ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 467

ตอนที่ 467 ตระกูลจงและกลับบ้าน
　　มีเพียงผู้แข่งขันอีกสองคนที่ยังคงยืนอยู่บนเวทีหลังจากที่จงหลิงตงลงจากเวทีไปพร้อมกับซูผิง
　　แต่ผู้ฝึกสอนชั้นนำที่ยังเลือกศิษย์ไม่ได้พูดถึงสองคนสุดท้าย
　　คุณภาพมาก่อนปริมาณทั้งสองคนมีศักยภาพที่ดี แต่ต่ำกว่ามาตรฐานของพวกเขา
　　การแข่งขันสิ้นสุดลงตอนที่การคัดเลือกเสร็จสิ้น
　　ซูผิงออกจากสนามพร้อมกับรองประธานและผู้ฝึกสอนชั้นนำคนอื่น ๆ พวกเขาเดินออกมาจากทางเดินที่แบ่งไว้เป็นพิเศษสำหรับพวกเขา คนที่เดินตามรองประธานคือยู่อวิ๋นตาน ขณะที่จงหลิงถงเดินตามหลังซูผิง
　　ซูผิงขึ้นรถของรองประธานมาพวกเขาจึงกลับด้วยกัน โชคดีที่รถของรองประธานกว้างขวางพอที่จะจุคนได้แปดคน
　　ภายในรถ
　　“น้องซูคุณวางแผนที่จะให้บทเรียนหรือไม่? ผมเชื่อว่าชื่อของคุณจะได้ยินทั่วเมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์หลังจากวันนี้ ผมแน่ใจว่าการบรรยายของคุณจะได้รับความนิยมมากทีเดียว” รองประธานกล่าวด้วยรอยยิ้ม
　　ยู่อวิ๋นตานและจงหลิงถงมองไปที่ซูผิงดวงตาที่เต็มไปด้วยคำถามความจริงที่ว่าซูผิงมาจากเมืองฐานอื่นทำให้เขากลายเป็นชายลึกลับ
　　”ไม่ครับขอบคุณผมจากบ้านมานานพอแล้ว ผมต้องกลับไปที่เมืองฐานหลงเจียง”
　　ซูผิงส่ายหัวเขาพบศิษย์ของเขาแล้ว การที่เขาจะอยู่ต่อไม่ใช่จุดหมาย “ ทำไมต้องรีบ?” รองประธานประหลาดใจ
　　“ผมไม่อยู่มาหลายวันแล้ว คุณควรรู้ว่าผมเปิดร้าน ผมต้องกลับไปจัดการเรื่องต่างๆ” ซูผิงอธิบาย โจแอนนาดูร้านให้ในขณะที่เขาไม่อยู่ อย่างไรก็ตาม เธอจะไม่ทำเงินได้มากเหมือนตอนที่เขาอยู่ สิ่งที่ดีสุดที่เธอทำได้คือแค่คุ้มทุน
　　”อย่างนั้นเอง…”
　　รองประธานไม่รู้จะพูดอะไรแน่นอนว่าเขารู้เกี่ยวกับธุรกิจของซูผิง เพราะซูผิงเคยพูดถึงเรื่องนี้ตอนที่เขากำลังออกแบบเหรียญ อย่างไรก็ตามรองประธานไม่รู้ว่าซูผิงจะให้ความสำคัญกับร้านมากขนาดนี้
　　ทำไมผู้ฝึกสอนชั้นนำถึงต้องดูแลร้านค้า?
　　รองประธานไม่สามารถเข้าใจซูผิงได้
　　จงหลิงถงและยู่อวิ๋นตานก็สับสนพอๆ กัน
　　เมื่อพูดถึงการกลับบ้านซูผิงจำจงหลิงถงได้ “เธอจะกลับไปกับฉันไหม? เธอค่อยกลับบ้านหลังจากเรียนรู้เสร็จก็ได้”
　　จงหลิงถงไม่ได้คาดหวังว่าจะเจอคำถามนี้ก่อนอื่น เธอหันไปหารองประธาน ความลังเลของเธอเกิดขึ้นไม่นานก่อนที่เธอจะตัดสินใจ “ ฉันจะไปทุกที่ที่อาจารย์ไปค่ะ”
　　ซูผิงเลิกคิ้วเด็กฉลาด รองประธานรู้สึกเสียใจที่ซูผิงจะไปแล้ว เมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์และเมืองฐานหลงเจียงอยู่ห่างกัน หากพิจารณาถึงความแข็งแกร่งของซูผิง การเดินทางไม่ใช่ปัญหา อย่างไรก็ตาม จากความเข้าใจในผลประโยชน์ของซูผิง รองประธานเชื่อว่าซูผิงจะไม่กลับมาที่เมืองแสงศักดิ์สิทธิ์อีกหลังจากที่เขากลับบ้าน
　　เขาต้องหาเหตุผลที่น่าสนใจมากพอที่จะดึงดูดผู้ชายคนนี้ให้กลับมาอีกครั้ง“ อยู่กับอาจารย์ของเธอและเรียนรู้จากเขา เขามีความรู้เยอะมาก…เขาโดดเด่นที่สุดในบรรดาผู้ฝึกสอนชั้นนำ” รองประธานกล่าวกับจงหลิงถง เขาชอบผู้หญิงที่น่ารัก และสุภาพคนนี้เช่นกัน
　　จงหลิงถงและยู่อวิ๋นตานรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นว่ารองประธานชื่นชมซูผิงเป็นอย่างมาก
　　โดดเด่นในบรรดาผู้ฝึกสอนชั้นนำ?
　　นั่นคือซูผิงเก่งสุด
　　จงหลิงถงรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงอีกครั้งด้วยความตื่นเต้นและเขินอาย เธอหันไปมองซูผิงอีกครั้ง ทันใดนั้นเธอก็รู้ว่าเธอกลับบ้านพร้อมกับรางวัลใหญ่ที่สุด อาจารย์ของเธอไม่เพียงแต่โดดเด่นเท่านั้น เขายังหล่ออีกด้วย!
　　“ค่ะ ฉันจะตั้งใจศึกษา” จงหลิงถงพยักหน้าอย่างมีความสุข
　　“ฉันจะต้องทดสอบเธอในครั้งต่อไปเมื่อเธอกลับมา ฉันจะให้เธอและยู่อวิ๋นตานแข่งขันกัน อย่าช้ากว่ายู่อวิ๋นตานล่ะ” รองประธานยิ้มอย่างเป็นมิตร
　　ซูผิงมาจากภูมิหลังที่ลึกลับและรองประธานไม่สามารถสืบค้นได้ แต่เขาสามารถเริ่มต้นด้วยศิษย์ของซูผิงได้ มันจะเป็นประโยชน์มากหากหญิงสาวสามารถเข้าร่วมสำนักงานใหญ่ของสมาคมผู้ฝึกสอนในฐานะผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ได้ในอนาคต
　　หญิงสาวทั้งสองยิ้มให้กันอย่างมีความสุขแต่ข้างในพวกเธอกำลังระลึกถึงคำพูดของรองประธาน
　　เวลาที่พวกเธอได้พบกันอีกครั้งจะเป็นเวลาที่จะต้องแข่งขัน!
　　วันต่อมา
　　ซูผิงไปที่ตระกูลจงพร้อมกับจงหลิงถง
　　ตระกูลจงเป็นตระกูลระดับกลางในเมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์ในเรื่องความมั่งคั่ง และทรัพยากร ตระกูลจงสามารถติด1 ใน 10 อันดับแรก
　　ซูผิงรับจงหลิงถงเป็นศิษย์ท่ามกลางความสนใจของทุกคน
　　ภาพของซูผิงถูกเผยแพร่ในสื่อหลายแห่งเมื่อวันก่อนชื่อของเขากลายเป็นที่พูดกันทั่วในเมืองแสงศักดิ์สิทธิ์ในเวลาเพียงวันเดียว
　　ความจริงที่ว่าเขาเป็นผู้ฝึกสอนชั้นนำคนใหม่ก็เพียงพอแล้วที่จะกระตุ้นความสนใจของผู้คน
　　ท้ายที่สุดแล้วนี่ต่างจากผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ ไม่ใช่ทุกปีที่พวกเขาจะได้เห็นการถือกำเนิดของผู้ฝึกสอนชั้นนำคนใหม่ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ จำนวนผู้ฝึกสอนชั้นนำที่สำนักงานใหญ่ของสมาคมผู้ฝึกสอนอยู่ที่ประมาณสิบสองคน
　　สำหรับตระกูลจงการที่ซูผิงรับจงหลิงถงเป็นลูกศิษย์ของเขาทำให้ตระกูลจงมีความสุขอย่างยิ่ง
　　มีโอกาสมากที่จงหลิงถงจะได้เป็นผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์เนื่องจากเธอจะได้เล่าเรียนจากผู้ฝึกสอนชั้นนำ!
　　สำหรับการเป็นผู้ฝึกสอนชั้นนำ… นั้นขึ้นอยู่กับชะตากรรมของเธอ ไม่มีใครสามารถให้คำมั่นสัญญาใด ๆ ในอนาคตนั้นได้
　　ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดนี่เป็นสิ่งที่ดีสำหรับตระกูลจง
　　วันก่อนผู้อาวุโสตระกูลจงได้ไปหาซูผิงด้วยตนเองเพื่อเชิญเขามางานเลี้ยงซูผิงไม่ได้ปฏิเสธ นอกจากนี้เขายังต้องแจ้งให้พวกเขาทราบด้วยว่าเขาจะพาจงหลิงถงไปด้วย
　　เมื่อเข้ามาในที่ดินของตระกูลจงกับจงหลิงถงซูผิงก็มีโอกาสอีกครั้งที่จะได้เห็นว่าตระกูลที่ร่ำรวยของเมืองแสงศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างไร พรมแดงปูอยู่บนถนน รถคันหรูจอดอยู่สองข้างทาง สมาชิกในตระกูลจงหลายคนรออยู่ข้างหน้าบ้าน และหัวหน้าตระกูลก็อยู่ด้วยเพื่อรอซูผิง พวกเขาทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อแสดงความเคารพ
　　ซูผิงรู้สึกได้ถึงเกียรติที่มาพร้อมกับตำแหน่งผู้ฝึกสอนชั้นนำ
　　แม้แต่นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ก็ยังพูดคุยกับเขาอย่างสุภาพท้ายที่สุดแล้วผู้ฝึกสอนชั้นนำมักเป็นคนสำคัญ เพราะนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ต้องพึ่งผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์เพื่อดูแลอสูรของพวกเขา แต่มันต้องใช้เวลานาน แถมผลยังไม่ดีนัก มีเพียงผู้ฝึกสอนชั้นนำเท่านั้นที่สามารถฝึกฝนอสูรร้ายระดับเก้าได้อย่างง่ายดาย
　　ขณะอยู่ในงานเลี้ยงซูผิงนั่งคุยกับหัวหน้าตระกูลและทั้งสองคุยกันอย่างมีความสุข
　　หัวหน้าตระกูลไม่ได้วางท่าใดๆ เขาเห็นด้วยโดยไม่ลังเลใด ๆ เมื่อรู้ว่าจงหลิงถงกำลังจะไปเมืองฐานหลงเจียง เขายังเตรียมอสูรบินได้ และมอบหมายให้ผู้อาวุโสเป็นผู้ขี่นำทางเพื่อพาพวกเขากลับไปที่เมืองฐานหลงเจียง
　　ซูผิงได้รับความอนุเคราะห์อย่างล้นหลามเขาสัญญาว่าเขาจะสอนจงหลิงถงเป็นอย่างดี
　　ก่อนที่พวกเขาจะจากไปตระกูลจงที่ใจกว้างได้มอบ”ของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ” ให้กับซูผิง เป็นพวกของหายากซึ่งส่วนใหญ่เป็นของสำหรับอสูร สมุนไพรบางชนิดที่ช่วยเพิ่มพลังดวงดาวให้กับบุคคล และสิ่งอื่น ๆ อีกมากมายที่ผู้ฝึกสอนปรารถนา ท้ายที่สุด ผู้ฝึกสอนมีเวลาเพียงเล็กน้อยในการฝึกฝนพลังดวงดาว แต่ผู้ฝึกสอนก็ต้องการพลังดวงดาวในการฝึกฝนอสูร ดังนั้นสมุนไพรชนิดนี้จึงเป็นที่ชื่นชอบของผู้ฝึกสอน
　　นักรบอสูรก็ต้องการสมุนไพรชนิดนี้เช่นกันแต่พวกเขาไม่ได้ยากลำบากเท่าผู้ฝึกสอน ท้ายที่สุดแล้วพลังดวงดาวที่สะสมด้วยสมุนไพรจะไม่มั่นคงเท่ากับพลังที่ได้จากการบ่มเพาะ การทานสมุนไพรนี้ไม่ใช่ทางเลือกสำหรับนักรบอสูรที่มีความทะเยอทะยานสูง
　　ซูผิงรับของขวัญอย่างเต็มใจสมุนไพรสามารถทำให้เขาดีขึ้น สำหรับความจริงที่ว่าพลังดวงดาวอาจจะแข็งแกร่งน้อยกว่า เขาสามารถปรับปรุงสิ่งนั้นได้โดยผ่านการทดสอบสวรรค์ในสนามบ่มเพาะ
　　หลังจากอำลาตระกูลจงแล้วซูผิงก็ออกจากเมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับจงหลิงถงในวันเดียวกันนั้น
　　บางคนในเมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์รู้สึกใจหายที่เห็นเขาจากไปพวกเขาไม่ค่อยยินดี แต่ในขณะเดียวกันก็ทำอะไรไม่ได้
　　เซียวเฟิงสวี่ถูกซูผิงฆ่าและตระกูลเซียวสูญเสียอย่างไรก็ตามหลังจากทำการค้นคว้าเกี่ยวกับซูผิง พวกเขาก็กลัวแทนที่จะโกรธ
　　ว่ากันว่าคนที่ฆ่าเซียวเฟิงสวี่เป็นผู้ฝึกสอนชั้นนำและยังเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุดคนที่สามารถทำลายอสูรร้ายระดับเก้าขั้นสูงสุดได้ด้วยหมัดเดียว!
　　ชายคนนี้มีต้นกำเนิดที่ลึกลับ!
　　นอกเหนือจากการกลืนความอัปยศแล้วไม่มีอะไรที่ตระกูลเซียวสามารถทำได้
　　พวกเขาต้องแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นพวกเขาสามารถมีนายน้อยคนใหม่ได้ แต่การสูญเสียทั้งตระกูลเป็นสิ่งที่พวกเขาจะไม่ทำอย่างแน่นอน ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในตระกูลและแม้แต่สมาชิกในตระกูลก็ไม่เห็นด้วย การปล่อยให้เรื่องไม่สงบเป็นหนทางที่จะไม่ควรเกิดขึ้น