ใครก็มิอาจรู้ได้ว่า คนที่ ‘น่าสงสัย’ นั้นเป็นอย่างไร
แต่ทว่า ภายใต้ความโกรธของหลิงหวงทั้งสอง ก็ทำให้หลิงหวังทั้งห้าไม่กล้าถามมาก
คนที่ ‘น่าสงสัย’ นี้ ก็คงต้องอาศัยความรู้สึกแล้ว
…
อีกด้านหนึ่ง เจียงหลีกับคุนอู๋ย้อนคิดอย่างละเอียดว่าวีรกรรมความกล้าหาญเมื่อสักครู่นี้ไม่ได้ทิ้งร่องรอยเอาไว้ ถึงวางใจกล้าเตร็ดเตร่ในอาณาเขตหลิงอู่ต่อไป
ถึงอย่างไร การตามล่าวิญญาณยุทธ์ของคุนอู๋ยังไม่ได้ยุติลง
“ศิษย์พี่สาม หากพวกเขาตามทันล่ะ จะรู้ว่าเป็นศาสตร์ลับหรือไม่”
คุนอู๋ยิ้มบางๆ “ศาสตร์ลับเดิมทีก็แยกออกง่าย โดยเฉพาะเป็นศาสตร์ลับที่สิ่งของมาแทนเช่นนี้ ยิ่งจะดูออกได้ง่าย”
“เช่นนั้น พวกเขาคงจะไม่สงสัยฮวงเสินหรอกหรือ” เจียงหลีเอ่ยอย่างกังวล
คุนอู๋กลับกลับไม่สนใจแล้วยิ้มออกมา “จะกลัวอะไร ทั้งจิ่วฮวง คนที่รู้จักศาสตร์ลับ ไม่ได้มีแค่ฮวงเสินที่เดียว สกุลหลิ่วเซียงแห่งตงฮวงของพวกเขาน่ะรู้จักศาสตร์ลับเป็นอย่าง ดี”
“สกุลหลิ่วเซียง!” เจียงหลีรู้สึกประหลาดใจ
คุนอู๋พยักหน้า “อืม หากภายภาคหน้าเจ้ามีโอกาสได้ไปตงฮวง ก็ไปเดินเล่นในอาณาเขตสกุลหลิ่วเซียงได้ น่าจะทำให้การฝึกฝนศาสตร์ลับของเจ้ามีแรงบันดาลใจใหม่ๆ เกิดขึ้น”
“จะว่าไปแล้ว ข้าว่าศาสตร์ลับของฮวงเสินของพวกเรารอบด้านกว่า” น้ำเสียงของเจียงหลีเต็มไปด้วยความภูมิใจ
คุนอู๋ยิ้มโดยไม่ได้เอ่ยสิ่งใดออกมา
ผ่านไปสักครู่จึงเอ่ยขึ้น “ความจริงแล้ว หนทางมีมากมาย เส้นทางสู่ความสำเร็จไม่ได้มีแค่เส้นทางเดียว เพียงแค่แต่ละตระกูลมีความสามารถไม่เหมือนกันเท่านั้น ถึงแม้พบคนที่เดินเส้นทางเดีย ยวกัน ในสามคนที่เดินผ่านมานั้นอาจจะมีอาจารย์เราอยู่หนึ่งคนก็เป็นได้ เจ้าไม่ต้องทะนงตนว่ามีวรยุทธ์สูงส่ง ต้องถ่อมตนน้อมรับคำชี้แนะ ถึงจะทำให้ตนเองก้าวหน้ายิ่งขึ้นไป”
“ทราบแล้วเจ้าค่ะ” เจียงหลีแสดงสีหน้าท่าทางเอือมระอา “ศิษย์พี่สาม พอท่านเอ่ยปากสั่งสอนข้า ก็เผยอายุท่านออกมาจนหมดแล้ว”
คุนอู๋ตะลึง แล้วหัวเราะเสียงดังลั่น
…
“เอ๊ะ ทางนั้นมีเสียงหัวเราะดังขึ้นมา”
หลิงหวังสกุลจงซานกำลังค้นหาคน น่าสงสัย อยู่นั้น จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงหัวเราะของคุนอู๋ ทั้งสองคนจึงประสานสายตากันทันที ตัดสินใจข้ามไปดูเสียหน่อย
พวกเขาค้นหาในอาณาเขตหลิงอู่มาตั้งนาน กลับไม่พบคน น่าสงสัย
…
“ศิษย์พี่สาม พวกเรา…”
ทันใดนั้นคุนอู๋คว้าข้อมือเจียงหลีเอาไว้ ในขณะที่นางยังพูดไม่จบ นางมองดูที่ข้อมือ แล้วจึงมองคุนอู๋
พลังจิตที่คุนอู๋ฝึกฝนมานั้น เหนือชั้นกว่านางมาก
“ศิษย์พี่สาม” เจียงหลีเอ่ยเสียงหนักแน่นอย่างระมัดระวัง
คุนอู๋หรี่ตาทั้งสองข้าง สีหน้าวางใจเปลี่ยนไป พลางเอ่ยกับเจียงหลี “พวกเขาตามมาทันแล้ว”
!
เจียงหลีแววตาเปลี่ยนไปทันที เอ่ยขึ้นในใจ จับได้เร็วเช่นนี้เลยหรือ
“อย่าเพิ่งตกใจ ที่ตามมาเป็นเพียงแค่หลิงหวังสองคน น่าจะแค่บังเอิญมากกว่า” คุนอู๋แววตาเป็นประกาย ปลอบโยนเจียงหลี
หลิงหวังสองคนหรือ ค่อยยังชั่ว! ค่อยยังชั่ว!
เจียวหลีหรี่ตาทั้งสองข้าง มุมปากยกยิ้มเยือกเย็น
“พวกเราอย่าเพิ่งตกใจไป ค่อยๆ เดิน ดูสิว่าพวกเขาจะทำอะไร” คุนอู๋เอ่ยกับเจียงหลี
เจียงหลีพยักหน้า
นางเข้าใจในทันที เวลานี้หากหนีเตลิดในทันที ไม่ต้องเดาก็รู้ได้ว่าหลิงหวังที่ตามมาต้องคิดว่าพวกเขาเป็นหัวขโมยแน่นอน
เจียงหลีกับคุนอู๋มีความเชื่อมั่นอย่างมากต่อศาสตร์ลับของตน นอกจากนี้ ทั้งสองก็มั่นใจว่าไม่ได้ทิ้งร่องรอยอะไรไว้ เปลือกวิญญาณก็ถูกเจียงหลีใส่เข้าไปในช่องว่างแล้ว ดังนั้น เว วลานี้พวกเขาก็แสดงออกอย่างใจเย็น


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์