การทดสอบเข้าสำนักหรือ
แสงตรงหน้าหายวับไป เจียงหลีจึงมองเห็นตำแหน่งที่ตนยืนอยู่ได้ชัดเจน
ราวกับ…ภูเขาลูกหนึ่ง…
นางค่อยๆ เงยหน้า มองไปยังหอคอยที่สูงเสียดเมฆอยู่ข้างหน้า นี่เป็นการเอาหินมาสร้างขึ้นละชั้น คล้ายกับสิ่งก่อสร้างรูปทรงกรวย มองขึ้นไปทีละชั้น ล้วนเป็นรูปสามเหลี่ยม ส่วนล่างกว้างส่วนบนแคบ ถูกเมฆหมอกลอยบดบังมองเห็นได้ไม่ชัดเจน
สิ่งเดียวที่มองเห็นชัดคือป้ายหินหยกที่ตั้งสูงตระหง่านอยู่ข้างหน้าหอคอย
“หนานซานหรือ” เจียงหลีอ่านอักษรที่สลักอยู่บนแผ่นป้าย
“ที่กล่าวกันว่า ไม่ชนหนานซานไม่หันหลังกลับ หนานซานที่ว่านี่คือการทดสอบเข้าฮวงเสิน หากสอบผ่านก็จะได้เป็นศิษย์ของฮวงเสิน หากสอบไม่ผ่านก็ต้องกลับไป” ทันใดนั้น ด้านหลังมีเสียงดังขึ้นมา
เจียงหลีมองไปเห็นชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาสง่างามกำลังยิ้มมองนาง
คนที่สนทนาเมื่อครู่นี้เป็นเขานี่เอง
เมื่อเจียงหลีมองกลับไป ชายหนุ่มผู้นั้นเริ่มมีสายตาสับสน ในใจเอ่ยเงียบๆ ที่มองเห็นไกลๆ เมื่อครู่นี้ ก็รู้สึกได้ว่าหญิงสาวผู้นี้งดงามอย่างหาได้ยาก คิดไม่ถึงว่าเมื่อมามองใกล้ๆ แล้วจะยิ่งสวยจนทำให้ใจเต้นได้ขนาดนี้
ได้เป็นศิษย์สำนักเดียวกับหญิงสาวที่งดงามเช่นนี้ ก็ไม่เสียทีที่มาอยู่เมืองฮวงเสิแล้ว! เขารำพันในใจ รอยยิ้มบนใบหน้าก็เปลี่ยนสงบเสงี่ยมลง
แต่ทว่าเจียงหลีกลับไม่ได้สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในอารมณ์ของเขา เพียงเวลานี้สังเกตได้ว่า ที่แท้คนที่ยืนอยู่เชิงเขาหนานซาน ไม่ได้มีแค่นางคนเดียว มองไปแล้วมีเหล่าชายหญิงราวๆ ร้อยกว่าคนอยู่ด้วย
“คนพวกนี้คือคนที่จะมาทดสอบเข้าฮวงเสินวันนี้ทั้งหมดเลยหรือ” เจียงหลีเอ่ยถาม
พบว่าเจียงหลีสนใจเขาแล้ว เขาจึงตอบอย่างพอใจ “ถูกต้องแล้ว ข้าชื่อเจิ้งหยวน”
“ข้า…เจียงหลี” เจียงหลีงบอกชื่อของตนกับเขา
แต่ทว่าในใจของนางยังคงสงสัยว่าพวกเจียงเฮ่าหายไปไหนกัน
ในขณะเดียวกันลานแสดงวิทยายุทธ์ที่ใหญ่โตของฮวงเสินก็เบียดเสียดไปด้วยผู้คนจำนวนมาก พวกเขายืนอยู่กันเป็นกลุ่มๆ สนทนากันอย่างเบาๆ สายตาต่างมองไปยังสถานที่เดียวกัน
สถานที่ที่พวกเขามองนั้นคือน้ำตกอันยิ่งใหญ่ที่ตกลงมาจากฟากฟ้า
น้ำในน้ำตกใสระยิบระยับไหลลงมาจากยอดเขาทะลุเมฆหมอกลงมาอย่างเชี่ยวกราด แสงแดดที่สะท้อนทำให้ดูคล้ายกับผ้าม่านสีเงิน
ไร้เสียงน้ำตก ไม่รู้กลับไปยังที่ใด
บนน้ำตกที่กว้างใหญ่ไพศาลสะท้อนภาพวิวทิวทัศน์ของเขาหนานซานออกมาได้อย่างคาดไม่ถึง
เพียงแต่พวกเขาเห็นแค่สถานการณ์ของเขาหนานซานข้างบน มองไม่เห็นภาพข้างล่างของเขาหนานซาน
เจียงเฮ่าและคนที่กลับมาพร้อมกับเจียงหลี เวลานี้ก็ยืนอยู่ในหมู่คน
หนานอู๋เฮิ่นกับเฟิงสิงอวิ๋นเข้าไปรายงานตัวก่อน เหลือเพียงเจียงเฮ่า ลู่เสวียน เหวินเหรินชิ่งชิ่งสามคนยืนอยู่ด้วยกัน มองไปยังน้ำตก รอผลการทดสอบของเจียงหลี
“ก่อนหน้านี้ ข้าควรชี้แนะเกี่ยวกับการทดสอบเข้าสำนักให้อาหลีสักหน่อย”
ลู่เสวียนปลอบใจ “พี่เฮ่า จะโทษพี่ก็ไม่ได้ ใครก็คิดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ จะว่าไปแล้วการทดสอบเข้าสำนัก พวกเราก็ผ่านมาได้อย่างง่ายดาย ยิ่งไม่ต้องห่วงซ้อเล็กเลย”
“ก็จริง ข้าก็เชื่อมั่นในตัวนางว่าจะต้องสอบผ่านอย่างแน่นอน” เหวินเหรินชิ่งชิ่งก็เอ่ยเช่นเดียวกัน
เจียงเฮ่าพยักหน้า “อาหลีถึงแม้ว่าจะแสดงฝีมือที่หนานฮวงแล้วถูกจัดเข้าในรายชื่อผู้ฝึกฝนหลัก แต่ว่าจะสามารถได้รับรางวัลจากการฝึกฝนหลักนั้นหรือไม่ ก็ต้องพึ่งตัวนางเอง”


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์