ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 229

ตอนที่ 229 โจแอนนาตกลงรับงาน
“ร้านขายอสูร ??”
แน่นอนว่าเธอจำชื่อแปลก ๆ แบบนี้ไม่ได้เนื่องจากมีร้านค้ามากมาย
ให้เธอจำ และแน่นอนว่าเธอไม่ได้คาดหวังว่าจะมีคนมาจ้างเธอแบบนี้
ฉันเป็นเทพ! เขาคิดว่าฉันเป็นคนธรรมดาที่เขาสามารถใช้งานได้?
แม้แต่ บริษัท การค้าที่ใหญ่ที่สุดในขอบเขตนี้จ้างฉันไม่ได้ แต่ตอนนี้
มนุษย์ต้องการให้ฉันทำงานให้เขา ??
เธอขมวดคิ้วและใช้พลังศักด์ิสิทธ์ิของเธออย่างระมัดระวังเพื่อตรวจ
สอบว่าม้วนกระดาษม้วนนั้นมีกับดักหรือเปล่า เธอคิดว่าซูผิงจะต้อง
วางกับดักอย่างแน่นอน
แต่…มันไม่มี ไม่ว่าเธอจะมองยังไง บางทีวัตถุอาจจะดูแปลก ๆ แต่
ไม่มีอะไรเป็นอันตราย
“เธออ่านเสร็จหรือยัง?” ซูผิงเร่ง “แค่รีบเซ็นชื่อ ถ้าเธอต้องการไป
แดนเทพอาเคี่ยนจริง ฉันต้องรีบออกไปแล้ว”
“…นายแน่ใจหรือว่านี่จะช่วยให้ฉันไปที่นั่นได้? การจ้างงานนี้เกี่ยว
ข้องกับแดนเทพอาเคี่ยนยังไง?”
ซูผิงกระแอม “ฉันต้องการสิ่งนั้นเพื่อที่ฉันจะได้เคลื่อนย้ายเธอออก
ไปจากอาณาจักรนี้ได้ ชักช้าจริง”
“แล้วฉันจะรู้ได้อย่างไรว่านายจะทำตามสัญญา ถ้าฉันทำตามนาย”
“ฉันคิดผิดจริง ๆ” ซูผิงผายมือ
“นั่นเป็นโอกาสเดียวที่เธอจะได้รับจากฉัน ไม่มีอะไรมาก ฉันจะถูก
ไล่ออกจากโลกนี้ในไม่ช้า เธอจะไม่พบฉันอีก ฉันคงไม่มาที่นี่เป็น
ครั้งที่สอง เฮ้ มีโลกที่น่าสนใจมากมายรอให้ฉันไปดู และแม้ว่าฉัน
จะกลับมา แต่ฉันก็จะไม่มาหาเธอ ตอนนี้เธอต้องเลือก”
ผู้หญิงคนนั้นจ้องมองเขาสักครู่ และไม่เห็นร่องรอยของการโกหก
การรับรู้ของเธอช่วยให้เธอตรวจพบความพยายามที่น่ากลัวของเขา
ก่อนหน้านี้ ในขณะที่เธอเห็นว่าเขาพูดจริง
“แดนเทพอาเคี่ยน…”
เธอตัดสินใจไม่ได้
เทพเจ้าหลายองค์รวมถึงผู้ปกครองที่แข็งแกร่งสุดเคยใฝ่ฝันจะไปที่
นั่นสักวัน การไปที่นั่นเธออาจพูดคุยกับเทพที่นั่นและขอร้องให้พวก
เขายอมรับหลุมศพกึ่งเทพอีกครั้งหลังจากที่ถูกทอดทิ้งมานับพันปี
แต่เธอไม่เชื่อว่ามนุษย์จะรู้วิธีเข้าสู่แดนเทพอาเคี่ยน แม้ว่าข้อเสนอ
การจ้างงานนี้ดูเหมือนจะเป็นจริง แต่ก็ไม่เพียงพอทำให้พวกเธออยู่
ใกล้กับอาณาจักรที่ถูกปิดตายนั้น
“เร็ว” ซูผิงกระตุ้นอีกครั้ง “ฉันเหลือเวลาอีกแค่ชั่วโมงเดียว”
“ให้เวลาฉันหน่อย”
ซูผิงทำนั่งที่ขอบเตียงของเธอ “คิดเร็ว ๆ”
ผู้หญิงคนนั้นดูไม่พอใจที่เห็นว่ามีมนุษย์มาทำให้ผ้าปูที่นอนของเธอ
แปดเปื้อน แต่เธอสามารถระงับอารมณ์เธอได้เนื่องจากมีเรื่องสำคัญ
กว่าอยู่ในมือ
“ฉันจะเซ็นสิ่งนี้ได้ยังไง?”
“ง่าย ๆ เขียนชื่อของเธอไว้ อย่าลืมใช้เลือดของเธอ”
หญิงสาวหลับตาและทำการสแกนอย่างละเอียดอีกครั้ง คราวนี้เธอ
รู้สึกได้ถึงร่องรอยของพลังวิเศษที่มีอยู่ในม้วนกระดาษ
นี่คือ…การอยู่ภายใต้กฎอย่างสมบูรณ์?
สิ่งนี้บอกเธอว่าได้ทำสัญญาและรับรองโดยกฎที่เฝ้าดูทั่วทุกมุมโลก
จะไม่มีการย้อนกลับหากเธอยินยอมกับข้อตกลง เธอต้องอ่านอย่าง
ระมัดระวัง
ทุกสิ่งที่กล่าวมา เธอใช้เวลาไม่มากนักเพราะไม่มีข้อความมากมาย
หน้าที่และข้อจำกัด …การจ่ายเงินและสวัสดิการ…โอ้มีของน่าสนใจ
มากมายที่ฉันจะได้รับ และโอกาสไปพักร้อนในขอบเขตที่ฉันเลือก
ฉันสามารถสร้างรายได้จากการเป็น ‘พนักงานดีเด่น’ …
เนื่องจากเป็นไปไม่ได้ที่จะฝ่าฝืนสิ่งที่เขียนไว้ในข้อตกลง จึงกล่าวได้
ว่าทุกส่วน “การจ่ายเงินและค่าตอบแทน” จะต้องเป็นจริง
แต่ในใจของเธอลึก ๆ แล้วเธอยังคงมีข้อสงสัยเกี่ยวกับศีลธรรมของ
ซูผิง
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ซูผิงรู้สึกว่าความอดทนของเขากำลังจะหมดลง
“เพื่อเห็นแก่เทพ – ฉันจะไม่พูดมากไปกว่านี้ เธอจะไปกับฉันหรือไม่?”
ผู้หญิงคนนั้นแสดงท่าทางมุ่งมั่นให้เขาเห็น “ตกลง ฉันจะเซ็นชื่อ”
“เอาเลย!”
โดยไม่ถามคำถามเพิ่มเติม ผู้หญิงคนนั้นกัดนิ้ว ทิ้งชื่อของเธอไว้บน
ม้วนกระดาษที่เริ่มเรืองแสงอย่างช้า ๆ – โจแอนนา
ซูผิงมองไปที่ข้อตกลงที่เสร็จสิ้นแล้วถามระบบ “ตอนนี้เรียบร้อย
ไหม?”
“โปรดรอสักครู่เจ้าของ ปัจจุบันเธอพยายามหลีกเลี่ยงข้อจำกัดโดย
การย้ายจิตสำนึกไปที่อื่น ค้นหาแหล่งที่มาของเธอในสาม สอง หนึ่ง
…”
ในเวลาเดียวกัน ทันใดนั้นโจแอนนาก็ตะโกนด้วยความหวาดกลัว
และกุมหัว “นายทำอะไรฉัน มนุษย์ ??”
“แค่ทำให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้คิดใช้กลอุบายสกปรก ดังนั้นสิ่งที่ฉัน
กำลังมองอยู่ไม่ใช่เธอตัวจริงใช่ไหม บอกฉันมาว่าเธอมีหน้าที่อะไร
ในบรรดาเทพทั้งหมด?”
โจแอนนาดูค่อนข้างโกรธที่ซูผิงเปิดเผยแผนของเธอ “ไม่ใช่ธุระ
อะไรของนาย!”
“เผื่อเธอไม่รู้ ตอนนี้เธอเป็นพนักงานของฉันแล้ว และถ้าเธอต้องการ
รับโบนัสพิเศษ เธอต้องฟังคำสั่งของฉัน ฉันจะไม่สนใจคนที่สร้าง
ปัญหาอยู่เสมอ เข้าใจไหม? ” ซูผิงพยายามทำให้เธอกลัว
แต่มันเป็นความจริงเพียงบางส่วนเนื่องจากเธอจำเป็นต้องทำงาน
หนักขึ้นเพื่อหารายได้
โจแอนนากัดฟันแน่น ความพยายามครั้งสุดท้ายของเธอที่จะปัดเป่ า
“หน้าที่” ของเธอลงเอยด้วยความล้มเหลวเมื่อมีพลังร้ายตามวิญญาณ
ที่หลบหนี ขังตัวตนที่แท้จริงของเธอไว้ เธอไม่มีทางหนีจากมันได้
ความรู้ที่ท่วมท้นเกี่ยวกับ “ร้านขายอสูร” เข้ามาในความคิดของเธอ
โดยไม่ได้รับเชิญ ซึ่งทั้งคู่ยืนยันว่าร้านนั้นเป็นของจริงและบอกเธอ
ว่าเธอกลายเป็นพนักงานแล้ว
มัน … ไม่เลวเลยเพราะเธอรู้แล้วว่ารางวัลที่เธอสัญญาไว้นั้นเป็นของ
จริงเช่นกัน พลังที่ไม่อาจต้านทานได้แบบนั้นทำให้เธอมั่นใจผลกำไร
ในอนาคต ตราบเท่าที่เธอพยายามอย่างเพียงพอ มันก็มีทางไปแดน
เทพอาเคี่ยนในภายหลัง พลังลึกลับได้แสดงให้เธอเห็นภาพสั้น ๆ
ของแดนเทพอาเคี่ยนซึ่งทำให้เธอจำตอนที่ทั้งสองอาณาจักรยังอยู่
ด้วยกันได้
“ระบบนายพบแล้วใช่ไหมว่าตัวตนแท้จริงของเธอซ่อนอยู่ที่ไหน?
แล้วเธอจะใช้ร่างที่แท้จริงนั้นทำงานในร้านหรือเปล่า?” ซูผิง
ต้องการแน่ใจ
“…ตามข้อตกลง เธอมีอิสระที่จะใช้ร่างปัจจุบันเพื่อเข้าร่วมงานของ
เธอ แต่ระบบแนะนำให้พยายามเอาชนะความไว้วางใจของเธอ เธอ
อาจรู้สึกสบายใจพอที่จะใช้ตัวตนที่แท้จริง “
“นั่นน่าเบื่อมาก แต่ฉันเดาว่ามันไม่เกิดความแตกต่างตราบใดที่เธอ
ช่วย ‘ร่างแท้จริง’ นั้นมีลักษณะยังไง? เธอแข็งแกร่งแค่ไหน?”
“เธอคล้ายกับเทพผู้ยิ่งใหญ่ที่ปกครองโลกนี้”
“ว้าว จริงเหรอ” ซูผิงประหลาดใจที่ได้ยินเช่นนั้น “นั่นต้องเป็นเหตุผล
ว่าทำไมเธอถึงรู้ศาสตร์ลับที่เทพทุกองค์ใช้”
“แจ้งเตือน การเชื่อมต่อกับหลุมศพกึ่งเทพจะยุติลงในสิบวินาที เก้า
แปด…”
ซูผิงรีบหันไปหาโจแอนนา “เอาล่ะได้เวลากลับไปที่ร้านแล้ว”
โจแอนนายังคงดูไม่พอใจเพราะมีบางอย่างเปิดเผยแหล่งที่มาแสน
เปราะบางของเธอ แม้ว่างานใหม่จะให้ผลตอบแทนสูงก็ตาม