ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 356

“เป็นเจ้านี่เอง!” ไป๋เซี่ยงเลี่ยโพล่งออกมาเต็มไปด้วยความตกใจและประหลาดใจ

รอยยิ้มที่มุมปากของเจียงหลียั่วยวนมากขึ้น มันทำให้หน้าตาธรรมดาของนางเปล่งประกายยิ่งขึ้น เป็นนางแล้วอย่างไรเล่า

เลือกที่จะต่อสู้เอง นางไม่คิดจะปิดบังสถานะของตนต่อหน้าไป๋เซี่ยงเลี่ยอีกต่อไป

ถึงอย่างไร ไป๋เซี่ยงเลี่ยนรู้เพียงว่าวิญญาณยุทธ์ของนางคือเต่าเสวียนกัง แต่ไม่รู้เรื่องสืบราชการลับของนาง วิญญาณยุทธ์ของจักรพรรดินีแห่งราชวงศ์จยาเซียนคืออะไร เกรงว่ามีคนเป่ยโหรวไม่กี่คนที่ทราบ

อีกอย่าง หากกลัวข่าวรั่วไหล เช่นนั้นทุกคนในที่นี้ก็คง…

ฆ่าให้ตายก็ดี เจียงหลียังคงมีรอยยิ้มยั่วยวน ดวงตาทั้งคู่ของนางกลับควบแน่นไปด้วยไอสังหาร

เพียงร่างของนางสั่นไหวก็หายไปจากที่เดิม ความเร็วนั้นทำเอาพวกตระกูลไป๋เซี่ยงจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน ทักษะท่าร่างชวนเสินอิ่นอันแสนปราดเปรียวของสถาบันไป๋หยวน ยิ่งเพิ่มความเร็วจากเลี่ยเทียนซื่อ แทบจะทำให้เจียงหลีเร็วประดุจดั่งลำแสง

นางหลบหลีกเหล่าสาวกของตระกูลไป๋เซี่ยงแล้วพุ่งเข้าไปหมายเอาชีวิตไป๋เซี่ยงเลี่ยในทันที แล้วการฝ่าทะลุพวกลูกศิษย์นั้นใช้วิธีเรียบง่ายและหยาบคายเพื่อสังหารศัตรู

“อ้ากก!”

เสียงร้องสยดสยองดังมาจากในกลุ่มคน

ยังไม่ทันที่ไป๋เซี่ยงเลี่ยเห็นชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นก็เห็นความโกลาหลในกลุ่มคน แขนที่ขาดลอยขึ้นไปบนฟ้าแล้วร่วงหล่นลงพื้น

สายตาของเขาติดตามการเคลื่อนไหวของแขนขาดในอากาศและเมื่อแขนขาดตกลงบนพื้นบาดแผลฉีกขาดทำให้มุมตาของเขากระตุก โหดเหี้ยม

วรยุทธ์ของเจียงหลีทำให้เขามิอาจยอมรับ ช่างเป็นอะไรที่เด็ดขาดและโหดเหี้ยม

ก่อนหน้านี้นางได้อ้อมค้อมกับพวกเขาคนสองคนและนั่นเป็นการถ่วงเวลาและสร้างโอกาสให้พวกลู่เสวียนหนีไป ตอนนี้นางไม่จำเป็นต้องอ้อมค้อมต่อไปซึ่งก็คือไม่เสียเวลาพูดไร้สาระมิสู้ฆ่าให้ตายไปเลยดีกว่า

“ฆ่านาง…”

“เร็ว ฆ่านางซะ!”

“อ้ากกกก!”

“….”

ท่ามกลางความโกลาหลอลหม่าน คนหนุ่มของตระกูลไป๋เซี่ยงเหล่านั้นส่งเสียงร้องหวาดกลัวไม่หยุดหย่อน พวกเขาเกลียดแค้นเจียงหลีในใจยิ่งนักแต่ทำได้เพียงปล่อยให้นางฆ่าแกง

คนในตระกูลไป๋เซี่ยงถูกรังแกเยี่ยงนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่ น่าหดหู่เยี่ยงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ทั้งยังถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้อีก

“เจ้าบังอาจนัก!” ไป๋เซี่ยงเลี่ยตะโกนอย่างโกรธจัด

แน่นอนว่าสิ่งที่ตอบสนองเขากลับมีเพียงแขนขาดที่ลอยมามากขึ้น ทั้งยังถูกฉีกทึ้งทั้งเป็นอีกด้วย เส้นเลือดที่โผล่มาในบาดแผลยังเต้น ‘ตุ้บๆ’ อยู่เลย

“พวกเจ้าต้องการฆ่าข้า แย่งสมบัติของข้า ข้าจะไม่บังอาจได้อย่างไร เลี่ยฉางเหล่า นี่มันเหตุผลอะไรกัน” น้ำเสียงยียวนและเย้ยหยันของเจียงหลีดังลอยมา

นางกำลังสังหารคนอยู่ ยังมิวายลืมตอกกลับเขาอีกหรือ

ไป๋เซี่ยงเลี่ยโกระจนตัวสั่น กลิ่นคาวเลือดจากหน้าอกที่หมองคล้ำถูกเจียงหลียั่วโมโหจนแทบกระอักเลือด

ฆ่านางซะ! ฆ่านาง!

ความตั้งใจในการฆ่าที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนความเกลียดชังครั้งใหม่และความเกลียดชังครั้งเก่าร่วมกันทำให้ใบหน้าของไป๋เซี่ยงเลี่ยแดงก่ำ แทบระเบิดพร้อมพลังวิญญาณ

เขากระโดดตัวขึ้นแล้วปลดปล่อยวิญญาณยุทธ์ออกมาเพื่อสังหารเจียงหลี

“ตายซะ!”

ทันทีที่เขาปล่อยทักษะพรสวรรค์ออกมา พลังนั้นช่างเป็นธรรมชาติอันน่าทึ่งทีเดียว

แน่นอนเขาคิดว่าเขาจับร่องรอยของเจียงหลีได้ แต่เขาไม่คาดคิดว่าเมื่อทักษะการต่อสู้ของเขาถูกใช้เงาร่างของนางก็แวบผ่านมาและหายไปจากที่เดิม

ทันใดนั้นดวงตาของไป๋เซี่ยงเลี่ยก็เบิกกว้างคิดที่จะเก็บทักษะการต่อสู้กลับมาแต่ก็ไม่ทันการณ์แล้ว…

ตู้ม!

“อ้ากก! เลี่ยฉางเหล่า…”

“…”

เสียงร้องจากการที่พลังวิญญาณถูกทำลายดังก้อง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน