ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 725
ตอนที่ 725 คุกมังกร
ซูผิงเสนอการต่อสู้เสมือน เพราะเขาไม่ต้องการให้ลูกค้าเบื่อ
การต่อสู้เสมือนจริงของที่นี่ก็ไม่ต่างจากการเล่นเกมมือถือร่วมกับเพื่อนๆ ในชีวิตก่อนของซูผิง มันเป็นตัวเลือกความบันเทิงยอดนิยมในหมู่นักรบอสูร และสามารถฝึกฝนทักษะการต่อสู้ของพวกเขาได้
การขอให้พนักงานเล่นเกมกับลูกค้าเป็นการต้อนรับลูกค้าแทนเขา
พอดีที่ร้านของเขาเพิ่งได้รับการเลื่อนขั้น ทำให้มีเวทีอสูรเสมือนจริง—ในฐานะโมดูลที่เพิ่มใหม่—มันอนุญาตให้ผู้เล่นต่อสู้โดยใช้อสูรในโลกเสมือนจริง
ผู้เล่นสามารถสแกนอสูรเพื่อตรวจหาข้อบกพร่องระหว่างการต่อสู้ พวกเขาสามารถฝึกฝนร่วมกับผู้อื่นที่มีอสูรระดับใกล้เคียงกัน เพื่อเพิ่มทักษะการออกคำสั่งและการต่อสู้ของนักรบอสูร จะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บในกระบวนการนี้
มีอาตกตะลึงครู่หนึ่งหลังจากได้ยินสิ่งที่ซูผิงพูด เธอรู้สึกทึ่งกับข้อเสนอนี้ เนื่องจากเธอนึกถึงการต่อสู้ที่จะเกิดขึ้น “ตกลง คุณมีพอร์ตหรอ?”
”ใช่”
ซูผิงผายมือและพาพวกเขาไปยังเวทีอสูรเสมือนจริง
เวทีเชื่อมต่อกับห้องโถงใหญ่ของร้านและมีห้องนิทรรศการอยู่ในนั้น อย่างไรก็ตามไม่มีอสูรในห้องนิทรรศการ อสูรทั้งหมดที่ซูผิงจับได้ขายไปหมดในสงครามครั้งก่อน สิ่งที่เหลืออยู่คืออาหารอสูร
ซูผิงพาพวกเขาไปที่เวทีอสูรเสมือนจริง ซึ่งมีอุปกรณ์คล้ายหมวกกันน็อคแบบอินเทอร์แอคทีฟมากมาย
“ถัง เล่นกับพวกเขาในเวทีเสมือนจริง นี่เป็นโอกาสในการพัฒนาของเธอ” ซูผิงพูดกับถังยู่หรานที่อยู่ด้านหลังเขา
ถังยู่หรานตกตะลึงครู่หนึ่ง “แต่ฉันไม่เข้าใจภาษาของพวกเขา”
“เธอสู้ด้วยปากหรือยังไง?” ซูผิงกล่าวอย่างโกรธๆ “ฉันจะลงทะเบียนเรียนภาษาให้ทีหลังตอนเราว่าง”
ถังยู่หรานพูดอย่างระมัดระวังหลังจากเหลือบมองมีอาและเลย์นอย่างรวดเร็ว “คนสองคนนั้น… เป็นนักรบในตำนานใช่ไหม?”
ซูผิงพยักหน้า ทั้งมีอาและ เลย์นอยู่ในสภาวะสมุทร เขาสังเกตได้ทันทีที่พวกเขาเข้ามาในร้าน อย่างไรก็ตามเขาได้เห็นคนในระดับเดียวกับพวกเขามามากมายจนเขาไม่คิดว่าพวกเขาแตกต่างจากนักรบกิตติมศักดิ์
นอกจากนี้นักรบในตำนานไม่ใช่คนใหญ่คนโตในสหพันธ์
“อย่ากังวล เป็นไปได้ที่จะลดระดับลงเพื่อให้ตรงกันในเวทีเสมือนจริง” ซูผิงปลอบโยนเธอ
ถังยู่หรานไม่กลัวอีกต่อไปหลังจากได้ยินแบบนั้น เธอจะไม่ย่อท้อจากใครก็ตามที่มีระดับเท่ากัน
แน่นอนว่าซูผิงเป็นข้อยกเว้น
“นี่มันค่อนข้างแฟนซี”
เลย์น หรี่ตาเมื่อเห็นอุปกรณ์ เขาค่อนข้างมีความรู้และสามารถบอกได้เลยว่าอุปกรณ์อินเทอร์แอคทีฟทั้งหมดนี้ค่อนข้างล้ำหน้า
มีอาก็สังเกตเห็นเช่นกัน เธอกระพริบตาด้วยความประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่าซูผิงได้ทุ่มเทเงินเป็นจำนวนมากเพื่อปรับปรุงร้านนี้
เขาสร้างร้านนี้ด้วยเงินมหาศาล แต่เขาก็ยอมใช้มันเป็นเครื่องพนัน… เธอยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีก
“เล่นที่นี่” ซูผิงกล่าว ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนกำลังคุยกับเด็กอนุบาล
มีอายังคิดเหมือนกัน เธอขมวดคิ้ว จากนั้นเหลือบมองที่ซูผิงแต่ไม่ได้พูดอะไร เลือกที่จะมองถังยู่หรานเพียงอย่างเดียว “คุณหมายถึงเธอเหรอ? เธอค่อนข้างอ่อนแอ แต่ก็ไม่เป็นไร ฉันสามารถลดระดับของฉันได้”
”ตกลง” ซูผิงสั่งถังยู่หรานว่า “เธอไปที่นั่นเถอะ”
ถังยู่หรานไม่ค่อยเข้าใจมีอา แต่ก็สังเกตเห็นดวงตาที่ไม่แยแสของเธอ สัญชาตญาณความเป็นผู้หญิงของเธอทำให้เธอรู้ว่าเธอถูกดูถูก
กล้าดียังไง!
เธอค่อนข้างโกรธแต่ไม่ได้แสดงออก เธอตั้งใจจะระบายความโกรธของเธอตอนเริ่ม “เริ่มได้”
ซูผิงจึงกำหนดค่าอุปกรณ์ไว้สำหรับพวกเขา เขารู้สึกโล่งใจในเวลาต่อมาหลังจากที่ทั้งสองเข้าสู่เวทีเสมือนจริง จากนั้นเขาก็ขอให้จงหลิงถงดูแลพวกเขา โดยไม่สนใจเลย์น หลังจากนั้นเขาก็จากไปและเข้าไปในห้องอสูร
ห้องอสูรมีขนาดใหญ่กว่าเมื่อก่อนหลายเท่า โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกกำลังพักผ่อนอยู่ในคอกเลี้ยงดูขั้นสูง
“ออกไปซ้อมเหรอ?” โจแอนนาเดินออกจากคอกเลี้ยงดูขั้นสูงด้วยดวงตาเป็นประกายทันทีที่เห็นเขาเข้ามาในห้อง เธออยากจะกลับไปดูลูกน้องของเธอ
ซูผิงส่ายหัวและพูดว่า “ฉันจะไปที่อื่น อยู่ในร้านก่อน”
โจแอนนาเม้มปากอย่างผิดหวัง แล้วเธอก็กลับไปนั่งเหมือนเดิม
ซูผิงเปิดที่เก็บอสูรและเจออสูรตัวหนึ่งอยู่ข้างใน มันคือจักรพรรดินีมหาสมุทร
เธอแสดงรูปลักษณ์ดั้งเดิมของเธอขณะที่ถูกกักขัง เธอกลายเป็นมังกรเกล็ดเยือกแข็งที่มีสายเลือดระดับดวงดาว!
อย่างไรก็ตาม จักรพรรดินีล้มเหลวอย่างเห็นได้ชัดในการกระตุ้นพลังสายเลือดของเธอ ไม่เหมือนกับอสูรปีกต้องสาปที่กระตุ้นเลือดปีศาจในร่างกายของมันในขณะที่อดทนต่อสภาพแวดล้อมที่โหดร้าย ต่อมาจึงกลายเป็นเจ้าแห่งถ้ำลึก
ไม่ใช่ทุกคนที่มีสายเลือดระดับดวงดาวที่จะไปถึงระดับดวงดาว
สภาพแวดล้อมและทรัพยากรเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในการบ่มเพาะ เสือที่ดุร้ายจะไม่มีวันโตเต็มที่ถ้ามันอดอาหาร มันจะเป็นเสือโคร่งที่อ่อนแอจนอาจจะไม่กล้าแม้แต่จะเอาชนะสุนัข
สภาพแวดล้อมที่แห้งแล้งของดาวเคราะห์สีน้ำเงินทำให้การเติบโตของจักรพรรดินีมหาสมุทรหยุดชะงัก…
ซูผิงตัดสินใจที่จะไม่ฆ่าเธอหลังจากที่เขาปราบเธอด้วยการป้องกันของร้านค้า เขาแค่เก็บเธอไว้ในที่เก็บอสูรของร้าน เขายังไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเธอ
ซูผิงจะมีรายได้มากถ้าเขาขายเธอ แต่เธอฆ่ามนุษย์มากเกินไป เขาไม่อยากให้เธอหนีไปง่ายๆ
เขาส่ายหัวและหยุดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จากนั้นเขาก็ตัดสินใจที่จะทำภารกิจปัจจุบันให้เสร็จก่อน
หลังจากเรียกโครงกระดูกน้อย สุนัขมังกรดำ และขอให้ทั้งมังกรเพลิงนรกกับอสรพิษม่วงพักผ่อนต่อไป ซูผิงก็สื่อสารกับระบบ “ไปคุกมังกรน้ำแข็ง”
มันเป็นสนามบ่มเพาะขั้นกลางที่มีค่าเข้าชมต่ำ เขาสามารถตายได้เป็นแสนครั้งในนั้น
ในไม่ช้าพลังงานก็ถูกหัก จากนั้นวังวนก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของซูผิง
หวืด!
ซูผิงก้าวเข้าไป
ความรู้สึกสับสนที่คุ้นเคยกลับมาอีกครั้ง ซูผิงพบว่าตัวเองอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยหิมะกว้างไกลเมื่อเขาลืมตาขึ้น ลมหนาวพัดมาสู่ใบหน้าของเขา ทำให้รูขุมขนของเขาหดเล็กลง เขารู้สึกราวกับว่ากระดูกของเขาถูกแช่แข็ง
ที่นี่อย่างน้อยลบสองร้อยองศา…
ซูผิงสูดหายใจเบา ๆ และรู้สึกว่าอากาศเย็นแทงปอดของเขาราวกับดาบน้ำแข็ง
โชคดีที่เขาปรับเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ได้ในไม่ช้าเนื่องจากลักษณะทางกายภาพและความต้านทานต่ออุณหภูมิของเขาต่ำ
เขามองไปรอบ ๆ และเห็นหิมะกับน้ำค้างแข็งทั่วทุกที่ โลกนี้ขาวโพลน ภูเขาแหลมที่ปกคลุมไปด้วยหิมะที่ผุดขึ้นจากพื้นดินดูเหมือนดาบคมที่น่าเกรงขาม
ความหนาแน่นของพลังดวงดาวนั้นใกล้เคียงกับดาวเคราะห์ที่ร้านค้าของฉันอยู่ตอนนี้…
ซูผิงรู้สึกว่าพลังดวงดาวนั้นหนาแน่นกว่าบนดาวเคราะห์สีน้ำเงินถึงสิบเท่า แต่ไม่ดีเท่าในหลุมศพกึ่งเทพ ท้ายที่สุดที่นั่นคือสนามบ่มเพาะขั้นสูงและโลกของเทพเจ้า
ซูผิงไม่มีเวลามากนัก ดังนั้นเขาจึงรีบสำรวจรอบๆ
ในไม่ช้าเขาก็พบกลุ่มมังกรบางกลุ่มซ่อนตัวอยู่ในหิมะหนาทึบ
ความรู้สึกของเขาชัดเจนมาก อสูรป่าสองสามตัวที่อยู่ต่ำกว่าระดับดวงดาวจะไม่สามารถซ่อนตัวจากเขาได้เว้นแต่เขาจะประมาท
เขาเกือบจะเต็มไปด้วยพลังงาน ปลดปล่อยกลิ่นอายน่ากลัวออกมาเมื่อเขารวมเข้ากับโครงกระดูกน้อยและสุนัขมังกรดำ เขาก้าวไปข้างหน้า ปรากฏตัวห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตร มันไม่ใช่การหายตัว แต่เป็นการเคลื่อนย้ายมิติ
เทคนิคนั้นซับซ้อนกว่าการใช้หายตัว แต่ซูผิงก็ทำได้อย่างง่ายดายในขณะนี้
หวืด! หวืด! หวืด!
ซูผิงก้าวไปข้างหน้าและปรากฏตัวอีกครั้งออกไปหลายร้อยกิโลเมตรอย่างรวดเร็วห่าง เขาไปถึงขอบระยะการรับรู้ของเขาทุกครั้ง ในขณะที่ประสาทสัมผัสของเขาสำรวจพื้นที่เหมือนเครื่องสแกนขนาดยักษ์
”ฮะ? ช่างเป็นมังกรที่ทรงพลังอะไรแบบนี้…”
ซูผิงตรวจพบกลิ่นอายมังกรที่โหดเหี้ยมใต้ภูเขา มันแข็งแกร่งกว่าเจ้าแห่งถ้ำลึกหลายเท่า
เขารวบรวมพลังดวงดาวในดวงตาและมองไปข้างหน้า เขาเห็นมังกรเกล็ดสีแดงขนาดใหญ่ใต้ยอดเขาหิมะที่โดนโซ่ดำทิ่มแทงตัว
ปลายอีกด้านของโซ่เชื่อมต่อกับยอดเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ ซึ่งดูเหมือนดาบที่ตกลงมาจากท้องฟ้า แทงมังกรที่หน้าอกแล้วแทงลงไปที่พื้น
สีหน้าของซูผิงเปลี่ยนไปเล็กน้อยเนื่องจากมันเป็นมังกรระดับดวงดาวที่น่ากลัวอย่างแน่นอน!
สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดคือมังกรกำลังปลดปล่อยพลังงานที่แผดเผา ในโลกที่เยือกเย็นนั้น มันเป็นมังกรธาตุไฟ!
ใครปราบมังกรตัวนี้? ทำไมมันถึงถูกขังอยู่ที่นี่? ซูผิงอดไม่ได้ที่จะถามในใจ
มันค่อนข้างน่ากลัวเมื่อเห็นมังกรระดับดวงดาวที่น่าสะพรึงกลัวถูกแทงลงกับพื้น!
“สนามบ่มเพาะแห่งนี้สร้างขึ้นโดยยอดฝีมือให้ทำหน้าที่เป็นกรง” ระบบในหัวของซูผิงตอบ “มังกรเกล็ดลาวาทำให้ยอดฝีมือระดับดวงดาวไม่พอใจ พวกมันจึงถูกขังไว้ที่นี่ชั่วนิรันดร์ แม้แต่ลูกหลานของพวกมันก็จะถูกขังไว้ที่นี่เช่นกัน บางทีพวกมันอาจจะสูญพันธุ์ในอีกพันปีข้างหน้า”
ซูผิงตกใจอีกครั้ง
พวกมันจะถูกกดขี่ไปชั่วนิรันดร์เพราะพวกมันทำให้ผู้ที่แข็งแกร่งขุ่นเคือง?ไอรีนโนเวล
นี่เป็นพลังของยอดฝีมือชั้นนำอย่างงั้นเหรอ?
ซูผิงมองพวกมันแล้วเริ่มค้นหาผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ต่อ
ซูผิงเห็นมังกรระดับดวงดาวอีกหลายตัวถูกฝังอยู่ใต้ภูเขาหิมะและถูกล่ามโซ่ไว้ ซูผิงรู้สึกกดดันเพียงแค่มองไปที่มัน มันแข็งแกร่งกว่ามังกรระดับดวงดาวทั่วไปมาก
ซูผิงไม่คิดว่าสนามบ่มเพาะแห่งนี้จะเป็นคุกมังกรจริง ๆ ตามชื่อของมัน
เวลาผ่านไป
ซูผิงเคลื่อนย้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขายังเห็นมังกรไร้โซ่สองสามตัวเดินเตร่ไปมา เขาเลือกที่จะซ่อนตัวแทนที่จะต่อสู้กับพวกมัน เนื่องจากเขาไม่มีเวลามาก
15นาทีข้างนอกเท่ากับ 150 นาทีในสนามบ่มเพาะ ซึ่งเป็นเพียงสองชั่วโมงครึ่งเท่านั้น
หนึ่งชั่วโมงผ่านไปในพริบตา
ในที่สุดซูผิงก็พบ ผลึกน้ำแข็งสวรรค์
ซูผิงจำมันได้อย่างง่ายดายแม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นมันมาก่อน ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณข้อบ่งชี้ของระบบ
นอกจาก ผลึกน้ำแข็งสวรรค์แล้ว ซูผิงยังเจออาหารอสูรอีก 5 ชนิดระหว่างทาง เขาไม่รู้จักพวกมัน แต่เขารู้สึกว่าพวกมันดีพอ ๆ กับ ผลึกน้ำแข็งสวรรค์
งานเสร็จแล้ว! ได้เวลากลับไปแล้ว!
ซูผิงกลับมาที่ร้าน ไม่ต้องการใช้เวลาอยู่ที่สนามบ่มเพาะต่อไป
ผ่านไปเพียงห้านาทีในโลกภายนอก
ซูผิงวางโครงกระดูกน้อยกับสุนัขมังกรดำไว้ในคอกเลี้ยงดู และเดินออกจากห้องอสูร
เมื่อเขาไปตรวจสอบสิ่งต่าง ๆ ในเวทีต่อสู้เสมือนจริง ซูผิงเห็นว่าถังยู่หรานและมีอายังคงต่อสู้กัน โดยสวมหมวกและหลับตา อย่างไรก็ตามคิ้วของถังยู่หรานย่น ในขณะที่มีอาดูสงบ
เลย์น ก็อยู่ใกล้ ๆ และสวมหมวกด้วยเช่นกัน ไม่มีใครบอกว่าเขากำลังทำอะไรอยู่
ซูผิงกระแอมและเข้าอุปกรณ์โต้ตอบของถังยู่หราน เขากดปุ่มแจ้งเตือน เธอจะได้รับการแจ้งเตือนในโลกเสมือนจริง โดยบอกว่ามีคนโทรหาเธอ
ถังยู่หรานลืมตาขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน เธอถอดหมวกแล้ววางกลับบนหิ้งด้วยความโกรธ จากนั้นเธอก็กลอกตาใส่ซูผิง
ซูผิง: “???”
มีอาถอดหมวก เลย์น ก็เช่นกัน
ซูผิงตระหนักว่า เลย์น อาจกำลังเฝ้าดูการต่อสู้อยู่
“เธอชนะมีอาหรือเปล่า?” ซูผิงเดาผลได้อย่างง่ายดายจากท่าทางของถังยู่หราน และรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ถังยู่หรานถูกทรมาน… เธอได้รับการฝึกฝนในสนามบ่มเพาะ เธอควรมีประสบการณ์การต่อสู้เพียงพอ เธอแพ้ได้ยังไง?
“พนักงานของคุณก็ไม่เลว ในห้านาทีเธอแพ้แค่แปดครั้ง น่าเสียดายความสามารถของเธอที่ต้องมาเป็นผู้ช่วยร้านค้า”มีอาตอบอย่างสงบ
ซูผิง: “…”
แพ้แปดครั้งในห้านาที?
ซูผิงอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ถังยู่หราน สงสัยว่าเธอต่อสู้ด้วยนิ้วเท้าของเธอหรือเปล่า
ถังยู่หรานก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเมื่อเธอเห็นสายตาของเขา เธอโกรธมากพอแล้วที่พ่ายแพ้ต่อหน้าซูผิง ไม่ต้องพูดถึงว่าคนที่ชนะคือผู้หญิงคนอื่น!
ผู้หญิงสามารถแพ้ใครก็ได้ แต่ไม่ใช่ผู้หญิงคนอื่น!
“มองฉันทำไม? นายบอกให้ฉันไปตรงนั้นเอง!” ถังยู่หรานตะคอกระบายความโกรธของเธอกับซูผิง สิ่งที่ทำให้เธอผิดหวังมากที่สุดคือการที่เธอหาข้ออ้างสำหรับความพ่ายแพ้ของเธอไม่ได้!
คู่ต่อสู้ของเธอต่อสู้ในขณะที่ลดระดับของตัวเองลง และทั้งคู่ก็เลือกอสูรตัวเดียวกัน
ถึงกระนั้น เธอก็ยังถูกโจมตีอย่างง่ายดาย!
เธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างดีที่สุด ซึ่งส่งผลให้คู่ต่อสู้ของเธอประหลาดใจแค่เพียงเล็กน้อย
เธอรู้สึกว่าเธอถูกบดขยี้!
ไม่มีใครเคยทำให้เธออับอายได้ขนาดนี้ ยกเว้นซูผิง!
ซูผิงไม่ถือสาท่าทีของเธอ เขาสามารถเห็นความหงุดหงิดบนใบหน้าของถังยู่หรานดูเหมือนว่านักรบอสูรบางคนในสหพันธ์มีความพิเศษอย่างแท้จริง อย่างที่เนี่ยฮั่วเฟิงพูด นักรบสภาวะสมุทรของสหพันธ์สามารถฆ่าสภาวะว่างเปล่าจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินได้
แม้ถังยู่หรานจะได้รับการฝึกฝน มันค่อนข้างยากสำหรับเธอที่จะต่อสู้กับศัตรูที่อยู่เหนือระดับของเธอ
สรุปเธอแค่ยังไม่ได้รับการฝึกฝนที่เพียงพอ!
เขาส่ายหัวและถามมีอาว่า “ถ้าคุณยังไม่สนุก ผมให้พนักงานคนอื่นมาฝึกกับคุณไหม”
มีอาเลิกคิ้วและพูดอย่างไม่เป็นทางการว่า “ไม่จำเป็น พนักงานของคุณไม่ได้แย่ อย่างที่ฉันพูด เธอแพ้แค่แปดครั้งในห้านาที!”
เธอไม่ได้ขยี้ เธอหมายความตามที่เธอพูด
ท้ายที่สุดแล้ว ตัวตนของเธอนั้นพิเศษเกินไป
มันเลวร้ายมากพอแล้วถ้านักรบอสูรคนอื่นสามารถอดทนได้เกินเวลาสามสิบวินาทีในการต่อสู้กับเธอ อย่างไรก็ตามถังยู่หรานต่อต้านได้เป็นเวลาหนึ่งนาทีเต็มในรอบแรก
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเธอไม่คุ้นเคยกับถังยู่หรานและพยายามสังเกตเธอ แต่นั่นก็ยังน่าประหลาดใจอยู่พอสมควร
ท้ายที่สุดถังยู่หรานเป็นเพียงพนักงานในร้านสุ่มสี่สุ่มห้า!
มันเปลืองความสามารถของเธอจริง ๆ ที่มาทำงานในร้านแบบนี้!
“ตอนนี้คุณกลับมาแล้ว คุณต้องได้ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ที่ฉันต้องการแล้วใช่ไหม” มีอายกข้อมือขึ้นและมองนาฬิกาสีแดงเข้มสวยงามของเธอ เฉพาะผู้ที่อยู่ในกลุ่มชนชั้นสูงเท่านั้นที่สามารถบอกได้ว่านาฬิกาเรือนนี้มีราคาแพงเพียงใด และจะต้องเป็นคนมีภูมิหลังไม่ธรรมดาถึงซื้อนาฬิกาเรือนนี้ได้
มีอาเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นว่าผ่านไปเพียงเจ็ดนาทีนับตั้งแต่ซูผิงไป
ท้ายที่สุดการพนันไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเธอ แต่ซูผิงกลับมาเร็วเกินไป แม้ว่าร้านของเขาจะเสี่ยงจากการเดิมพัน แต่เขาไม่ได้ประมาทเกินไปหน่อยเหรอ?
…
ตอนที่ 726 วิเศษ
“อย่าพยายามหลอกฉันด้วยของปลอมถ้านายฉลาดพอ” เลย์น กล่าวอย่างเฉยเมย ผ่านไปเพียงไม่กี่นาทีตั้งแต่ซูผิงจากไป เขาไม่มีเวลาพอที่จะไปซื้อสินค้าจากร้านอื่น
ซูผิงเหลือบมองเลย์น แต่ไม่สนใจตอบเขา เขาจะโยนผู้ชายคนนั้นออกไปถ้าเขามาเดินเตร่อีกครั้ง ลูกค้าทุกคนควรได้รับการเคารพ แต่ชัดเจนว่าชายผู้นี้ไม่ได้ตั้งใจจะซื้ออะไร!
”อยู่นี่ไง”
ซูผิงนำผลไม้ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์สองผลออกจากพื้นที่จัดเก็บของเขา
พวกมันเป็นผลไม้ทรงกลมสีขาวขนาดเท่าเมล่อน มีน้ำค้างแข็งบาง ๆ เคลือบอยู่บนเปลือก โดยมีหมอกคลุมเครือเจ็ดชั้นล้อมรอบ
หมายความว่าผลไม้ทั้งสองมีอายุเจ็ดพันปี!
”ดี…”
มีอาสังเกตเห็นอุณหภูมิที่ลดต่ำลง จากนั้นเธอก็สูญเสียความเยือกเย็นและเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อเมื่อเธอมองไปที่ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ที่ซูผิงถืออยู่ด้วยพลังดวงดาว
ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์อายุเจ็ดพันปี?
เธอไม่เคยเห็นผลไม้ขนาดใหญ่เท่านี้มาก่อน!
สถานะของเธอทำให้เธอเห็นวัตถุดิบอสูรชั้นนำมากมาย แต่ส่วนใหญ่อยู่ที่งานประมูลชั้นนำหรือในนิตยสาร พวกมันประเมินค่าไม่ได้!
ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ที่มีค่ามากกว่างานประมูลหรือนิตยสารถึงสองชิ้นอยู่ตรงหน้าเธอ!
“ทั้งสองลูกมีอายุประมาณเจ็ดพันปี พวกมันแต่ละลูกมีมูลค่าหกล้านเหรียญดวงดาว” ซูผิงกล่าว “คุณสามารถขอให้อสูรของคุณลองใช้พวกมันก่อนได้หากคุณไม่แน่ใจเกี่ยวกับประสิทธิภาพ”
มีอาตกใจอีกครั้ง เธอเบิกตากว้างและตกใจ “หะ หกล้าน?”
เธอรู้สึกว่าซูผิงพูดผิด หกล้าน? เป็นไปได้ยังไง? มูลค่าต่อลูกควรจะมากกว่าสิบล้าน และน่าจะสูงถึงเจ็ดสิบล้านในการประมูล!
ข้อเสนอของซูผิงเป็นเพียงหนึ่งในสิบของราคาตลาด!
“คุณคิดว่ามันแพงหรอ?” ซูผิงขมวดคิ้ว เขารู้ว่าผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์นั้นมีประสิทธิภาพและค่อนข้างสด เขาจะคิดราคาสูงกว่านี้ถ้าระบบไม่มีระบบ
มีอา : “…”
เธอมองซูผิงแปลก ๆ สงสัยว่าผู้ชายคนนี้ไม่รู้จริง ๆ หรือผลไม้มีบางอย่างผิดปกติ
สินค้าราคาถูกไม่เคยมีคุณภาพสูง นั่นคือสิ่งที่ทุกคนเรียนรู้จากการแสวงประโยชน์จากทุนนิยม ท้ายที่สุดไม่มีใครเต็มใจขายของโดยขาดทุน บรรดาผู้ที่อ้างว่าทำจริง ๆ แล้วทำเพราะมีกลยุทธ์บางอย่าง
ผู้ซื้ออาจจะพลาด แต่คนขายไม่เคย!
“ของของนายมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?” เลย์น ที่อยู่ใกล้ๆก็ตกตะลึงกับราคาของซูผิง เขาเยาะเย้ยและพูดว่า “นายรู้ไหมว่าผลไม้ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์อายุเจ็ดพันปีหมายถึงอะไร? เป็นอาหารอสูรที่มีค่าที่สุดในทุกร้าน มันจะขายถูกขนาดนี้ได้ยังไง?
“นอกจากนี้ แม้ว่ามันจะถูกขายจริงๆ มันก็ไม่ควรถูกขนาดนี้”
“นายบอกว่าไม่มีอยู่ในร้านไม่ใช่หรอ? แล้วนายเจอสองลูกนี้ได้ยังไง ไปเอามาจากไหน นายสังเคราะห์พวกมันจากอย่างอื่นใช่ไหม?”
มีอาก็หันไปมองซูผิง เธอไม่ชอบเลย์นจริงๆ แต่เขาถามคำถามเดียวกับที่เธอต้องการจะถาม
ซูผิงเย็นชาหลังจากเห็นปฏิกิริยาของพวกเขา ไม่ว่าเขาจะเป็นนักธุรกิจ แต่เขาไม่จำเป็นต้องขอให้คนอื่นมาซื้อของของเขา
สินค้าของเขาเป็นของจริงและขายในราคาถูก เขามีเหตุผลทุกอย่างที่จะโกรธเมื่อเขาถูกสงสัย
“ชี้ให้เห็นว่าปัญหาคืออะไรถ้านายมีความรู้!
“ถ้าไม่รู้ก็หุบปาก!”
ซูผิงมองที่ เลย์นอย่างเย็นชาและเสริมว่า “อย่าแสร้งทำเป็นว่านายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ถามทุกอย่าง ทุกสิ่งที่ฉันขายเป็นของจริง อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ นายสามารถให้อสูรของนายลองใช้มันก่อนได้ ถ้าไม่แน่ใจในคุณภาพ แสดงหลักฐานเพื่อยืนยันการเรียกร้องของนายหากสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ หยุดโวยวายแล้วตั้งข้อหามั่วๆ!”
เลย์น ตกใจมาก
เขาไม่ได้คาดคิดว่าเจ้าของร้านเล็กๆ จะกล้าพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงหยาบคายแบบนี้
เขาประกาศไปแล้วว่าเขามาจากตระกูลอะไร
ใครบนดาวดวงนี้จะไม่หวาดกลัวได้หลังจากได้ยินชื่อตระกูล “ไรอัน”?
มีอาค่อนข้างประหลาดใจเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้คาดว่าซูผิงจะท้าทาย เลย์น แบบนั้น ซูผิงพูดอย่างหยาบคายราวกับว่าเขาไม่คิดว่าตระกูลไรอันเป็นคนใหญ่คนโต
เบื้องหลังของเจ้าของร้านคนนี้คืออะไร?
เลย์นเดือดพล่าน เขาพูดด้วยแววตาเย็นชา “ว่าไงนะ? ฉันขอท้าให้แกพูดอีกครั้ง!”
“ฉันไม่เคยพูดซ้ำ นายอยากจะมีปัญหาใช่ไหม?” ซูผิงจ้องเขาอย่างเย็นชา
เลย์นกำลังโกรธ แต่จู่ๆท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยในขณะที่เขาจ้องซูผิง เขาเห็นความตายและความหนาวเย็นที่ไร้ขอบเขตในสายตาของซูผิง เหมือนกับสายตาของทหารผ่านศึกที่ต่อสู้บนดาวเคราะห์รกร้างมาหลายปี ไม่ แม้แต่ทหารผ่านศึกในตระกูลที่เขาเคยพบก็ไม่มีสายตาที่น่ากลัวเท่ากับของซูผิง!
คนๆนี้…
ขณะที่ เลย์น ยังคงมึนงง มีอาก็แทรกแซงทันที “หยุดได้แล้ว ฉันจะตรวจสอบผลไม้ด้วยตัวเอง”
เธอกลัวว่า เลย์น จะต่อสู้กับคนอื่นเพราะเธอ จากนั้นเธอก็ประหลาดใจเมื่อมองไปที่ซูผิง เจ้าของร้านที่ดูธรรมดาปล่อยบรรยากาศที่น่ากลัวออกมา
เธอยังตรวจพบคลื่นพลังงานในร่างกายของซูผิง ซึ่งบ่งบอกว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับเธอ
ซูผิงยังดูเด็กเหมือนกันกับเธอ
เมื่อพิจารณาจากมารยาทแล้ว เขาเป็นลูกหลานตระกูลใหญ่เก่าแก่อย่างงั้นหรอ?
เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดกับซูผิงว่า “อสูรของฉันคือมันกรดวงดาวเลือดเหมันต์ มันค่อนข้าง… ใหญ่มาก คุณมีพื้นที่ว่างที่ฉันสามารถเรียกมันออกมาได้หม?”
“คุณสามารถเรียกมันที่นี่ได้เลย ในร้านมีกลไกปรับขนาด” ซูผิงกล่าว
ระบบสามารถช่วยลดขนาดอสูรได้ แม้แต่อสูรระดับดวงดาวก็จะหดเล็กลงและกลายเป็นเจ้าตัวน่ารักในขณะที่มันอยู่ในร้าน
“กลไกปรับขนาด?”มีอายิ่งประหลาดใจมากกว่าเดิม กลไกนั้นสำหรับผู้ที่อยู่ในระดับดวงดาวสามารถทำได้ไม่ยาก แต่มีเพียงร้านค้าขนาดใหญ่เท่านั้นที่สามารถจ้างยอดฝีมือระดับดวงดาวให้ทำเช่นนั้นได้
”ใช่ คุณสามารถเรียกออกมาได้เลย” ซูผิงกล่าว
มีอาหยุดคิด และเรียกอสูรของเธอออกมา
วังวนปรากฏขึ้น หัวมังกรที่น่าสะพรึงกลัวถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็งโผล่ออกมา หัวมังกรถูกบีบ และเขาแหลมคมของมันก็สั้นลง ทำให้ในท้ายที่สุดมันดูน่ารัก
มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์—ซึ่งสูงร้อยเมตร—ปรากฏในร้านด้วยความสูงเพียงห้าเมตร แต่กลิ่นอายองมันเย็นชาและโหดเหี้ยมเหมือนเดิม อย่างไรก็ตามความโหดร้ายในดวงตาของมันถูกแทนที่ด้วยความกระตือรือร้นทันทีที่มันเห็นผลไม้ที่ซูผิงถืออยู่
หิว! หิว!
ฉันอยากกิน! ฉันอยากกิน!
น้ำลายไหลยืดจากปากของมังกร มันจะกระโจนใส่ผลไม้ถ้ามีอาอนุญาต
มีอารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับปฏิกิริยาของอสูรของเธอ มันไม่เคยตื่นเต้นเท่านี้มาก่อนตอนที่เธอป้อนผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์
นั่นคือความแตกต่างระหว่างอายุร้อยปีกับคนอายุเจ็ดพันปีอย่างนั้นหรอ?
มีอาส่งข้อความถึงอสูรของเธอทันที โดยขอให้มันชิมและลิ้มรสผลไม้ ไม่ใช่แค่กลืนลงไป!
ด้วยความสัตย์จริง เธอไม่ค่อยมั่นใจว่าซูผิงจะหาผลไม้สุกสมบูรณ์สองผลได้อย่างง่ายดาย
มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์ค่อนข้างสับสนกับคำสั่งของเธอ แต่มันรู้ว่ามันได้รับอนุญาตให้กินได้!
มันพยักหน้าตอบอย่างรวดเร็ว อาหารที่กินได้เป็นที่ยอมรับสำหรับอสูร ทำไมต้องกังวลถึงรสชาติด้วย? มนุษย์นี่เรื่องมากจริงๆ โดยเฉพาะผู้หญิง…
เห็นได้ชัดว่ามีอาไม่รู้ว่าอสูรของเธอเพิ่งจะบ่นเธอ
หวืด!
เช่นเดียวกับแมวที่หิวโหย มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์กระโจนใส่ ผลไม้ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ในมือของซูผิง
ซูผิงเก็บผลไม้ชิ้นที่สองในขณะที่อสูรกำลังจะกัดผลไม้ชิ้นหนึ่ง
เขาเสนอให้อสูรตรวจสอบคุณภาพ เจ้านายของมันต้องจ่ายเงินก่อนหากต้องการผลที่สอง
มังกรโกรธมากเมื่อเห็นผลไม้ผลหนึ่งหายไป แต่ความโกรธของมันก็หายไปทันทีด้วยผลไม้ในปากของมัน
อร่อย! อร่อยมาก!
มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์พอใจอย่างมาก มันหรี่ตาและเพลิดเพลินไปกับผลไม้ในปากราวกับว่ากำลังพักผ่อนอยู่ในบ่อน้ำพุร้อน
ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์เข้าไปในท้องของมันหลังจากเคี้ยวอย่างรวดเร็ว
วิญญาณน้ำแข็งหนาแน่นไหลออกมาจากเนื้อผลไม้ พลังงานตรงแกนกลางเย็นจัด พลังงานแปลกประหลาดและเกิดสมดุลไหลเวียนไปทั่วร่างกายอย่างรวดเร็ว
มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์ครางอย่างสบาย ราวกับว่ามันถูกนวดด้วยมือเล็กๆ นับไม่ถ้วน
พลังงานที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของมันแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่มันควญครางด้วยความสุข เกล็ดบนผิวหนังดูเหมือนจะถูกปกคลุมด้วยน้ำค้างแข็ง
ไม่นานความเย็นก็ละลายด้วยพลังแผดเผาซึ่งในไม่ช้าก็กลายเป็นไอน้ำ มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์ดูแตกต่างไปจากเดิมหลังจากที่ไอระเหยหายไป
เกล็ดสีเงินของมันเรียบและสว่างกว่าเดิม ด้ายสีแดงเข้มที่ปลายเขาแหลมสีขาวหนาขึ้นกว่าเดิม
มันไม่ใช่มังกรธาตุน้ำแข็งบริสุทธิ์ มันมีเลือดอสูรไฟอยู่ภายในร่างกาย ด้วยเหตุนี้เองที่เจ้าของจึงต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดการให้อาหารที่มีความรุนแรง ถึงกระนั้นพลังต่อสู้ของมันก็มากพอกับการดูแลที่เยอะขึ้น มันเป็นหนึ่งในมังกรที่ดีที่สุดในซิลวี่
มีอาค่อนข้างประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงของมัน
ทันใดนั้นลูกปัดผลึกบนนาฬิกาของเธอก็เปล่งประกาย เปลี่ยนเป็นอุปกรณ์ขนาดเล็กในมือที่ดูเหมือนโทรศัพท์ทรงสี่เหลี่ยม
จากนั้นเธอก็เปิดอุปกรณ์และกดปุ่มสีแดงเข้ม ไม่นานหลังจากนั้น มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์ก็ปรากฏบนอุปกรณ์ของเธอ
ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อหลังจากที่เธอเห็นข้อมูลใหม่ในอุปกรณ์!
เวลาผ่านไปเพียงชั่วครู่ และค่าพลังของมังกรของเธอ—ซึ่งแสดงถึงปริมาณพลังงานในร่างกายของมังกร— เพิ่มขึ้น 1.8! หมายความว่าอสูรของเธอมีความหนาแน่นของพลังงานสูงกว่าเมื่อก่อนถึงหนึ่งในสาม!
ความหนาแน่นของพลังงานที่สูงขึ้นนี่หมายความว่ายังไง
หมายความว่าความเร็วและพลังของทักษะ ตลอดจนความรู้สึกและความเร็วในการตอบสนอง พัฒนาอย่างมาก!
อาหารที่เธอมักจะให้มังกรของเธอแทบจะไม่สามารถรักษาสมดุลของพลังงานได้ อาหารราคาแพงบางชนิดที่เธอซื้อเป็นครั้งคราวสามารถเพิ่มค่าพลังได้มากที่สุดอยู่ที่ 0.1 ถึง 0.3 เท่านั้น ถึงกระนั้นผลไม้นี่ทำให้เพิ่มขึ้นเกือบสองจุด!
นอกจากค่าพลังแล้ว ตัวชี้วัดอื่นๆ ก็ได้รับการปรับปรุงไม่มากก็น้อย
ที่สำคัญที่สุดสถานะร่างกายของอสูรนั้นมีคุณสมบัติเป็น “วิเศษ”!
นั่นคือคะแนนสูงสุดสำหรับสถานะร่างกายของอสูร ตามด้วย ” จิตวิญญาณ ” “ยอดเยี่ยม” “ดี” “ป่วย” “บาดเจ็บ” และ “ไร้ความหวัง”
มีอาดูแลอสูรของเธออย่างดี และทำให้พวกมันอยู่ในสถานะยอดเยี่ยมตลอดเวลา พวกมันได้รับจิตวิญญาณเป็นครั้งคราวหลังจากอาหารกินอาหาร
สถานะของอสูรส่วนใหญ่—เนื่องจากเจ้าของไม่ได้ดูแลพวกมันอย่างดี—จึงอยู่ในสถานะ “ดี”
ในที่สุด เลย์น ก็ฟื้นจากความมึนงง เขาทำตัวไม่ถูกหลังจากที่กลัวเกินกว่าจะพูดเพราะสายตาที่ดุร้ายของซูผิงก่อนหน้านี้ สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นก็คือมีอาถูกอสูรของเธอดึงความสนใจ และดูเหมือนจะไม่ได้สังเกตเห็นความน่าอับอายของเขา
เมื่อเห็นความประหลาดใจบนใบหน้าของมีอา เขาก็รีบถามเธอ แล้วมองซูผิงอย่างเย็นชา “เป็นยังไงบ้าง?”
“มะ มันเป็นเรื่องจริง…”
มีอาได้สติเพราะเลย์น แต่ยังคงประหลาดใจ รายงานการตรวจสอบไม่ผิด ซึ่งหมายความว่าผลผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ที่ซูผิงเพิ่งมอบให้มังกรของเธอไม่ใช่ของปลอม มันเป็นของจริง!
เธอได้ยินมาว่าผลไม้อายุหนึ่งพันปีสามารถพัฒนาได้อย่างน่าอัศจรรย์มากอยู่แล้ว!
อายุหนึ่งหมื่นปีก็จะมีประสิทธิภาพมากกว่ามาก พวกมันอาจช่วยให้อสูรของคุณเข้าใจทักษะใหม่ ๆ หรือวิวัฒนาการ!
“ฉันบอกแล้ว… อะไรนะ?” เลย์น หุบปากทันทีเมื่อเขารู้ว่ามีอาพูดอะไรกับเขา “จริงเหรอ?”
เป็นไปได้ยังไง?
ผลไม้ที่เจ้าของร้านหามาได้ในเวลาไม่กี่นาทีคือผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์อายุเจ็ดพันปีจริงๆ หรอ?
มีอาสงบลงแล้ว จากนั้นเธอก็จำผลไม้ชิ้นที่สองที่ซูผิงเก็บไว้ได้ เธอถามอย่างรวดเร็วว่า “เจ้าของร้าย คุณขายผลไม้อีกลูกให้ฉันได้ไหม?”
ซูผิงผ่อนคลายหลังจากเห็นว่าเธอได้ยืนยันคุณภาพของผลไม้แล้ว เขาไม่ต้องการเสียเวลา เขาพูดว่า “ได้”
“เรื่องราคา…”
“อย่างที่ผมพูดไปก่อนหน้านี้ ลูกละหกล้าน” ซูผิงพูดอย่างสบายๆ
มีอาไม่รู้จะพูดอะไร เธอคิดว่าก่อนหน้านี้เขาเสนอราคาที่ต่ำเพื่อไม่ให้พวกเขาออกจากร้านไป มันค่อนข้างไม่น่าเชื่อว่าเขาจะไม่ขึ้นราคาในตอนนี้
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง มีอาเตือนเขาว่า “ผล…..ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์… มีค่าหลายสิบล้าน…”
ตัวตนและความภาคภูมิใจของเธอทำให้เธอไม่กล้าเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น
เธออยากจะตีแขนตัวเองเมื่อพูดแบบนั้น
เธอไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะต้องต่อรองกับพ่อค้า และไม่ใช่ขอให้เขาลดราคา แต่ให้เขาเพิ่มราคา…ฉันคงบ้าไปแล้ว!
“หลายสิบล้าน…”
ริมฝีปากของซูผิงกระตุกเมื่อได้ยินแบบนั้น เขารู้ว่ามันเป็นการขาดทุนอย่างแน่นอน ถ้าเขาขายผลไม้ในราคาลูกละหกล้าน แต่ราคาที่เสียกลับเยอะกว่าที่เขาคิด
เจ้าของร้านคนอื่นทำเงินได้อย่างมีความสุขทุกวัน แต่เขากลับขาดทุนติดต่อกัน
ระบบ ช่วยหยุดทำตัวไร้เหตุผลหน่อยได้ไหม? ผลไม้เหล่านี้มีค่าสูงมาก!
“เมื่อผมบอกว่ามันคือหกล้าน มันก็คือหกล้าน ร้านนี้จะไม่ปรับราคา” ซูผิงพูดกับมีอาหลังจากบ่นเบาๆ
มีอาพูดไม่ออกเพราะความมุ่งมั่นของซูผิง บรรดาผู้ที่ไม่ทราบอาจถึงกับคิดว่าเธอกำลังต่อรองราคาอย่างบ้าคลั่ง!
แต่นี่ฉันขอให้นายขึ้นราคา!
ฉันจะรู้สึกไม่สบายใจถ้าฉันซื้อมันในราคาถูก!
“ทำไมฉันจะจ่ายสิบล้านสำหรับแต่ละลูกไม่ได้?”มีอาลองถาม
“ฉันบอกว่าราคาถูกตั้งไว้แล้วไง!” ซูผิงดูไม่พอใจ ไม่ใช่เพราะเธอเสนอเงินเพิ่ม แต่เพราะเขานึกถึงความเจ็บปวดในใจเพราะจากความมุ่งมั่นของเธอ
เขาไม่สนใจเงินทั่วไป เขาต้องการธุรกรรมที่สามารถแปลงเป็นแต้มพลังงานได้!
มีอาสูญเสียคำพูดเมื่อเห็นว่าซูผิงดูเหมือนจะระเบิดอารมณ์ใส่เธอ เธอไม่เคยเห็นคนแปลกหน้าอย่างเขามาก่อน ไม่มีทางเลือกอื่น เธอโอนสิบสองล้านไปยังบัญชีของซูผิง
เลย์น รู้ว่าไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้แม้ว่าเขาจะโกรธจัด ไม่มีอะไรที่เขาสามารถวิพากษ์วิจารณ์สินค้าของซูผิงได้
เขาไม่ใช่ผู้ฝึกสอน ดังนั้นเขาไม่มีความรู้เชิงลึก
ซูผิงหยิบผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ผลที่สองออกมา และมอบให้มีอาหลังจากเธอโอนเงินแล้ว
ซูผิงทำการคำนวณอย่างรวดเร็วเกี่ยวกับภารกิจ สิบสองล้านเหรียญหมายถึง 120,000 แต้มพลังงาน ฉันต้องทำให้เธอใช้แต้มพลังงานอีก 9,880,000 แต้ม…
ซูผิงเสนอการต่อสู้เสมือน เพราะเขาไม่ต้องการให้ลูกค้าเบื่อ
การต่อสู้เสมือนจริงของที่นี่ก็ไม่ต่างจากการเล่นเกมมือถือร่วมกับเพื่อนๆ ในชีวิตก่อนของซูผิง มันเป็นตัวเลือกความบันเทิงยอดนิยมในหมู่นักรบอสูร และสามารถฝึกฝนทักษะการต่อสู้ของพวกเขาได้
การขอให้พนักงานเล่นเกมกับลูกค้าเป็นการต้อนรับลูกค้าแทนเขา
พอดีที่ร้านของเขาเพิ่งได้รับการเลื่อนขั้น ทำให้มีเวทีอสูรเสมือนจริง—ในฐานะโมดูลที่เพิ่มใหม่—มันอนุญาตให้ผู้เล่นต่อสู้โดยใช้อสูรในโลกเสมือนจริง
ผู้เล่นสามารถสแกนอสูรเพื่อตรวจหาข้อบกพร่องระหว่างการต่อสู้ พวกเขาสามารถฝึกฝนร่วมกับผู้อื่นที่มีอสูรระดับใกล้เคียงกัน เพื่อเพิ่มทักษะการออกคำสั่งและการต่อสู้ของนักรบอสูร จะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บในกระบวนการนี้
มีอาตกตะลึงครู่หนึ่งหลังจากได้ยินสิ่งที่ซูผิงพูด เธอรู้สึกทึ่งกับข้อเสนอนี้ เนื่องจากเธอนึกถึงการต่อสู้ที่จะเกิดขึ้น “ตกลง คุณมีพอร์ตหรอ?”
”ใช่”
ซูผิงผายมือและพาพวกเขาไปยังเวทีอสูรเสมือนจริง
เวทีเชื่อมต่อกับห้องโถงใหญ่ของร้านและมีห้องนิทรรศการอยู่ในนั้น อย่างไรก็ตามไม่มีอสูรในห้องนิทรรศการ อสูรทั้งหมดที่ซูผิงจับได้ขายไปหมดในสงครามครั้งก่อน สิ่งที่เหลืออยู่คืออาหารอสูร
ซูผิงพาพวกเขาไปที่เวทีอสูรเสมือนจริง ซึ่งมีอุปกรณ์คล้ายหมวกกันน็อคแบบอินเทอร์แอคทีฟมากมาย
“ถัง เล่นกับพวกเขาในเวทีเสมือนจริง นี่เป็นโอกาสในการพัฒนาของเธอ” ซูผิงพูดกับถังยู่หรานที่อยู่ด้านหลังเขา
ถังยู่หรานตกตะลึงครู่หนึ่ง “แต่ฉันไม่เข้าใจภาษาของพวกเขา”
“เธอสู้ด้วยปากหรือยังไง?” ซูผิงกล่าวอย่างโกรธๆ “ฉันจะลงทะเบียนเรียนภาษาให้ทีหลังตอนเราว่าง”
ถังยู่หรานพูดอย่างระมัดระวังหลังจากเหลือบมองมีอาและเลย์นอย่างรวดเร็ว “คนสองคนนั้น… เป็นนักรบในตำนานใช่ไหม?”
ซูผิงพยักหน้า ทั้งมีอาและ เลย์นอยู่ในสภาวะสมุทร เขาสังเกตได้ทันทีที่พวกเขาเข้ามาในร้าน อย่างไรก็ตามเขาได้เห็นคนในระดับเดียวกับพวกเขามามากมายจนเขาไม่คิดว่าพวกเขาแตกต่างจากนักรบกิตติมศักดิ์
นอกจากนี้นักรบในตำนานไม่ใช่คนใหญ่คนโตในสหพันธ์
“อย่ากังวล เป็นไปได้ที่จะลดระดับลงเพื่อให้ตรงกันในเวทีเสมือนจริง” ซูผิงปลอบโยนเธอ
ถังยู่หรานไม่กลัวอีกต่อไปหลังจากได้ยินแบบนั้น เธอจะไม่ย่อท้อจากใครก็ตามที่มีระดับเท่ากัน
แน่นอนว่าซูผิงเป็นข้อยกเว้น
“นี่มันค่อนข้างแฟนซี”
เลย์น หรี่ตาเมื่อเห็นอุปกรณ์ เขาค่อนข้างมีความรู้และสามารถบอกได้เลยว่าอุปกรณ์อินเทอร์แอคทีฟทั้งหมดนี้ค่อนข้างล้ำหน้า
มีอาก็สังเกตเห็นเช่นกัน เธอกระพริบตาด้วยความประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่าซูผิงได้ทุ่มเทเงินเป็นจำนวนมากเพื่อปรับปรุงร้านนี้
เขาสร้างร้านนี้ด้วยเงินมหาศาล แต่เขาก็ยอมใช้มันเป็นเครื่องพนัน… เธอยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีก
“เล่นที่นี่” ซูผิงกล่าว ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนกำลังคุยกับเด็กอนุบาล
มีอายังคิดเหมือนกัน เธอขมวดคิ้ว จากนั้นเหลือบมองที่ซูผิงแต่ไม่ได้พูดอะไร เลือกที่จะมองถังยู่หรานเพียงอย่างเดียว “คุณหมายถึงเธอเหรอ? เธอค่อนข้างอ่อนแอ แต่ก็ไม่เป็นไร ฉันสามารถลดระดับของฉันได้”
”ตกลง” ซูผิงสั่งถังยู่หรานว่า “เธอไปที่นั่นเถอะ”
ถังยู่หรานไม่ค่อยเข้าใจมีอา แต่ก็สังเกตเห็นดวงตาที่ไม่แยแสของเธอ สัญชาตญาณความเป็นผู้หญิงของเธอทำให้เธอรู้ว่าเธอถูกดูถูก
กล้าดียังไง!
เธอค่อนข้างโกรธแต่ไม่ได้แสดงออก เธอตั้งใจจะระบายความโกรธของเธอตอนเริ่ม “เริ่มได้”
ซูผิงจึงกำหนดค่าอุปกรณ์ไว้สำหรับพวกเขา เขารู้สึกโล่งใจในเวลาต่อมาหลังจากที่ทั้งสองเข้าสู่เวทีเสมือนจริง จากนั้นเขาก็ขอให้จงหลิงถงดูแลพวกเขา โดยไม่สนใจเลย์น หลังจากนั้นเขาก็จากไปและเข้าไปในห้องอสูร
ห้องอสูรมีขนาดใหญ่กว่าเมื่อก่อนหลายเท่า โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกกำลังพักผ่อนอยู่ในคอกเลี้ยงดูขั้นสูง
“ออกไปซ้อมเหรอ?” โจแอนนาเดินออกจากคอกเลี้ยงดูขั้นสูงด้วยดวงตาเป็นประกายทันทีที่เห็นเขาเข้ามาในห้อง เธออยากจะกลับไปดูลูกน้องของเธอ
ซูผิงส่ายหัวและพูดว่า “ฉันจะไปที่อื่น อยู่ในร้านก่อน”
โจแอนนาเม้มปากอย่างผิดหวัง แล้วเธอก็กลับไปนั่งเหมือนเดิม
ซูผิงเปิดที่เก็บอสูรและเจออสูรตัวหนึ่งอยู่ข้างใน มันคือจักรพรรดินีมหาสมุทร
เธอแสดงรูปลักษณ์ดั้งเดิมของเธอขณะที่ถูกกักขัง เธอกลายเป็นมังกรเกล็ดเยือกแข็งที่มีสายเลือดระดับดวงดาว!
อย่างไรก็ตาม จักรพรรดินีล้มเหลวอย่างเห็นได้ชัดในการกระตุ้นพลังสายเลือดของเธอ ไม่เหมือนกับอสูรปีกต้องสาปที่กระตุ้นเลือดปีศาจในร่างกายของมันในขณะที่อดทนต่อสภาพแวดล้อมที่โหดร้าย ต่อมาจึงกลายเป็นเจ้าแห่งถ้ำลึก
ไม่ใช่ทุกคนที่มีสายเลือดระดับดวงดาวที่จะไปถึงระดับดวงดาว
สภาพแวดล้อมและทรัพยากรเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในการบ่มเพาะ เสือที่ดุร้ายจะไม่มีวันโตเต็มที่ถ้ามันอดอาหาร มันจะเป็นเสือโคร่งที่อ่อนแอจนอาจจะไม่กล้าแม้แต่จะเอาชนะสุนัข
สภาพแวดล้อมที่แห้งแล้งของดาวเคราะห์สีน้ำเงินทำให้การเติบโตของจักรพรรดินีมหาสมุทรหยุดชะงัก…
ซูผิงตัดสินใจที่จะไม่ฆ่าเธอหลังจากที่เขาปราบเธอด้วยการป้องกันของร้านค้า เขาแค่เก็บเธอไว้ในที่เก็บอสูรของร้าน เขายังไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเธอ
ซูผิงจะมีรายได้มากถ้าเขาขายเธอ แต่เธอฆ่ามนุษย์มากเกินไป เขาไม่อยากให้เธอหนีไปง่ายๆ
เขาส่ายหัวและหยุดคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จากนั้นเขาก็ตัดสินใจที่จะทำภารกิจปัจจุบันให้เสร็จก่อน
หลังจากเรียกโครงกระดูกน้อย สุนัขมังกรดำ และขอให้ทั้งมังกรเพลิงนรกกับอสรพิษม่วงพักผ่อนต่อไป ซูผิงก็สื่อสารกับระบบ “ไปคุกมังกรน้ำแข็ง”
มันเป็นสนามบ่มเพาะขั้นกลางที่มีค่าเข้าชมต่ำ เขาสามารถตายได้เป็นแสนครั้งในนั้น
ในไม่ช้าพลังงานก็ถูกหัก จากนั้นวังวนก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของซูผิง
หวืด!
ซูผิงก้าวเข้าไป
ความรู้สึกสับสนที่คุ้นเคยกลับมาอีกครั้ง ซูผิงพบว่าตัวเองอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยหิมะกว้างไกลเมื่อเขาลืมตาขึ้น ลมหนาวพัดมาสู่ใบหน้าของเขา ทำให้รูขุมขนของเขาหดเล็กลง เขารู้สึกราวกับว่ากระดูกของเขาถูกแช่แข็ง
ที่นี่อย่างน้อยลบสองร้อยองศา…
ซูผิงสูดหายใจเบา ๆ และรู้สึกว่าอากาศเย็นแทงปอดของเขาราวกับดาบน้ำแข็ง
โชคดีที่เขาปรับเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ได้ในไม่ช้าเนื่องจากลักษณะทางกายภาพและความต้านทานต่ออุณหภูมิของเขาต่ำ
เขามองไปรอบ ๆ และเห็นหิมะกับน้ำค้างแข็งทั่วทุกที่ โลกนี้ขาวโพลน ภูเขาแหลมที่ปกคลุมไปด้วยหิมะที่ผุดขึ้นจากพื้นดินดูเหมือนดาบคมที่น่าเกรงขาม
ความหนาแน่นของพลังดวงดาวนั้นใกล้เคียงกับดาวเคราะห์ที่ร้านค้าของฉันอยู่ตอนนี้…
ซูผิงรู้สึกว่าพลังดวงดาวนั้นหนาแน่นกว่าบนดาวเคราะห์สีน้ำเงินถึงสิบเท่า แต่ไม่ดีเท่าในหลุมศพกึ่งเทพ ท้ายที่สุดที่นั่นคือสนามบ่มเพาะขั้นสูงและโลกของเทพเจ้า
ซูผิงไม่มีเวลามากนัก ดังนั้นเขาจึงรีบสำรวจรอบๆ
ในไม่ช้าเขาก็พบกลุ่มมังกรบางกลุ่มซ่อนตัวอยู่ในหิมะหนาทึบ
ความรู้สึกของเขาชัดเจนมาก อสูรป่าสองสามตัวที่อยู่ต่ำกว่าระดับดวงดาวจะไม่สามารถซ่อนตัวจากเขาได้เว้นแต่เขาจะประมาท
เขาเกือบจะเต็มไปด้วยพลังงาน ปลดปล่อยกลิ่นอายน่ากลัวออกมาเมื่อเขารวมเข้ากับโครงกระดูกน้อยและสุนัขมังกรดำ เขาก้าวไปข้างหน้า ปรากฏตัวห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตร มันไม่ใช่การหายตัว แต่เป็นการเคลื่อนย้ายมิติ
เทคนิคนั้นซับซ้อนกว่าการใช้หายตัว แต่ซูผิงก็ทำได้อย่างง่ายดายในขณะนี้
หวืด! หวืด! หวืด!
ซูผิงก้าวไปข้างหน้าและปรากฏตัวอีกครั้งออกไปหลายร้อยกิโลเมตรอย่างรวดเร็วห่าง เขาไปถึงขอบระยะการรับรู้ของเขาทุกครั้ง ในขณะที่ประสาทสัมผัสของเขาสำรวจพื้นที่เหมือนเครื่องสแกนขนาดยักษ์
”ฮะ? ช่างเป็นมังกรที่ทรงพลังอะไรแบบนี้…”
ซูผิงตรวจพบกลิ่นอายมังกรที่โหดเหี้ยมใต้ภูเขา มันแข็งแกร่งกว่าเจ้าแห่งถ้ำลึกหลายเท่า
เขารวบรวมพลังดวงดาวในดวงตาและมองไปข้างหน้า เขาเห็นมังกรเกล็ดสีแดงขนาดใหญ่ใต้ยอดเขาหิมะที่โดนโซ่ดำทิ่มแทงตัว
ปลายอีกด้านของโซ่เชื่อมต่อกับยอดเขาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ ซึ่งดูเหมือนดาบที่ตกลงมาจากท้องฟ้า แทงมังกรที่หน้าอกแล้วแทงลงไปที่พื้น
สีหน้าของซูผิงเปลี่ยนไปเล็กน้อยเนื่องจากมันเป็นมังกรระดับดวงดาวที่น่ากลัวอย่างแน่นอน!
สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดคือมังกรกำลังปลดปล่อยพลังงานที่แผดเผา ในโลกที่เยือกเย็นนั้น มันเป็นมังกรธาตุไฟ!
ใครปราบมังกรตัวนี้? ทำไมมันถึงถูกขังอยู่ที่นี่? ซูผิงอดไม่ได้ที่จะถามในใจ
มันค่อนข้างน่ากลัวเมื่อเห็นมังกรระดับดวงดาวที่น่าสะพรึงกลัวถูกแทงลงกับพื้น!
“สนามบ่มเพาะแห่งนี้สร้างขึ้นโดยยอดฝีมือให้ทำหน้าที่เป็นกรง” ระบบในหัวของซูผิงตอบ “มังกรเกล็ดลาวาทำให้ยอดฝีมือระดับดวงดาวไม่พอใจ พวกมันจึงถูกขังไว้ที่นี่ชั่วนิรันดร์ แม้แต่ลูกหลานของพวกมันก็จะถูกขังไว้ที่นี่เช่นกัน บางทีพวกมันอาจจะสูญพันธุ์ในอีกพันปีข้างหน้า”
ซูผิงตกใจอีกครั้ง
พวกมันจะถูกกดขี่ไปชั่วนิรันดร์เพราะพวกมันทำให้ผู้ที่แข็งแกร่งขุ่นเคือง?ไอรีนโนเวล
นี่เป็นพลังของยอดฝีมือชั้นนำอย่างงั้นเหรอ?
ซูผิงมองพวกมันแล้วเริ่มค้นหาผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ต่อ
ซูผิงเห็นมังกรระดับดวงดาวอีกหลายตัวถูกฝังอยู่ใต้ภูเขาหิมะและถูกล่ามโซ่ไว้ ซูผิงรู้สึกกดดันเพียงแค่มองไปที่มัน มันแข็งแกร่งกว่ามังกรระดับดวงดาวทั่วไปมาก
ซูผิงไม่คิดว่าสนามบ่มเพาะแห่งนี้จะเป็นคุกมังกรจริง ๆ ตามชื่อของมัน
เวลาผ่านไป
ซูผิงเคลื่อนย้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขายังเห็นมังกรไร้โซ่สองสามตัวเดินเตร่ไปมา เขาเลือกที่จะซ่อนตัวแทนที่จะต่อสู้กับพวกมัน เนื่องจากเขาไม่มีเวลามาก
15นาทีข้างนอกเท่ากับ 150 นาทีในสนามบ่มเพาะ ซึ่งเป็นเพียงสองชั่วโมงครึ่งเท่านั้น
หนึ่งชั่วโมงผ่านไปในพริบตา
ในที่สุดซูผิงก็พบ ผลึกน้ำแข็งสวรรค์
ซูผิงจำมันได้อย่างง่ายดายแม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นมันมาก่อน ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณข้อบ่งชี้ของระบบ
นอกจาก ผลึกน้ำแข็งสวรรค์แล้ว ซูผิงยังเจออาหารอสูรอีก 5 ชนิดระหว่างทาง เขาไม่รู้จักพวกมัน แต่เขารู้สึกว่าพวกมันดีพอ ๆ กับ ผลึกน้ำแข็งสวรรค์
งานเสร็จแล้ว! ได้เวลากลับไปแล้ว!
ซูผิงกลับมาที่ร้าน ไม่ต้องการใช้เวลาอยู่ที่สนามบ่มเพาะต่อไป
ผ่านไปเพียงห้านาทีในโลกภายนอก
ซูผิงวางโครงกระดูกน้อยกับสุนัขมังกรดำไว้ในคอกเลี้ยงดู และเดินออกจากห้องอสูร
เมื่อเขาไปตรวจสอบสิ่งต่าง ๆ ในเวทีต่อสู้เสมือนจริง ซูผิงเห็นว่าถังยู่หรานและมีอายังคงต่อสู้กัน โดยสวมหมวกและหลับตา อย่างไรก็ตามคิ้วของถังยู่หรานย่น ในขณะที่มีอาดูสงบ
เลย์น ก็อยู่ใกล้ ๆ และสวมหมวกด้วยเช่นกัน ไม่มีใครบอกว่าเขากำลังทำอะไรอยู่
ซูผิงกระแอมและเข้าอุปกรณ์โต้ตอบของถังยู่หราน เขากดปุ่มแจ้งเตือน เธอจะได้รับการแจ้งเตือนในโลกเสมือนจริง โดยบอกว่ามีคนโทรหาเธอ
ถังยู่หรานลืมตาขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน เธอถอดหมวกแล้ววางกลับบนหิ้งด้วยความโกรธ จากนั้นเธอก็กลอกตาใส่ซูผิง
ซูผิง: “???”
มีอาถอดหมวก เลย์น ก็เช่นกัน
ซูผิงตระหนักว่า เลย์น อาจกำลังเฝ้าดูการต่อสู้อยู่
“เธอชนะมีอาหรือเปล่า?” ซูผิงเดาผลได้อย่างง่ายดายจากท่าทางของถังยู่หราน และรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ถังยู่หรานถูกทรมาน… เธอได้รับการฝึกฝนในสนามบ่มเพาะ เธอควรมีประสบการณ์การต่อสู้เพียงพอ เธอแพ้ได้ยังไง?
“พนักงานของคุณก็ไม่เลว ในห้านาทีเธอแพ้แค่แปดครั้ง น่าเสียดายความสามารถของเธอที่ต้องมาเป็นผู้ช่วยร้านค้า”มีอาตอบอย่างสงบ
ซูผิง: “…”
แพ้แปดครั้งในห้านาที?
ซูผิงอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ถังยู่หราน สงสัยว่าเธอต่อสู้ด้วยนิ้วเท้าของเธอหรือเปล่า
ถังยู่หรานก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเมื่อเธอเห็นสายตาของเขา เธอโกรธมากพอแล้วที่พ่ายแพ้ต่อหน้าซูผิง ไม่ต้องพูดถึงว่าคนที่ชนะคือผู้หญิงคนอื่น!
ผู้หญิงสามารถแพ้ใครก็ได้ แต่ไม่ใช่ผู้หญิงคนอื่น!
“มองฉันทำไม? นายบอกให้ฉันไปตรงนั้นเอง!” ถังยู่หรานตะคอกระบายความโกรธของเธอกับซูผิง สิ่งที่ทำให้เธอผิดหวังมากที่สุดคือการที่เธอหาข้ออ้างสำหรับความพ่ายแพ้ของเธอไม่ได้!
คู่ต่อสู้ของเธอต่อสู้ในขณะที่ลดระดับของตัวเองลง และทั้งคู่ก็เลือกอสูรตัวเดียวกัน
ถึงกระนั้น เธอก็ยังถูกโจมตีอย่างง่ายดาย!
เธอไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างดีที่สุด ซึ่งส่งผลให้คู่ต่อสู้ของเธอประหลาดใจแค่เพียงเล็กน้อย
เธอรู้สึกว่าเธอถูกบดขยี้!
ไม่มีใครเคยทำให้เธออับอายได้ขนาดนี้ ยกเว้นซูผิง!
ซูผิงไม่ถือสาท่าทีของเธอ เขาสามารถเห็นความหงุดหงิดบนใบหน้าของถังยู่หรานดูเหมือนว่านักรบอสูรบางคนในสหพันธ์มีความพิเศษอย่างแท้จริง อย่างที่เนี่ยฮั่วเฟิงพูด นักรบสภาวะสมุทรของสหพันธ์สามารถฆ่าสภาวะว่างเปล่าจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินได้
แม้ถังยู่หรานจะได้รับการฝึกฝน มันค่อนข้างยากสำหรับเธอที่จะต่อสู้กับศัตรูที่อยู่เหนือระดับของเธอ
สรุปเธอแค่ยังไม่ได้รับการฝึกฝนที่เพียงพอ!
เขาส่ายหัวและถามมีอาว่า “ถ้าคุณยังไม่สนุก ผมให้พนักงานคนอื่นมาฝึกกับคุณไหม”
มีอาเลิกคิ้วและพูดอย่างไม่เป็นทางการว่า “ไม่จำเป็น พนักงานของคุณไม่ได้แย่ อย่างที่ฉันพูด เธอแพ้แค่แปดครั้งในห้านาที!”
เธอไม่ได้ขยี้ เธอหมายความตามที่เธอพูด
ท้ายที่สุดแล้ว ตัวตนของเธอนั้นพิเศษเกินไป
มันเลวร้ายมากพอแล้วถ้านักรบอสูรคนอื่นสามารถอดทนได้เกินเวลาสามสิบวินาทีในการต่อสู้กับเธอ อย่างไรก็ตามถังยู่หรานต่อต้านได้เป็นเวลาหนึ่งนาทีเต็มในรอบแรก
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเธอไม่คุ้นเคยกับถังยู่หรานและพยายามสังเกตเธอ แต่นั่นก็ยังน่าประหลาดใจอยู่พอสมควร
ท้ายที่สุดถังยู่หรานเป็นเพียงพนักงานในร้านสุ่มสี่สุ่มห้า!
มันเปลืองความสามารถของเธอจริง ๆ ที่มาทำงานในร้านแบบนี้!
“ตอนนี้คุณกลับมาแล้ว คุณต้องได้ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ที่ฉันต้องการแล้วใช่ไหม” มีอายกข้อมือขึ้นและมองนาฬิกาสีแดงเข้มสวยงามของเธอ เฉพาะผู้ที่อยู่ในกลุ่มชนชั้นสูงเท่านั้นที่สามารถบอกได้ว่านาฬิกาเรือนนี้มีราคาแพงเพียงใด และจะต้องเป็นคนมีภูมิหลังไม่ธรรมดาถึงซื้อนาฬิกาเรือนนี้ได้
มีอาเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นว่าผ่านไปเพียงเจ็ดนาทีนับตั้งแต่ซูผิงไป
ท้ายที่สุดการพนันไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเธอ แต่ซูผิงกลับมาเร็วเกินไป แม้ว่าร้านของเขาจะเสี่ยงจากการเดิมพัน แต่เขาไม่ได้ประมาทเกินไปหน่อยเหรอ?
…
ตอนที่ 726 วิเศษ
“อย่าพยายามหลอกฉันด้วยของปลอมถ้านายฉลาดพอ” เลย์น กล่าวอย่างเฉยเมย ผ่านไปเพียงไม่กี่นาทีตั้งแต่ซูผิงจากไป เขาไม่มีเวลาพอที่จะไปซื้อสินค้าจากร้านอื่น
ซูผิงเหลือบมองเลย์น แต่ไม่สนใจตอบเขา เขาจะโยนผู้ชายคนนั้นออกไปถ้าเขามาเดินเตร่อีกครั้ง ลูกค้าทุกคนควรได้รับการเคารพ แต่ชัดเจนว่าชายผู้นี้ไม่ได้ตั้งใจจะซื้ออะไร!
”อยู่นี่ไง”
ซูผิงนำผลไม้ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์สองผลออกจากพื้นที่จัดเก็บของเขา
พวกมันเป็นผลไม้ทรงกลมสีขาวขนาดเท่าเมล่อน มีน้ำค้างแข็งบาง ๆ เคลือบอยู่บนเปลือก โดยมีหมอกคลุมเครือเจ็ดชั้นล้อมรอบ
หมายความว่าผลไม้ทั้งสองมีอายุเจ็ดพันปี!
”ดี…”
มีอาสังเกตเห็นอุณหภูมิที่ลดต่ำลง จากนั้นเธอก็สูญเสียความเยือกเย็นและเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อเมื่อเธอมองไปที่ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ที่ซูผิงถืออยู่ด้วยพลังดวงดาว
ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์อายุเจ็ดพันปี?
เธอไม่เคยเห็นผลไม้ขนาดใหญ่เท่านี้มาก่อน!
สถานะของเธอทำให้เธอเห็นวัตถุดิบอสูรชั้นนำมากมาย แต่ส่วนใหญ่อยู่ที่งานประมูลชั้นนำหรือในนิตยสาร พวกมันประเมินค่าไม่ได้!
ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ที่มีค่ามากกว่างานประมูลหรือนิตยสารถึงสองชิ้นอยู่ตรงหน้าเธอ!
“ทั้งสองลูกมีอายุประมาณเจ็ดพันปี พวกมันแต่ละลูกมีมูลค่าหกล้านเหรียญดวงดาว” ซูผิงกล่าว “คุณสามารถขอให้อสูรของคุณลองใช้พวกมันก่อนได้หากคุณไม่แน่ใจเกี่ยวกับประสิทธิภาพ”
มีอาตกใจอีกครั้ง เธอเบิกตากว้างและตกใจ “หะ หกล้าน?”
เธอรู้สึกว่าซูผิงพูดผิด หกล้าน? เป็นไปได้ยังไง? มูลค่าต่อลูกควรจะมากกว่าสิบล้าน และน่าจะสูงถึงเจ็ดสิบล้านในการประมูล!
ข้อเสนอของซูผิงเป็นเพียงหนึ่งในสิบของราคาตลาด!
“คุณคิดว่ามันแพงหรอ?” ซูผิงขมวดคิ้ว เขารู้ว่าผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์นั้นมีประสิทธิภาพและค่อนข้างสด เขาจะคิดราคาสูงกว่านี้ถ้าระบบไม่มีระบบ
มีอา : “…”
เธอมองซูผิงแปลก ๆ สงสัยว่าผู้ชายคนนี้ไม่รู้จริง ๆ หรือผลไม้มีบางอย่างผิดปกติ
สินค้าราคาถูกไม่เคยมีคุณภาพสูง นั่นคือสิ่งที่ทุกคนเรียนรู้จากการแสวงประโยชน์จากทุนนิยม ท้ายที่สุดไม่มีใครเต็มใจขายของโดยขาดทุน บรรดาผู้ที่อ้างว่าทำจริง ๆ แล้วทำเพราะมีกลยุทธ์บางอย่าง
ผู้ซื้ออาจจะพลาด แต่คนขายไม่เคย!
“ของของนายมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?” เลย์น ที่อยู่ใกล้ๆก็ตกตะลึงกับราคาของซูผิง เขาเยาะเย้ยและพูดว่า “นายรู้ไหมว่าผลไม้ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์อายุเจ็ดพันปีหมายถึงอะไร? เป็นอาหารอสูรที่มีค่าที่สุดในทุกร้าน มันจะขายถูกขนาดนี้ได้ยังไง?
“นอกจากนี้ แม้ว่ามันจะถูกขายจริงๆ มันก็ไม่ควรถูกขนาดนี้”
“นายบอกว่าไม่มีอยู่ในร้านไม่ใช่หรอ? แล้วนายเจอสองลูกนี้ได้ยังไง ไปเอามาจากไหน นายสังเคราะห์พวกมันจากอย่างอื่นใช่ไหม?”
มีอาก็หันไปมองซูผิง เธอไม่ชอบเลย์นจริงๆ แต่เขาถามคำถามเดียวกับที่เธอต้องการจะถาม
ซูผิงเย็นชาหลังจากเห็นปฏิกิริยาของพวกเขา ไม่ว่าเขาจะเป็นนักธุรกิจ แต่เขาไม่จำเป็นต้องขอให้คนอื่นมาซื้อของของเขา
สินค้าของเขาเป็นของจริงและขายในราคาถูก เขามีเหตุผลทุกอย่างที่จะโกรธเมื่อเขาถูกสงสัย
“ชี้ให้เห็นว่าปัญหาคืออะไรถ้านายมีความรู้!
“ถ้าไม่รู้ก็หุบปาก!”
ซูผิงมองที่ เลย์นอย่างเย็นชาและเสริมว่า “อย่าแสร้งทำเป็นว่านายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ถามทุกอย่าง ทุกสิ่งที่ฉันขายเป็นของจริง อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ นายสามารถให้อสูรของนายลองใช้มันก่อนได้ ถ้าไม่แน่ใจในคุณภาพ แสดงหลักฐานเพื่อยืนยันการเรียกร้องของนายหากสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ หยุดโวยวายแล้วตั้งข้อหามั่วๆ!”
เลย์น ตกใจมาก
เขาไม่ได้คาดคิดว่าเจ้าของร้านเล็กๆ จะกล้าพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงหยาบคายแบบนี้
เขาประกาศไปแล้วว่าเขามาจากตระกูลอะไร
ใครบนดาวดวงนี้จะไม่หวาดกลัวได้หลังจากได้ยินชื่อตระกูล “ไรอัน”?
มีอาค่อนข้างประหลาดใจเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้คาดว่าซูผิงจะท้าทาย เลย์น แบบนั้น ซูผิงพูดอย่างหยาบคายราวกับว่าเขาไม่คิดว่าตระกูลไรอันเป็นคนใหญ่คนโต
เบื้องหลังของเจ้าของร้านคนนี้คืออะไร?
เลย์นเดือดพล่าน เขาพูดด้วยแววตาเย็นชา “ว่าไงนะ? ฉันขอท้าให้แกพูดอีกครั้ง!”
“ฉันไม่เคยพูดซ้ำ นายอยากจะมีปัญหาใช่ไหม?” ซูผิงจ้องเขาอย่างเย็นชา
เลย์นกำลังโกรธ แต่จู่ๆท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยในขณะที่เขาจ้องซูผิง เขาเห็นความตายและความหนาวเย็นที่ไร้ขอบเขตในสายตาของซูผิง เหมือนกับสายตาของทหารผ่านศึกที่ต่อสู้บนดาวเคราะห์รกร้างมาหลายปี ไม่ แม้แต่ทหารผ่านศึกในตระกูลที่เขาเคยพบก็ไม่มีสายตาที่น่ากลัวเท่ากับของซูผิง!
คนๆนี้…
ขณะที่ เลย์น ยังคงมึนงง มีอาก็แทรกแซงทันที “หยุดได้แล้ว ฉันจะตรวจสอบผลไม้ด้วยตัวเอง”
เธอกลัวว่า เลย์น จะต่อสู้กับคนอื่นเพราะเธอ จากนั้นเธอก็ประหลาดใจเมื่อมองไปที่ซูผิง เจ้าของร้านที่ดูธรรมดาปล่อยบรรยากาศที่น่ากลัวออกมา
เธอยังตรวจพบคลื่นพลังงานในร่างกายของซูผิง ซึ่งบ่งบอกว่าเขาอยู่ในระดับเดียวกับเธอ
ซูผิงยังดูเด็กเหมือนกันกับเธอ
เมื่อพิจารณาจากมารยาทแล้ว เขาเป็นลูกหลานตระกูลใหญ่เก่าแก่อย่างงั้นหรอ?
เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดกับซูผิงว่า “อสูรของฉันคือมันกรดวงดาวเลือดเหมันต์ มันค่อนข้าง… ใหญ่มาก คุณมีพื้นที่ว่างที่ฉันสามารถเรียกมันออกมาได้หม?”
“คุณสามารถเรียกมันที่นี่ได้เลย ในร้านมีกลไกปรับขนาด” ซูผิงกล่าว
ระบบสามารถช่วยลดขนาดอสูรได้ แม้แต่อสูรระดับดวงดาวก็จะหดเล็กลงและกลายเป็นเจ้าตัวน่ารักในขณะที่มันอยู่ในร้าน
“กลไกปรับขนาด?”มีอายิ่งประหลาดใจมากกว่าเดิม กลไกนั้นสำหรับผู้ที่อยู่ในระดับดวงดาวสามารถทำได้ไม่ยาก แต่มีเพียงร้านค้าขนาดใหญ่เท่านั้นที่สามารถจ้างยอดฝีมือระดับดวงดาวให้ทำเช่นนั้นได้
”ใช่ คุณสามารถเรียกออกมาได้เลย” ซูผิงกล่าว
มีอาหยุดคิด และเรียกอสูรของเธอออกมา
วังวนปรากฏขึ้น หัวมังกรที่น่าสะพรึงกลัวถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็งโผล่ออกมา หัวมังกรถูกบีบ และเขาแหลมคมของมันก็สั้นลง ทำให้ในท้ายที่สุดมันดูน่ารัก
มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์—ซึ่งสูงร้อยเมตร—ปรากฏในร้านด้วยความสูงเพียงห้าเมตร แต่กลิ่นอายองมันเย็นชาและโหดเหี้ยมเหมือนเดิม อย่างไรก็ตามความโหดร้ายในดวงตาของมันถูกแทนที่ด้วยความกระตือรือร้นทันทีที่มันเห็นผลไม้ที่ซูผิงถืออยู่
หิว! หิว!
ฉันอยากกิน! ฉันอยากกิน!
น้ำลายไหลยืดจากปากของมังกร มันจะกระโจนใส่ผลไม้ถ้ามีอาอนุญาต
มีอารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับปฏิกิริยาของอสูรของเธอ มันไม่เคยตื่นเต้นเท่านี้มาก่อนตอนที่เธอป้อนผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์
นั่นคือความแตกต่างระหว่างอายุร้อยปีกับคนอายุเจ็ดพันปีอย่างนั้นหรอ?
มีอาส่งข้อความถึงอสูรของเธอทันที โดยขอให้มันชิมและลิ้มรสผลไม้ ไม่ใช่แค่กลืนลงไป!
ด้วยความสัตย์จริง เธอไม่ค่อยมั่นใจว่าซูผิงจะหาผลไม้สุกสมบูรณ์สองผลได้อย่างง่ายดาย
มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์ค่อนข้างสับสนกับคำสั่งของเธอ แต่มันรู้ว่ามันได้รับอนุญาตให้กินได้!
มันพยักหน้าตอบอย่างรวดเร็ว อาหารที่กินได้เป็นที่ยอมรับสำหรับอสูร ทำไมต้องกังวลถึงรสชาติด้วย? มนุษย์นี่เรื่องมากจริงๆ โดยเฉพาะผู้หญิง…
เห็นได้ชัดว่ามีอาไม่รู้ว่าอสูรของเธอเพิ่งจะบ่นเธอ
หวืด!
เช่นเดียวกับแมวที่หิวโหย มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์กระโจนใส่ ผลไม้ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ในมือของซูผิง
ซูผิงเก็บผลไม้ชิ้นที่สองในขณะที่อสูรกำลังจะกัดผลไม้ชิ้นหนึ่ง
เขาเสนอให้อสูรตรวจสอบคุณภาพ เจ้านายของมันต้องจ่ายเงินก่อนหากต้องการผลที่สอง
มังกรโกรธมากเมื่อเห็นผลไม้ผลหนึ่งหายไป แต่ความโกรธของมันก็หายไปทันทีด้วยผลไม้ในปากของมัน
อร่อย! อร่อยมาก!
มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์พอใจอย่างมาก มันหรี่ตาและเพลิดเพลินไปกับผลไม้ในปากราวกับว่ากำลังพักผ่อนอยู่ในบ่อน้ำพุร้อน
ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์เข้าไปในท้องของมันหลังจากเคี้ยวอย่างรวดเร็ว
วิญญาณน้ำแข็งหนาแน่นไหลออกมาจากเนื้อผลไม้ พลังงานตรงแกนกลางเย็นจัด พลังงานแปลกประหลาดและเกิดสมดุลไหลเวียนไปทั่วร่างกายอย่างรวดเร็ว
มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์ครางอย่างสบาย ราวกับว่ามันถูกนวดด้วยมือเล็กๆ นับไม่ถ้วน
พลังงานที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของมันแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ทุกครั้งที่มันควญครางด้วยความสุข เกล็ดบนผิวหนังดูเหมือนจะถูกปกคลุมด้วยน้ำค้างแข็ง
ไม่นานความเย็นก็ละลายด้วยพลังแผดเผาซึ่งในไม่ช้าก็กลายเป็นไอน้ำ มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์ดูแตกต่างไปจากเดิมหลังจากที่ไอระเหยหายไป
เกล็ดสีเงินของมันเรียบและสว่างกว่าเดิม ด้ายสีแดงเข้มที่ปลายเขาแหลมสีขาวหนาขึ้นกว่าเดิม
มันไม่ใช่มังกรธาตุน้ำแข็งบริสุทธิ์ มันมีเลือดอสูรไฟอยู่ภายในร่างกาย ด้วยเหตุนี้เองที่เจ้าของจึงต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดการให้อาหารที่มีความรุนแรง ถึงกระนั้นพลังต่อสู้ของมันก็มากพอกับการดูแลที่เยอะขึ้น มันเป็นหนึ่งในมังกรที่ดีที่สุดในซิลวี่
มีอาค่อนข้างประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงของมัน
ทันใดนั้นลูกปัดผลึกบนนาฬิกาของเธอก็เปล่งประกาย เปลี่ยนเป็นอุปกรณ์ขนาดเล็กในมือที่ดูเหมือนโทรศัพท์ทรงสี่เหลี่ยม
จากนั้นเธอก็เปิดอุปกรณ์และกดปุ่มสีแดงเข้ม ไม่นานหลังจากนั้น มังกรดวงดาวเลือดเหมันต์ก็ปรากฏบนอุปกรณ์ของเธอ
ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อหลังจากที่เธอเห็นข้อมูลใหม่ในอุปกรณ์!
เวลาผ่านไปเพียงชั่วครู่ และค่าพลังของมังกรของเธอ—ซึ่งแสดงถึงปริมาณพลังงานในร่างกายของมังกร— เพิ่มขึ้น 1.8! หมายความว่าอสูรของเธอมีความหนาแน่นของพลังงานสูงกว่าเมื่อก่อนถึงหนึ่งในสาม!
ความหนาแน่นของพลังงานที่สูงขึ้นนี่หมายความว่ายังไง
หมายความว่าความเร็วและพลังของทักษะ ตลอดจนความรู้สึกและความเร็วในการตอบสนอง พัฒนาอย่างมาก!
อาหารที่เธอมักจะให้มังกรของเธอแทบจะไม่สามารถรักษาสมดุลของพลังงานได้ อาหารราคาแพงบางชนิดที่เธอซื้อเป็นครั้งคราวสามารถเพิ่มค่าพลังได้มากที่สุดอยู่ที่ 0.1 ถึง 0.3 เท่านั้น ถึงกระนั้นผลไม้นี่ทำให้เพิ่มขึ้นเกือบสองจุด!
นอกจากค่าพลังแล้ว ตัวชี้วัดอื่นๆ ก็ได้รับการปรับปรุงไม่มากก็น้อย
ที่สำคัญที่สุดสถานะร่างกายของอสูรนั้นมีคุณสมบัติเป็น “วิเศษ”!
นั่นคือคะแนนสูงสุดสำหรับสถานะร่างกายของอสูร ตามด้วย ” จิตวิญญาณ ” “ยอดเยี่ยม” “ดี” “ป่วย” “บาดเจ็บ” และ “ไร้ความหวัง”
มีอาดูแลอสูรของเธออย่างดี และทำให้พวกมันอยู่ในสถานะยอดเยี่ยมตลอดเวลา พวกมันได้รับจิตวิญญาณเป็นครั้งคราวหลังจากอาหารกินอาหาร
สถานะของอสูรส่วนใหญ่—เนื่องจากเจ้าของไม่ได้ดูแลพวกมันอย่างดี—จึงอยู่ในสถานะ “ดี”
ในที่สุด เลย์น ก็ฟื้นจากความมึนงง เขาทำตัวไม่ถูกหลังจากที่กลัวเกินกว่าจะพูดเพราะสายตาที่ดุร้ายของซูผิงก่อนหน้านี้ สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นก็คือมีอาถูกอสูรของเธอดึงความสนใจ และดูเหมือนจะไม่ได้สังเกตเห็นความน่าอับอายของเขา
เมื่อเห็นความประหลาดใจบนใบหน้าของมีอา เขาก็รีบถามเธอ แล้วมองซูผิงอย่างเย็นชา “เป็นยังไงบ้าง?”
“มะ มันเป็นเรื่องจริง…”
มีอาได้สติเพราะเลย์น แต่ยังคงประหลาดใจ รายงานการตรวจสอบไม่ผิด ซึ่งหมายความว่าผลผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ที่ซูผิงเพิ่งมอบให้มังกรของเธอไม่ใช่ของปลอม มันเป็นของจริง!
เธอได้ยินมาว่าผลไม้อายุหนึ่งพันปีสามารถพัฒนาได้อย่างน่าอัศจรรย์มากอยู่แล้ว!
อายุหนึ่งหมื่นปีก็จะมีประสิทธิภาพมากกว่ามาก พวกมันอาจช่วยให้อสูรของคุณเข้าใจทักษะใหม่ ๆ หรือวิวัฒนาการ!
“ฉันบอกแล้ว… อะไรนะ?” เลย์น หุบปากทันทีเมื่อเขารู้ว่ามีอาพูดอะไรกับเขา “จริงเหรอ?”
เป็นไปได้ยังไง?
ผลไม้ที่เจ้าของร้านหามาได้ในเวลาไม่กี่นาทีคือผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์อายุเจ็ดพันปีจริงๆ หรอ?
มีอาสงบลงแล้ว จากนั้นเธอก็จำผลไม้ชิ้นที่สองที่ซูผิงเก็บไว้ได้ เธอถามอย่างรวดเร็วว่า “เจ้าของร้าย คุณขายผลไม้อีกลูกให้ฉันได้ไหม?”
ซูผิงผ่อนคลายหลังจากเห็นว่าเธอได้ยืนยันคุณภาพของผลไม้แล้ว เขาไม่ต้องการเสียเวลา เขาพูดว่า “ได้”
“เรื่องราคา…”
“อย่างที่ผมพูดไปก่อนหน้านี้ ลูกละหกล้าน” ซูผิงพูดอย่างสบายๆ
มีอาไม่รู้จะพูดอะไร เธอคิดว่าก่อนหน้านี้เขาเสนอราคาที่ต่ำเพื่อไม่ให้พวกเขาออกจากร้านไป มันค่อนข้างไม่น่าเชื่อว่าเขาจะไม่ขึ้นราคาในตอนนี้
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง มีอาเตือนเขาว่า “ผล…..ผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์… มีค่าหลายสิบล้าน…”
ตัวตนและความภาคภูมิใจของเธอทำให้เธอไม่กล้าเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น
เธออยากจะตีแขนตัวเองเมื่อพูดแบบนั้น
เธอไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะต้องต่อรองกับพ่อค้า และไม่ใช่ขอให้เขาลดราคา แต่ให้เขาเพิ่มราคา…ฉันคงบ้าไปแล้ว!
“หลายสิบล้าน…”
ริมฝีปากของซูผิงกระตุกเมื่อได้ยินแบบนั้น เขารู้ว่ามันเป็นการขาดทุนอย่างแน่นอน ถ้าเขาขายผลไม้ในราคาลูกละหกล้าน แต่ราคาที่เสียกลับเยอะกว่าที่เขาคิด
เจ้าของร้านคนอื่นทำเงินได้อย่างมีความสุขทุกวัน แต่เขากลับขาดทุนติดต่อกัน
ระบบ ช่วยหยุดทำตัวไร้เหตุผลหน่อยได้ไหม? ผลไม้เหล่านี้มีค่าสูงมาก!
“เมื่อผมบอกว่ามันคือหกล้าน มันก็คือหกล้าน ร้านนี้จะไม่ปรับราคา” ซูผิงพูดกับมีอาหลังจากบ่นเบาๆ
มีอาพูดไม่ออกเพราะความมุ่งมั่นของซูผิง บรรดาผู้ที่ไม่ทราบอาจถึงกับคิดว่าเธอกำลังต่อรองราคาอย่างบ้าคลั่ง!
แต่นี่ฉันขอให้นายขึ้นราคา!
ฉันจะรู้สึกไม่สบายใจถ้าฉันซื้อมันในราคาถูก!
“ทำไมฉันจะจ่ายสิบล้านสำหรับแต่ละลูกไม่ได้?”มีอาลองถาม
“ฉันบอกว่าราคาถูกตั้งไว้แล้วไง!” ซูผิงดูไม่พอใจ ไม่ใช่เพราะเธอเสนอเงินเพิ่ม แต่เพราะเขานึกถึงความเจ็บปวดในใจเพราะจากความมุ่งมั่นของเธอ
เขาไม่สนใจเงินทั่วไป เขาต้องการธุรกรรมที่สามารถแปลงเป็นแต้มพลังงานได้!
มีอาสูญเสียคำพูดเมื่อเห็นว่าซูผิงดูเหมือนจะระเบิดอารมณ์ใส่เธอ เธอไม่เคยเห็นคนแปลกหน้าอย่างเขามาก่อน ไม่มีทางเลือกอื่น เธอโอนสิบสองล้านไปยังบัญชีของซูผิง
เลย์น รู้ว่าไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้แม้ว่าเขาจะโกรธจัด ไม่มีอะไรที่เขาสามารถวิพากษ์วิจารณ์สินค้าของซูผิงได้
เขาไม่ใช่ผู้ฝึกสอน ดังนั้นเขาไม่มีความรู้เชิงลึก
ซูผิงหยิบผลผลึกน้ำแข็งสวรรค์ผลที่สองออกมา และมอบให้มีอาหลังจากเธอโอนเงินแล้ว
ซูผิงทำการคำนวณอย่างรวดเร็วเกี่ยวกับภารกิจ สิบสองล้านเหรียญหมายถึง 120,000 แต้มพลังงาน ฉันต้องทำให้เธอใช้แต้มพลังงานอีก 9,880,000 แต้ม…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว