ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 427
กงเสวี่ยฮวา!
เป็นชื่อที่ช่างมีรสนิยมเยี่ยงนี้…
ปฏิกิริยาของเจียงหลีหลังจากตกใจก็คือ หัวเราะอย่างรุนแรง
ชายหนุ่ม…อ้อไม่ กงเสวี่ยฮวาเห็นท่าทางของเจียงหลีที่หัวเราะจนจะหงายหลังไป ความขุ่นเคืองในตาก็ยิ่งหนักขึ้น “ข้าว่าแล้วว่าเจ้าต้องหัวเราะ หลังจากได้รู้ชื่อข้า”
“ฮ่าๆๆ…เจ้า…เจ้าอย่าเพิ่งพูด ให้ข้า…ให้ข้าหัวเราะก่อน…ฮ่าๆๆ” เจียงหลีหัวเราะจนท้องแข็ง มืออีกข้างหนึ่งเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมา
“…” กงเสวี่ยฮวาน่าสงสารนัก เห็นเจียงหลีหัวเราะอย่างไม่เกรงกลัว เลยทำได้เพียงใช้นิ้ววาดพื้นเป็นวงกลมเล่น
“อ่ะแฮ่มๆ” ในที่สุดเจียงหลีก็กลั้นหัวเราะไว้ได้และพยายามกล่าวอย่างจริงจังว่า “เจ้าน่ะ เป็นบุรุษ เพราะเหตุใดถึงได้ตั้งชื่อหญิงสาวเช่นนั้นล่ะ”
กงเสวี่ยฮวาเงยหน้าขึ้นด้วยความโศกเศร้า “ข้าก็เป็นฝ่ายถูกกระทำเช่นกันนะ! ตอนท่านแม่ข้าท้อง ท่านอยากได้บุตรสาวมาก ทั้งเสื้อผ้าและชื่อทุกอย่างก็เตรียมเพื่อบุตรสาวทั้งหมด ใครจะไปรู้…ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดมาเป็นข้า ข้าฟังท่านพ่อข้าเล่า เมื่อท่านแม่ข้ารู้ว่าข้าเป็นเด็กชาย ท่านแม่ข้าแทบอยากจะเอาข้ามุดกลับเข้าไปแล้วคลอดใหม่อีกครั้ง!”
ชีวิตเขาต้องน่าเศร้าขนาดไหนกัน!
ทั้งๆ ที่เป็นคนที่โดดเด่นเช่นนั้น แต่กลับต้องแบกชื่อที่คนอื่นต้องหัวเราะเยาะไว้ตลอดเช่นนี้
ท่านแม่ของเขาได้บอกไว้แล้วว่า หากคิดจะเปลี่ยนชื่อก็ต้องรอให้นางตายก่อนถึงจะเปลี่ยนได้
“มิน่าล่ะ ตอนอยู่ที่ถ้ำสวรรค์ เจ้าถึงไม่ยอมบอกชื่อกับพวกข้า ยังแสร้งทำเป็นหยิ่ง เจ้าพูดว่าอะไรนะ คนแปลกหน้าพบกัน มาแล้วก็จากไป มิจำเป็นต้องรู้ชื่อกันหรอก เพียงแค่ชื่อเรียกเดียวก็เป็นพอ” เจียงหลีกล่าวอย่างเห็นใจ
กงเสวี่ยฮวาถอนหายใจอย่างไร้หนทางแล้วเงยหน้าขึ้น “เจ้ารับรู้ความทุกข์ในใจข้าแล้วเสียทีนะ”
เจียงหลีหัวเราะแล้วกล่าวว่า “แค่ชื่อเอง คุ้นเคยก็พอแล้วล่ะ”
ทันใดนั้น กงเสวี่ยฮวาก็เพ่งสายตาอันเย็นเฉียบและกัดฟันกล่าวว่า “เจ้าสามารถคุ้นเคยกับชื่อที่ถูกทุกคนหัวเราะทุกครั้ง เวลาตนเองแนะนำตัวอย่างนั้นหรือ”
“อ่ะแฮ่มๆ” เจียงหลีหลบสายตา ไม่ตอบคำถามนี้ของเขา
“ข้าก็รู้!” กงเสวี่ยฮวาพูดด้วยความโกรธ
“อะแฮ่ม…เสวี่ยฮวา…อือ…” เจียงหลีพูดด้วยรอยยิ้ม อยากจะทำให้บรรยากาศดีขึ้น เพียงแต่ว่า ชื่อของเขานั้น เพียงแค่พูดออกมาก็อยากจะหัวเราะอย่างมิทราบสาเหตุ “…เสวียเสวี่ย ฮวาฮวา”
“ข้าไม่ถือ หากเจ้าจะเรียกข้าว่าเหล่ากง!” กงเสวี่ยฮวาขบกรามกล่าว
เจียงหลีขมวดคิ้ว “คิดเอาเปรียบข้างั้นรึ! ตายซะ! ข้าเรียกเจ้าว่ากงเสวี่ยฮวาดีกว่า อย่างน้อยเรียกเช่นนี้ก็ดูปกติหน่อย เรียกเหล่ากงเหมือนเรียกสามีอย่างไรอย่างนั้น”
“เจ้าจะลองไปดูที่ตลาดไหม” กงเสวี่ยฮวายิ้มแห้ง
เจียงหลีนึกภาพ เมื่อเรียกชื่อกงเสวี่ยฮวาท่ามกลางผู้คนมากมายในตลาด ก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นไปครู่หนึ่ง
สีหน้านางเปลี่ยนไป “เจ้าคงไม่ให้ข้าเรียกเจ้าว่าจอมยุทธ์หรอกใช่หรือไม่ นี่มันน่าอายนัก”
“เรียกข้าว่าฮวาฮวาก็ได้ ครอบครัวข้าก็เรียกข้าเช่นนั้น หลายปีมานี้ข้าก็คุ้นเคยกับชื่อนี้แล้วเช่นกัน” กงเสวี่ยฮวายอมรับอย่างไม่เต็มใจ
“ฮวาฮวารึ ต่อไปข้าจะเรียกเจ้าว่าฮวาฮวาแล้วกัน” เจียงหลียอมรับอย่างดีใจ
กงเสวี่ยฮวาให้ความรู้สึกที่ไม่เลวนัก และยังช่วยตัวเองไว้อีก เจียงหลีก็ได้ถามคำถามในใจทั้งหมดของตัวเองออกไป
“แล้วสัญลักษณ์สังหารมีผลอะไร” เจียงหลีถามไปกินอาหารไป
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์