!
เจียงหลีและชิงหว่านต่างตกตะลึงและชำเลืองมองกัน
สำนักพรตเสวียนหมิงนี้มีชื่อเสียงมากเลยหรือ เป็นบุคคลที่สามารถมองจากเสื้อผ้าของพวกนางก็รู้ว่ามากจากไหนแล้วหรือ เจียงหลีพึมพำในใจ
“ใช่แล้ว” ชิงหว่านที่อยู่ด้านข้างยอมรับสถานะของตนอย่างซื่อสัตย์
ชายผู้มอมแมมผมเผ้ากระเซอะกระเซิงฉีกยิ้ม ฟันสีขาวเห็นเด่นชัดเป็นพิเศษ “นึกไม่ถึงว่าก่อนข้าจะออกไป ข้าจะโชคดีพอที่จะได้พบกับธิดาสวรรค์แห่งสำนักพรตเสวียนหมิง”
สายตาของเขามองไปมาระหว่างเจียงหลีและชิงหว่าน แม้จะตรงแต่กลับทำให้อึดอัด “งดงาม! งดงามจริงๆ ! ว่ากันว่าธิดาสวรรค์ของสำนักพรตเสวียนหมิงงดงามราวกับเทพธิดา วันนี้ได้พบเจอ ช่างสมคำล่ำลือจริงๆ”
น้ำเสียงของชายคนนั้นดูเหมือนจะเจ้าชู้อยู่บ้าง แต่เจียงหลีกลับสัมผัสได้เพียงความชื่นชมในดวงตาของเขา และไม่มีความคิดชั่วร้ายอื่นใดแฝงอยู่
“ธิดาสวรรค์ทั้งสองเพิ่งจะมาถ้ำสวรรค์เป็นครั้งแรก วันสองวันนี้ ก็เดินเล่นตลาดแห่งนี้ไปก่อนจะดีกว่า” ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้ม
“ท่านรู้ได้อย่างไรว่าเราเพิ่งมาถึงถ้ำสวรรค์” ชิงหว่านถามด้วยความประหลาดใจ
ชายหนุ่มยิ้มโดยไม่พูด แต่ท่าทางของเขาบ่งบอกชัดเจนจนเหลือเพียงสลักคำว่า มาเยือนเป็นครั้งแรก ฝากเนื้อฝากตัวด้วย บนหน้าผากแล้ว
“ธิดาสวรรค์ผู้นี้เก่งจริงๆ เพิ่งเข้ามาก็ขึ้นสัญลักษณ์สีแดงแล้ว” สายตาของชายหนุ่มจ้องมองไปที่เจียงหลี
เจียงหลีขมวดคิ้ว สัญลักษณ์สีแดงบนหน้าผากของนางเด่นชัดเกินไปจริงๆ
“ยอดฝีมือในถ้ำสวรรค์แห่งนี้บางครั้งก็เป็นเรื่องแย่ บางครั้งก็เป็นเรื่องดี” ชายหนุ่มพูดอย่างมีเลศนัย
แต่หลังจากเขาพูดจบ เจียงหลีสัมผัสได้ว่าผู้คนที่เดินผ่านไปมากำลังมองหน้าตนโดยไม่รู้ตัว
“เจียงหลีทำไมพวกเขาจ้องมองมาที่พวกเรา” ชิงหว่านก็สังเกตเห็นสายตาที่ไม่เป็นมิตรเช่นกันและถามเจียงหลีเสียงเบา
ไม่ได้มองพวกเรา แต่มองข้าต่างหาก เจียงหลีพูดเสียงเงียบในใจ
ชายหนุ่มหัวเราะเสียงเบา เงยหน้าดื่มสุราและไม่ได้แก้ไขความเข้าใจผิดของชิงหว่าน
“ไปกันเถอะ” เจียงหลีพูดกับชิงหว่านด้วยเสียงทุ้มต่ำ
ชิงหว่านพยักหน้า
ทั้งสองกำลังจะเดินจากไปและเข้าไปในตลาดต่อ
อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นก้าวเดินได้เพียงสองก้าว ชายหนุ่มก็ตะโกนว่า “ช้าก่อน”
“มีอะไรชี้แนะอีกหรือ” เจียงหลีหันกลับมามองเขา
ชายหนุ่มยิ้มและพูดว่า “วันนี้ข้าอารมณ์ดี ใจบุรุษควรทะนุถนอมอ่อนโยนต่อสตรี อย่างไรก็ตาม ยังเหลือเวลาอีกเจ็ดวัน ข้าก็จะออกจากที่นี่แล้ว ช่วงเวลานี้ พวกเจ้าติดตามข้า จะได้ทำความคุ้นชินกับถ้ำสวรรค์”
ความหวังดีอย่างฉับพลันเช่นนี้ ทำให้เจียงหลีเลิกคิ้ว มองเขาอย่างครุ่นคิด
ชิงหว่านเฝ้าระวังและมองเขาอย่างใจเย็น “ท่านกำลังคิดอะไรอยู่ ไม่ใช่ว่าจะฆ่าพวกเรานะ”
การคาดเดาของนางทำให้ชายหนุ่มหัวเราะเยาะ ยกมือขึ้นอย่างเกียจคร้านและเสยผมยาวยุ่งเหยิงต่อหน้าตน
เพียงครู่เดียวเขาก็ปล่อยผมลงมาปิดหน้าผากอีกครั้ง
แม้จะเพียงครู่เดียวก็เพียงพอแล้วสำหรับทั้งเจียงหลีและชิงหว่านที่จะเห็นสัญลักษณ์สังหารบนหน้าผากของเขา
สีทอง! ดวงตาของเจียงหลีเป็นประกาย
ชิงหว่านพูดตะกุกตะกักด้วยความตกใจ “ท่าน ท่าน ท่าน…ท่าน…ฆ่าคนไปแล้วกี่คน…”
ชายหนุ่มยิ้มอย่างสบายๆ “ณ ที่แห่งนี้ ไม่ใช่เจ้าฆ่าคนก็จะมีคนมาฆ่าเจ้า หากเจ้ามีชีวิตอยู่ถึงสี่สิบวันก็จะเป็นเหมือนข้า”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์