ประสาท!
เจียงหลีสบถในใจ ไม่รู้จัก
“เขาคือขันทีรับใช้ข้างกายเสด็จพ่อของข้า” เฉียนลี่อธิบายถึงตัวตนของคนนั้น
เจียงหลีอึ้ง ก่อนจะยิ้มเยาะ “รัชทายาททรงกล้าจริงๆ แม้กระทั่งคนข้างกายฝ่าบาทยังฆ่าได้ลงคอ”
เฉียนลี่กลับไม่ยี่หระแล้วเอ่ยขึ้น “ขันทีข้างกายของเสด็จพ่อมักจะหายไปโดยไม่มีใครรู้ เจ้าคิดว่าคนพวกนั้นไปที่ไหน”
“…” เจียงหลีอยากจะชกหน้าเขานัก
นางรู้ปัญหานี้ดี
แน่นอนว่านางไม่ใช่คนโง่ย่อมเข้าความหมายที่เฉียนลี่สื่อว่าหมายถึงอะไร
“เจ้าคงยังไม่รู้ว่าเสด็จพ่อของข้ามีงานอดิเรกที่พิเศษ” รอยยิ้มของเฉียนลี่เศร้าหมอง “เสด็จพ่อดูเหมือนว่าจะชอบเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงเป็นพิเศษ เจ้าชอบเล่นสนุกกับพวกเขา เสียงกรีดร้องจากพวกเขาราวกับเสียงสวรรค์ก็มิปาน”
นายบำเรอ!
เจียงหลีหรี่ตาอย่างตกใจ ฮ่องเต้วิปลาสเกินไปแล้ว
ดวงตาเป็นประกายของเจียงหลีสะท้อนให้เห็นถึงท่าทางของเฉียนลี่แล้วเสริมว่า ตรงหน้าก็เป็นคนบ้าดีเดือด
“กลับมาที่เรื่องสำคัญ” เฉียนลี่พูดพลางยกขาเหยียบหน้าคนนั้นแล้วค่อยๆ ย่ำยี “ที่เขามาปรากฏตัวที่นี่เพราะบังเอิญได้ยินความลับ”
“…” ไม่รู้เพราะเหตุใด เจียงหลีรู้สึกคำว่าความลับที่ออกจากปากเขาเกี่ยวข้องกับนาง
นางไม่ตอบโต้และรอเฉียนลี่พูดประโยคถัดไป
“อยากรู้หรือเปล่าว่าเขารู้ความลับอะไรถึงทำให้มีจุดจบวันนี้” เฉียนลี่ยกยิ้มเยือกเย็นมองเจียงหลี
ดวงตาของเจียงหลีวูบไหวแล้วยกยิ้ม “จุดประสงค์ที่เจ้าเรียกข้ามามิใช่เพราะเรื่องนี้หรือ”
“ถือว่าเจ้าฉลาดมาก” เฉียนลี่เหยียดยิ้ม
เจียงหลีไม่สนใจ ‘คำเยินยอ’ ของเขา สิ่งที่นางสนใจคือความลับนั้นที่เฉียนลี่พูดต่างหาก
“หลังเสร็จสิ้นการสอบของสถาบันไป๋หยวน เฉียนจวิ้นได้ไปหาเสด็จพ่อเพื่อร้องขอบางอย่าง เห็นบอกว่า…” เฉียนลี่จงใจหยุดพูดแล้วมองเจียงหลีด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
สีหน้าเช่นนี้ของเขาทำให้เจียงหลีรู้สึกถึงลางสังหรณ์
“เขาต้องการแต่งกับองค์หญิงเสวียนเทียนแห่งราชวงศ์จยาเซียนมาเป็นพระชายา” ในที่สุดเฉียนลี่ก็พูดเรื่องสำคัญออกมา
อะไรนะ!
นางเบิกตาโตมองเฉียนลี่ที่ยิ้มร้ายๆ อย่างตกตะลึง
เฉียนจวิ้นบ้าไปแล้ว!
โดยเฉพาะในระหว่างการสอบ นางฆ่าเขาถึงสองครั้ง ระหว่างสองคนมีแต่ความแค้นไม่มีสิ่งอื่นใด เหตุใดเขาจึงกลับไปทูลฮ่องเต้ซีเฉียนถึงการคิดบัญชีนี้!
เฉียนจวิ้นถูกทารุณมาหรือ เจียงหลีอดค่อนแขวะในใจไม่ได้
“เจ้าเข้าใจข้าผิดแล้ว ข้ากับองค์ชายรองไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว ผู้หญิงที่เขาสนใจในสถาบันดูเหมือนว่าจะชื่อโจวยวน” เจียงหลีใจเย็นลงและสบตากับเฉียนลี่ด้วยแววตาเรียบนิ่ง
เขาหัวเราะติดตลก “เขาอยากแต่งกับเจ้า แน่นอนว่าไม่ใช่เพราะมีใจให้เจ้า เจ้าเคยต่อสู้กับพระอนุชาของข้าก็น่าจะรู้ว่าเขาฝึกฝนไปยังหนทางไหน”
“ทักษะประเภทช่วยเหลือ” เจียงหลีตอบแทบไม่ต้องคิด


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์