงหลีแล้วเอ่ยขึ้น

เจียงหลีพยักหน้าเห็นด้วย “เพราะมันไม่ง่ายข้าถึงอยากพุ่งชน”

คำตอบของนางทำให้มู่ชิงเกอกกระหยิ่มยิ้มในใจ

“ฆ่า! ฆ่าพวกเขาได้คะแนนก็จะเป็นของเรา!”

“ฆ่าซะ! เมื่อก่อนพวกเขาฆ่าเรา ตอนนี้ถึงคราวเราฆ่าเขาบ้าง พี่น้องทั้งหลายโอกาสแก้แค้นมาถึงแล้ว!”

“ฮ่าๆๆ! ใช่ สถานที่ทดสอบให้โอกาสครั้งนี้กับเรา นั่นหมายความว่าเราแข็งแกร่งกว่าพวกเขา คะแนนของพวกเขาเป็นของเรา!”

“ฆ่ามันน!”

คนนับพันเปิดฉากต่อสู้กลางจัตุรัส

ตายในที่นี้ไม่ได้หมายถึงตายจริง จึงทำให้คนไม่น้อยปล่อยสิ่งที่คิดในใจออกมาแล้วเข่นฆ่าคู่ต่อสู้อย่างดุเดือด

แต่ทันใดนั้นพวกเจียงหลีสี่คนก็ติดอยู่ในห้วงเสียงของการห้ำหั่นกัน

พวกเจียงหลีทั้งสี่คนไม่ขยับเขยื้อน พวกเฉียนจวิ้นทั้งสี่คนก็ไม่ขยับด้วยเช่นกัน

ดูเหมือนคนอื่นต่างรู้ว่าคนทั้งสองฝ่ายรับมือไม่ได้ง่ายๆ เมื่อเห็นการเผชิญหน้าระหว่างสองฝ่ายจึงตั้งใจหลีกเลี่ยงไม่ไปกวนน้ำให้ขุ่นเสียก่อน

“เจียงหลี เจ้าอาศัยความช่วยเหลือจากเบื้องสูงแล้วยังอยากชนะอีกหรือ เจ้าละอายบ้างไหม” เฉียนจวิ้นมองมู่ชิงเกออย่างหวาดกลัว

ที่เขายังไม่ขยับก็เพราะมู่ชิงเกอ

มู่ชิงเกอยิ้มอ่อนไม่เอ่ยสิ่งใด

เจียงหลียิ้มเยาะ “แม้รู้แก่ใจว่าเจ้ากำลังยั่วโมโห แต่ข้ายังคงสนองความปรารถนาของเจ้า” กล่าวจบนางก็หันไปพูดกับมู่ชิงเกอ “เจ้าไม่ต้องลงมือ เดี๋ยวข้ารับมือเอง”

“ระดับฝึกบำเพ็ญของคนรอบตัวเขาสูงกว่าเจ้า” มู่ชิงเกอพูดยิ้มๆ

เจียงหลีเบะปากแล้วเอ่ยขึ้นอย่างไม่คิดจะใส่ใจ “ข้าแค่บอกให้เจ้าไม่ต้องลงมือ ไม่ได้บอกให้เจ้าไม่ต้องมาช่วย”

มู่ชิงเกอยิ้มแล้วพยักหน้า “ได้ เจ้าโจมตี ข้าคุ้มกัน เจ้ากับข้าร่วมมือกันฆ่าเขาให้กระจุยไปเลย”

“นานแล้วที่ไม่ได้รบเคียงบ่าเคียงไหล่เจ้า” ไฟสงครามลุกโชนในแววตาของเจียงหลี

มู่ชิงเกอหัวเราะร่า “วันนี้พวกเราร่วมรบสนามใหญ่อีกครั้ง”

เจียงหลียิ้มสดใสเจิดจ้า แสงสีทองเปล่งประกายจากร่างปลดปล่อยวิญญาณยุทธ์ ทันใดนั้นพลังในร่างกายของนางเกิดแปรผันเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เฉียนจวิ้นยังไม่ทันได้หุบยิ้มก็มองนางหน้าถอดสีแล้วเอ่ยขึ้นอย่างตกตะลึง “หลิงเจี้ยงขั้นแปด!”

ขั้นแปด! ขั้นแปด!

ผ่านไปไม่นานแค่ปีเดียว การบำเพ็ญเพียรของเจียงหลีก็ไปถึงหลิงเจี้ยงขั้นแปดเสียแล้ว

ตู้มม!

การบีบอัดกดดันของหลิงเจี้ยงขั้นแปดสั่นสะเทือนไปทั่วจัตุรัสขัดจังหวะการต่อสู้ของทุกคน

พวกเขาหยุดมองไปที่หญิงสาวที่ถูกล้อมรอบด้วยแสงสีทองกลางอากาศ

ร่างของเจียงหลีหมุนกลางอากาศ ชุดเกราะงามสง่าปรากฏขึ้นบนร่างของนาง

“เสวียนกังกุย! นางก็คือสาวน้อยคนนั้นที่ได้รับเสวียนกังกุยในอาณาเขตหลิงอู่เมื่อปีนั้น” มีคนอุทานขึ้นมาอย่างประหลาดใจท่ามกลางฝูงชน

เห็นได้ชัดว่าบางคนในสถาบันไป๋หยวนแห่งซีเฉียนประสบกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนเริ่มต้น

ถึงแม้พวกเขาจะรู้แล้ว แต่ในเมื่อแรงกดดันของหลิงเจี้ยงขั้นแปดของเจียงหลีปรากฏออกมา พวกเขายังคงกริ่งเกรงอยู่จึงเงียบปากเอาไว้

อัจฉริยะเยี่ยงนี้ เขามิอาจล่วงเกิน

ยิ่งไปกว่านั้นข้างกายนางมีพละกำลังมหาศาล อีกทั้งยังมียอดฝีมือที่แม้แต่ผู้อำนวยการสอบวัดระดับยังเกรงกลัว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน