ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 64

ครั้งแรกเพราะรู้ว่านางคือสาวใช้ของตระกูลลู่ ครั้งที่สองก็เพราะว่าไป๋หลี่เฟิ่งมองนาง คนที่อยู่ตรงนั้น ไม่มีใครรู้ดีไปกว่านางว่าไป๋หลี่เฟิ่งเย่อหยิ่งขนาดไหน

ตอนที่อยู่ที่เมืองซั่งตู นางยืนอยู่ตรงหน้าเขา เขาเดินผ่านไปโดยไม่ชายตามองนางเลยสักนิด

แต่ในวันนี้ เขากลับหยุดมองสาวใช้ของตระกูลลู่ที่อยู่ข้างล่างเวทีการประลอง

เด็กสาวคนนี้ มีพลังอะไรกันแน่ที่ทำให้ไป๋หลี่เฟิ่งสนใจเป็นพิเศษ มู่หว่านโหรวคิดอยู่ในใจ

……

ที่ขอบเวทีการประลอง ไป๋หลี่เฟิ่งเลิกมอง แล้วเดินต่อไปอย่างช้าๆ

เจียงหลีก็หันมอง แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ไม่ได้มีท่าทีโต้ตอบกับการท้าทายของไป๋หลี่เฟิ่ง

“คุณหนู เขาหมายความว่าอย่างไร” เมื่อครู่หม่าหยวนจย่าก็กังวลนิดหน่อย กลัวว่าไป๋หลี่เฟิ่งจะทำอะไรเจียงหลี

เจียงหลียิ้มอย่างคลุมเครือ “ใครจะไปรู้ว่าเขาจะหาเรื่องหรือเป็นอะไร”

“เอ่อะ!” หม่าหยวนจย่าได้ฟังคำตอบของนาง ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ

ที่จริงในใจของเจียงหลีเดาได้แล้ว ก่อนหน้านี้ในการแข่งขันรอบแรก ตอนที่นางจัดการกับเหล่าผู้เข้าประลองจากเมืองไป๋ลู่ ถูกไป๋หลี่เฟิ่งเห็นเข้า คนที่มาทีหลังก็เข้าใจผิดคิดว่าไป๋หลี่เฟิ่งเป็นคนลงมือ เขาก็ตั้งตัวเป็นคู่ต่อสู้กับนางแล้ว คู่ต่อสู้ที่ทำให้เขารู้สึกว่าสมน้ำสมเนื้อ

โดนผู้ที่เก่งกาจที่สุดแห่งยุคจ้องมอง

เจียงหลีลูบจมูก ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้รู้สึกภูมิใจ

“รอบที่สอง เย่ว์หนานซีสู้กับเจียงหลี!”

หลังจากที่ผู้ตรวจตราพูดจบ ร่างคนที่ผ่านไปอย่างเร็วจากไกลๆ ลงมาอยู่บนเวทีการประลอง

ในตอนที่เท้าทั้งสองข้างของเขาถึงพื้น เหยียบอยู่บนเวทีการประลอง พลังออกจากเท้าของเขา ปะทะกับพื้นเวที ทำให้ฝุ่นฟุ้งขึ้นมา

“เจียงหลี ขึ้นมา!”

เขายืนตัวตรง ท่าทางทรงพลัง ตะโกนไปที่ด้านล่างเวที

“ผู้เข้าประลองที่เก่งกาจของตระกูลเย่ว์ ดูเก่งกาจขึ้นมากกว่าเมื่อก่อน”

“ดูจากพลังแล้ว เกรงว่าเขาจะทุ่มสุดตัว”

“สาวใช้ตระกูลลู่นั่น ครั้งนี้ดูท่าจะตกที่นั่งลำบากเสียแล้ว”

“จุ๊ๆๆ เป็นคู่ที่น่าดูจริงๆ ตอนแรกโดนสาวใช้ถอนหมั้น ตอนหลังก็มานัดประลองกันอีก”

“……”

บริเวณด้านล่างเวที ผู้คนพูดคุยถกกัน

สายตาของคนไม่น้อยจับจ้องไปที่เจียงหลีหญิงสาวผู้สวมชุดดำ

ภายใต้สายตาของผู้คนที่จับจ้อง นางก้าวเท้าออกมาก้าวแรก

“คุณหนู!” หม่าหยวนจย่าตะโกนอยู่ด้านหลังนาง ให้กำลังใจนางผ่านทางสายตา

คนตระกูลเย่ว์ที่อยู่ไม่ไกล ล้วนมองดูด้วยสีหน้าสบายใจ เจียงหลีเดินขึ้นบันไดเวทีทีละก้าวๆ รอยยิ้มในดวงตาของพวกเขาดูชัดมากขึ้น

หลังจากวันนี้ ผู้ที่นำความอับอายมาให้คนตระกูลเย่ว์ก็จะหายไป!

ผู้เข้าประลองของตระกูลเย่ว์ที่เก่งกาจของพวกเขาก็จะไร้มลทิน

เจียงหลีเดินอย่างช้าๆ เหมือนกับไป๋หลี่เฟิ่งก่อนหน้านี้ เดินอย่างสบายๆ ไม่มีความกังวลใดๆ

ผู้คนมากมายที่จ้องมองนางเดินขึ้นเวที ล้วนถูกดึงดูดด้วยท่าทางที่สบายๆ ของนาง

เมื่อ การประลองของไป๋หลี่เฟิ่งจบลง มู่หว่านโหรวก็กลับมานั่งที่ แต่หนานอู๋เฮิ่นกลับลุกยืนขึ้นแล้วเดินไปข้างหน้า เพื่อให้มองเห็นการประลองได้ชัดขึ้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน