ทั้งสองยิ่งเดินยิ่งไกลขึ้นเรื่อยๆ จนมาถึงที่ลับตาคน บริเวณรอบๆ มีต้นไม้กั้นและยังมีโพรงดินที่บดบังสายตาผู้คน
พวกเขาอยู่ตรงนี้ สามารถมองเห็นผู้คนได้รางๆ แต่ว่ายากที่ผู้คนจะพบเห็นพวกเขา
ที่จริงแล้วเป็นสถานที่ที่ดีสำหรับการคุยกันตามลำพัง
“ท่านพี่หนานซี…” เจียงอวี๋พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ยื่นมือไปจะจับชายเสื้อของเย่ว์หนานซี
แต่ว่าเขาหลบได้อย่างง่ายดาย มองนางด้วยใบหน้าที่เย็นชา พูดถากถางว่า “เจ้าไม่ไปดูแลลั่วเทียนเจียวอยู่ตรงนั้นล่ะ มาหาข้าทำไม คนสำส่อน”
เจียงหลีสีหน้าเปลี่ยนไป มองเย่ว์หนานซีด้วยความเสียใจ ร้องไห้ไม่หยุด “ท่านพี่หนานซี ข้ามิได้เป็นคนเช่นนั้นนะเจ้าคะ! ในใจข้าชอบท่านพี่มาตลอด”
“ชอบข้าอย่างนั้นหรือ” ในรอยยิ้มที่เยาะเย้ยของเย่ว์หนานซี เขาโน้มตัวเขาไปแล้วใช้มือจับหน้านาง บังคับนางให้มองหน้าตน “ในตอนที่เจ้าอยู่กับลั่วเทียนเจียว ในใจเจ้าก็คิดถึงข้าหรือ”
เขาทั้งโมโห ทั้งหึงหวง
เพียงนึกถึงตอนที่เจียงอวี๋ยังอยู่ข้างกาย แต่เขายังไม่ทันได้เอาเปรียบนางเลย ผลสุดท้ายกลับถูกลั่วเทียนเจียวฉกไปกินเสียอย่างนั้น เขารู้สึกเจ็บราวกับมีหนองกลัดอก
เจียงอวี๋มองเย่ว์หนานซีอย่างหวาดกลัว ถูกบีบหน้าจนเจ็บไปหมด “พี่หนานซี อวี๋เอ๋อร์ยังบริสุทธิ์ ข้ากับคุณชายลั่วไม่เคยมีอะไรกัน”
“เจ้ายังบริสุทธิ์จริงๆ หรือ หึ ข้าไม่เชื่อ!” เย่ว์หนานซีพูดอย่างเย็นชา
“ท่านพี่หนานซี ทำอย่างไรถึงจะยอมเชื่ออวี๋เอ๋อร์” เจียงอวี๋ขอร้อง
เย่ว์หนานซีเผยรอยยิ้มที่ประหลาด พูดกับนางว่า “อยากให้ข้าเชื่อ ง่ายนิดเดียว” พูดจบ เขาเข้าประชิดเจียงอวี๋จนติดกำแพง ทำให้นางถอยหนีไปไหนไม่ได้ ก้มหน้าลงแล้วปิดปากนางไว้ในตอนที่เจียงอวี๋ตกใจ
อีกมือหนึ่งฉุดเอวนางอย่างแรง ทำให้เสื้อผ้านางหลวม
ลมเย็นๆ พัดเข้ามาจากซอก เจียงอวี๋ได้สติ นางขัดขืนและผละจากเย่ว์หนานซี ตะโกนสุดชีวิต “พี่หนานซี ท่าน ท่านพี่จะทำอะไร ท่านพี่อย่าทำแบบนี้…”
นางกลัวมาก!
ที่นี่คืองานประลองชิงเจียว ข้างหน้ามีผู้คนมากมาย ถ้าหากเย่ว์หนานซีทำอะไรนางที่นี่จริงๆ แล้วมีคนรู้เข้า นางจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
การขัดขืนของนาง ยิ่งทำให้เย่ว์หนานซีโกรธ เขากดเสียงต่ำ หายใจแรงแล้วพูดว่า “เจ้าอยากพิสูจน์ให้ข้าเห็นว่าเจ้าบริสุทธิ์ไม่ใช่หรือ ทำไมล่ะ ไม่กล้าแล้วหรือ”
คำพูดประโยคหลังมีความถากถาง ทำให้เจียงอวี๋ตัวแข็งทื่อ
เจียงอวี๋หยุดขัดขืน ทำให้เย่ว์หนานซียิ้มอ่อน มือทั้งสองข้างคลายออก
…
เจียงหลีเดินออกมาจากสนามการประลองเป็นคนสุดท้าย พอนางปรากฏตัว ก็ทำให้ผู้คนที่ดูอยู่รอบๆ ตะลึง
ทำไมถึงเป็นเด็กผู้หญิง
แทบทุกคนกำลังตะลึงกับวัยของเจียงหลี
“อายุน้อยขนาดนี้ สามารถเข้ารอบสิบคนสุดท้ายได้ แท้จริงแล้วนางมีพลังแค่ไหนกัน”
“เจ้าไม่รู้หรือว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ก็คือสาวใช้ตระกูลลู่ที่ถอนหมั้นคนตระกูลเย่ว์”
“อ้อ นางนั่นเอง!”
“นึกไม่ถึงว่านางก็มาเข้าร่วมการประลอง”
“เจ้านี่รู้ข่าวช้าจริงๆ ได้ยินว่ามาตระกูลเย่ว์เคยไปหาตระกูลลู่เพื่อหารือกัน ต่อมาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถึงได้นัดประลองกันที่งานประลองชิงเจียว”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์