ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 281

เมื่อเจียงหลีขึ้นครองราชย์ได้หนึ่งเดือน เมืองเล็กอย่างสุ่ยหันที่ตั้งอยู่ชายแดนตะวันตกของอาณาจักรจยาเซียน ประกาศก้องสู่ใต้หล้าว่าจะยกเลิกชื่อราชวงศ์อย่างกะทันหัน เจ้านครพร้อมด้วยตราประทับหยกจำนนต่ออาณาจักรจยาเซียน จากนี้ไปซีฮวงนั้น จะไม่มีเมืองสุ่ยหันอีกต่อไป มีเพียงเขตสุ่ยหันของอาณาจักรจยาเซียน เจ้าเมืองก็กลายเป็นจวิ้นอ๋องของอาณาจักรจยาเซียนไป ยศถาบรรดาศักดิ์สืบทอดต่อชนรุ่นหลัง เสพเงินบำนาญหลวง ส่งเครื่องราชบรรณาการให้แก่ราชสำนักทุกปี เพื่อเป็นการแสดงออกถึงเจตนาของขุนนาง

เมื่อข่าวนี้แพร่ออกไป ก็กระจายไปทั่วทั้งซีฮวงอย่างรวดเร็ว

ทุกคนค้นพบว่าหากอาณาจักรจยาเซียนได้เมืองมาอีกเมืองเดียว ก็จะยึดครองพื้นที่สี่ในเจ็ดส่วนของทั้งซีฮววง!

หากจะพูดถึงความกว้างใหญ่ของผืนดิน อาณาจักรจยาเซียนแน่นอนว่าเป็นอันดับหนึ่งของซีฮวง

แต่ อาณาจักรจยาเซียนนี้สถาปนาได้ไม่ถึงสองปี!

…

ณ ซีเฉียน เมืองอู๋อิ๋น พระราชวัง

“พวกเจ้ามันไร้ประโยชน์! ปัญญาอ่อน!”

ซีเฉียนฮ่องเต้ในท้องพระโรงทรงกริ้ว ข่าวการเสียชีวิตของลู่เจี้ยที่ส่งมาจากราชวงศ์จยาเซียนนั้นต้องใช้เวลานานถึงเพียงนี้เขาจึงได้รู้

เรื่องใหญ่เช่นนี้ เดิมทีควรลอยมาถึงหูของเขาภายในสามวันตั้งแต่ลู่เจี้ยเสีย

ทว่า เขากลับคิดไม่ถึงว่า ข่าวที่ส่งกลับมากับการเสียชีวิตของลู่เจี้ยนั้น จะมีข่าวเรื่องเมืองสุ่ยหันจำนนต่อราชวงศ์จยาเซียนและยอมเป็นขุนนางรับใช้ให้ราชวงซ์จยาเซียนด้วย!

“ไม่เพียงแต่ข่าวการตายของลู่เจี้ยจะส่งมาช้าแล้ว แม้แต่ราชสำนักจยาเซียนลงมือกับเมืองสุ่ยหันไปตั้งแต่เมื่อไรนั้น พวกเจ้าก็ไม่รู้!” ซีเฉียนฮ่องเต้ทรงกริ้วก่นด่า

ในท้องพระโรง ขุนนางทั้งหลายของซีเฉียนต่างก็ก้มหน้าคุกเข่าอยู่ในพระตำหนัก ฟังราชาระบายความโกรธแค้น

องค์รัชทายาทเฉียนลี่กล่าวเยาะเย้ย “ลู่เจี้ยตายแล้ว ไม่รู้ เมืองสุ่ยหันจำนนแล้ว ก็ไม่รู้ ข่าวกรองของซีเฉียนเรา แย่ถึงเพียงนี้ไปตั้งแต่เมื่อไรกัน อีกอย่าง เสด็จพ่อ ลูกได้ยินมาว่า ฮ่องเต้พระองค์ใหม่ของอาณาจักรจยาเซียนนั้น ก็คือเจียงหลีนั่น นางฝึกบำเพ็ญอยู่ในสถาบันไป๋หยวนของซีเฉียน แล้วแอบไปสืบทอดบัลลังก์ตั้งแต่เมื่อไร องค์ชายสองกับนางเป็นศิษย์ร่วมสำนักกัน แต่กลับไม่รู้”

พูดจบ สายตาอันเย็นเยือกของเขาก็กวาดไปยังเฉียนจวิ้นที่ยืนอยู่ตรงข้าม รอยยิ้มเต็มไปด้วยการเสียดสี

ซีเฉียนฮ่องเต้สายตาดั่งคมมีด มองบุตรชายทั้งสองของตนด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ช่วงนี้ ระหว่างทั้งสองคนนั้นต่อกรกันเองอย่างหนักหน่วง จนถึงเวลานี้แล้ว องค์รัชทายาทยังไม่ลืมที่จะซ้ำเติมน้องชายของตนอีก คนจิตใจเช่นนี้ จะเป็นผู้นำประเทศได้อย่างไร

จวิ้นเอ๋อร์ดูเจริญตากว่ายิ่งนัก สายตาของฮ่องเต้ซีเฉียน ย้ายมาที่เฉียนจวิ้น

ความรู้สึกของเฉียนจวิ้นในตอนนี้ก็ร้อนรนยิ่งนัก

ช่วงเวลานี้ เขาตั้งใจจดจู่อยู่กับการต่อสู้กับเสด็จพี่ จนละเลยการสอดส่องภายในสถาบันไป๋หยวนไปจริงๆ แต่ว่า เจียงหลีออกไปตั้งแต่เมื่อไร เขากลับไม่รู้ข่าวเลยสักนิด

เมื่อเผชิญหน้ากับการแทงข้างหลังของเสด็จพี่แล้ว เฉียนจวิ้นกลอกตาแล้วทูลต่อฮ่องเต้ซีเฉียนขึ้นเอง “เรื่องนี้ เป็นเพราะลูกละเลยเอง ขอเสด็จพ่อลงโทษลูกด้วย”

ท่าทีที่ขอรับโทษเองของเขานั้น ทำให้ความเยือกเย็นในดวงตาของฮ่องเต้ซีเฉียนนั้นน้อยลง “เรื่องนี้จะโทษเจ้าทั้งหมดก็ไม่ได้ เจ้าตั้งใจฝึกบำเพ็ญ ไม่สามารถสังเกตสถานการณ์ด้านนั้นได้ตลอดเวลา”

“ขอบพระทัยเสด็จพ่อ” เฉียนจวิ้นใช้สายตาที่แฝงไปด้วยชัยชนะ มองเฉียนลี่ด้วยความท้าทาย

เฉียนลี่สายตาคร่ำเครียด มือทั้งสองข้างกำหมัดแน่น ลำเอียง! ลำเอียง! ต่อหน้าขุนนางบู๊บุ๋นทั้งหลาย ยังลำเอียงถึงเพียงนี้! เสด็จพ่อของข้า ท่านอยากจะบอกข้าว่า องค์รัชทายาทอย่างข้ายังไม่แน่ว่าจะได้ขึ้นครองราชย์ใช่หรือไม่

“เจียงหลีไปแล้ว แล้วลู่เสวียนและเจียงเฮ่าเล่า” ฮ่องเต้ซีเฉียนตรัสถาม

เอ่อ…

ในบรรดาเหล่าขุนนาง ต่างก็เงียบสงัด

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน