ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 546
บรรยากาศที่ดุเดือดนี้น่ากลัวและทรงพลังมาก
เจียงหลีประหลาดใจ แล้วเอ่ยเตือนผู้คนที่อยู่ด้านหลัง “ทุกคนระวังด้วย” แต่หลังจากที่ปรากฏร่างของนางออกมากลับไร้การตอบกลับ
นางหันขวับกลับไปมอง แต่กลับพบว่าทุกคนที่เดินตามหลังนางกลับหายไปอย่างไร้วี่แวว
แลวด้านหลังของเจียงหลีกลับถูกห่อหุ้มด้วยไอดุร้ายเป็นชั้นๆ แม้กระทั่งหนทางถอยหนียังถูกปิดตาย
ความแปลกประหลาดเช่นนี้ ทำให้เจียงหลีต้องระมัดระวังทุกฝีก้าว รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงรอบด้านอย่างเฝ้าระวัง
ในขณะเดียวกัน ทุกคนต่างถูกแยกออกจากกันด้วยความมึนงงเฉกเช่นเดียวกับเจียงหลี สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าพวกเขามีเพียงสุสานแห่งเดียว รอบกายเต็มไปด้วยกลิ่นไอความดุร้ายที่ทำให้รู้สึกหนาว วสะท้าน
“อาหลี! อาหลี! เจ้าได้ยินที่ข้าพูดหรือไม่” เจียงเฮ่ายืนอยู่หน้าหลุมฝังศพเดียวดายนั้น แล้วหมุนรอบตัวเพื่อมองหาเจียงหลีและคนอื่นๆ
แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับและไร้ร่องรอย
ราวกับว่าทุกคนสลายหายไปในอากาศก็มิปาน
ทันใดนั้น แววตาของเจียงเฮ่าก็เย็นเฉียบ
สวบสาบ
เสียงฝีเท้าที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันทำเอาเจียงเฮ่าถึงกับต้องหันขวับไปมอง ร่างที่เพรียวบางหลุดออกจากบรรยากาศอันโหดร้ายหลังหลุมศพอันโดดเดี่ยวและรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเขา
ร่างที่คุ้นเคยทำให้เจียงเฮ่าเอื้อมมือออกไปจับหญิงสาวที่พุ่งเข้ามาในอ้อมแขนของเขาตามสัญชาติญาณ
“อ๊ะ!” หญิงสาวส่งเสียงร้องแผ่วเบา แล้วเงยหน้าขึ้นจากอ้อมกอดของเขา
“ทำไมถึงเป็นเจ้า!”
ที่แท้เงาร่างและน้ำเสียงอันแสนคุ้นเคยนี้ทำให้เจียงเฮ่าถึงกับงุนงง และในขณะนี้ ใบหน้าที่ดึงดูดสายตาของเขาทำให้เขาตกใจจนยากจะเอื้อนเอ่ย
มู่ชิงเหยียน!
หญิงสาวที่พุ่งใส่อ้อมกอดเขากลายเป็นมู่ชิงเหยียนได้อย่างไร
แต่…มู่ชิงเหยียนอยู่ดูแลความเรียบร้อยทุกอย่างที่จยาเซียนมิใช่หรือ ทำไมถึงได้มาปรากฏตัวที่ดินแดนผนึกมารได้
“เจียงเฮ่า ข้ากลัวเหลือเกิน!” แววตาของมู่ชิงเหยียนเผยให้เห็นความหวาดกลัวไร้ที่พึ่ง แล้วกระโจนเข้าใส่อ้อมแขนเจียงเฮ่าอีกครั้งแล้วกอดเขาจนแน่น
ร่างของเจียงเฮ่านิ่งค้างไปชั่วขณะ ในหัวสมองพลันขาวโพลน
เจียงเฮ่าชอบมู่ชิงเหยียนมิใช่หรือ
แน่นอนว่าเขาใจเต้นรัว มิฉะนั้น ด้วยนิสัยของเขาคงจะไม่รู้สึกอึดอัดใจนัก
สตรีที่ชื่นชอบมาพึ่งพาตนเองเช่นนี้ การห่อตัวในอ้อมแขนของเขาเพื่อขอการปกป้อง ไม่มีใครสามารถต้านทานสิ่งล่อใจนี้ได้
แต่ทว่า หลังจากที่หัวสมองว่างเปล่าขาวโพลนไปชั่วขณะ เขาก็ได้สติกลับคืนมา
แต่เขาผลักหญิงสาวในอ้อมแขนออกอย่างแรง แล้วถอยไปข้างหลังหลายก้าว ดวงตาดั่งพญาอินทรีคู่คมจ้องมองไปที่หญิงสาวที่เหมือนมู่ชิงเหยียนไม่มีผิดเพี้ยน แล้วกล่าวถ้อยคำด้วยน้ำเสียงด ดุดัน “เจ้าเป็นใคร ทำไมถึงได้ปลอมตัวเป็นมู่ชิงเหยียน”
แม่นางที่ถูกจับได้เปลี่ยนจากท่าทางอ่อนแอเมื่อครู่นี้เป็นท่าทางยั่วยวน นางเล่นกับปลายผมที่สยายประบ่า มองเจียงเฮ่าด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม “ทำไม ข้าแปลงกายไม่เหมือนสตรีที่อยู่ใน ใจของเจ้าหรอกหรือ”
ประโยคนี้ได้ยอมรับแล้วว่านางมิใช่มู่ชิงเหยียนจริงๆ และในขณะที่นางกำลังพูดอยู่นั้น ความสนใจในดวงตาของนางก็หายไป ถึงแม้นางยังคงความงดงามและรอยยิ้มสดใส แต่ทว่าดวงตากลับฉายแว ววเย็นยะเยือก
สีหน้าของเจียงเฮ่าเคร่งขรึม และโครงหน้าของเขาก็คมกริบราวกับใบมีด
เขาไม่อธิบายให้นางฟังอยู่แล้ว เพราะถึงแม้มู่ชิงเหยียนจะมีเขาอยู่ในใจ นางก็ไม่เคยรีบร้อนกระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของเขาแบบนี้ ตีหน้าเศร้าน่าสงสาร แต่กลับตั้งใจที่จะยั่วยวนเขามากก กว่า
มู่ชิงเหยียนมีความรักนวลสงวนตัว นางมีหลักการของตัวเองและมีสิ่งที่ยึดถือ
นี่ก็เป็นจุดที่ดึงดูดเขาได้
และต่อให้สตรีที่อยู่ตรงหน้าจะเหมือนมู่ชิงเหยียนมากแค่ไหน ก็มิอาจดึงดูดเขาได้เลยสักนิด กลับกัน ยิ่งทำให้เขารู้สึกสะอิดสะเอียน
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์