ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 322

นางกล้าลืมเขาจริงๆ ด้วย!

ความโกรธที่ไม่เคยมีมาก่อนถาโถมเข้ากลางใจ

“เจ้ากล้ารึ! ”

ทันใดนั้น เจียงหลีก็รู้สึกได้ถึงแรงกดทรงพลังไร้รูปร่างอยู่รอบตัวและพุ่งเข้าใส่นางจนติดกับอยู่ด้านในโดยมิได้ทำร้ายตน แต่กลับทำให้นางขยับตัวไม่ได้

นางมองไปที่ชายผู้เกรี้ยวโกรธและยืนตรงอย่างภาคภูมิใจ

ท่ามกลางแรงบีบอัดที่รุนแรง นางดูเหมือนบอบบางและไร้ที่พึ่ง กระดูกของนางถูกบีบจนดัง “กร๊อบ” แต่นางมิได้พูดอะไรออกมาสักคำ ดวงตาของนางยังคงมองเขาอย่างสดใส

ลู่เจี้ย…ลู่เจี้ย…

ในสายตาของนาง ร่างของเขาปรากฏให้เห็นชัดเจนมาก เข้าใกล้มากและห่างไกลออกไป

ลืมเขาอย่างนั้นหรือ

นางทำได้อย่างไร หลังจากพูดออกไปอย่างสง่าผ่าเผย ก็เป็นเพียงการเก็บซ่อนศักดิ์ศรีของตนไว้เท่านั้น

เจียงหลีไม่สามารถขยับตัวได้ ราวกับมีกระแสน้ำวนที่ไม่มีที่สิ้นสุดอยู่รอบตัวนาง พร้อมกับพลังอันน่ากลัวได้ก่อตัวขึ้น โดยชายที่ยืนอยู่ตรงข้ามนางกำลังเดินเข้าไปในวังน้ำวนทีละก้าวและเดินเข้ามาหานาง

เป็นครั้งแรกที่นางรู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ของลู่เจี้ย

ราวกับว่าจักรวาลแห่งดวงดาวนคลานอยู่ใต้แทบเท้าเขาและขอร้องให้เขามองกลับไป

“เจียงหลี”

เขาเดินเข้ามาหานางและเรียกชื่อนางกะทันหัน ซึ่งเสียงนั้นดูเหมือนจะมาจากถิ่นทุรกันดารโบราณก็ไม่ปาน

เจียงหลีเบิกตากว้างและมองตรงไปที่เขาและรอว่าเขาจะพูดอะไรต่อด้วยความกังวลเล็กน้อย เขาจะพูดว่าไร จะลบความทรงจำของชาติที่แล้วหรือ

ดูเหมือนว่าจะมีความเป็นไปได้แค่นี้แล้ว…

ความเจ็บปวดบีบคั้นออกมาจากหัวใจของเจียงหลี นางจ้องมองใบหน้าที่เฉยเมยของชายผู้นี้ โดยการแสดงออกเช่นนี้ ช่างเหมือนกับรูปปั้นแกะสลักของเทพเจ้าทั้งหลายที่นางเคยเห็นตามวิหาร

ดวงตาของพวกเขารำพึงฟ้าเวทนาคน แต่พวกเขากลับเย็นชาและไร้ความรู้สึกมากที่สุดเช่นกัน

เพราะเต๋าไร้จิต!

พวกเขามองความรักบนโลกมนุษย์อย่างเข้าใจ บรรลุจริยธรรมที่ยิ่งใหญ่ และกลายเป็นเทพเจ้าที่สรรพสิ่งเคารพและศรัทธา

ตัดขาดจากชาติที่แล้วรึ นี่ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่นางต้องการ! นางประเมินเสน่ห์ของตนสูงเกินไป หรือประเมินความต้องการของเขาต่ำเกินไปกันแน่

รอยยิ้มมุมปากปรากฏความขมขื่นเล็กน้อย

ทันใดนั้น นางก็รู้สึกเสียใจ วันนี้นางไม่ควรบีบบังคับเขาเช่นนี้ หากไม่บีบบังคับและคลุมเครือกันต่อไป ไม่แน่ นางอาจจะทำให้หัวใจที่สงบนิ่งมาเป็นหมื่นปีของเขาสั่นไหวก็เป็นได้

น่าเสียดายที่เสียใจในเวลาที่สายเกินไป

รอยยิ้มอันขมขื่นปรากฏที่มุมปากของนาง ซึ่งอยู่ในสายตาของเขาทั้งหมด เขารู้สึกถึงความกังวลในใจของนาง รู้สึกถึงความไม่สบายใจและความหวาดกลัวของนางด้วย

“เจียงหลี จำชื่อข้าไว้นะ”

อืมหรือ

ทันใดนั้น เจียงหลีได้เบิกตากว้างและมองหน้าเขาด้วยความตกใจ

“ข้ามีพระนามอิสริยศักดิ์เป็นเซ่า จักรพรรดิเซ่าตี้” เขาพูดกับนาง

จักรพรรดิเซ่าตี้!

จักรพรรดิเซ่าตี้หรือ

เขาบอกพระนามอิสริยศักดิ์ให้กับนาง บอกตัวตนที่แท้จริงของเขาเลยหรือ นี่…นี่มันหมายความว่าอะไร

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน