ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 586
เจียงหลีกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่
หลิงหวังที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของคุนอู๋หายตัวไปอย่างสิ้นหวัง คุณอู๋เงยหน้ามองเจียงหลี
“ศิษย์น้องเล็ก ได้รับบาดเจ็บหรือไม่” เขาถาม
เจียงหลีส่ายศีรษะ
หากไม่ได้คำแนะนำจากคุนอู๋ การต่อสู้อาจไม่ง่ายเช่นนี้ แต่หลังจากที่ได้คำแนะนำ เจียงหลีก็ปลดปล่อยกระบวนท่าไม้ตายโดยตรง แล้วจะได้รับบาดเจ็บได้อย่างไร
“พวกเขาประเมินศัตรูต่ำไป” เจียงหลีสรุป
คุนอู๋ขมวดคิ้วไม่พอใจ “เหตุใดถึงไม่ใช่เพราะพวกเราเก่งกาจเล่า”
“…” เจียงหลีมุมปากกระตุกเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่นางค้นพบว่าศิษย์พี่สามของตนหลงตัวเองมากเพียงนี้
ทันใดนั้น สีหน้าของคุนอู๋เปลี่ยนไป เขาพูดกับเจียงหลี “เจ้าไปก่อนเลย”
ดวงตาของเจียงหลีหรี่ลง ไม่พูดต่อ หันหลังกลับและหายเข้าไปในความว่างเปล่าต่อหน้าคุนอู๋
แม้จะไม่มีเวลาถามไถ่ให้ชัดเจน แต่ใบหน้าที่เคร่งขรึมของคุนอู๋นี้ เผยให้เห็นแล้วว่ามีศัตรูตัวฉกาจปรากฎตัวขึ้น หรือว่าจะเป็นหลิงหวงสองคนและหลิงหวังที่เหลือสามคนของสกุลจ จงซาน เจียงหลีคาดเดาในใจ
อาจเป็นเพราะการต่อสู้ชั่วครู่ นำพาพวกเขามา
พลังของจู๋อินที่ยังดับสลายไม่หมด คงทำให้พวกเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“ศิษย์พี่สามคนเดียวต้องจัดการคนมากเพียงนี้เลยหรือ” เจียงหลียืนนิ่งชั่วครู่
นางเข้าใจความตั้งใจของคุนอู๋ที่บอกให้นางไปก่อน หากเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจแล้วยังต้องดูแลผู้อ่อนแอที่อยู่ข้างกายเขาอีก จะยิ่งเพิ่มความยากลำบากในการต่อสู้และยิ่งอันตรายต ต่อตัวเขาเอง ดังนั้น นางจึงเดินจากไปโดยไม่ลังเล แทนที่จะแสร้งทำตัวมีมารยาทเกินงามและเป็นตัวถ่วงของคุนอู๋
เมื่อนางลองครุ่นคิด หากคนเหล่านั้นค้นหาคุนอู๋จนพบ คุนอู๋จะแข็งแกร่งเพียงใด ก็มิอาจรับมือไหว
เจียงหลีเป็นกังวล กัดฟัน หันหลังวิ่งกลับไป
ส่วนสถานที่ที่คุนอู๋ยืนอยู่นั้น ก็เป็นดังที่เจียงหลีคาดเดาไว้ เนื่องด้วยแรงดึงดูดจากพลังจู๋อิน หลิงหวงสองคนและหลิงหวังสามคนที่เหลือของสกุลจงซานปรากฏตัวขึ้นทั้งหมดแล ละล้อมคุนอู๋ไว้
“ผู้อาวุโสสาม ผู้อาวุโสสี่ ขาดไปสองคน และที่นี่ยังมีพลังของจู๋อินหลงเหลืออยู่ด้วย” หนึ่งในหลิงหวังพูดกับหลิงหวงทั้งสอง
หลังจากพูดจบ เขาจ้องเขม็งไปยังคุนอู๋ที่ดูสงบนิ่งด้วยแววตาดุร้าย
“เจ้าเป็นคนฆ่าพวกเขาใช่หรือไม่” ผู้อาวุโสสามเงยหน้ามองไปที่คุนอู๋และถามด้วยน้ำเสียงทรงพลัง
คุนอู๋ยิ้มอย่างเย็นชา “พวกเขาจะฆ่าข้า ข้าก็ต้องฆ่าพวกเขาเป็นธรรมดา จะให้ข้ายืนเฉยๆ ให้พวกเขาฆ่าอย่างนั้นหรือ”
“เหตุใดพวกเขาถึงฆ่าเจ้า” ผู้อาวุโสสามถามขึ้นอีกครั้ง
คุนอู๋ยิ้มเยาะ “เจ้าจะเชื่อที่ข้าพูดด้วยหรือ”
ลำแสงอันแหลมคมแวบผ่านดวงตาของผู้อาวุโสสาม เขาก็มิได้เอ่ยคำใดอีก
“พี่สาม หรือเขามาจากสกุลหลิ่วเซียง” ผู้อาวุโสสี่พูดด้วยน้ำเสียงทุ่มต่ำด้วยดวงตาที่มืดมน
ดวงตาของผู้อาวุโสคนที่สามหรี่ลงเล็กน้อยและมองไปที่คุนอู๋อีกครั้ง เขาส่ายศีรษะอย่างช้าๆ “ในบรรดาคนของสกุลหลิ่วเซียง ข้ากลับจำคนๆ นี้ไม่ได้จริงๆ”
ผู้อาวุโสคนที่สี่เอ่ย “ยังไม่ต้องสนใจเรื่องพวกนี้ พวกเขาลงมือกับเขา ต้องพบอะไรบางอย่างเป็นแน่ จับเขาไว้ก่อน แล้วค่อยใช้วิธีการทารุณเค้นให้ได้คำตอบ”
คุนอู๋ยังคงยิ้มเยาะตลอดเวลาและยืนนิ่งอยู่กับที่
เขากำลังถ่วงเวลา เพื่อให้เจียงหลีหนีไปให้ไกล
“พวกเจ้าทั้งสามเข้าไปพร้อมกันและจับเขามา” ในที่สุด ผู้อาวุโสสามก็โน้มน้าวผู้อาวุโสสี่สำเร็จ จึงออกคำสั่งกับหลิงหวังทั้งสาม
เขารู้สึกว่าตนรัดกุมมากพอแล้ว คุนอู๋ฆ่าคนของพวกเขาสองคน บัดนี้ ส่งคนสามคนเข้าโจมตีพร้อมกัน คงได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์