นำของที่ปลดจากผู้แพ้มาเป็นรางวัล
เจียงหลียิ้มในใจ สำนักพรตเสวียนหมิงแห่งนี้ตระหนี่เกินไปหรือไม่
เพียงแค่มองสายตาจริงจังของท่านประมุขแห่งสำนักพรตเสวียนหมิง ดูเหมือนจะไม่เลือกก็ไม่ได้! เจียงหลีมองสำรวจวิญญาณยุทธ์ที่บริสุทธิ์ นอกจากเป็นขั้นสามทั้งหมด ที่เหลือล้วนเป็นขั้นสี่ วิญญาณยุทธ์เช่นนี้ สำหรับนางแล้ว ไม่น่าสนใจเลยแม้แต่น้อย
แต่ทว่าสำหรับชิงหว่าน
นางเคยเห็นวิญญาณยุทธ์ของชิงหว่านมาก่อนแล้ว ล้วนเป็นขั้นห้าทั้งหมด
“ข้าต้องการพลังจิตวิญญาณ” เจียงหลีรีบเลือก
ชิงหว่านได้ยินนางพูด รู้สึกเบาใจลง นางกลัวว่าเจียงหลีจะเลือกวิญญาณยุทธ์แล้วจะทิ้งพลังวิญญาณ
แท้จริงแล้วหากให้เลือกระหว่างวิญญาณยุทธ์กับพลังวิญญาณถึงอย่างไรคนส่วนใหญ่ก็ต้องเลือกวิญญาณยุทธ์ทั้งนั้น
ถึงแม้ตนจะไม่ใช้ ก็เอาไปขายทอดตลาดมืดคงได้เงินจำนวนมาก
ส่วนสัญลักษณ์สีทองของตน เป็นเพราะเจียงหลีถึงได้มันมา ตอนนี้นางกลับละทิ้งวิญญาณยุทธ์ไป แล้วเลือกพลังวิญญาณแทน ชิงหว่านมองนางด้วยความซาบซึ้ง
สำหรับการเลือกของเจียงหลี ประมุขแห่งสำนักพรตนิกายเสวียนหมิงกลับไม่ได้พูดอะไร เพียงยกมือมาปัดพลังวิญญาณที่บริสุทธิ์ และมันก็มาอยู่ตรงหน้าเจียงหลีแล้ว
นางจึงไม่เกรงใจ แล้วรับไว้ สัมผัสความรู้สึกของพลังจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ข้างในสักครู่แล้วจึงวางไว้
“ขอบคุณท่านประมุขมากเจ้าค่ะ” ชิงหว่านขอบคุณอย่างนอบน้อมแล้วจึงค่อยๆ นำวิญญาณยุทธ์วางในเปลือกวิญญาณ แล้วถือไว้ในมือ
“เจ้าอยู่ก่อน ส่วนเจ้าลงไป” ประมุขเอ่ย
คนที่เขาเรียกให้อยู่ก่อนนั้นเจียงหลีรู้ทันทีว่าหมายถึงตน เพราะว่าสายตาของท่านประมุขจ้องมาที่นาง
เจียงหลีรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ คาดเดาจุดประสงค์ของท่านประมุขไม่ออก
ชิงหว่านรู้ว่าประมุขสั่งให้ตนออกไปก่อน นางจึงไม่กล้าพูดมาก และเดินออกไปอย่างนอบน้อม
“สัญลักษณ์สีทองของเจ้าบริสุทธิ์ที่สุด หมายความว่าการสังหารของเจ้ามากที่สุด ข้าจะมอบรางวัลเป็นทักษะการต่อสู้ให้เจ้าอีก”
ชิ่งหว่านเดินออกมาถึงหน้าประตู ได้ยินที่ประมุขพูด จึงหยุดฝีเท้าลง มองเจียงหลีอย่างอิจฉา แล้วถอนหายใจเดินออกไป
ทักษะการต่อสู้อย่างนั้นหรือ
เจียงหลีใจเต้นรัว
หากว่าให้รางวัลนางเป็นทักษะการต่อสู้ ก็เป็นเรื่องที่ดี “ขอบคุณท่านประมุขมาก”
“ตามข้ามา” ประมุขลุกขึ้นทันที แล้วเข้าตำหนักในไป
เจียงหลีครุ่นคิดแล้วจึงเดินตามหลังเขาออกไปจากมหาวิหาร
สักพักนางก็เดินตามประมุขมาถึงตำหนักใน พอเห็นตำหนักในซึ่งเป็นที่พักของประมุข หนึ่งในนั้นที่สะดุดตาที่สุดคือเตียงนอนหลังใหญ่ ชุดเครื่องนอนบนเตียงยังเป็นสีแดง
สีแบบนี้ทำให้คนสังเกตได้ยาก
ทักษะการต้อสู้จะอยู่ในที่แบบนี้จริงหรือ เจียงหลีรู้สึกระวังในใจ
“เจ้าเข้ามาสิ มาถอดชุดให้ข้า” ประมุขหันหลังให้นางปรนนิบัติ
เจียงหลีเหลือบมองแสงที่เป็นประกายลอดผ่านส่วนที่ลึกสุดในดวงตา “ท่านประมุข ไม่ใช่ว่าท่านจะให้รางวัลข้าเป็นทักษะการต่อสู้หรือ”
นางยืนนิ่ง กลับไม่กล้าเข้าไปถอดเสื้อให้ประมุข


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์