ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 386

เสื้อผ้าเปียกชุ่มหล่นบนโพรงหญ้าจึงทำให้หญ้าเปียกทันที

พรึ่บ!

เสื้อผ้าร่วงลงจากโพรงหญ้าหล่นใส่เจ้าก้อนขน

น้ำทำให้ผมเจ้าก้อนขนเปียกปอนและทำให้ขนสีขาวของมันแนบติดลำตัว หยดน้ำหยดลงจากขนติ๋งๆ

ใบหูสีชมพูเล็กๆ ของมันดูเหมือนจะสั่นเทาเล็กน้อยเพราะความเปียกปอน มีขนละเอียดอ่อนซ้อนเป็นชั้นๆ ที่ใบหูแหลม

ดวงตากลมโตดูเด่นชัดที่สุดบนใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือเด็ก

เห็นได้ชัดว่าดวงตากลมโตเหมือนตากวางแต่กลับมีแววเย้ายวนอยู่ในนั้น

เท้าทั้งสี่ข้างของมันนั่งยองบนพื้นหญ้าเปียกม่อล่อกม่อแลกไปหมดทั้งตัว ใบหน้าเล็กมองไปที่หญิงสาวในธารน้ำข้างหน้าด้วยท่าทางไร้เดียงสา

เงาร่างของเจียงหลีที่ซ่อนตัวอยู่ในน้ำสะท้อนเข้าไปในดวงตาใสดั่งอัญมณี ในส่วนลึกของดวงตาของมีร่องรอยของไฟร้อนที่ไม่สามารถเข้าใจได้

ส่วนเจียงหลีก็ชะงักค้างอยู่ในน้ำเช่นกัน เดิมที่คิดว่าเป็นศิษย์สำนักไหนสักแห่งมาแอบดูนางอาบน้ำ แต่กลับคิดไม่ถึงว่า ‘ลูกศิษย์’ ที่นางจับได้จะเป็นเพียงแค่สัตว์ร้ายตัวน้อยน่ารักตัวหนึ่งเท่านั้น

น่ารักจังเลย! เจียงหลีจ้องไปที่เจ้าก้อนเล็กน่ารักบ้องแบ๊ว หัวใจของหญิงสาวก็ท่วมท้นขึ้นมาทันที

“สัตว์น้อยมาจากไหน หลงทางมารึถึงได้มาอยู่ที่นี่”

เสียงน้ำกระจายดังขึ้นพร้อมๆ กับคำพูดของเจียงหลี

“…” เมื่อสัตว์ร้ายตัวน้อยที่เปียกปอนเห็นหญิงสาวคนนี้ยืนขึ้นจากสระโดยไม่มีอาการเขินอายใดๆ ดวงตาทั้งคู่จึงเบิกกว้าง กระตุกแผ่วเบาด้วยความโกรธหัวร้อน

หลังจากหายหัวร้อนสายตาของมันก็ถูกดึงดูดโดยหุ่นเพรียวระหงส์ไร้ที่ติของเจียงหลี

ฟืด!

จมูกสีชมพูของสัตว์ร้ายตัวน้อยสูดอากาศอย่างรุนแรง สูดเอาความร้อนที่แปลกประหลาดกลับเข้าไป

การกระทำที่ไร้สติของมันทำให้เจียงหลีที่เข้าใกล้มัน หัวเราะ ‘ฮ่าๆ’ ออกมาทันที “เจ้าน่ารักมากจริงๆ”

ไม่รู้ทำไมอารมณ์ของเจียงหลีดีขึ้นหรืออาจเป็นเพราะจู่ๆ ก็มีเจ้าก้อนปรากฏตัวออกมา

นางหยิบเสื้อผ้ายั่วยวนขึ้นมาสวมทับบนร่าง

เมื่อเห็นว่าเจ้าก้อนเอาแต่จ้องตัวเองไม่กระดิก เจียงหลีหันมาหัวเราะ “นี่ เจ้าก้อนเปี๊ยก เจ้าสัตว์ร้ายตัวน้อย รู้หรือเปล่าว่ามองคนสวยใส่เสื้อผ้ามันเสียมารยาท”

นางเอ่ยล้อไปเรื่อยเปื่อย แต่กลับไม่คิดเลยว่าหลังจากสิ้นเสียงนาง เจ้าก้อนน่ารักนั้นจะฟังภาษาคนรู้เรื่อง มันสั่นเทิ้มไปทั้งร่างและหลังจากนั้นก็…

มันค่อยๆ กระดุกกระดิกหันหลังเอาตูดอ้วนๆ ที่มีขนดกให้เจียงหลีบนพื้นหญ้า

ตูดเล็กๆ อวบอ้วนของมันมีขนสีขาวเงินเป็นประกายเงางามและอ่อนนุ่ม นอกจากนี้ยังมีหางเล็กน้อยที่ส่ายกระดุกกระดิกทำให้เจียงหลีอยากจะหยิกตูดแรงๆ สักทีอย่างมันเขี้ยว

เสียง ‘จิ๊จิ๊ดๆ’ ดังขึ้น เจียงหลีจึงหันออกจากความน่ารักแล้วรีบเอาเสื้อผ้าที่ยังซักไม่แห้งมาสวมใส่บนเรือนร่างของตัวเอง

ตึงๆ

การเคลื่อนไหวข้างหลังทำให้เจ้าก้อนใจเต้นโครมคราม ขณะนี้ผิวหนังของมันร้อนลวก โชคดีมีมีขนหนานุ่มปกคลุมจึงทำให้หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังไม่ผิดสังเกต

ทันใดนั้นเจ้าก้อนน้อยก็รู้สึกว่าตัวเองถูกอุ้มขึ้นมาจากพื้นหญ้าเข้ามาในอ้อมกอด

ในขณะที่มันมองตัวเองลอยตัวกลางอากาศก็ได้ยินเสียงของเจียงหลีที่ข้างหู “เจ้าตัวเล็ก เมื่อครู่นี้ข้าทำเจ้าเปียกหมดเลยคงหนาวมากล่ะสิ ข้าจะช่วยตากแห้งเจ้าดีหรือไม่”

เจ้าก้อนช้อนสายตาเงยหน้ามองนาง

ที่แท้ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่หญิงสาวเดินมาถึงข้างหลังของมันแล้วเอาเสื้อคลุมเปียกชื้นขึ้นมาสวมใส่ จากนั้นยังไม่ลืมอุ้มมันขึ้นมาในอ้อมกอดด้วย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน