ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 380

380 /590

ในตอนที่เจียงหลีกลับจากสถาบันไป๋หยวนแล้วมาถึงตำหนักหวงจี๋ ลู่จ้าน อวี้ซูและเหล่าแม่ทัพขุนนางก็ได้รออยู่ก่อนแล้ว

เจียงหลีที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรได้อ่านจดหมายลับจบแล้ว แววตาที่สดใสกวาดมองไปทั่วตำหนัก นางค่อยๆ ยกมือที่ถือจดหมายขึ้นมา แล้วโบกเบาๆ “บนจดหมายลับของคุณชายจิ่งเขียนไว้ว่าตระกูลไป๋เซี่ยงยั่วยุตระกูลขุนนางมากมายให้ต่อต้านราชวงศ์ ในที่สุดตระกูลขุนนางแต่ละตระกูลก็ได้ล่มสลาย ราชวงศ์ได้รับชัยชนะ”

นึกไม่ถึงว่าเกิดเรื่องใหญ่ในราชวงศ์เป่ยโหรวจะเฉกเช่นนี้

มีคนก้าวออกมาแล้วเอ่ยถามว่า “ฝ่าบาท นี่เป็นเพราะคุณชายจิ่งเสนอแผนการให้กับฮ่องเต้แห่งเป่ยโหรว ถึงได้รับชัยชนะใช่หรือไม่ขอรับ”

เจียงหลีพยักหน้า

เป็นธรรมดาที่นางจะยกความดีความชอบให้กับหรงจิ่ง

“ฮ่าๆๆ! สมกับที่เป็นคุณชายอันดับในใต้หล้าจริงๆ แค่คุณชายจิ่งเดินหมากก็สามารถปั่นคนกลุ่มนี้ของเป่ยโหรวได้อย่างง่ายดาย”

“ไม่เลวๆ! ศึกครั้งใหญ่ภายในแบบนี้ แน่นอนว่าทำให้เป่ยโหรวสูญเสียไปไม่น้อย”

“เดาได้เลยว่าสถานการณ์ในเป่ยโหรวตอนนี้ต้องวุ่นวายมากอย่างแน่นอนและต้องตกอยู่ในสถานการณ์ขับคัน ถึงแม้ตระกูลขุนนางจะล่มสลายไปแล้ว แต่ว่าราชวงศ์ต้องการที่จะกำจัดพวกคนชั่ว แน่นอนว่าต้องใช้เวลาไม่น้อย”

“กลัวว่าตอนนี้ฮ่องเต้แห่งเป่ยโหรวคงเงอะงะ ทำอะไรไม่ถูกไปแล้วกระมัง! ฮ่าๆๆๆ”

“ไม่หรอก! ข้าดูแล้วตอนนี้เขาคงกำลังหลงระเริงได้ใจ คิดว่ากำจัดเสียงต่อต้านไปได้แล้วก็มาบุกโจมตีราชวงศ์จยาเซียนของพวกเราก็สามารถรวบรวมหนานฮวงเป็นหนึ่งเดียว กลายเป็นจักรพรรดิแห่งหนานฮวงเพียงผู้เดียวตลอดกาล”

“ฮ่าๆๆ ความเพ้อฝันของเขาไม่เลวเลยนี่! กลัวว่าในตอนที่ตื่นจากฝันแล้วจะยอมรับไม่ไหว เมื่อทหารของเราใกล้จะไปถึงเมืองแล้วบุกโจมตีคงตายอยู่บนกำแพงเมือง!”

“ฮ่าๆๆๆๆ”

“…”

เจียงหลีนั่งอยู่บนบัลลังก์อย่างเกียจคร้าน หรี่ตาทั้งสองข้างลง ดูเหมือนกำลังงีบหลับ มุมปากที่ยกขึ้นแสดงให้เห็นได้ชัดว่าตอนนี้นางอารมณ์ดี

รอให้ทุกคนพูดคุยกันสักพัก นางถึงถามขึ้นมาว่า “ครึ่งปีมานี้ ข่าวคราวเหล่านั้นที่ส่งกลับไปยังเป่ยโหรวล่ะ”

ครึ่งปีก่อน ในขบวนส่งเจ้าสาวเหล่านั้นที่มาถึงราชวงศ์จยาเซียนกับเหวินเหรินชิ่งชิ่งมีสายสืบของฮ่องเต้แห่งเป่ยโหรวไม่น้อย พอพวกเขามาถึงซั่งตูแล้วยังไม่ทันได้พักหายใจหายคอก็ถูกอันเชิญเข้าคุกไป

หลังจากที่สอบปากคำเรื่องวิธีการติดต่อสื่อสารชัดเจนแล้ว ข่าวคราวจากราชวงศ์จยาเซียนที่ส่งกลับไปยังเป่ยโหรวล้วนแต่ให้ผู้ที่มีฝีมือด้านการเขียนกุเรื่องขึ้นมา

“ฝ่าบาทวางใจได้ ข่าวคราวที่ฮ่องเต้แห่งเป่ยโหรวได้รับทางนั้นก็คือท่านและหยวนหวังกำลังต่อสู่กันอย่างไม่มีทีท่าว่าจะจบพ่ะย่ะค่ะ” คนที่รับผิดชอบเรื่องนี้ รีบก้าวออกมาแล้วรายงานเจียงหลี

เจียงหลีพยักหน้าแล้วยิ้มกว้างมากขึ้น “กองทัพล่ะ”

ลู่จ้านตอบกลับว่า “ระยะเวลาครึ่งปีมานี้ กองทัพแต่ละทางได้มุ่งไปยังเป่ยโหรวเพื่อรวมพลอย่างเงียบๆ ตอนนี้ในชายแดนที่ติดกันมีกองกำลังซ่อนตัวอยู่นับล้านคน”

“ดี!” ทันใดนั้นเจียงหลีก็ลืมตาขึ้นมา ตบที่ๆ พนักแขนของบัลลังก์มังกรแล้วยืนขึ้น แววตาที่สดใสของนางมองไปยังผู้คนที่กำลังอมยิ้มอย่างช้าๆ แล้วพูดเสียงดังว่า “ทุกท่าน ในจดหมายของคุณชายจิ่งได้เขียนวันบุกโจมตีไว้ชัดเจนแล้ว พวกเจ้ารีบไปเตรียมการทั้งหมด ร่วมมือกันอย่างเต็มที่ ศึกครั้งนี้จะต้องเป็นศึกที่ข้า จักรพรรดินีแห่งจยาเซียนรวบรวมหนานฮวงเป็นหนึ่งเดียว ชื่อของพวกเจ้าทุกคนจะถูกบันทึกลงหน้าประวัติศาสตร์ตลอดไป! รอให้ข้ารวมแผ่นดินหนานฮวงเป็นหนึ่งได้เมื่อไหร่ ข้าจะตบรางวัลให้ตามหน้าที่ไม่มีทางเอาเปรียบพวกเจ้า”

“ยินดียิ่งที่จะเป็นม้ารับใช้ของฝ่าบาท น้อมรับคำสั่งของฝ่าบาท และจะสู้เพื่อฝ่าบาทจนตัวตาย!”

“…”

เหล่าขุนนางนับร้อยในท้อวพระโรงต่างพากันตั้งแถวโค้งตัวลงถวายบังคมจักรพรรดินีของพวกเขา ใครบอกว่าหญิงสู้ชายไม่ได้กันเล่า

จักรพรรดินีของพวกเขา จักรพรรดินีสาวน้อย ทำแต่ละเรื่องเพื่อพิสูจน์ให้ผู้คนเห็นแล้วว่านางครองบัลลังก์ได้ดีเกินกว่าผู้ใดจะเทียบได้!

ปีหนานฮวง ฤดูใบไม้ร่วง จักรพรรดินีแห่งจยาเซียนครองราชย์ได้สามปี

ราชวงศ์จยาเซียนได้บุกโจมตีแคว้นเป่ยโหรวอย่างกะทันหัน เล่ากันว่าวันที่ยกทัพทหารไปบุก ชายแดนสองแคว้นจู่ๆ ก็มีกองกำลังที่แข็งแกร่งนับล้านคนของราชวงศ์จยาเซียนปรากฏขึ้น แคว้นเสวี่ยหมิงและแคว้นเสวี่ยเทียนที่เดิมยอมจำนนต่อเป่ยโหรวทันใดนั้นก็ย้ายข้างยอมสวามิภักดิ์ต่อราชวงศ์จยาเซียน แล้วยังทำตามจดหมายที่หรงจิ่งเขียนเองกับมือ