ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 88

ราชินีพลิกสวรรค์ – ตอนที่ 88 เอาใจนายน้อยผู้เลอโฉม

กระดาษแผ่นหนึ่งพร้อมกับคำว่าหย่า ได้ลอยตกลงมาจากอากาศ

ดวงตาคู่สวยของมู่หว่านโหรว จดจ่อกับกระดาษแผ่นนั้น ดวงตาของนางก็เปลี่ยนเป็นคมกริบขึ้นมา

ตูม!

พลังวิญญาณถูกส่งออกจากมือของมู่หว่านโหรว และทันใดนั้น กระดาษที่ลอยอยู่กลางอากาศก็เป็นเศษเล็กเศษน้อย ร่วงหล่นพื้นราวกับเกล็ดหิมะ

นางจ้องมองเจียงหลี ดวงตาของนางเย็นชาและน่ากลัว จ้องมองนาง เหมือนอย่างมองคนตาย

“นังทาสจองหอง!”

บรรดาพวกของมู่หว่านโหรว กระโดดออกมาทีละคน จ้องมองไปที่เจียงหลี แต่ละคนอยากจะกระชากเส้นเอ็นและขุดกระดูกของนางออกมา

แม้แต่หนานอู๋เฮิ่นก็มองไปที่เจียงหลีด้วยความตกใจ และอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “หญิงสาวคนนี้ช่างกล้าหาญเสียจริง!”

ลู่จ้านตะคอกด้วยเสียงที่เย็นชา และดวงตาทั้งคู่ก็จ้องมอง ทันใดนั้น องครักษ์ของตระกูลลู่ที่อยู่ในที่เกิดเหตุ ต่างก็ชักดาบออกมา จ้องมองมู่หว่านโหรวและพวกเหมือนดั่งหมาป่าและเสือ

มู่หว่านโรวเม้มปากที่บอบบางของนางไว้แน่น จ้องมองเจียงหลีอย่างสงสัยเป็นเวลานาน จึงเอ่ยปากพูดอย่างเย็นชาว่า “เจ้ากล้ามาก” คำสามคำที่เย็นยะเยือกนี้ แฝงไปด้วยนัยยะใด ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างคาดใดไปต่างๆ นาๆ

พลังวิญญาณที่โอบล้อมรอบตัวนางได้สลายไป แต่มันทำให้ผู้คนได้เห็นพื้นฐานการฝึกฝนในปัจจุบันของนางว่าเป็นขั้นแรกของระดับหลิงเจี้ยง!

จากนั้น เจียงหลีเลิกคิ้ว เม้มริมฝีปากอย่างภาคภูมิใจ เชิดคางขึ้นแล้วพูดว่า “ข้ากล้ามากจริงๆ”

ความมั่นใจในตัวเองที่เปิดเผยออกมาจากนาง ทำให้คนทั้งคนของนางได้เปล่งแสงที่มองไม่เห็นออกมาจากภายในสู่ภายนอก กลายเป็นความแพรวพราวอย่างมาก

ปฏิกิริยาของนาง ทำให้ดวงตาของมู่หว่านโหรวเย็นลง นางขยับสายตาให้ออกห่างจากเจียงหลี และมองไปที่ลู่เจี้ยแทน

นางเป็นองค์หญิงที่มีสถานะสูงส่ง และจะไม่ลดเกียรติหรือลดตัวลงไปพัวพันกับทาส แต่อย่างไรก็ตาม ลู่เจี้ยในฐานะนายน้อยของตระกูลลู่ เป็นเจ้านายของทาสผู้นี้ จะต้องให้คำอธิบายกับนาง

มิเช่นนั้นแล้ว ความผิดฐานดูหมิ่นราชวงศ์นี้ เจียงหลีไม่อาจรอดพ้นไปได้แน่!

แต่ว่า คิ้วของลู่เจี้ยแต้มไปด้วยรอยยิ้ม เผชิญหน้ากับความเฉยชาของมู่หว่านโหรว ด้วยอาการท่าทีอย่างไม่สนใจ ท่าทีของเขาเช่นนี้ ทำให้มู่หว่านโหรวแอบสะดุ้งอยู่ในใจ หรือว่า เขาผู้ซึ่งเป็นนายน้อยของตระกูลลู่ จะยอมให้ทาสหญิงคนหนึ่งมาก่อความวุ่นวาย

“ลู่เจี้ย…”

“องค์หญิง ตอนนี้เมื่อท่านได้บรรลุเป้าหมายแล้ว ก็โปรดกลับไปเถอะ” ลู่เจี้ยพูดขัดจังหวะคำถามของมู่หว่านโหรวอย่างไม่แยแส

มู่หว่านโหรวขมวดคิ้ว นางรู้สึกถึงการดูถูกจากลู่เจี้ย

เขา ไม่เคยเห็นตัวเองที่เป็นองค์หญิงนี้อยู่ในสายตาเลย!

เมื่อหายใจเข้าลึกๆ แล้ว มู่หว่านโหรวก็ปรับอารมณ์ขึ้นมาใหม่ และพูดอย่างเย็นชา “ข้ามาที่นี่ เพื่อมาพูดคุยเรื่องนี้กับเจ้าอย่างสันติ ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะตามใจทาสสาวคนหนึ่ง กระทั่งทำให้ข้าต้องอับอายมากเพียงนี้”

“องค์หญิง อย่าได้เอาดีเข้าตัวเลย” เจียงหลีเย้ยหยัน “ท่านมาเพื่อจะยกเลิกการแต่งงาน คนนอกไม่รู้เหตุผล และผู้ที่ไม่รู้รายละเอียด ก็จะเอาแต่พูดดูถูกหัวเราะเยาะและพูดให้ร้ายนายน้อยของข้า อย่าบอกข้านะว่าคนฉลาดอย่างท่าน จะคิดไม่ถึงในเรื่องเหล่านี้ ในเมื่อท่านเอาแต่ห่วงตัวเอง และไม่สนใจนายน้อยของจวนพวกข้า ท่านมาก็แค่อยากจะมายกเลิกการแต่งงานในครั้งนี้ นายน้อยพวกข้าจะเป็นฝ่ายยกเลิกงานแต่งเองบ้างจะเป็นอย่างไรกัน หรือว่า ท่านกลัวคนข้างนอกจะหัวเราะเยาะว่าท่านเป็นถึงองค์หญิง แต่กลับถูกบอกยกเลิกงานแต่ง โดยนายน้อยของจวนข้าอย่างนั้นหรือ”

มู่หว่านโหรวขมวดคิ้ว นางรำคาญเจียงหลีเสียจริง!

ตั้งแต่ตอนแรก เริ่มไม่ชอบใจนางเมื่อรู้ว่านางเป็นคนของตระกูลลู่ จนถึงตอนนี้นางก็ต่อต้านตนในทุกเรื่อง ซึ่งทำให้นางไม่อาจชื่นชมความเป็นอัจฉริยะของผู้นี้ได้

อย่างไรก็ตาม นางไม่อาจฆ่าเจียงหลี อย่างน้อย ก็ไม่สามารถฆ่าได้ที่นี่!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน