ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 447
ตอนที่ 447 ออกไป
ผู้ชายคนนี้เป็นใคร?
นักเรียนทุกคนและติงเฟิงชุนต่างก็ตกตะลึงเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ใครกันที่ทำให้เขากล้าที่จะพูดคุยกับนายน้อยตระกูลเซียวเช่นนี้?
แม้แต่ลูกของผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ก็ไม่สามารถรุกรานตระกูลเซียวในลักษณะนี้ได้
ในเวลาเดียวกันจากปฏิกิริยาของซูผิงผู้สังเกตการณ์สามารถบอกได้ว่าเขาและเซียวเฟิงสวี่ไม่ใช่เพื่อนกัน ค่อนข้างตรงกันข้าม ทั้งคู่ดูเหมือนจะมีเรื่องบาดหมางกัน
หลังจากครุ่นคิดพิจารณาถึงสิ่งที่เซียวเฟิงสวี่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้…ผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีความประณีตและอ่อนโยนอย่างที่เขาเห็น
เฉินและไต้เลอเหมามีคำถามมากขึ้นเกี่ยวกับซูผิงพวกเขารู้สึกราวกับว่าซูผิงโกรธจากคำพูดที่น่าอับอายนั้น
ทั้งคู่หันไปหาชือหาวจื่อหากนี่เป็นความเข้าใจผิด ทั้งหมดนี้จะเป็นความผิดของเขา!
ชือหาวจื่อหน้าซีดเล็กน้อยไม่ใช่เพราะเขาสงสัยเกี่ยวกับซูผิง แต่เป็นเพราะซูผิงดูถูกเซียวเฟิงสวี่ด้วยวาจา จากทุกตระกูลในเมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ ตระกูลเซียวเคยมีผู้ฝึกสอนชั้นนำคนหนึ่ง แม้ว่า…ผู้ฝึกสอนคนนั้นจะล่วงลับไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนก็ตาม
ดังที่กล่าวไว้อิทธิพลยังคงอยู่ ผู้ฝึกสอนชั้นนำได้สร้างสายสัมพันธ์ไว้ค่อนข้างมากก่อนที่เขาจะจากโลกนี้ไป นอกจากนี้ตระกูลเซียวยังมีผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์อยู่ในขณะนี้
ซูผิงกำลังสร้างปัญหาให้กับตัวเอง!
โจวหลิน,ทงทง,เฉียนซิวซิวและโจวหลินต่างก็จ้องมองไปที่ซูผิงด้วยความประหลาดใจ เขาอารมณ์ร้อนมาก!
ใบหน้าของเซียวเฟิงสวี่ขุ่นมัวซูผิงไม่ได้พยายามแก้ต่างให้กับคำพูดของเขา เขาไม่ได้แสร้งแสดงความถ่อมตนเลย
ใครก็ตามที่มีความสุภาพและความซับซ้อนเล็กน้อยจะตอบโต้ด้วยการประชดเล็กน้อย แม้ว่าจะโกรธก็ตามเนื่องจากที่นี่มีคนใหญ่คนโตอยู่จำนวนมาก
แต่ดูซูผิงสิเขาโพล่งคำสบประมาททันที
มารยาทแย่มาก!
“น้องซูหมายความว่ายังไง? ฉันไม่คิดว่านั่นจะทำให้นายหงุดหงิดเลยนะ”เซียวเฟิงสวี่หน้าตึง ภายในเขาตะโกนด่าซูผิงอยู่
การแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาเป็นวิธีที่ถูกต้อง
ซูผิงเลิกคิ้ว
หึอยากจะเล่นสินะ?
“แน่นอนนายไม่ได้ทำให้ฉันขุ่นเคือง แต่นายรู้ดีว่าทำอะไรลงไป สำหรับฉัน นายก็เหมือนขยะ เลวร้ายยิ่งกว่าอสูรเดรัจฉาน แม้แต่การพูดคุยด้วยก็ทำให้อากาศสกปรก!” ซูผิงไม่ปล่อยให้มันง่ายสำหรับเขาแน่
คำพูดของซูผิงทำให้ทุกคนตกตะลึงอีกครั้งพวกเขารู้สึกเหมือนว่าข่าวซุบซิบชิ้นใหญ่ที่น่าสนใจกำลังจะถูกปล่อยออกมา ผู้สังเกตการณ์หันมาจ้องมองเซียวเฟิงสวี่ เขาทำอะไรให้ซูผิงโกรธได้ขนาดนี้?
เซียวเฟิงสวี่ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นฉันกำลังเล่นตามบทแต่นายกำลังด้นสด! นายจะสร้างบางสิ่งที่เป็นนิยายแท้จริงได้ยังไง? นายทำเหมือนว่าฉันทำอะไรบางอย่างที่ทำให้นายเดือดดาลด้วยความโกรธ!
เซียวเฟิงสวี่มองไปรอบๆ ถึงแม้ว่าคนอื่นจะไม่ได้แสดงออกชัดเจน แต่เขาก็บอกได้ว่าพวกเขาจ้องมองเขาด้วยสายตาไม่ดี
บ้าอะไรกัน…
“อย่าใส่ร้ายฉัน ฉันไปทำอะไร?!”เซียวเฟิงสวี่สั่นสะท้านด้วยความโกรธ
ซูผิงหัวเราะเยาะ“ นายก็รู้ว่านายทำอะไร!”
แน่นอนเขาไม่ใส่รายละเอียดมันจะจำกัด จินตนาการของผู้เข้าชม
”แกแก!”
เซียวเฟิงสวี่กัดฟันทันใดนั้นเขาก็หันไปหาชือหาวจื่อ,เฉิน และไต้เลอเหมา“ ท่าน เขาเป็นสมาชิกในตระกูลหรือศิษย์ของท่านไหม?”
เฉินส่ายหัวทันที“ ไม่ใช่”
เขาไม่ต้องการทำให้ตระกูลเซียวขุ่นเคืองเพราะซูผิง
ไต้เลอเหมาส่ายหัวเช่นกันชือหาวจื่อพยายามไกล่เกลี่ย “ คุณเซียวใจเย็น ๆ อาจมีความเข้าใจผิดบางอย่าง”
เซียวเฟิงสวี่มองไปที่ชือหาวจื่อซึ่งดูเหมือนจะสนิทกับซูผิงมากที่สุด“ ท่านเขาเป็นศิษย์หรือสมาชิกในตระกูลของท่าน?”
ชือหาวจื่อส่ายหัวซูผิงอายุน้อยกว่าเขา อย่างไรก็ตามผู้ฝึกสอนที่ทรงพลังกว่าจะเป็นอาจารย์ ชือหาวจื่อนับซูผิงในฐานะคนที่เท่าเทียมกัน และเป็นคนที่มีศักยภาพสูง
“เนื่องจากเขาไม่ได้เกี่ยวข้องกับคุณทั้งสองคนแต่อย่างใด ผมจึงสงสัยว่าผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐานมาทำอะไรในการประชุมผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์”เซียวเฟิงสวี่ยังคงกัดฟันแน่น
เขาเปลี่ยนเรื่องเขาไม่สามารถหาคำอธิบายที่ดีสำหรับปัญหาอื่น ๆ ได้
เนื่องจากซูผิงต้องการเป็นศัตรูกับเขาเขาก็จะยอมรับความเป็นปรปักษ์
เซียวเฟิงสวี่เคยได้ยินซูผิงยอมรับว่าเขาเป็นผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐานที่สนามต่อสู้
ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเขาไม่สามารถเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างซูผิงและผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ทั้งสามนี่ได้เซียวเฟิงสวี่จะเรียกหน่วยรักษาความปลอดภัยมาเอาตัวเขาออกไป เขายังจะแนะนำให้ปรมาจารย์ติงเพิ่มชื่อซูผิงในบัญชีดำ!
ย้อนกลับไปเมื่อซูผิงจากไปเซียวเฟิงสวี่ก็ไปที่สำนักงานจราจร เขารู้ว่าซูผิงกำลังจะไปที่ไหน แต่นั่นก็สายเกินไป เขาคิดว่าถ้าโชคดีได้พบกันอีกครั้ง เซียวเฟิงสวี่จะไม่มีทางปล่อยซูผิงไป
คนอื่นๆหันไปหาชือหาวจื่อ
ชือหาวจื่อรู้สึกสับสนว่าเซียวเฟิงสวี่ไปได้ยินเรื่องผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐานมาจากไหน“ คุณเซียว น้องซูมีคำเชิญ แต่เขาทำหาย เขาเป็นผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ แขกรับเชิญพิเศษของเรา”
คำพูดของเขาทำให้ทุกคนเงียบลง
เจิ้นเซียง,ทงทงและไต้เลอเหมาเป็นคนที่ตอบสนองน้อยที่สุดเพราะพวกเขาได้รับฟังเรื่องราวนี้มาแล้ว ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังคงมีข้อสงสัยเกี่ยวกับซูผิง
พวกเขาทุกคนได้ยินสิ่งที่เซียวเฟิงสวี่พูด
ผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์?จริงหรอ?
เจิ้นเซียงและทงทงมองไปที่พ่อของพวกเธอด้วยความกังวล
ไต้เลอเหมาและเฉินมองหน้ากันพวกเขาอยากจะพูดบางอย่าง แต่ก็ไม่พูด ในที่สุดพวกเขาก็ถอนหายใจ และตัดสินใจที่จะไม่ให้เหตุผลกับชือหาวจื่อ
พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมชือหาวจื่อถึงเชื่อใจซูผิงขนาดนั้น
“เขาเป็น…ผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์?”
ติงเฟิงชุนจ้องไปที่ซูผิงด้วยสายตาไม่เชื่อ
ชายวัยกลางคนสองคนและหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างหลังเขากำลังสงสัยว่าชือหาวจื่อพูดผิดหรือเปล่า
นักเรียนหลายคนจ้องมองเขาไม่มีใครเชื่อเรื่องนี้
ผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ที่อายุน้อย?
จากเมืองฐานอื่น?
ไม่เว้นแม้แต่เมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นศูนย์บ่มเพาะของผู้ฝึกสอนก็ไม่เคยมีการถือกำเนิดของผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ที่ยังเด็กเช่นนี้ชือหาวจื่อแน่ใจหรือว่าเขาไม่ได้เข้าใจผิด?
หู่หรงหรงยืนอยู่ด้วยความงุนงงหูของเธอได้ยินชัดเจนว่าซูผิงพูดว่าเขาเป็นผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐาน น้ำเสียงซูผิงดูจริงใจในตอนนั้น
เธอไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์คนนี้จึงเชื่อว่าซูผิงเป็นผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์
เซียวเฟิงสวี่ไม่เคยคิดมาก่อนว่านี่จะเป็นคำตอบที่เขาจะได้รับ“ ปรมาจารย์ชือ…คุณเพิ่งบอกว่าเขาเป็นผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์?”
ชือหาวจื่อรู้ดีว่ามันฟังดูไม่มีเหตุผลและมันยากที่จะยอมรับ “ น้องซูไม่เคยทำการทดสอบใด ๆ แต่เขาได้ฝึกฝนอสูรด้วยวิธีที่ยากเกินกว่าที่แม้แต่ผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์จะจัดการได้ อย่าดูถูกน้องซูเพียงเพราะอายุของเขา อายุไม่สำคัญ”
ทันใดนั้นเซียวเฟิงสวี่ก็หัวเราะออกมา
ตอนแรกเขาแค่พยายามกำจัดซูผิงและสอนบทเรียนให้เขา
อย่างไรก็ตามการแกล้งทำเป็นผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ไม่ใช่ความผิดเล็กๆนี่เป็นอาชญากรรมร้ายแรง!
การเสียชีวิตของเขาคงเป็นเรื่องน่าเศร้า!
“ปรมาจารย์ชือคุณหลงกลคำโกหกของเขาแล้ว!”เซียวเฟิงสวี่ยิ้ม และพูดต่อ “ครั้งหนึ่งผมเคยได้ยินเขายอมรับว่าเขาเป็นผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐาน”
ชือหาวจื่อมองไปที่ซูผิงด้วยความสับสน
ติงเฟิงชุนส่ายหัวให้ชือหาวจื่อเพื่อบ่งบอกถึงความผิดหวังของเขา
ซูผิงถามเซียวเฟิงสวี่”แล้วนายได้ยินที่ฉันยอมรับว่าฉันเป็นพ่อของนายหรือเปล่า”
รอยยิ้มแข็งบนใบหน้าของเซียวเฟิงสวี่
พอกันที!
แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว!
มีเหตุผลหน่อยได้ไหม!
“แกกำลังรนหาที่ตาย!”เซียวเฟิงสวี่จ้องไปที่ซูผิงด้วยใบหน้าที่ขุ่นมัว
ซูผิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ได้ยินเสียงหัวเราะหยันติงเฟิงชุนได้หรี่ตาของเขา
“แกพูดเหมือนทหารไม่มีผู้ฝึกสอนคนไหนเหมือนแก ไสหัวออกไป แกจะไม่ได้เป็นผู้ฝึกสอนตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป และแกจะถูกตัดสิทธิ์จากการทดสอบของผู้ฝึกสอนตลอดไป!”
ผู้ชายคนนี้เป็นใคร?
นักเรียนทุกคนและติงเฟิงชุนต่างก็ตกตะลึงเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
ใครกันที่ทำให้เขากล้าที่จะพูดคุยกับนายน้อยตระกูลเซียวเช่นนี้?
แม้แต่ลูกของผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ก็ไม่สามารถรุกรานตระกูลเซียวในลักษณะนี้ได้
ในเวลาเดียวกันจากปฏิกิริยาของซูผิงผู้สังเกตการณ์สามารถบอกได้ว่าเขาและเซียวเฟิงสวี่ไม่ใช่เพื่อนกัน ค่อนข้างตรงกันข้าม ทั้งคู่ดูเหมือนจะมีเรื่องบาดหมางกัน
หลังจากครุ่นคิดพิจารณาถึงสิ่งที่เซียวเฟิงสวี่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้…ผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีความประณีตและอ่อนโยนอย่างที่เขาเห็น
เฉินและไต้เลอเหมามีคำถามมากขึ้นเกี่ยวกับซูผิงพวกเขารู้สึกราวกับว่าซูผิงโกรธจากคำพูดที่น่าอับอายนั้น
ทั้งคู่หันไปหาชือหาวจื่อหากนี่เป็นความเข้าใจผิด ทั้งหมดนี้จะเป็นความผิดของเขา!
ชือหาวจื่อหน้าซีดเล็กน้อยไม่ใช่เพราะเขาสงสัยเกี่ยวกับซูผิง แต่เป็นเพราะซูผิงดูถูกเซียวเฟิงสวี่ด้วยวาจา จากทุกตระกูลในเมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ ตระกูลเซียวเคยมีผู้ฝึกสอนชั้นนำคนหนึ่ง แม้ว่า…ผู้ฝึกสอนคนนั้นจะล่วงลับไปแล้วเมื่อหลายปีก่อนก็ตาม
ดังที่กล่าวไว้อิทธิพลยังคงอยู่ ผู้ฝึกสอนชั้นนำได้สร้างสายสัมพันธ์ไว้ค่อนข้างมากก่อนที่เขาจะจากโลกนี้ไป นอกจากนี้ตระกูลเซียวยังมีผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์อยู่ในขณะนี้
ซูผิงกำลังสร้างปัญหาให้กับตัวเอง!
โจวหลิน,ทงทง,เฉียนซิวซิวและโจวหลินต่างก็จ้องมองไปที่ซูผิงด้วยความประหลาดใจ เขาอารมณ์ร้อนมาก!
ใบหน้าของเซียวเฟิงสวี่ขุ่นมัวซูผิงไม่ได้พยายามแก้ต่างให้กับคำพูดของเขา เขาไม่ได้แสร้งแสดงความถ่อมตนเลย
ใครก็ตามที่มีความสุภาพและความซับซ้อนเล็กน้อยจะตอบโต้ด้วยการประชดเล็กน้อย แม้ว่าจะโกรธก็ตามเนื่องจากที่นี่มีคนใหญ่คนโตอยู่จำนวนมาก
แต่ดูซูผิงสิเขาโพล่งคำสบประมาททันที
มารยาทแย่มาก!
“น้องซูหมายความว่ายังไง? ฉันไม่คิดว่านั่นจะทำให้นายหงุดหงิดเลยนะ”เซียวเฟิงสวี่หน้าตึง ภายในเขาตะโกนด่าซูผิงอยู่
การแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาเป็นวิธีที่ถูกต้อง
ซูผิงเลิกคิ้ว
หึอยากจะเล่นสินะ?
“แน่นอนนายไม่ได้ทำให้ฉันขุ่นเคือง แต่นายรู้ดีว่าทำอะไรลงไป สำหรับฉัน นายก็เหมือนขยะ เลวร้ายยิ่งกว่าอสูรเดรัจฉาน แม้แต่การพูดคุยด้วยก็ทำให้อากาศสกปรก!” ซูผิงไม่ปล่อยให้มันง่ายสำหรับเขาแน่
คำพูดของซูผิงทำให้ทุกคนตกตะลึงอีกครั้งพวกเขารู้สึกเหมือนว่าข่าวซุบซิบชิ้นใหญ่ที่น่าสนใจกำลังจะถูกปล่อยออกมา ผู้สังเกตการณ์หันมาจ้องมองเซียวเฟิงสวี่ เขาทำอะไรให้ซูผิงโกรธได้ขนาดนี้?
เซียวเฟิงสวี่ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นฉันกำลังเล่นตามบทแต่นายกำลังด้นสด! นายจะสร้างบางสิ่งที่เป็นนิยายแท้จริงได้ยังไง? นายทำเหมือนว่าฉันทำอะไรบางอย่างที่ทำให้นายเดือดดาลด้วยความโกรธ!
เซียวเฟิงสวี่มองไปรอบๆ ถึงแม้ว่าคนอื่นจะไม่ได้แสดงออกชัดเจน แต่เขาก็บอกได้ว่าพวกเขาจ้องมองเขาด้วยสายตาไม่ดี
บ้าอะไรกัน…
“อย่าใส่ร้ายฉัน ฉันไปทำอะไร?!”เซียวเฟิงสวี่สั่นสะท้านด้วยความโกรธ
ซูผิงหัวเราะเยาะ“ นายก็รู้ว่านายทำอะไร!”
แน่นอนเขาไม่ใส่รายละเอียดมันจะจำกัด จินตนาการของผู้เข้าชม
”แกแก!”
เซียวเฟิงสวี่กัดฟันทันใดนั้นเขาก็หันไปหาชือหาวจื่อ,เฉิน และไต้เลอเหมา“ ท่าน เขาเป็นสมาชิกในตระกูลหรือศิษย์ของท่านไหม?”
เฉินส่ายหัวทันที“ ไม่ใช่”
เขาไม่ต้องการทำให้ตระกูลเซียวขุ่นเคืองเพราะซูผิง
ไต้เลอเหมาส่ายหัวเช่นกันชือหาวจื่อพยายามไกล่เกลี่ย “ คุณเซียวใจเย็น ๆ อาจมีความเข้าใจผิดบางอย่าง”
เซียวเฟิงสวี่มองไปที่ชือหาวจื่อซึ่งดูเหมือนจะสนิทกับซูผิงมากที่สุด“ ท่านเขาเป็นศิษย์หรือสมาชิกในตระกูลของท่าน?”
ชือหาวจื่อส่ายหัวซูผิงอายุน้อยกว่าเขา อย่างไรก็ตามผู้ฝึกสอนที่ทรงพลังกว่าจะเป็นอาจารย์ ชือหาวจื่อนับซูผิงในฐานะคนที่เท่าเทียมกัน และเป็นคนที่มีศักยภาพสูง
“เนื่องจากเขาไม่ได้เกี่ยวข้องกับคุณทั้งสองคนแต่อย่างใด ผมจึงสงสัยว่าผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐานมาทำอะไรในการประชุมผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์”เซียวเฟิงสวี่ยังคงกัดฟันแน่น
เขาเปลี่ยนเรื่องเขาไม่สามารถหาคำอธิบายที่ดีสำหรับปัญหาอื่น ๆ ได้
เนื่องจากซูผิงต้องการเป็นศัตรูกับเขาเขาก็จะยอมรับความเป็นปรปักษ์
เซียวเฟิงสวี่เคยได้ยินซูผิงยอมรับว่าเขาเป็นผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐานที่สนามต่อสู้
ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเขาไม่สามารถเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างซูผิงและผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ทั้งสามนี่ได้เซียวเฟิงสวี่จะเรียกหน่วยรักษาความปลอดภัยมาเอาตัวเขาออกไป เขายังจะแนะนำให้ปรมาจารย์ติงเพิ่มชื่อซูผิงในบัญชีดำ!
ย้อนกลับไปเมื่อซูผิงจากไปเซียวเฟิงสวี่ก็ไปที่สำนักงานจราจร เขารู้ว่าซูผิงกำลังจะไปที่ไหน แต่นั่นก็สายเกินไป เขาคิดว่าถ้าโชคดีได้พบกันอีกครั้ง เซียวเฟิงสวี่จะไม่มีทางปล่อยซูผิงไป
คนอื่นๆหันไปหาชือหาวจื่อ
ชือหาวจื่อรู้สึกสับสนว่าเซียวเฟิงสวี่ไปได้ยินเรื่องผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐานมาจากไหน“ คุณเซียว น้องซูมีคำเชิญ แต่เขาทำหาย เขาเป็นผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ แขกรับเชิญพิเศษของเรา”
คำพูดของเขาทำให้ทุกคนเงียบลง
เจิ้นเซียง,ทงทงและไต้เลอเหมาเป็นคนที่ตอบสนองน้อยที่สุดเพราะพวกเขาได้รับฟังเรื่องราวนี้มาแล้ว ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังคงมีข้อสงสัยเกี่ยวกับซูผิง
พวกเขาทุกคนได้ยินสิ่งที่เซียวเฟิงสวี่พูด
ผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์?จริงหรอ?
เจิ้นเซียงและทงทงมองไปที่พ่อของพวกเธอด้วยความกังวล
ไต้เลอเหมาและเฉินมองหน้ากันพวกเขาอยากจะพูดบางอย่าง แต่ก็ไม่พูด ในที่สุดพวกเขาก็ถอนหายใจ และตัดสินใจที่จะไม่ให้เหตุผลกับชือหาวจื่อ
พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมชือหาวจื่อถึงเชื่อใจซูผิงขนาดนั้น
“เขาเป็น…ผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์?”
ติงเฟิงชุนจ้องไปที่ซูผิงด้วยสายตาไม่เชื่อ
ชายวัยกลางคนสองคนและหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างหลังเขากำลังสงสัยว่าชือหาวจื่อพูดผิดหรือเปล่า
นักเรียนหลายคนจ้องมองเขาไม่มีใครเชื่อเรื่องนี้
ผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ที่อายุน้อย?
จากเมืองฐานอื่น?
ไม่เว้นแม้แต่เมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นศูนย์บ่มเพาะของผู้ฝึกสอนก็ไม่เคยมีการถือกำเนิดของผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ที่ยังเด็กเช่นนี้ชือหาวจื่อแน่ใจหรือว่าเขาไม่ได้เข้าใจผิด?
หู่หรงหรงยืนอยู่ด้วยความงุนงงหูของเธอได้ยินชัดเจนว่าซูผิงพูดว่าเขาเป็นผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐาน น้ำเสียงซูผิงดูจริงใจในตอนนั้น
เธอไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์คนนี้จึงเชื่อว่าซูผิงเป็นผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์
เซียวเฟิงสวี่ไม่เคยคิดมาก่อนว่านี่จะเป็นคำตอบที่เขาจะได้รับ“ ปรมาจารย์ชือ…คุณเพิ่งบอกว่าเขาเป็นผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์?”
ชือหาวจื่อรู้ดีว่ามันฟังดูไม่มีเหตุผลและมันยากที่จะยอมรับ “ น้องซูไม่เคยทำการทดสอบใด ๆ แต่เขาได้ฝึกฝนอสูรด้วยวิธีที่ยากเกินกว่าที่แม้แต่ผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์จะจัดการได้ อย่าดูถูกน้องซูเพียงเพราะอายุของเขา อายุไม่สำคัญ”
ทันใดนั้นเซียวเฟิงสวี่ก็หัวเราะออกมา
ตอนแรกเขาแค่พยายามกำจัดซูผิงและสอนบทเรียนให้เขา
อย่างไรก็ตามการแกล้งทำเป็นผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ไม่ใช่ความผิดเล็กๆนี่เป็นอาชญากรรมร้ายแรง!
การเสียชีวิตของเขาคงเป็นเรื่องน่าเศร้า!
“ปรมาจารย์ชือคุณหลงกลคำโกหกของเขาแล้ว!”เซียวเฟิงสวี่ยิ้ม และพูดต่อ “ครั้งหนึ่งผมเคยได้ยินเขายอมรับว่าเขาเป็นผู้ฝึกสอนระดับพื้นฐาน”
ชือหาวจื่อมองไปที่ซูผิงด้วยความสับสน
ติงเฟิงชุนส่ายหัวให้ชือหาวจื่อเพื่อบ่งบอกถึงความผิดหวังของเขา
ซูผิงถามเซียวเฟิงสวี่”แล้วนายได้ยินที่ฉันยอมรับว่าฉันเป็นพ่อของนายหรือเปล่า”
รอยยิ้มแข็งบนใบหน้าของเซียวเฟิงสวี่
พอกันที!
แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว!
มีเหตุผลหน่อยได้ไหม!
“แกกำลังรนหาที่ตาย!”เซียวเฟิงสวี่จ้องไปที่ซูผิงด้วยใบหน้าที่ขุ่นมัว
ซูผิงกำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ได้ยินเสียงหัวเราะหยันติงเฟิงชุนได้หรี่ตาของเขา
“แกพูดเหมือนทหารไม่มีผู้ฝึกสอนคนไหนเหมือนแก ไสหัวออกไป แกจะไม่ได้เป็นผู้ฝึกสอนตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป และแกจะถูกตัดสิทธิ์จากการทดสอบของผู้ฝึกสอนตลอดไป!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว