ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 300

นางมาแล้ว!

ในตอนนั้นที่เจียงหลีเคลื่อนไหว ร่างกายของผู้ชายตื่นเต้นเล็กน้อย

แววตาที่เย็นชา เผยความลุกลี้ลุกลนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวออกมา โชคดีที่ความลุกลี้ลุกลนได้เกิดขึ้นและหายไปเร็ว ไม่ได้ถูกผู้หญิงที่ยั่วยวนตรงหน้าจับได้

เดินไปตรงหน้าของใบหน้าที่เหมือนกันเปี๊ยบ ในดวงตาที่สดใสของเจียงหลี เผยความเศร้าโศกออกมา แล้วก็ความรู้สึกสับสนที่ยากจะอธิบาย

นี่คือลู่เจี้ย แต่ก็ไม่ใช่ลู่เจี้ย

สายตานั้น ทำให้เขาหรี่ตาทั้งสองข้าง คิดในใจว่า ทำไมสายตาแบบนี้ทำให้เขารู้สึกไม่ชอบเลย? ทำไมตอนที่เห็นนางโศกเศร้าแบบนั้น เขาเกิดความรู้สึกที่บอกไม่ถูกกับชาติที่แล้วของตัวเอง

“ลู่เจี้ย ข้าอยากกอด” นางเก็บความรู้สึกในแววตาไป แล้วยิ้มออกมาอีกครั้ง บอกจุดประสงค์ที่อ้าแขนทั้งสองข้างออกมา

“เจ็บ ต้องกอดหน่อย”

น้ำเสียงที่ออดอ้อน เหมือนกับเด็กที่ไร้เดียงสาอย่างไรอย่างนั้น ทำให้เขาไม่สามารถปฏิเสธได้

เขาอยากจะยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมา แต่ถูกจิตใจที่หนักแน่นควบคุมเอาไว้

ความเงียบของผู้ชาย ทำให้เจียงหลียิ้มอย่างมาอย่างสดใสมากยิ่งขึ้น แต่ว่ารอยยิ้มที่สดในแบบนี้ กลับทำให้ในดวงตาที่แวววาวทั้งสองข้างของเขารู้สึกเจ็บปวด

ทันใดนั้น นางก็โผเข้ามาในอ้อมกอดของเขา ไม่บอกก่อนเลย

ความเร็วแบบนี้ เขาสามารถหลบได้ แต่สุดท้ายก็ไม่หลบ ยอมให้นางโผตัวเข้ามา กอดตัวเองไว้แน่น

“สบายดีจังเลย” รับรู้ได้ถึงความอบอุ่นของอ้อมกอด ได้กลิ่นที่คุ้นเคย เจียงหลีหลับตาลง ขยับอยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างพอใจ นี่ก็คือลู่เจี้ยของนาง

สบายหรือ

ในแววตาของผู้ชายมีความงงนิดหน่อย อยู่ในอ้อมกอดของเขา สบายรึ เขาไม่รู้ และก็ไม่เคยมีใครบอกเขา

แต่ว่า มองดูสาวน้อยที่สบายใจ ก็คงจะผ่อนคลายแหละ

“ลู่เจี้ย ข้าเริ่มง่วงแล้ว ท่านนอนเป็นเพื่อนข้าสักครู่หนึ่งดีไหม” สาวน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาเหมือนกับแมวขี้เกียจ ทันใดนั้นก็บอกความต้องการอย่างกล้าหาญมากเกินไป

เขาขมวดคิ้ว อยากจะปฏิเสธ

สาวน้อยกลับพูดว่า “ข้าสาบาน ข้าจะไม่ทำอะไร ข้าจะนอนกอดท่านอย่างเดียวเท่านั้น”

“…” ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าการสาบานแบบนี้มันแปลกๆ

เขาจะกลัวนางทำอะไร

“จริงๆ นะ ข้ารับรองว่าข้าจะไม่ล่วงเกินท่าน!” เขาไม่พูดอะไร เจียงหลีคิดว่าเขาไม่เชื่อ เงยหน้าขึ้นในอ้อมกอดของเขา แววตาเต็มไปด้วยความจริงใจ

“ท่านไม่พูดอะไร ข้าก็ถือว่าท่านตกลงแล้วนะ” หลังจากรออยู่ครู่หนึ่ง เจียงหลีพูดหยั่งเชิง

“…”

ยังคงไม่พูดอะไร

เจียงหลีแอบดีใจ ออกจากอ้อมกอดของเขา จูงมือเขาแล้วพาขึ้นเตียง

สีหน้าของผู้ชายดูไม่สู้ดีนัก ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงยอมทำตามนาง ปล่อยให้นางก่อกวนอย่างใจกล้าบุ่มบ่าม

เรื่องนี้จะให้เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเขารู้ไม่ได้เด็ดขาด! จะมีผลเสียต่อความเฉีลยวฉลาดและความห้าวหาญของเขา!

จนนอนลงบนเตียงมังกรแล้ว ผู้ชายก็ยังไม่เข้าใจ

สาวน้อยที่แนบชิดอยู่ที่หน้าอกของเขา มือทั้งสองข้างโอบเอวเขาไว้

เจียงหลีฟังเสียงใจเต้นของเขา แข็งแกร่งและมีพลัง ไม่ได้อ่อนแอเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป นางค่อยๆ หลับตาลง พูดเบาๆ ว่า “ข้ารับรองว่าจะไม่ทำอะไร รอข้าอีกไม่กี่ปี ข้าจะให้ทุกอย่างที่ดีที่สุดกับท่าน”

“…” เขาไม่รู้จะพูดอะไร

แต่ว่า ตั้งแต่ตอนที่พวกเขาเจอกันครั้งแรก ถ้าตัดสินจากการกระทำที่ใจกล้าของนางแล้ว นางจะไม่ทำอะไรจริงๆ รึ

ทำไมเขาถึงมีความไม่เชื่ออยู่เล็กๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน