ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 525

เสียงนั้นทำให้นักรบอสูรในตำนานตกใจ

“หัวหน้า!”

“ หัวหน้าบ่มเพาะเสร็จแล้วหรอ?”

นักรบอสูรในตำนานที่เข้าร่วมหอคอยเมื่อหลายปีก่อนมองดูความว่างเปล่ารอบตัวพวกเขาด้วยความประหลาดใจ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหัวหน้าเป็นคนที่มีอำนาจมากที่สุดในดาวเคราะห์สีน้ำเงิน หัวหน้าจะปิดประตูบ่มเพาะค่อนข้างบ่อย มันแปลกมากที่เขาออกมาในวันนี้ เขาถูกรบกวนด้วยเสียงจากที่นี่หรือเปล่า?

นักรบอสูรในตำนานที่เข้าร่วมหอคอยในศตวรรษที่ผ่านมาไม่สามารถจดจำเสียงได้ในตอนแรก เสียงอุทานของผู้อาวุโสช่วยแก้ความสับสนของพวกเขา พวกเขาไม่คิดเลยว่าจะได้เห็นเขาในวันนี้ พวกเขาเคยได้ยินเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับหัวหน้าผู้ลึกลับคนนี้ แต่ไม่เคยพบเขาด้วยตัวเอง

“หัวหน้า!”

รองหัวหน้าที่ยังคงเตรียมการโจมตีของเขาวางดาบ เขาหันไปเผชิญหน้ากับความว่างเปล่า ในที่สุดเขาก็กำหมัดและพูดว่า“ อาจารย์ ท่านบ่มเพาะเสร็จแล้ว?”

“ อาจารย์?”

นักรบอสูรในตำนานและนักรบกิตติมศักดิ์หลายคนต่างก็ประหลาดใจกับคำทักทายนั้น

หัวหน้าเป็นอาจารย์ของรองหัวหน้าหรอ?!

แต่สมาชิกที่มีอาวุโสที่สุดของหอคอยไม่แปลกใจ พวกเขาทุกคนตระหนักดีว่าหัวหน้ามีความสามารถแค่ไหน และความสัมพันธ์ระหว่างหัวหน้าและรองหัวหน้าเป็นยังไง

บูซ ~!

มีระลอกคลื่นในอากาศและชายวัยกลางคนที่สวมชุดคลุมสีขาวก็ก้าวออกมาจากระลอกคลื่น

ดวงตาของชายวัยกลางคนนั้นลึกล้ำและบริสุทธิ์ราวกับดวงดาว เขามีผมสีดำยาวเหมือนคนในสมัยโบราณยืนอยู่ในอากาศด้วยเท้าเปล่า และทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเขาบอกว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษ

ซูผิงมองไปที่ชายคนนั้น ดูเหมือนจะมีดอกบัวสีขาวเบ่งบานอยู่รอบตัวเขาในความว่างเปล่า ความบริสุทธิ์นั้นสามารถชำระจิตใจและสยบความรุนแรงได้

เขารู้สึกถึงความโกรธในใจของเขาที่จางหายไป “ สภาวะชะตากรรมขั้นสูงสุด?” ซูผิงหรี่ตา

เขามีจิตใจที่มั่นคงเนื่องจากการรวมร่างกับโครงกระดูกน้อย และไม่กลัวมิติกักขัง เขาสามารถออกไปได้

“หัวหน้า!”

“หัวหน้า!”

นักรบอสูรในตำนานโค้งคำนับด้วยความเคารพสูงสุด

พวกเขาทั้งหมดอยู่ในระดับตำนาน แต่ไม่สามารถเทียบกับหัวหน้าได้

หัวหน้าหอคอยเหลือบมอง เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจกับภูเขารัตติกาลที่ถูกทำลายซึ่งทำให้เขาถอนหายใจ สายตาของเขาจ้องมองซูผิงอยู่ครู่หนึ่ง และตระหนักถึงบางสิ่งที่แปลกประหลาดเกี่ยวกับตัวเขา

“ ฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจแห่งชีวิตของเธอ ดูเหมือนเธอจะยังเด็ก เธออายุยี่สิบสินะ?”

นักรบอสูรกิตติมศักดิ์และระดับตำนานหันไปมองซูผิงด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ

ยี่สิบ?

ชายหนุ่มคนนี้อายุเท่ากับหน้าตาจริงๆ?

ซูผิงยังคงหน้านิ่ง “ คุณสัมผัสได้ถึงลมหายใจแห่งชีวิต ผมคิดว่าคุณคงควบคุมเวลาได้ คุณอยู่ไม่ไกลจากระดับดวงดาวแล้วสินะ?”

หัวหน้ารู้สึกประหลาดใจที่ซูผิงรู้เรื่องนี้ “ ฉันสงสัยว่าเธออยู่ระดับไหน?”

ผู้สังเกตการณ์ต่างก็ตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง ซูผิงบอกว่าหัวหน้ากำลังจะไปถึงระดับดวงดาว และหัวหน้าได้ถามเกี่ยวกับระดับของซูผิง เขาไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควรเลยหรอ?

ชายหนุ่มคนนี้อยู่ในระดับเดียวกับหัวหน้าหรือเปล่า?

แต่เขาอายุยี่สิบไม่ใช่เหรอ?

คน ๆ หนึ่งจะไปถึงระดับตำนานในวัยยี่สิบได้ยังไง?

ซูผิงตอบโดยการไม่พูดอะไร

การถามเกี่ยวกับระดับของคนอื่นเป็นเรื่องโง่และไม่สุภาพพอ ๆ กับการถามอายุของเด็กผู้หญิง

รองหัวหน้าดุซูผิง “ระวังท่าทีแกด้วย!”

ซูผิงมองเขาจากมุมหางตา “ ท่าทีฉันมันทำไม? เขาเป็นอาจารย์ของแกไม่ใช่ของฉัน ห่วงตัวเองเถอะ แกกับฉันไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น!”

“แก!” รองหัวหน้าโกรธจัด

ซูผิงไม่ได้พูดอะไรกับรองหัวหน้าอีก เขาถูกหัวหน้าหยุดเมื่อเขากำลังเตรียมการโจมตีครั้งที่สอง ซูผิงไม่สามารถแสร้งทำเป็นว่าสิ่งนั้นไม่ได้เกิดขึ้นไม่ได้ การแก้แค้นเป็นเรื่องที่ไม่ต้องสงสัยในขณะนี้ เขาจะต้องแก้ปัญหานี้ในอนาคต

หัวหน้ายกมือขึ้นเพื่อห้ามไม่ให้รองหัวหน้าพูดอีก และส่งสายตาเตือนไปที่เขา

สายตานั่นได้ปัดเป่าความโกรธทั้งหมดบนใบหน้าเขา เขามักเคารพและกลัวอาจารย์ของเขามาโดยตลอด หัวหน้าต้องอยู่ที่นี่มาตลอด เขาแค่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดเพื่อดูว่ารองหัวหน้าจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง

แต่รองหัวหน้ายังไม่ทันสังเกตเห็นหัวหน้า

พวกเขาแตกต่างกันมากขนาดนั้นเชียว?

เขาจำสิ่งที่ซูผิงพูดในช่วงต้น

ระดับดวงดาว

นั่นเป็นระดับที่ไกลเกินกว่าจะไปถึงสำหรับนักรบอสูรในตำนาน อย่างไรก็ตามคนที่สามารถสร้างความก้าวหน้าได้นั้นจะมีค่า แม้แต่ในสหพันธ์ดวงดาว!

“ ฉันชื่อจี้หยวนเฟิง ฉันควรเรียกเธอว่ายังไง? ” หัวหน้าใจดีกับซูผิงมาก

นักรบอสูรในตำนานหลายคนรู้สึกงุนงงกับท่าทีที่เป็นมิตร บางคนกำลังจะท้วง แต่ซูผิงพูดขึ้นมาก่อน พวกเขาเลยหยุด “ ผมชื่อซูผิง แค่นั้น” ซูผิงสามารถบอกได้ว่าหัวหน้าไม่ได้มีเจตนาร้าย แต่เขาก็ไม่ได้ลดความระมัดระวังลง

รองหัวหน้ายังเป็นสมาชิกที่น่านับถือของหอคอย แต่เขาผิดคำพูดต่อหน้าสาธารณชน สถานะไม่ได้เกี่ยวข้องกับลักษณะนิสัย

จี้หยวนเฟิงพยักหน้า “ เธอได้สร้างปัญหามากมายให้เรา เธออยากเข้าร่วมกับเราหรือออกไป?”

“ ผมมาที่นี่เพื่อสมุนไพร ผมได้ยินว่าคุณมีผู้เยียวยาวิญญาณ ให้ผมและผมจะไป ขอบคุณสำหรับคำเชิญ แต่ไม่ “