ไม่ต้องคิด ทั้งสองก็รู้ว่าถูกคิดบัญชีเข้าแล้ว
“ตาม! ตามไอ้พวกสารเลวสองตัวนั้นไป!” หลิงหวงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว
ที่เหลือหกคน ทำได้เพียงไม่สนความเหนื่อยล้าและบาดแผล กัดฟันไล่ตามไปข้างหน้า เร่งรุดตามไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วราวกับฝนดาวตกตกข้ามป่าเขา กลายเป็นเงาคนเจ็ดเส้น
แต่ทว่า สองคนข้างหน้าก็ไม่ได้ช้าเลย ตามมาระยะหนึ่ง ก็ไม่สามารถลดระยะห่างระหว่างสองฝ่ายได้
ณ เวลานี้ ในใจคนพวกนี้โกรธแค้นไอ้หัวขโมยสมควรตายนี่มาก วิธีแก้แค้นในความคิดของพวกเขาก็มี
จับพวกเจ้าได้ ข้าจะต้องสับพวกเจ้าเป็นชิ้นๆ ถึงจะสามารถลบล้างความแค้นในใจของข้าได้! หลิงหวงที่ไล่ตามอยู่ด้านหน้าสุดนั้น ก็โกรธแค้นที่สุด
เพราะว่าเปลือกวิญญาณที่เก็บวิญญาณยุทธ์นั้นถูกแย่งชิงไปจากมือเขา เรื่องทำนองนี้หากเผยแพร่ออกไป เขาคงต้องเสียหน้าอย่างมาก และไม่อาจบอกกับครอบครัวได้
ดังนั้น เขาจึงอยากจะตามไอ้สองคนข้างหน้านั่นมาให้ได้เร็วที่สุด อาจเป็นเพราะแรงกระตุ้นเช่นนี้ในใจ ทำให้ความเร็วของเขา ถึงได้เร็วขึ้นมาอีกแต่ทว่า เขากลับไม่รู้ว่า หลังจากที่ พวกเขาออกมานั้น ในพุ่มไม้ที่เปลือกวิญญาณตกลงไปนั้น มีคนสองคนค่อยๆ โผล่ขึ้นมา
สองคนนั้นก็คือคุนอู๋กับเจียงหลี
ถ้าเช่นนั้น…สองคนเมื่อครู่นี้คือ…
เจียงหลีปัดเศษหญ้าในมือ แล้วยกยิ้มเอ่ยว่า “ศิษย์พี่สาม ศาสตร์ลับของฮวงเสินของพวกเรานี่เยี่ยมไปเลย ร่างตัวแทนที่ท่านสร้างขึ้นมานั้นช่างเหมือนจริงอะไรเช่นนี้”
“วิชากลั้นลมปราณของศิษย์น้องเล็กก็ไม่เลวเลย ยังสามารถพรางตัวจากผู้แข็งแกร่งได้เลย” คุนอู๋ก็เยินยอเจียงหลีด้วยเช่นกัน
เจียงหลีมุมปากยกขึ้นโค้งเป็นรอยยิ้ม “ศิษย์พี่สาม ร่างตัวแทนจะอยู่ได้นานเท่าไหร่หรือ”
“ก็ต้องรอดูว่าคนพวกนั้นจะตามได้นานแค่ไหน” คุนอู๋หรี่ตาทั้งสองข้างเล็กน้อย ร่างตัวแทนทั้งสองนั้น เป็นใบไม้แถวนั้นที่เขาเสกขึ้นมา หากถูกเข้าไปตีใกล้ๆ ก็คงจะพบพิรุธไ ได้ง่ายๆ
“พวกเราไปกันเถิด” คุนอู๋เอ่ยกับเจียงหลี
เขาพูดพลางนำเปลือกวิญญาณที่ใส่เทียนหยาเอาไว้มอบให้เจียงหลี หลังจากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีกแล้วนำเปลือกวิญญาณใส่เข้าไปในกระเป๋าวิเศษ
สถานการณ์อันตรายยังไม่ผ่านพ้นไป นางยังคงไม่กล้าเสี่ยงรวมตอนนี้
“ศิษย์พี่สาม พวกเราไปตามหาวิญญาณยุทธ์ที่ท่านต้องการกันเถิด” เจียงหลียิ้มเอ่ย
คุนอู๋พยักหน้า แล้วย้อนกลับไปอีกทางพร้อมกับเจียงหลี
…
อีกด้านหนึ่ง ผู้แข็งแกร่งแห่งตงฮวงก็ตามร่างตัวแทนของเจียงหลีกับคุนอู๋ทั้งสองคนอย่างไม่ลดละ เพื่อจะตามแย่งเทียนหยากลับคืนมาให้ได้ เขาจึงไม่มีท่าทีเหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด
ในที่สุด ความพยายามไม่เคยทำให้คนตั้งใจจริงผิดหวัง
หลิงหวงที่วิ่งเร็วที่สุด ในที่สุดก็มองเห็นศัตรูสองคนที่สมควรตายอยู่ตรงหน้าตน
เขาเผยยิ้มร้ายอันเยือกเย็น คว้ามือไปจับทั้งสองคนเอาไว้
ฟู่!
ทันใดนั้น ตอนที่มือของเขาสัมผัสเข้ากับสองคนนั้น คนที่เห็นอยู่ดีๆ เมื่อครู่ กลับหายวับไปในทันที กลายเป็นใบไม้สองใบ แล้วปลิวร่วงลงบนพื้น
ใบไม้สองใบนั้นมีสีเขียวสด ลักษณะสมบูรณ์แบบ
แต่ทว่า นัยน์ตาของหลิงหวงกลับวาวโรจน์ไปด้วยไฟแห่งความโกรธเกรี้ยว ประสาทสัมผัสทั้งห้าบิดคดขึ้นมา เขารู้สึกว่าใบไม้พวกนี้ กำลังหัวเราะเยาะความโง่เขลาของเขาอยู่!
ใช่แล้ว ไม่ผิดหรอก! นี่มันโง่ชัดๆ!
เขาถูกหลอกหรือนี่!
“คนล่ะ”
“คนไปอยู่ที่ไหนแล้ว”
“ตามทันหรือไม่”
“เปลือกวิญญาณล่ะ”
“…”
ด้านหลังเขา มีเงาหกคนตกลงมาอย่างต่อเนื่อง แต่ทว่ามองซ้ายมองขวา กลับไม่พบสองคนที่ตามมาเมื่อครู่นี้
สังหารแล้วหรือ
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์