เจ้าก้อนที่โดนนางดีดเหม่งเอาคืนอย่างรุนแรงก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ราวกับว่ายินยอมให้ถูกดุด่าทุบตี
ท่าทางของมันทำให้เจียงหลีรู้สึกมันเขี้ยว นางส่ายหน้า “เจ้ากัดข้า ทำไมกลายเป็นเจ้าดูน่าสงสาร ทำท่าเหมือนข้ารังแกเจ้าอย่างนั้นแหละ”
ถึงอย่างนั้นนางก็ไม่ได้รับปฏิกิริยาตอบโตจากเจ้าสัตว์ร้ายตัวน้อยอยู่ดี
เจ้าก้อนขดตัวอยู่ในอ้อมกอดของนางอย่างสบายใจเฉิบ มันถูกนางโอบกอดเอาไว้และหลับตาเพื่อสั่งสมพลัง ท่าทางราวกับราชาแห่งสวรรค์
“…” เจียงหลีหมดคำจะพูด
จู่ๆ นางก็รู้สึกว่าตัวเองตัดสินใจผิดหรือเปล่าที่เป็นฝ่ายอุ้มเจ้าเปี๊ยกติดสอยห้อยตามมาด้วย
เฮ้อ!
ตอนแรกนางเพียงแค่หลงใหลในความน่ารักของมัน
เหอะๆ!
แน่นอน ปฏิเสธไม่ได้ว่าเจ้าเปี๊ยกนี่มันช่างน่ารักน่าเอ็นดู ใครพบเห็นก็ยากที่จะถอนสายตาออกจากมัน แล้วก็โดนท่าทางของมันตกได้ง่ายมาก
เพียงแต่ว่า…
“นี่ เจ้าเปี๊ยก ตกลงเจ้าเป็นสัตว์อะไรกันแน่” เจียงหลียกนิ้วช้อนคางมันขึ้นมาแล้วสำรวจใบหน้าของมันอย่างละเอียดเพื่อยืนยันว่าตัวเองไม่ได้รู้จักสัตว์ประเภทนี้
แต่ว่ายิ่งมองนางก็ยิ่งรู้สึกว่าเจ้าเปี๊ยกนี่น่ารักน่าชังมาก
“เจ้าน่ารักจังเลย!” เจียงหลีอดไม่ได้ จูบที่หน้าผากของสัตว์ร้ายตัวน้อยราวกับถูกจุดน่ารักทิ่มแทงไปที่ในหัวใจของนาง
จุมพิตกะทันหันทำให้เจ้าก้อนขนเบิกตาโตอีกครั้ง ดวงตาที่เหมือนกับเซ่าตี้ไม่มีผิดเพี้ยนจ้องมองนาง จดจำภาพที่นางมีความสุขเอาไว้ในส่วนลึกของดวงตา
“มองอะไร เจ้าแอบดูข้าอาบน้ำแล้วจะไม่ให้จูบสักหน่อยหรือ ข้าจะบอกเจ้าให้ว่านี่คือการเอาคืน!” เจียงหลีจ้องตากลับไป หลังจากเอ่ยจบก็มองท่าทางน่ารักของเจ้าก้อนจึงอดเปลี่ยนคำพูดไม่ได้ “ไม่ นี่ถือว่าเป็นได้แค่ดอกเบี้ยเท่านั้น!”
“…” เจ้าก้อนมองนางที่ทำท่าทำทางมันเขี้ยวอย่างพูดไม่ออก
เจียงเลิกคิ้ว “ทำไม ไม่พอใจรึ ไม่พอใจก็ให้พ่อแม่เจ้ามาหาข้าสิ!” นางก็อยากดูเหมือนกันว่าเกาะร้างแห่งนี้นอกจากนางแล้วยังไม่อยู่บ้าง
น่าเสียดายที่เจ้าก้อนไม่บ้าจี้ตามนาง เพียงแค่มองนางครู่หนึ่งก่อนจะหลับตาแกล้งหลับต่อราวกับว่ามันมองเห็นไส้เห็นพุงหมดแล้วก็มิปาน
“…” มุมปากของเจียงหลีกระตุกอย่างรุนแรง
ทำไมนางถึงรู้สึกว่าถูกสิ่งมีชีวิตที่มีที่มาไม่ชัดเจนดูถูกสติปัญญาอยู่นะ
หรือเป็นภาพลวง
อืม ต้องเป็นภาพลวงตาแน่ๆ!
หลังจากที่ถูกเจ้าเปี๊ยกดูถูก เจียงหลีก็ไม่แกล้งมันอีก จากนั้นพามันกลับที่พักก่อนหน้านี้แล้วหยิบผลไม้ที่เหลือไปด้วยเพื่อตามหาถ้ำที่นางจำได้
“เจ้าเปี๊ยก เจ้าแน่ใจนะว่าจะตามข้าไปด้วย ไม่กลัวว่าข้าจะเป็นคนไม่ดีที่จับเจ้าฆ่าแล้วย่างกินหรือไร” หลังจากเข้ามาในถ้ำ เจียงหลีก็จัดการก่อกองไฟแล้วทำหน้าดุใส่เจ้าสัตว์ร้ายตัวน้อยภายใต้แสงไฟที่พลิ้วไหว
น่าเบื่อ
เจ้าก้อนขนถูกนางวางไว้ที่ข้างกองไปเมื่อได้ยินนางข่มขู่เข้าจึงทำได้เพียงเงยหน้ามองนางตาปริบๆ แล้วก็หลับตาอีกครั้ง


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์