ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 51

เสียงดังก้องกังวานชัดขึ้น ขัดจังหวะเสวนาของทุกคน ไม่ว่าจะเป็นอู๋เชียนจากสำนักหลิงอู่หรือหนานอู๋เฮิ่นจากสถาบันไป๋หยวนหยวน สายตาแสดงถึงความแปลกประหลาดใจพร้อมหันมองไปทางประตู

เฮ่อเหลียนเฟิงตกตะลึงอยู่ครู่นึง เพราะเขาเองก็ประหลาดใจเช่นกัน

แต่เขาก็รู้สึกตัวอย่างรวดเร็ว รีบวางแก้วลงพร้อมยืนขึ้น พูดกับผู้อารักขาด้างนอกว่า “ยังไม่รีบเชิญองค์หญิงอันผิงเสด็จอีกหรือ”

“ไม่จำเป็น” เขาเพิ่งพูดจบ ก็มีเสียงไพเราะเสนาะหูดังขึ้นมาจากนอกประตู

ตามติดมาด้วยกลุ่มคน เดินเข้าไปในห้องโถง

ทันทีที่คนเหล่านี้เดินเข้ามา ทุกคนในห้องโถงต่างพร้อมใจกันลุกขึ้นอย่างไม่ได้นัดหมาย สายตาจ้องมองไปทางหญิงสาวที่เดินนำหน้า

นางมีใบหน้าที่สวยดั่งดอกพุดตานที่ไม่มีใครเทียบได้ มวยผมที่ถูกม้วนด้วยความประณีต ปิ่นปักหยกทองที่ดูสง่างาม พร้อมด้วยเสื้อไหมที่ใส่แสดงให้เห็นถึงฐานะที่ไม่ธรรมดาของนาง

งามก็งามนะ แต่เย็นชาไปหน่อย

อู๋เชียนกับหนานอู๋เฮิ่นถอนหายใจเล็กน้อย องค์หญิงอันผิงเป็นหนึ่งในสามสตรีที่งดงามที่สุดในโฮ่วจิ้น เรื่องความงดงามไม่ต้องสงสัย เพียงแค่ความเย็นชาที่แสดงบนสีหน้าสายตาที่ปฏิเสธคนที่เข้าหา

วินาทีที่องค์หญิงอันผิงเดินเข้ามา ทุกคนต่างรู้สึกว่าห้องโถงมีแสงเจิดจรัสขึ้นทันที

จนนางกวาดสายตา ขมวดคิ้วแสดงถึงความไม่พอใจ ทุกคนต่างสะดุ้งทันที

เฮ่อเหลียนเฟิงรีบเดินลงมาอย่างรวดเร็ว พร้อมคงโค้งคำนับให้องค์หญิงอันผิง “กระหม่อมไม่ทราบว่าองค์หญิงเสด็จมาถึงแล้ว โปรดอภัยให้กระหม่อมด้วยพ่ะย่ะค่ะ” พอพูดเสร็จ ผู้คนต่างกำมือกล่าวต้อนรับ

“ขอคารวะต้อนรับองค์หญิง”

ดินแดนหนานฮวงมีกฎอยู่ข้อหนึ่งว่า เมื่อฝึกฝนจนก้าวขึ้นสู่ระดับหลิงเจี้ยงแล้ว ไม่จำเป็นต้องคุกเข่าต่อหน้าฮ่องเต้และขุนนางได้ โถงใหญ่นี้ ส่วนใหญ่เป็นผู้ฝึกจนถึงระดับหลิงเจี้ยงแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงคำนับด้วยมือ มีแต่บ่าวใช้เท่านั้นที่คุกเขาลง

“ลุกขึ้นเถิด” มู่หว่านโหรวกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชากับแววตาที่สงบราบเรียบ สำหรับคำพูดอย่างเป็นมารยาทของเฮ่อเหลียนเฟิง นางก็ตอบกลับอย่างสุภาพ “ข้ามาครั้งนี้ ไม่ได้แจ้งท่านเจ้าเมืองล่วงหน้าล่วงหน้า ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด ท่านเจ้าเมืองไม่ต้องใส่ใจมากนัก เพียงแค่ว่าที่ข้ามาครั้งนี้ คงต้องรบกวนท่านเจ้าเมืองหลายวัน ท่านจะสะดวกหรือไม่”

“สะดวกพ่ะย่ะค่ะ ขอแค่องค์หญิงไม่รังเกียจบ้านกระหม่อมก็เพียงพอ” เฮ่อเหลียนเฟิงกล่าวอย่างรวดเร็ว เขาจะกล้าพูดว่าไม่สะดวกหรือ อย่างไรก็ตามที่บ้านมีคนของสำนักหลิงอู่กับสถาบันไป๋หยวนพักอยู่ มีองค์หญิงอันผิงเพิ่มมาอีกคนก็ไม่ได้แย่ไปกว่านั้นแล้ว

“ข้ามาโดยกะทันหันก็เป็นการรบกวนมากแล้ว จะรังเกียจได้อย่างไร” มู่หว่านโหรวเอ่ยเบาๆ เพื่อจบการทักทาย เฮ่อเหลียนเฟิงทราบถึงความหมายชัดเจน รีบให้คนไปจัดเตรียมห้องรับรองที่เงียบสงบเพื่อองค์หญิงอันผิงและผู้ติดตามพักอาศัย

ในเวลาเดียวกันเขาแนะนำอู๋เชียนกับหนานอู๋เฮิ่นทั้งสองแก่องค์หญิงอันผิง

มู่หว่านโหรวกวาดตามองไปใบหน้าทั้งสอง กล่าวว่า “ผู้เฒ่าอู๋กับท่านอาจารย์หนาน เป็นคนผู้มากความสามารถของโฮ่วจิ้น การที่ท่านทั้งสองมาเยือนงานประชุมชิงเจียงซูหนานด้วยพวกท่านเอง ถือว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งสำหรับแคว้นซูหนาน”

คำพูดของนาง ถ้าหากเป็นผู้อื่นพูดต้องดูหยิ่งยโสแน่นอน ทว่า นางกล่าวด้วยฐานะขององค์หญิง จึงเหมาะสมอย่างยิ่ง

“องค์หญิงอันผิงชื่นชมเกินไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ” อู๋เชียนรีบพูด

สำนักหลิงอู่ขึ้นตรงกับราชวงศ์ เป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องแสดงความเคารพเป็นพิเศษ แต่หนานอู๋เฮิ่นเพียงรักษารอยยิ้มอย่างมีมารยาท ไม่ได้เอาอกเอาใจหรือทำความเคารพจนเกินไป

“องค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจัดงานต้อนรับผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสอง ไม่ทราบว่าองค์หญิงสนพระทัยเข้าร่วมหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ” เฮ่อเหลียนเฟิงถามเพื่อหยั่งเชิง

มู่หว่านโหรวคิดอยู่สักพัก พยักหน้าเป็นอันตกลง

เมื่อเห็นนางพยักหน้า เฮ่อเหลียนเฟิงรีบสั่งให้คนไปจัดเตรียมที่นั่งใหม่ทันที ด้วยฐานะตำแหน่งของมู่หว่านโหรว ถึงแม้เขาเป็นเจ้าเมือง ก็ไม่อาจกล้านั่งสูงนัก

อีกทั้ง โลกนี้เป็นโลกที่พลังอำนาจอยู่เหนือทุกสิ่ง แม้มู่หว่านโหรวอายุยังน้อย แต่กลับมีพรสวรรค์ดั่งปีศาจ เบิกเนตรญาณได้ตั้งแต่เด็ก เนตรญาณหกดวงส่องแสงประกาย เมฆมงคลทับซ้อน นกร้อยพันธุ์โบยบิน แม้แต่ฝ่าบาทยังตื่นตระหนก มาตรวจดูด้วยตัวเอง จากนั้นแต่งตั้งนางเป็นองค์หญิงอันผิงในกรณีพิเศษ

แม้ว่าธิดาของอ๋องมีบรรดาศักดิ์เป็นองค์หญิง ทว่า องค์หญิงโดยกำเนิด กับองค์หญิงที่ได้รับพระชาทานการ มีฐานะต่างกันอย่างสิ้นเชิง

ดังนั้น องค์หญิงอันผิงจึงมียศถาบรรดาศักดิ์สูงกว่าองค์หญิงท่านอื่นที่อยู่ในวัง

“เชิญองค์หญิง”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน