ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 212

ตอนที่ 212 เจตนาฆ่า
“คุณมาทำอะไรที่นี่?” ซูหยานหยิงถาม
ซูผิงยิ้ม “ผมมีธุระต้องมาทำที่นี่ ผมคิดว่าคุณอยู่ในดินแดนรกร้างซะ
อีก ทำไม? คุณเลี่ยงงานหรอ”
ซูหยานหยิงคิดว่าเนื่องจากซูผิงเป็นอาจารย์ในสถาบัน และมีสาย
สัมพันธ์มากมาย มันจึงไม่แปลกที่เขาจะอยู่ที่นี่ ท้ายที่สุดแล้วอาจารย์
คนอื่น ๆ ในสถาบันก็เป็นนักสำรวจนอกเวลาเช่นกัน
“เราฝึกเสร็จแล้วและกลับมาพักผ่อน” เด็กคนนี้คือลู่เผิงเฟยที่แวะ
เวียนมาที่ร้านของซูผิง การได้พบกับซูผิงที่นี่ทำให้เขาประหลาดใจ
เช่นกัน เขาดีใจเพราะกับการเจอกันครั้งนี้ เขาจึงรีบอธิบาย
สถานการณ์ทั่วไปให้ซูผิงฟังทันที
ซูผิงพยักหน้าจากนั้นเขาก็มองไปที่น้องสาวของเขาซูหลิงเยวี่ย
ซูหลิงเยวี่ยรู้สึกได้ถึงสายตาของซูผิง เธอมีความรู้สึกที่หลากหลาย
เธออยากจะบอกซูผิงเกี่ยวกับสถานการณ์ที่พวกเธอเจออยู่ก่อนหน้า
นี้ เธอได้เห็นว่าซูผิงมีความสามารถอะไรในสถาบันและเขาก็เก่งกว่า
หัวหน้าโจวคนนี้อย่างเห็นได้ชัด อย่างไรก็ตาม การได้สัมผัสกับการ
สำรวจครั้งนี้และสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ก่อนหน้านี้ เธอจึงเข้าใจโลกมาก
ขึ้น มันเป็นสถานที่ที่ซับซ้อน เหตุผลเพียงอย่างเดียวไม่สามารถ
รับประกันได้ว่าเธอจะชนะ ไม่สามารถใช้ความรุนแรงได้ บางครั้ง
อาจใช้เส้นสายและอิทธิพลเป็นอาวุธข่มขู่ได้เช่นกัน
เธอไม่ต้องการสร้างปัญหาให้กับซูผิง เหนือสิ่งอื่นใด ทีมนี้ประกอบ
ด้วยนักสำรวจอาวุโส ผู้คนมักกล่าวว่าแม้แต่มังกรก็ไม่สามารถสู้งูเจ้า
ถิ่นได้ แม้ว่าซูผิงจะทรงพลัง แต่พวกเธอก็อยู่ในดินแดนรกร้าง เขา
อาจจะลำบากก็ได้ถ้าต้องต่อสู้
ซูผิงประหลาดใจที่เห็นซูหลิงเยวี่ยลังเล เขากำลังรอให้เธอเล่าให้เขา
ฟังเกี่ยวกับสิ่งที่เธอเจอ แต่เธอก็อดกลั้นความต้องการนั้นไว้ ทำให้
เขาประหลาดใจมาก
ซูผิงคิดว่าเขารู้จักซูหลิงเยวี่ยดี เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่มีความภาคภูมิใจ
ในตัวเอง เธอเกลียดความอยุติธรรมเหมือนยาพิษและเป็นคนอารมณ์
ร้อน เธอไม่สามารถทนต่อการกระทำที่ไม่ยุติธรรมใด ๆ มันเป็น
นิสัยของเธอที่จะบ่นเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ
เป็นเพราะเธอต้องการรักษาศักด์ิศรีของตัวเอง เนื่องจากมีคนอื่นอยู่
ด้วยหรือเปล่า?
หรือมีสิ่งอื่นรบกวนเธอ?
ซูผิงมองเข้าไปในดวงตาของเธอ และเบี่ยงไปมองคนอื่น “ที่นั่นเป็น
ยังไงบ้าง? คุณเจอเรื่องไม่ดีหรือเปล่า?”
ลู่เผิงเฟยเหลือบมองหัวหน้าโจว เขาอยากจะพูด แต่หยุดไว้ก่อน ใน
ที่สุดลู่เผิงเฟยก็ยิ้มและพูดว่า “ไม่มีหรอก มันเป็นประสบการณ์ที่ดี
อย่างแน่นอน” น้ำเสียงของเขาฟังดูแปลก ๆ คำพูดบอกเป็นนัยว่า
อย่างอื่น
หญิงสาวขายาวข้าง ๆ เขามองซูผิงขึ้นและลงอย่างอยากรู้อยากเห็น
โดยไม่พูดอะไร นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นอาจารย์ยอดนิยมจาก
สถาบัน ทุกอย่างเกี่ยวกับเขาเป็นสิ่งที่น่าสนใจสำหรับเธอ
ซูหยานหยิงส่ายหัว เธอไม่อยากรบกวนซูผิงเพราะเรื่องส่วนตัว
บางอย่าง เธอกล่าวว่า “เราทำได้ดีที่นั่น ฉันต้องขอขอบคุณคุณซู
สำหรับหนูสายฟ้าที่คุณฝึกฝนมาให้ฉัน มันช่วยฉันไว้หลายครั้ง”
ซูผิงรู้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าพวกเขาทั้งหมดสามารถต่อสู้กับความ
ต้องการที่จะฟ้องได้
แม้พวกเขาไม่เต็มใจที่จะพูดถึงปัญหาของพวกเขา แต่เขาไม่สามารถ
แสร้งทำเป็นไม่เห็นว่าน้องสาวของเขาถูกรังแกได้ จริงอยู่ที่น้องสาว
ของเขาซุกซนและมักจะไม่เข้าข้างเขา
“ผมได้ยินมาว่าคุณพูดถึงแต้มสะสม และการแบ่งอย่างไม่เท่าเทียม
อธิบายให้ผมฟังหน่อย ผมจะช่วยคุณเอง” ซูผิงตรงเข้าประเด็นและ
จับจ้องไปที่ซูหลิงเยวี่ย
นักเรียนทั้งสี่ไม่รู้ว่าซูผิงได้ยินการสนทนาของพวกเขา
ทั้งสี่คนเข้าใจได้ ด้วยความสามารถของซูผิง การสังเกตพวกเขาโดย
ที่พวกเขาไม่รู้ว่าเป็นเรื่องกล้วย ๆ
ลู่เผิงเฟยและหญิงสาวขายาวมองหน้ากันอย่างลังเล พวกเขาก็ไม่
ต้องการรบกวนซูผิง แต่ในเวลาเดียวกันพวกเขากังวลว่าแม้ว่าซูผิงจะ
สามารถช่วยพวกเขาได้ในครั้งนี้ แต่ในอนาคตก็ต้องมีใครบางคนที่
ต้องวางแผนต่อต้านพวกเขาอย่างลับ ๆ การช่วยเหลือเพียงครั้งเดียว
จะไม่มีความหมายเพราะมันไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่แท้จริง
ซูหลิงเยวี่ยสามารถบอกได้ว่าซูผิงกำลังคิดอะไรอยู่โดยการมองตา
เขา เธอไม่ได้มองเขาตรง ๆ แต่เธอรู้จักเขาดีพอที่จะบอกความคิด
ของเขาจากการแสดงออกของเขา
“พี่ สถานศึกษามอบหมายให้เราเข้าร่วมกับทีมหมาป่ารัตติกาล เพื่อ
ฝึกฝนกับพวกเขาในดินแดนรกร้าง ที่นั่น…” เธอเล่าเรื่องให้เขาฟัง
อย่างรวดเร็ว
ซูหยานหยิง, ลู่เผิงเฟยและคนอื่น ๆ ก็นิ่งงันทันทีที่คำว่า “พี่” ถูก
เปล่งออกมา
พี่ชาย?
พวกเขามองหน้ากันด้วยความสับสน จากนั้นพวกเขาเปลี่ยนจุด
สนใจไปที่ซูผิง จากนั้นไปที่ซูหลิงเยวี่ย ทันใดนั้นพวกเขาก็ตระหนัก
ว่าซูผิงและซูหลิงเยวี่ยใช้นามสกุลเดียวกัน
เมื่อตรวจสอบอย่างละเอียดก็พบว่ามีลักษณะคล้ายกันบางอย่าง
เขาเป็นพี่ชายของเธอ?!
นักเรียนทั้งสามคนพูดไม่ออก ยีนของครอบครัวนี้ ซูผิงมีพลังอย่าง
ประหลาดและปัจจุบันน้องสาวของเขาก็เป็นนักเรียนที่เก่งสุดในรุ่น
นักเรียนทั้งสามคนหน้าเขียวด้วยความอิจฉา
หัวหน้าโจวและสมาชิกในทีมหน้าตึง ซูผิงทำให้พวกเขารู้สึกอึดอัด
เมื่อเขาปรากฏตัว พวกเขาพบว่ามันแปลกเมื่อได้ยินนักเรียนพูดกับ
ซูผิงอย่างสุภาพ พวกเขาสามารถบอกได้จากคำพูดของซูผิงและซู
หลิงเยวี่ยว่าปัญหาที่พวกเขาเพิ่งแก้ไขได้กลายเป็นเรื่องที่น่ารำคาญ
มากขึ้น
พวกเขาทั้งห้าคนจ้องซูผิงอย่างเย็นชา
ซูหลิงเยวี่ยอธิบายเสร็จ โจวเฟิงเข้าแทรกแซงก่อนที่ซูผิงจะพูดอะไร
“ฉันพูดไปแล้วว่ามันจบเรื่องแล้ว เราได้มอบแต้มสะสมให้กับพวก
เธอ เธอจะตกลงตามนี้ดี ๆ ไหม?”
เนื่องจากเธอเล่าเรื่องนี้ซูหลิงเยวี่ยจึงตัดสินใจที่จะไม่อดทนอีกต่อไป
เธอตะคอกด้วยความโกรธ “เราทำแต้มสะสมได้ทั้งหมด 3.67 ล้าน
แต้ม และคุณกำลังวางแผนที่จะมอบให้พวกเราคนละหนึ่งพัน กับ
สองพันให้กับซูหยานหยิง…นั่นรวมเป็นเพียงแค่ห้าพัน คุณพยายาม
หลอกใครอยู่? อสูรระดับเจ็ดหลายตัวที่หนูสายฟ้าของซูหยานหยิง
ฆ่ามีมูลค่ามากกว่าล้านแต้ม!”
ดวงตาของโจวเฟิงเป็นประกายเย็นชา “จงดีใจที่เราเต็มใจมอบแต้ม
สะสมให้ เธอกำลังร้องขอการลงโทษ เธอชื่อซูหลิงเยวี่ยใช่ไหม? ฉัน
จะไม่ลืมเรื่องนี้!”
“คุณ!” ซูหลิงเยวี่ยกำลังโกรธด้วยความโกรธ
ซูผิงกระโดดเข้าร่วม เขาถามด้วยรอยยิ้มว่า “คุณจะไม่ลืมชื่อของเธอ
แล้วไง?”
โจวเฟิงหันไปหาซูผิง เขารู้ว่าซูผิงเป็นพี่ชายของเธอ แต่นั่นไม่ใช่
สาเหตุที่ต้องกังวล เนื่องจากซูผิงยังเด็กเกินไป โจวเฟิงยิ้มเยาะ “นาย
เป็นพี่ชายของเธอเหรอ? เรียนจบหรือยัง? เมื่อไหร่ที่นายจะเข้าร่วม
กับเราในดินแดนรกร้าง? ฉันจะทำให้นายเห็นว่าอะไรเป็นอะไร!”
“งั้นแสดงให้ผมดูเดี๋ยวนี้เลยสิ” ซูผิงหัวเราะเบา ๆ
การเยาะเย้ยบนใบหน้าของโจวเฟิง หายไปในทันที และเจตนาฆ่าก็
ส่งออกมาจากดวงตาของเขา พลังแห่งดวงดาวกำลังพุ่งพล่านอยู่
รอบตัวเขา ประสบการณ์หลายปีในการต่อสู้และการสำรวจทำให้
เขาแผ่กลิ่นอายคุกคามราวกับว่าเขาเป็นอสูรที่ดุร้าย อสูรบางตัวที่มี
การรับรู้เฉียบพลันจะหนีไปทันทีที่ตรวจพบความรุนแรงที่เขาหลั่ง
ออกมา
“เด็กนี่โง่แค่ไหน!”
“อืม วันนี้มีนักเรียนหลุดออกจากแถวแล้ว!”
“เขาถึงวาระแล้วล่ะ เขาคิดว่านี่คือโรงเรียนหรือยังไง? เขาไม่รู้อะไร
เลย!”
“เมื่อนายเข้าสู่ดินแดนรกร้างในอนาคต เราจะมีวิธีมากมายที่จะทำให้
นายหายไปจากโลก นายควรทำการบ้านก่อนที่จะมากวนเรื่องนี้”
คนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ โจวเฟิงกำลังยิ้มเยาะซูผิงและซูหลิงเยวี่ย
ซูผิงยังคงยิ้มอย่างอ่อนโยน แต่แววตาของเขาดูเย็นชา เขามองตรงไป
ที่โจวเฟิง เจตนาฆ่าเริ่มแสดงให้เห็นในดวงตาที่มืดมนและลึกลับ
ของเขา