ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 85

ราชินีพลิกสวรรค์ – ตอนที่ 85 องค์หญิงเสด็จมาเยี่ยม

“ขุดหลุมศพขึ้นมาให้ข้าที”

ทันใดนั้นเจียงหลีออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา

หม่าหยวนจย่าที่พี่งจะฆ่าเหอซื่อสองแม่ลูกตายไปได้แต่อึ้ง คิดว่าตัวเองฟังผิดไปจึงละล่ำละลักถาม “คุณหนูว่าอย่างไรนะขอรับ”

เจียงหลีปราดตามองเขาแล้วย้ำอีกครั้ง “ขุดหลุมศพขึ้นมาให้ข้า”

“…” หม่าหยวนจย่าอึ้ง

อะไรนะ ตระกูลเย่ว์ข่มขู่นางให้คนขุดศพขึ้นมาเอาแส้ฟาด นางก็แก้แค้นเอาขึ้นยิ่งกว่าโดยเอาแส้ฟาดศพของเย่ว์หนานซี ตอนนี้นางยังจะมาขุดหลุมศพมารดาของตัวเองอีกหรือ

“คะ..คุณหนู…” หม่าหยวนจย่าอยากตักเตือน

“ฟังข้าพูดไม่รู้เรื่องหรือไร” เจียงหลีย้อนถามกลับ

พลังทรงอำนาจทำให้หม่าหยวนจย่ากลืนคำที่กำลังจะพูดกลับไป เขาสูดหายใจเข้าลึกตั้งสมาธิเดินไปที่ด้านหน้าหลุมศพของกู๋หล่านเย่ว์ ท่องคำว่าบาปในใจอยู่หลายครั้งถึงจะใจแข็งเริ่มขุดหลุมศพ

เจียงหลียืนอยู่ด้านหน้าป้ายหลุมศพเฝ้ามองการกระทำของหม่าหยวนจย่า จนกระทั่งได้ยินเสียงฝีเท้าก้าวเข้ามาด้านหลังก็ยังไม่หันกลับไปมอง

ลู่เจี้ยลงจากรถม้าเดินผ่านร่างไร้วิญญาณของสองแม่ลูกเหอซื่อ เขาไม่แม้แต่ชายตามอง

“หลีเอ๋อร์สงสัยสิ่งใดหรือ” ลู่เจี้ยหยุดอยู่ตรงข้างนางแล้วเอ่ยถามเบาๆ

เจียงหลีปราดตามองแต่ก็ไม่ได้สนใจจะเอ่ยตอบ

ลู่เจี้ยยิ้มเจือจางเพราะทราบดีว่าจัดรพรรดินีผู้เย่อหยิ่งกำลังโกรธเพราะเรื่องเมื่อครู่นี้

ทันใดนั้นลู่เจี้ยสะบัดชายแขนเสื้อ มีของบางสิ่งไหลลงมาสู่มือเขา เขายื่นไปตรงหน้าเจียงหลีแล้วเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ “ของที่ข้าให้เจ้า อย่าปล่อยไปง่ายๆ หากมีครั้งต่อไปจะลงโทษตามกฎตระกูล”

เจียงหลีหัวเราะขึ้นจมูกกับคำพูดที่เขาข่มขู่ ดวงตาเป็นประกายหรุบต่ำมองสิ่งที่อยู่ในมือเขา นางหรี่ตายื่นมือรับ “มันไปอยู่กับท่านได้อย่างไร” สิ่งที่ลู่เจี้ยหยิบโผล่พรวดออกมาเป็นกริชงามเล่มนั้นที่นางใช้ฆ่าเย่ว์หนานซี

“ฆ่าคนก็ฆ่าไปสิ เหตุใดจึงทิ้งซุ่ยซิง” ลู่เจี้ยไม่ตอบ กลับย้อนถาม

“ซุ่ยซิงหรือ ชื่อของมันเรียกว่าซุ่ยซิงหรือ” เจียงหลีสำรวจกริชอย่างจริงจังอีกครั้ง เพียงแต่รู้สึกว่าหลังจากรู้ชื่อของกริชเล่มนี้แล้วมันก็ดูจะสว่างไสวขึ้นมาทันตา

เมื่อเห็นว่าความสนใจของนางไม่ได้อยู่ที่คำถามของเขาตั้งแต่แรก ลู่เจี้ยจึงยกยิ้มที่มุมปากแล้วไม่ส่งเสียงใดๆ อีก

ปัง!

เสียงกระทบกระทั่งของโลงศพดึงดูดความสนใจของคนทั้งสอง

เมื่อลู่เจี้ยเห็นว่าเจียงหลีเอากริชเก็บไว้ที่ตัว ม่านหมอกในดวงตาถึงจะหายไป

เจียงหลีรีบเดินไปยังหลุมศพที่ถูกขุดก็มองเห็นโลงศพเรียบง่าย “เปิดออกมา” ดวงตาของนางจ้องไปที่ฝาโลงออกคำสั่งเสียงนิ่ง

หม่าหยวนจย่าลอบกลืนน้ำลาย รู้สึกเย็นวูบเสียวสันหลังอยู่ตลอดเวลา

แต่เขาก็ยังคงทำตามคำสั่งเปิดงัดฝาโลงขึ้นมา

จริงๆ ด้วย!

ตอนที่ฝาโลงถูกเปิดออกมา ดวงตาของเจียงหลีก็ประกายแสงเจิดจ้า แม้กระทั่งดวงตาแก้วใสของลู่เจี้ยยังหรี่ลงเล็กน้อย ฉายแววครุ่นคิดลึกเข้าไปในดวงตา

เขาหันไปมองคนร่างเล็กที่อยู่ข้างกายอย่างไร้ร่องลอยก็มองเห็นสีหน้าคาดการณ์ของนาง

“โลงเปล่า..โลงเปล่าอย่างนั้นหรือ”

หม่าหยวนจย่าตกตะลึงมองโลงศพว่างเปล่าอย่างไม่รู้ว่าจะทำเช่นไรดี

โลงศพเป็นโลงไม้เรียบๆ สิ่งที่อยู่ข้างในชัดเจนในพริบตา ถึงแม้ตระกูลเย่ว์จะจัดงานศพให้กู๋หล่านเย่ว์ แต่กลับเป็นเพียงการจัดพิธีศพแบบเรียบง่ายเท่านั้น แม้กระทั่งของติดตัวศพสักชิ้นยังไม่มี

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน