ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 462
เจียงหลีในตอนนี้หมดแรงและปวดเมื่อยไปหมด วิญญาณยุทธ์ก็ไร้ซึ่งพลังวิญญาณสนับสนุน และการเพิกถอนเนตรญาณก็พลันหายไป มิต้องเอ่ยถึงการต่อสู้ แม้กระทั่งยกมือขึ้นนางยังต้องพยายามออกแรงอย่างหนัก
นี่คือการต่อสู้ที่สูบพลังมากที่สุดตั้งแต่นางมาเกิดใหม่
หลิงหวังทั้งสองได้สูบพลังวิญญาณของนางไปหมดแล้ว และแม้แต่พลังจิตของนางก็ยังว่างเปล่า
ขณะนั้นเองก็ได้มีแสงสว่างอันเยือกเย็นปรากฏขึ้นด้านหลังของนาง นางรู้สึกได้ถึงเจตนาฆ่าและมิอาจหลีกเลี่ยงได้ เมื่อเห็นเช่นนั้นแสงเย็นเฉียบกำลังจะส่องทะลุแผ่นหลังของนางด้วยรัศมีอันเฉียบคม จู่ๆ ก็มีประกายวาววับออกมาจากด้านหลังของนางพร้อมอุ้งเท้าเนื้อสีชมพูนุ่มๆ แตะลงไปบนแสงเย็นนั้น
ตึงตัง!
เสียงของโลหะที่ตกลงสู่พื้นดังขึ้น และดาบสั้นที่กำลังลอบโจมตีเจียงหลีก็ถูกปัดไปด้านข้าง
เจียงหลีถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะแอบพูดในใจ หลิวหลีไว้ใจได้จริงๆ ความแข็งแกร่งเพียงอย่างเดียวที่นางเหลือไว้สามารถเปิดกระเป๋าวิเศษได้เท่านั้น
โชคดีที่หลิวหลีตื่นแล้ว
แสงสีขาวและสีเงินพุ่งไปข้างหน้าและมีเจตนาฆ่าเย็นเฉียบในดวงตาเคลือบใสแวววาว
“อ๊ะ!” เสียงของหญิงสาวดังขึ้น ทำให้เจียงหลีหรี่ตาลง จากนั้นจึงหันกลับมาอย่างไม่เต็มใจและตะโกนว่า “หลิวหลี”
เจ้าเปี๊ยกที่กำลังโจมตีต่อไปหยุดกะทันหันหลังจากได้ยินคำเรียกนี้ มันยืนอยู่ต่อหน้าเจียงหลีโดยหันหลังให้กับนาง และสายตาเฉียบคมจ้องไปที่คนตรงหน้า
เจียงหลีหันข้างและนั่งลงในท่าที่สบายมากขึ้นโดยยังคงถือผลึกหินวิญญาณไว้ในมือของนางอย่างแน่นหนา และดูดซับพลังวิญญาณที่อยู่ในนั้นอย่างรวดเร็ว นางพิงซากเสาหินหักพัง แสดงท่าทางเกียจคร้านมองคนที่ลอบโจมตีนางด้วยรอยยิ้ม “ไม่เจอกันนานเลยนะ ชิงหว่าน”
คนที่ต้องการฆ่านางคือชิงหว่านเองน่ะหรือ
คิดไม่ถึงจริงๆ!
ในรอยยิ้มของเจียงหลีดูไม่ออกว่ายินดีหรือยินร้าย ระหว่างนางกับชิงหว่านไม่ได้เรียกว่าเป็นสหาย ก่อนหน้านี้ที่เคยยื่นมือช่วยเหลือนาง ประการแรกนางไม่ได้สนใจในตำแหน่งธิดาสวรรค์นี้ ประการที่สองนางหมั่นไส้ซู่ซิน ประการที่สามนางช่วยโดยไม่หวังผลตอบแทน
ดังนั้นที่ชิงหว่านต้องการฆ่านาง เจียงหลีจึงไม่ได้รู้สึกเสียใจหรือโกรธที่ถูกหักหลัง
เพราะนางไม่เคยสนใจคนผู้นี้ตั้งแต่แรก เช่นนั้นพฤติกรรมของนางจะทำให้อารมณ์ตัวเองแปรปรวนได้อย่างไร
“ทำไมเจ้าถึงไม่ตาย” ชิงหว่านกุมข้อมือข้างที่ถูกเจ้าเปี๊ยกข่วนจนบาดเจ็บมีเลือดไหลอาบแดงไปทั่วทั้งมือของนาง
นางมองเข้าไปในแววตาของเจียงหลีอย่างเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
แค้นหรือ
ฉะนั้นเจียงหลีก็ไม่รู้ด้วยแล้วล่ะ นางถามตัวเองก็ไม่มีตรงไหนที่ทำให้ชิงหว่านขุ่นข้องหมองใจ
เจียงหลีหัวเราะขึ้นกวักมือเรียกเจ้าเปี๊ยก “หลิวหลี มานี่มา”
ชิงหว่านเหลือบมองด้วยความหวาดกลัว เจ้าสัตว์ตัวเป็นขนหน้าโง่นี่นางไม่ลืม ตอนที่อยู่ในถ้ำสวรรค์ เจ้าเดรัจฉานน้อยที่ดูไม่มีพิษมีภัยตัวนี้กลับมีความน่ากลัวบางอย่าง
เจ้าเปี๊ยกปีนเข้าไปในอ้อมแขนของเจียงหลีอย่างเงียบๆ และยังไม่เก็บซ่อนเจตนาสังหารในแววตาของมันทั้งยังจ้องไปที่ชิงหว่านตาเขม็ง
การต่อสู้ระหว่างมหาปุโรหิตและเจียงเฮ่ารุนแรงยิ่งขึ้น ไม่มีทีท่าจะตัดสินเรื่องนี้ได้ในขณะนี้ และแม้แต่ มหาปุโรหิตก็ไม่สามารถไปช่วยเหลือประมุขสำนักพรตเสวียนหมิงที่ตายไปแล้วได้
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์