ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 61

รอบๆ หุบเขาปู้กุยผู้เข้าร่วมการประลองยังคงมุ่งมั่นกับการแข่งขัน ไม่ถึงวินาทีสุดท้ายก็จะไม่ยอมแพ้

เพียงแต่ว่าพวกเขาเจอคู่ต่อสู้ยากขึ้น ไม่รู้ว่ายังเหลืออีกกี่คน

รายงานเหตุการณ์ทั้งเจ็ดวันถูกส่งเข้าไปที่จวนตระกูลลู่ในเมืองซูหนานอย่างเงียบๆ รายงานลู่เจี้ยเรื่องความเคลื่อนไหวของเจียงหลีในการประลอง เรื่องการปรากฏตัวของไป๋หลี่เฟิ่งและเรื่องการมาเยือนขององค์หญิงอันผิง

“นายน้อย องค์หญิงอันผิงมาถึงเมืองซูหนาน ไม่มาทักทายนายน้อยเลย แบบนี้มันไร้มารยาท” ผู้ดูแลตระกูลลู่พูดกับลู่เจี้ยอย่างไม่พอใจ

ถึงอย่างไรองค์หญิงอันผิงมู่หว่านโหรวก็ได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้นนายน้อยของพวกเขา มาถึงที่แล้วแต่ไม่มาทักทายกัน ช่างไร้มารยาทจริงๆ

แต่ลู่เจี้ยกลับไม่สนใจแล้วยิ้มอย่างคลุมเครือ “นางเป็นผู้หญิงที่มีพรสวรรค์ ไม่มาหาข้าผู้ที่เจ็บป่วยก็เป็นเรื่องปกติ ข้ายังไม่โกรธ แล้วเจ้าจะโกรธอะไร”

ผู้ดูแลพูดอย่างไม่ยินยอม “แต่ว่านายน้อย ถึงอย่างไรองค์หญิงอันผิงก็เป็นคู่หมั้นของท่าน นางทำแบบนี้ เป็นการไม่ไว้หน้าท่าน ไม่ไว้หน้าตระกูลลู่ต่อหน้าเฮ่อเหลียนเฟิง”

“คู่หมั้นหรือ” ลู่เจี้ยน้ำเสียงเย็นชา เขาพูดกึ่งยิ้ม “เดี๋ยวก็ไม่ใช่แล้ว”

ผู้ดูแลได้ยินคำพูดนี้ก็ถามด้วยความตกใจว่า “นายน้อย ท่านหมายความว่าอย่างไร”

รอยยิ้มลู่เจี้ยไม่เปลี่ยน พูดอย่างคลุมเครือว่า “เจ้าคิดว่าฮ่องเต้จะให้หลานสาวผู้มีพรสวรรค์แต่งงานกับคนตระกูลลู่ ผู้ที่เป็นเหมือนหนามยอกอกจริงๆ หรือ แต่มู่หว่านโหรวรีบไปหน่อย ถ้าหากรออีกหน่อย นางจะได้อิสระภาพคืนในรูปแบบที่ดีกว่านี้ เสียดายที่นางไม่มีความอดทน จะมาเมืองซูหนานให้ได้”

พูดจบ ลู่เจี้ยมองต่ำแล้วอมยิ้ม ในใบหน้าที่มันวาวสะท้อนให้เห็นถึงความเยือกเย็น

พยักหน้าอย่างไม่เห็นด้วย “ไม่เพียงแต่มา แล้วยังแสดงออกว่าชื่นชอบไป๋หลี่เฟิ่งอย่างไม่เป็นกังวลเลยสักนิด ถ้าเรื่องนี้ออกไป จะไม่เป็นผลดีต่อชื่อเสียงของนายน้อย”

ถึงเวลา คนอื่นจะหัวเราะลู่เจี้ยลับหลัง แม้แต่คู่หมั้นของตัวเองก็เอาไม่อยู่ โดนเด็กหนุ่มแย่งคู่หมั้นไป

แต่ว่าลู่เจี้ยไม่ได้สนใจ กลับแสดงความชื่นชมเสียด้วยซ้ำ “อ้อ ไป๋หลี่เฟิ่งนี่ฝีมือไม่เลวจริงๆ แต่เสียดายนิสัยดื้อรั้น ไม่รู้จักปรับตัว เป็นคนที่เก่ง แต่ไม่เชื่อฟังแล้วจะเป็นผู้ที่ใช้งานได้เยี่ยงไร”

ผู้ดูแลพูดในใจ นายน้อยของเขา สติปัญญาล้ำเลิศ วางแผนแม่นยำ แค่ฝึกพลังไม่ได้ โดนคนอื่นดูถูก องค์หญิงอันผิงนั่นก็มีตาหามีแววไม่ สมน้ำหน้าที่ไม่มีโชค!

ทันใดนั้น เขานึกถึงเจียงหลี เปิดปากถามถึง “นายน้อย เจียงหลีเข้ารอบสิบคนสุดท้าย ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลแล้ว รอตอนนางได้ประลองกับเย่ว์หนานซีแห่งตระกูลเย่ว์ ตระกูลเย่ว์ต้องมีคนไปรอก่อนแล้ว พวกเราส่งคนไปไหมขอรับ”

ลู่เจี้ยกลับหน้านิ่งแล้วหัวเราะอย่างคลุมเครือ “หลีเอ๋อร์จัดการเองได้”

ผู้ดูแลงุนงง

เขาอยู่กับลู่เจี้ยมาหลายปี ผู้หญิงคนเดียวที่ลู่เจี้ยเมตตา ในใจของลู่เจี้ยก็ชอบนางอยู่บ้าง แต่ว่าคำตอบของลู่เจี้ยกลับทำเขาไม่เข้าใจว่าแท้จริงแล้วสนใจนางหรือว่าไม่สนใจ

…

เต๊ง!

การประลองชิงเจียวรอบคัดเลือกรอบแรก เสียงฆ้องของการสิ้นสุดดังขึ้ง

คนที่เหลือสิบคนสุดท้าย เดินออกมาจากหุบเขาปู้กุยอย่างช้าๆ

คนที่ตกรอบเหล่านั้น และคนที่ดูอยู่รอบๆ เห็นสิบคนสุดท้ายเดินออกมา ส่วนมากไม่ต่างจากที่คิดเอาไว้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน