ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 37
ข้างๆ หูมีเสียงลมโหยหวน และความรู้สึกของการร่วงลงทำให้ลมเหล่านี้เปลี่ยนเป็นแหลมคมดุร้ายยิ่งขึ้น
ข้างหน้าของเจียงหลี ยิ่งมืดมน
“อย่ากลัวเลย” ข้างหูของเจียงหลี มีเสียงที่ผ่อนคลายของลู่เจี้ยดังมา
กลัวหรือ
นางไม่ได้กลัว เพียงแค่อยากรู้ว่านี่คือที่ไหน ลู่เจี้ยจะพานางไปที่ไหน แล้ว … ความอ่อนโยนอย่างกะทันหันนี่มันอะไรกัน
…
ท่ามกลางซากปรักหักพังบนพื้นดิน นักฆ่าทั้งสามกลับมาเคลื่อนไหวได้อีกครั้ง แต่พวกเขามองเห็นลู่เจี้ยและเจียงหลีหายไปต่อหน้า
“มีกลไกอยู่ใต้ตั่งนั้น”
“มิน่าเขาจึงดูไม่หวาดกลัวเลย”
“ภารกิจนี้ล้มเหลว พวกเราจะทำอย่างไร”
ทั้งสองคนที่อยู่ทางด้านซ้ายและขวา ขอคำแนะนำจากบุคคลที่เป็นหัวหน้า
บุคคลที่เป็นหัวหน้ากะพริบตาและสั่งว่า “ไป” ภารกิจล้มเหลว ไม่มีประโยชน์ที่พวกเขาจะตายที่นี่ ควรถอนตัวก่อนดีกว่าและรอโอกาสต่อไป
“ไปรึ พวกเจ้าคิดว่าจะไปได้อย่างนั้นหรือ” อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เสียงของเขาเงียบลง ก็มีเสียงที่เย็นชาและน่ากลัวดังออกมา
‘เงา’ ยืนขึ้น มันอดกลั้นเอาไว้นานแล้ว ในที่สุดก็สามารถฆ่าคนได้แล้ว
ในทุกทิศทาง มีลมหายใจแผ่เข้ามาอย่างต่อเนื่อง พวกเขาล้วนเป็นปรมาจารย์ของตระกูลลู่ที่เคลื่อนไหวหลังจากได้รับข่าว เศษสวะสามตัวนี้ที่อยู่ตรงหน้า ยังคิดที่จะหนีอีกงั้นหรือ
ช่างน่าขันเสียจริง
…
ผลของการลอบสังหารบนพื้นด้านบนนั่น เป็นข้อสรุปที่คาดการณ์ไว้ล่วงหน้าแล้ว
ตามอุโมงค์ลับนี้ ลู่เจี้ยและเจียงหลีร่วงหล่นไปยังห้องมืดที่ตกแต่งอย่างสวยงาม
ทางออกของเส้นทางลับนี้บังเอิญเป็นเตียงหลังหนึ่งของห้องมืด ผ่อนคลายความปวดเมื่อยของพวกเขาได้พอดี
“เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” ลู่เจี้ยถาม
เจียงหลียิ้มอย่างขมขื่น “ข้าอ่อนแอไม่มีแรง ไม่สามารถขยับแขนขาได้ เจ็บลึกจากเนื้อไปถึงกระดูก”
“อืม ถ้าเจ้าฝืนต่อสู้มากเกินไปก็จะมีผลเช่นนี้แหละ” ลู่เจี้ยสรุป
เจียงหลีรู้เรื่องเหล่านี้อยู่แล้ว
แต่อย่างไรก็ตามนางไม่สามารถเฝ้าดูลู่เจี้ยตายไปต่อหน้า เพราะนางกลัวผลที่จะตามมา หากลู่เจี้ยตายไป ตระกูลลู่จะฝังตนไปด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้ การช่วยเขาก็เป็นการช่วยตัวเองด้วย
“ฉีกเวหา นี่เป็นความสามารถในการต่อสู้ของเลี่ยเทียนซื่อหรือ” แม้ว่าลู่เจี้ยจะใช้ประโยคคำถาม แต่น้ำเสียงของเขาก็เป็นการยืนยัน
“ใช่” เจียงหลีไม่มีอะไรต้องปกปิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
“พรสวรรค์นี้เป็นทักษะการต่อสู้ที่ทรงพลังมาก เจ้าฝึกฝนให้ดี สถานะที่สูงขึ้น เจ้าก็ยิ่งมีพลังมากขึ้น เช่นนั้น ก็จะไม่ถูกข่มเหงให้อับอายเช่นในวันนี้” ลู่เจี้ยกล่าว
เจียงหลีไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มองไปที่ลู่เจี้ย
เนื่องจากท่าทางที่ตกลงมาก่อนหน้านี้ ขณะนี้นางจึงทับอยู่บนร่างของลู่เจี้ย ท่าทางของทั้งสองคนค่อนข้างคลุมเครือ ถึงขั้นดูไม่ค่อยงามอยู่บ้าง
“นี่ ข้าขยับไม่ได้ ท่านเว้นที่ให้ข้าหน่อย ขยับออกไปหน่อยได้ไหม” เจียงหลีพูดอย่างไม่พอใจ
“ข้าเองก็ขยับไม่ได้เหมือนกัน” ลู่เจี้ยตอบ
ก่อนหน้านี้ เขาช่วยเจียงหลีในการผสานกับเลี่ยเทียนซื่อ พลังจิตถูกถอนออกไป ยังไม่ฟื้นตัวดีจากครานั้น แล้วต้องเผชิญกับการถูกลอบสังหารอีก
การใช้พลังจิตไปกระตุ้นโรคเก่าๆ ในร่างกาย ตอนนี้อาการของเขาไม่ได้ดีไปกว่าเจียงหลีสักเท่าไหร่
“…” คำตอบของเขาทำให้เจียงหลีพูดไม่ออก
เอาเถอะ ทั้งสองในเวลานี้คนหนึ่งนอนอยู่ด้านบนอีกคนอยู่ด้านล่าง งั้นก็นอนอยู่แบบนี้ต่อไปเถอะ
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์