ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 463

ตอนที่ 463 แย่งชิง
　　ที่สนามเสียงเชียร์และเสียงโห่ร้องด้วยความยินดียังคงดำเนินต่อไป มีการจัดพิธีมอบรางวัลเพื่อเฉลิมฉลอง
　　ถัดจากเวทีรองประธานประกาศผลการเดิมพันเล็กๆของพวกเขา น่าแปลกใจที่หู่จิวถงเป็นผู้ชนะเพียงคนเดียว คนอื่น ๆ ตัดสินผิดหมด!
　　“ฉัน…เป็นผู้ชนะเพียงคนเดียวหรอเนี่ย?”
　　หู่จิวถงไม่อยากจะเชื่อเขาแทบไม่เคยชนะ ไม่ต้องพูดถึงการเป็นผู้ชนะเพียงคนเดียว!
　　ผู้ฝึกสอนชั้นนำคนอื่นๆ ก็ประหลาดใจเช่นเดียวกับเขา พวกเขาโอเคกับการแพ้พนัน แต่ความจริงที่ว่าหู่จิวถงสามารถชนะได้นั้น ขัดต่อความเป็นไปได้มาก
　　“เฒ่าหู่ทำได้ดีมาก! ตาดี”
　　”ไม่เป็นไรฉันจะมอบหนังสือทักษะฝึกให้กับนาย”
　　พวกเขาส่ายหัวเนื่องจากนี่เป็นเพียงการเดิมพันเพื่อความสนุก พวกเขาไม่ได้จริงจังกับมัน และการแพ้มันไม่ได้ทำให้พวกเขาอารมณ์ไม่ดี แน่นอนว่าหู่จิวถงเป็นคนเดียวที่ให้ความสำคัญกับมันอย่างจริงจัง
　　ซูผิงส่ายหัวเช่นกันเขาผิดหวังเล็กน้อย
　　“ผมต้องให้หนังสือทักษะแก่คุณตอนนี้ใช่ไหม?” ซูผิงถามหู่จิวถง
　　เขาไม่มีหนังสือทักษะแต่เขาสามารถทำสำเนาทักษะสายฟ้าขั้นกลางหนึ่งหรือสองเล่มจากกฎสายฟ้าเบื้องต้น และมอบหู่จิวถง
　　ด้วยวิธีนี้หู่จิวถงจะสามารถถ่ายทอดทักษะสายฟ้าให้กับอสูรร้ายได้นั่นเป็นทักษะการฝึกฝน แต่เป็นทักษะที่แตกต่างจากวิธีทั่วไป
　　”ไม่เป็นไรคุณให้ผมทีหลังก็ได้”หู่จิวถงยิ้มแจ่มใส แค่ชนะการเดิมพันเขาก็มีความสุขมากแล้ว เขาไม่สนใจของเดิมพันมากขนาดนั้น
　　ซูผิงพยักหน้า
　　ผู้ฝึกสอนชั้นนำคนอื่นๆ พูดติดตลกกับหู่จิวถง รองประธานก็เตือนพวกเขาว่า“ โอเค คุณชอบผู้เข้าร่วมคนไหนหรือเปล่า? คุณเริ่มคิดได้แล้ว กฏเหมือนเดิม หากหลายคนสนใจศิษย์คนเดียวกันก็ขึ้นอยู่กับศิษย์ว่าพวกเขาสนใจใครมากกว่ากัน นอกจากนี้หลังจากวันนี้ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้สร้างปัญหาให้กับผู้อื่น ในการเลือกของพวกเขา!”
　　การเดิมพันไม่เกี่ยวข้องภารกิจสำคัญของวันนี้คือให้พวกเขาเลือกศิษย์
　　ผู้ฝึกสอนชั้นนำเริ่มจริงจังหลังจากนั้นพวกเขามองหน้ากัน และพยายามสื่อถึงความตั้งใจของกันและกัน
　　“น้องซูมีใครถูกใจคุณไหม?”ลู่เหรินเว่ยถามซูผิง
　　ซูผิงตอบกลับด้วยรอยยิ้มเท่านั้น
　　ลู่เหรินเว่ยยิ้มฝืนๆ เป็นการตอบแทน ซูผิงเรียนรู้ที่จะเล่นเร็วกว่าที่เขาคิด
　　พิธีมอบรางวัลสิ้นสุดลงแล้วถึงเวลาที่ผู้ฝึกสอนชั้นนำจะมาเลือกศิษย์แล้ว
　　ทุกคนหันไปสนใจเก้าที่นั่ง
　　“นั่นสินะ…” ชายสูงวัยพูดกับหญิงสาวที่นั่งข้างๆ
　　ทั้งคู่ถูกแช่แข็งเมื่อเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่ท่ามกลางผู้ฝึกสอนชั้นนำพวกเขาจ้องมองด้วยความเจ็บปวด
　　ชายหนุ่มคนนั้นเหรอ?
　　คนที่เราเจอบนรถไฟใต้ดิน?!
　　เขาไม่ใช่นักรบอสูรกิตติมศักดิ์หรอ?ทำไมเขาถึงอยู่ที่นั่น บนที่นั่งสำหรับผู้ฝึกสอนชั้นนำ?
　　ชายสูงวัยและหญิงสาวคือจี้จานถังและหลานสาวของเขาจี้ฉิวเยว่ที่ซูผิงได้เจอระหว่างทางทางมาที่นี่ จี้จานถังพาหลานสาวของเขามาที่เมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์เพื่อเข้าร่วมการทดสอบผู้ฝึกสอนและการแข่งขัน น่าเสียดายที่เธอถูกคัดออกจากการแข่งขันเนื่องจากเธออยู่ในระดับหกเท่านั้น เธอยังไม่ถึง 10 อันดับแรกด้วยซ้ำ พวกเขาอยู่ดูการแข่งขันต่อไป พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะได้เห็นซูผิงที่นี่ คนที่ฆ่านักรบอสูรที่มีกิตติมศักดิ์ด้วยหมัดเดียว “ เขาเป็นผู้ฝึกสอนหรือเปล่า?”จี้ฉิวเยว่ถามปู่ของเธอ
　　จี้จานถังรู้สึกงงเขาไม่สามารถตอบคำถามได้ เขาจะไปรู้ได้ยังไง?
　　ความจริงที่ว่าซูผิงนั่งอยู่กับผู้ฝึกสอนชั้นนำเป็นข้อพิสูจน์ว่าเขาต้องมีตัวตนที่โดดเด่นแม้ว่าเขาจะไม่ได้เป็นผู้ฝึกสอนเองก็ตาม
　　จี้จานถังรู้สึกดีใจที่เขาไม่ได้ทำให้ซูผิงไม่พอใจชายหนุ่มคนนั้นมีความน่ากลัวในหลาย ๆ ด้าน
　　“ปู่คิดว่าเขาขึ้นรถไฟที่สถานีหลงเจียง ไม่คิดว่าเขามาจากเมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์ดูด้วยสำเนียงของเขา เขามาจากเมืองฐานหลงเจียงใช่หรือไม่?”จี้จานถังคิดอะไรออก “ หลังจบการแข่งขัน เราแวะไปที่เมืองฐานหลงเจียงระหว่างทางกลับกัน”
　　เมืองฐานหลงเจียงเป็นสถานีที่พวกเขาต้องเดินทางกลับการหยุดชั่วคราวที่นั่นจะไม่ทำให้พวกเขาช้าลงมากนัก
　　จี้ฉิวเยว่ยังคงงุนงง
　　….
　　บนเวที
　　หลังจากพิธีมอบรางวัลทั้งสองคนที่ไม่ได้เข้าสู่3 อันดับแรกก็ถูกเชิญให้กลับขึ้นไปบนเวที พวกเขาทั้งห้ายืนเรียงแถวกันมองไปที่เก้าที่นั่งแถวหน้า
　　ลุ้นระทึก!
　　ทั้งห้าคนและผู้ชมมีความรู้สึกเดียวกันนี่คือเหตุผลหลักที่ทั้งห้าคนเข้าร่วมการแข่งขัน “ เก้าที่นั่ง ผู้ฝึกสอนชั้นนำแปดคน และคนนั้นก็คือรองประธาน…”
　　มู่หลิวทูซู่ยืนอยู่ตรงกลางเขาสูงสง่า ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่ผู้ฝึกสอนชั้นนำทั้งแปด มู่หลิวทูซู่แทบจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
　　คนที่ยืนอยู่ข้างๆเขาคือยู่อวิ๋นตานซึ่งเป็นหญิงสาวที่ผอมเพรียวและน่าทึ่งเธอเป็นคนขี้อายแต่ในขณะเดียวกันดวงตาของเธอเปล่งประกายเมื่อเธอมองไปที่ผู้ฝึกสอนชั้นนำทั้งแปดคน
　　“งั้นเราเริ่มต้นด้วยแชมป์ละกัน มู่หลิวทูซู่ใครก็ตามที่ต้องการรับเขาเป็นศิษย์สามารถมาข้างหน้าได้เลย”
　　รองประธานนั่งตรงกลางเขามองไปที่ผู้ฝึกสอนชั้นนำที่นั่งข้างๆเขา นอกจากนี้เขาเองก็ต้องการเลือกศิษย์เหมือนกัน แต่เขาไม่ได้เลือกมู่หลิวทูซู่ เหตุผลนั้นซับซ้อนเนื่องจากความสามารถของมู่หลิวทูซู่ไม่ใช่สิ่งเดียวที่ต้องคิด ความจริงที่ว่าเขามาจากตระกูลมู่หลิวเป็นสาเหตุหนึ่งที่รองประธานไม่เลือกเขา
　　ที่นั่งอยู่ข้างๆเขามีผู้ฝึกสอนชั้นนำเจ็ดคนรวมถึงซูผิงหลังจากเงียบไปครู่หนึ่งลู่เหรินเว่ยก็พูดขึ้นก่อนว่า“ ฉันเลือกเขา”
　　”ฉันด้วย”
　　“ขอโทษ แต่ฉันก็ต้องการเขา”
　　สามคนพูดขึ้นในเวลาเดียวกัน
　　ลู่เหรินเว่ยเหล่ตามอง“ นายเป็นหมาแก่ๆสองตัวที่พยายามที่จะขโมยเขาไปจากฉัน!”
　　“ฉันไม่ได้ขโมยใครไปจากนาย เขาเป็นของฉัน”
　　“เอาล่ะหยุดเถอะ ยอมเพื่อรักษาหน้าบ้าง เขามาจากตระกูลมู่หลิว นายรู้ไหม? นายไม่ทราบถึงความเชื่อมโยงระหว่างฉันกับตระกูลมู่หลิวหรือไง? พ่อของเขาจะลงโทษเขาถ้าเขาเลือกคนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน!”
　　“เฒ่าเฉา นายกำลังเล่นสกปรกรู้ตัวใช่ไหม?”
　　“ใช่!”
　　เมื่อพวกเขาเริ่มเลือกศิษย์ที่พอใจบรรยากาศที่เป็นมิตรก่อนหน้านี้ระหว่างพวกเขาก็หายไป ไม่มีใครยอมใคร
　　ซูผิงนั่งอยู่เงียบๆ
　　เขาไม่ชอบมู่หลิวทูซู่
　　เขามีเหตุผลที่ไม่เลือกมู่หลิวทูซู่และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือมีคนอื่นที่เขาพอใจ
　　มู่หลิวทูซู่ชนะที่หนึ่งและได้แสดงความสามารถที่โดดเด่นอย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงการแข่งขันครั้งเดียว คนเราจะชนะและแพ้หลายครั้งในชีวิต เขากังวลมากกว่าว่าคน ๆ นั้นจะเรียนรู้และพัฒนาได้หรือไม่
　　“เอาล่ะ บอกเขาว่าพวกคุณอยากพูดอะไร มาดูกันว่าคุณมีอะไรบ้าง?” รองประธานกรรมการตัดบท
　　ลู่เหรินเว่ยตะคอกและตะโกนเรียกมู่หลิวทูซู่“ เฮ้เด็กจากตระกูลมู่หลิวรู้จักฉันไหม? มาเป็นศิษย์ของฉัน แล้วฉันจะทำให้นายเป็นผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ภายในสามปี!”
　　เสียงของเขาดังกึกก้องท้ายที่สุดเขามีพลังดวงดาวระดับแปด แม้จะไม่มีไมค์ แต่ก็สามารถได้ยินเสียงของเขาจากทุกมุมสนาม
　　ผู้ชมต่างตกตะลึง
　　สามปี?อาจหาญแค่ไหน!
　　แน่นอนว่าในฐานะผู้ฝึกสอนชั้นนำลู่เหรินเว่ยมีสิทธิ์ที่จะพูดคำเหล่านั้น
　　บนเวทีผู้เข้าแข่งขันอีกสี่คนมองหลิวทูซู่ด้วยสายตาชื่นชมปนอิจฉา
　　มู่หลิวทูซู่รู้สึกทึ่งแต่เขาไม่ได้ตอบตกลงทันที เขาเคยได้ยินพ่อของเขา และผู้ฝึกสอนชั้นนำคนหนึ่งพูดคุยเกี่ยวกับอนาคตของเขา
　　“อืม นั่นไม่มีความหมายหรอก ฉันสามารถแนะนำนายเพื่อเปิดเส้นทางการฝึกใหม่สำหรับตัวนายเอง ซึ่งยากยิ่งกว่าการเป็นผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ นอกจากนี้ฉันสามารถสอนนายทุกอย่างเกี่ยวกับการกลั่นสายเลือดมังกร นั่นคือทักษะการกลั่นพลังที่ทรงพลังที่สุด!” ผู้ฝึกสอนชั้นนำอีกคนลูบเคราของเขาและกล่าวด้วยความภาคภูมิใจ
　　”นาย!”
　　ลู่เหรินเว่ยกำลังเดือดดาลด้วยความโกรธนายจะหลอกล่อศิษย์ด้วยทักษะที่แข็งแกร่งที่สุดของนาย ใจกว้างแค่ไหน!
　　“น่าสนใจ…” เฒ่าเฉาปล่อยให้พวกเขาสองคนพูดก่อน “ ทูซู่มาเรียนรู้จากฉัน” เฒ่าเฉากล่าวอย่างไม่กังวลและอดทน
　　มู่หลิวทูซู่มองไปที่เขาจากนั้นก็เหลือบไปที่ผู้ฝึกสอนชั้นนำอีกสองคนถ้าไม่ใช่เพราะพ่อของเขาได้คุยกับเฒ่าเฉาแล้ว เขาคงมีความสุขมากกว่าที่จะได้เรียนรู้จากผู้ฝึกสอนชั้นนำคนใดคนหนึ่งในสองคนนี้ นอกจากนี้พวกเขายังให้คำมั่นสัญญาที่น่าดึงดูดใจ ท่ามกลางสายตาของทุกคน ในที่สุดมู่หลิวทูซู่ก็เลือกเฒ่าเฉา “บอกแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะสู้กับฉัน ฉันใกล้ชิดกับตระกูลมู่หลิวมาก ไม่มีประโยชน์หรอก”เฒ่าเฉาไม่สามารถซ่อนอารมณ์ที่ขุ่นเคืองของเขาได้
　　ลู่เหรินเว่ยและผู้ฝึกสอนชั้นนำคนอื่นๆ ส่งเสียงดังด้วยความโกรธ
　　ในไม่ช้าก็ถึงเวลาตัดสินว่าใครจะรับยู่อวิ๋นตานเป็นศิษย์
　　ผู้ฝึกสอนชั้นนำต่อสู้เพื่อเธอ
　　ทุกคนรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเฒ่าเฉาและตระกูลมู่หลิวดังนั้นจึงมีเพียงลู่เหรินเว่ยและผู้ฝึกสอนชั้นนำอีกคนที่หลงผิดตัดสินใจต่อสู้เพื่อมู่หลิวทูซู่แต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ แต่ไม่ได้มีอะไรซับซ้อนกับยู่อวิ๋นตาน เธอมาจากตระกูลใหญ่ แต่ตระกูลของเธอไม่ได้สนิทสนมกับผู้ฝึกสอนชั้นนำคนใด
　　คราวนี้แม้แต่รองประธานก็เข้าร่วมการแย่งชิงนี่ด้วย