ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 775

ซูผิงพาชายหนุ่มผมแดงเข้าไปในร้านในขณะทีอีกฝ่ายกำลังยุ่งอยู่กับการตำหนิตัวเอง
　　ซูผิงเหลือบไปรอบๆ และเห็นว่าหนูสายฟ้ากลับมาที่ตำแหน่งเดิมแล้วผล็อยหลับไปอีกครั้ง
　　ไม่มีอะไรดึงดูดความสนใจมันอีกต่อไป?
　　ซูผิงถอนหายใจและส่ายหัว บางคนจะไม่กลับมาหลังจากที่พวกเขาจากไป แต่ดูเหมือนหนูจะไม่ได้ตระหนักถึงมัน
　　อาจจะมีแต่ไม่สนใจ?
　　ซูผิงเงียบไปครู่หนึ่งและมองไปที่หนู เขาไม่ได้คิดอะไรมาก เวลาจะเยียวยาทุกสิ่ง นั่นเป็นสิ่งที่แน่นอน
　　“เข้าไป” ซูผิงพูดกับชายหนุ่มผมแดงและปิดร้าน
　　สำหรับถนนที่ถูกทำลาย… มันไม่ใช่ความผิดของเขา ตระกูลไรอันเป็นคนเริ่ม ทั้งหมดเป็นเพราะตระกูลไรอัน ไปขอเงินชดเชยจากพวกไรอันสิ
　　ซูผิงเชื่อว่าแม้แต่นายกเทศมนตรีก็จะไม่มา แต่ผู้นำตระกูลไรอันอาจจะมา
　　อย่างไรก็ตามซูผิงไม่ได้คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ เขาสามารถซ่อนตัวได้เสมอจนกว่าเขาจะแข็งแกร่งพอถ้าเขาไม่สามารถเอาชนะได้!
　　ผู้คนข้างนอกสามารถหายใจโล่งใจได้ในที่สุดหลังจากที่ซูผิงปิดร้าน ทุกคนต่างพากันตกใจ
　　“ฉันคิดว่ายอดฝีมือระดับดวงดาวถูกลักพาตัวไป!”
　　“มั่นใจก่อนค่อยพูดว่า ‘ฉันคิดว่า’!”
　　“แล้วระดับดวงดาวอีกสองคนล่ะ? พวกเขาหนีไปหรอ? เจ้าของเอาชนะศัตรูสามคนและจับหนึ่งในนั้นไปเป็นๆด้วยตัวเขาเองหรอ?”
　　“ใครอยู่เบื้องหลังเจ้าของร้านนี้กันแน่? ทำไมคนใหญ่คนโตระดับดวงดาวถึงมาเปิดร้านค้าที่นี่ เพื่อความสนุกหรอ?”
　　“ร้านฉันพังหมดแล้ว…”
　　“เฮ้ ฉันได้ยินมาว่านี่คือร้านที่ขายมังกรอสนีบาตระดับ A สิบตัว มันเป็นข่าวปลอมหรือเปล่า?”
　　“ข่าวปลอม? นายคิดว่าคนใหญ่คนโตระดับดวงดาวใส่ใจเรื่องเงินหรอ? เขาจะไม่ลังเลเลยแม้ว่าเขาจะขายอสูรระดับ A ร้อยตัวก็ตาม”
　　”นายพูดถูก คนใหญ่คนโตระดับดวงดาวนั้นน่าจะทำเพื่อความสนุก เงินจะไปมีความหมายอะไรสำหรับเขาล่ะ”
　　“ร้านนี้มีกฏการเข้าคิวไม่ใช่เหรอ? พวกเขายังจะยังทำธุรกิจในวันพรุ่งนี้อยู่ไหมเนี่ย?”
　　”ธุรกิจ? คนใหญ่คนโตระดับดวงดาวสามคนนั่นเป็นแขกของตระกูลไรอันไม่ใช่หรอ? เจ้าของร้านคนนี้เป็นศัตรูของตระกูลไรอันอย่างชัดเจน อีกไม่นานผู้นำตระกูลอาจจะมาที่นี่!”
　　“เราควรรอต่อไปหรือควรหนี? ฉันไม่อยากโดนลูกหลงหากพวกเขาต่อสู้กัน!”
　　ระหว่างที่พวกเขาพูดคุยกัน หลายคนมองถนนที่พังทลายอยู่นอกร้านของซูผิงและลังเล
　　ในตอนนั้นเองที่คนๆ หนึ่งพุ่งออกจากฝูงชน เธอคือมีอานั่นเอง
　　เธอตัดสินใจที่จะรอต่อไปหลังจากไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้ว
　　เธอสามารถเดินออกไปได้เสมอถ้าโอนีลปรากฏตัว เมื่อพิจารณาถึงตัวตนของเธอ แม้แต่เขาก็ต้องยอมเสียหน้า เขาไม่กล้าทำร้ายเธอ
　　ท้ายที่สุดแล้วดาวเคราะห์ดวงนี้ก็อยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลไลเยฟา
　　แม้ว่าเธอจะไม่โดดเด่นในตระกูลของเธอ แต่ชื่อไลเยฟาก็ยังไม่อาจขัดขืนได้
　　ทุกคนประหลาดใจที่เห็นหญิงสาวผมสีเงินก้าวออกมาเป็นคนแรกและเริ่มกระซิบกันอีกครั้ง นักท่องจักรวาลบางคนจำตัวตนของเธอได้จากสีผม
　　ผู้คนจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ เริ่มไปยืนเข้าแถวข้างหลังเธอ
　　ในเมื่อมีคนจากไลเยฟายืนอยู่ข้างหน้า ทำไมพวกเขาถึงจะต้องกลัวด้วย?
　　เมื่อมีผู้คนเข้าร่วมมากขึ้นเรื่อยๆ ผู้ที่ลังเลใจมากที่สุดจึงเลือกที่จะตามคนอื่นๆ อย่างไรก็ตามพวกที่ระมัดระวังในหมู่พวกเขายังคงเฝ้าสังเกตอยู่ พวกเขาเลือกที่จะถอยหลังเผื่อว่าผู้นำตระกูลไรอันจะปรากฏตัวอย่างกะทันหันและไม่มีเวลาให้พวกเขาได้หลบหนี!…ไอลีนโนเวล
　　แถวก่อนหน้านี้ถูกรบกวนจากการต่อสู้ และได้รับการจัดใหม่
　　ฟีลัสลังเลเมื่อเห็นว่าผู้คนจำนวนมากบินลงมา
　　ในที่สุดเขาก็กัดฟันและตัดสินใจ—
　　เขาตัดสินใจที่จะลองเสี่ยงโชค!
　　ตระกูลโมเรโนกำลังตกต่ำ เขาต้องลุกขึ้นมาและหาทางออกให้ตระกูลของเขา!
　　ร้านของซูผิงเป็นความหวังที่เขาเห็นอยู่ตรงหน้า!
　　ถ้าเขาสามารถฝึกอสูรทั้งหมดของเขาในร้านของซูผิงและหากพวกมันทั้งหมดได้รับการพัฒนาไปได้มากเท่ากับจระเข้เขียว… เขาจะโดดเด่นในการแข่งขันอสูร และทำให้ตระกูลของเขาโด่งดัง!
　　อัจฉริยะที่ไม่ธรรมดาที่เพิ่มขึ้นมาจากตระกูลโมเรโรจะทำให้คนอื่นหยุดและลังเลที่จะใช้ประโยชน์จากตระกูลของเขา
　　ทุกคนมักเหยียบคนที่ล้มลง แต่ถ้ายอดฝีมือยืนอยู่ข้างชายคนนั้น จะมีคนจำนวนน้อยที่จะเตะเขา และยังคงมีโอกาสที่เขาจะคืนชีพได้อีกครั้ง!
　　ฉันหวังว่าทุกอย่างจะยังไม่เปลี่ยนและเลือกฝึกอสูรหลักของฉันแทน! ฟีลัสค่อนข้างเสียใจและประหม่า สงสัยว่าซูผิงจะโกรธเพราะเขาตั้งคำถามกับบริการหรือเปล่า
　　ในทางกลับกันคลีโอมีสีหน้าลำบากใจขณะที่เธอยืนห่างออกมา
　　เธอไม่สามารถเข้าร่วมแถวได้อีกต่อไป
　　ซูผิงทำให้ตระกูลไรอันไม่พอใจ ถ้าผู้นำตระกูลมาเห็นเธอรออยู่ในแถว… ความโกรธคงเกินจะรับไหว
　　เธอยังรู้สึกเสียใจที่จ่ายเงิน 1 หมื่นล้านสำหรับบริการฝึกฝนมืออาชีพชีพในร้านของซูผิง
　　เธอจะต้องถูกลงโทษอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้หากเขารู้
　　แม้ว่าเธอจะมีความสามารถ แต่เธอก็ไม่ได้มาจากสาขาหลัก อัจฉริยะไม่ได้มีความหมายมากนักในจักรวาลนี้ เนื่องจากมีคนมีความสามารถจำนวนมากถูกผู้ที่อยู่เหนือกว่าที่ไร้ความสามารถกดขี่ และทำได้เพียงทำตามเท่านั้น
　　พรสวรรค์ของพวกเธอเป็นเพียงแสงระยิบระยับ จนกระทั่งพวกเขาแข็งแกร่งพอที่จะโค่นล้มผู้ที่อยู่เหนือพวกเธอได้
　　ไม่น่าแปลกใจที่เขาไม่สนใจเรื่องเงิน… คลีโอแสดงอารมณ์มากมาย
　　“พี่ เราควรกลับไปรายงานเรื่องนี้กับตระกูลตอนนี้เลยไหม?” ลิลลี่พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาอยู่ข้างๆเธอ
　　เธอดูไร้พิษสงและไร้เดียงสา แต่กลับกลายเป็นว่ามีความยืดหยุ่นท่ามกลางปัญหา
　　หลังจากมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง คลีโอก็ตระหนักในทันทีว่าเธอควรรายงานเรื่องนี้ให้ตระกูลทราบก่อนดีกว่า ก่อนที่ทุกอย่างจะพัง!
　　เป็นการดีกว่าที่จะเริ่มดีกว่ารอ!
　　…
　　ภายในร้าน—
　　ซูผิงไม่สนใจว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก เขามีอะไรต้องทำมากเกินไป เขายังฝึกอสูรทั้งหมดไม่เสร็จ…คนเหล่านั้นมาถึงในช่วงเวลาที่แย่มาก ขัดจังหวะการฝึกซ้อมที่สนุกสนานของเขา
　　ซูผิงนั่งลงบนโซฟาแล้วพูดอย่างโกรธๆ “บอกมา มีอะไรเสนอให้ฉัน”
　　เมื่อเขายืนอยู่ภายในร้าน ชายหนุ่มผมแดงก็มองไปรอบๆ เพื่อดูว่ามียอดฝีมือคนอื่นๆ อยู่หรือไม่ ในไม่ช้าเขาก็พบว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะตรวจสอบห้องอื่นๆ ในร้าน แม้แต่พื้นที่ธรรมดาที่เปิดให้ลูกค้ามองเห็นก็ไม่สามารถตรวจสอบได้ เพียงเพราะพวกเขาถูกแยกจากกันด้วยประตูเดียว!
　　ประตูเดียวก็เพียงพอที่จะปิดกั้นสัมผัสของเขา!
　　ความรู้สึกของเขาไม่ได้อ่อนแออย่างแน่นอน แต่เขาไม่สามารถบอกได้ว่ามีอะไรอยู่หลังประตูที่ปิดอยู่
　　มีการป้องกันภายในร้านด้วยหรอ?
　　ชายหนุ่มพบว่าสิ่งนี้ยากที่จะเชื่อและค่อนข้างน่าตกใจ แต่เขาไม่ได้แสดงออกมา
　　เขาสะบัดความคิดต่างๆออกไปเมื่อได้ยินคำถามของซูผิง เขาสูดหายใจลึกขณะจ้องมองซูผิงซึ่งนั่งอยู่บนโซฟา “ผมมีสินทรัพย์ถาวร และยังลงทุนในบริษัทบางแห่ง หุ้นของผมมีค่ามากกว่าเงินที่ผมมี นอกจากนี้ยังมีเหมืองผลึกดวงดาวบางแห่งที่ให้ผลึกดวงดาวแก่ผมทุกปี…”
　　ซูผิงฟังเงียบ ๆ
　　สิบนาทีต่อมา เขาพยักหน้าและถามว่า “แค่นั้นหรอ?”
　　อันที่จริงเขาค่อนข้างพอใจ เพราะสิ่งที่ชายหนุ่มผมแดงเสนอให้นั้นเหนือความคาดหมายของเขามาก เขาสามารถหารายได้เป็นล้านล้านได้
　　ล้านล้านหมายถึงอะไร?
　　จีดีพีของวอฟเฟ็ตมีแค่หมื่นล้านต่อปี และคนที่ร่ำรวยที่สุดของทวีปแคมป์มีรายได้เพียงไม่กี่แสนล้านเท่านั้น
　　ชายหนุ่มผมแดงคนนี้มีความมั่งคั่งหนึ่งในสิบของรีอา ยังไม่รวมถึงสมบัติลับ ผลึกดาว และทรัพยากรอื่น ๆ ที่เขาเอาติดตัวมาด้วย
　　สิ่งของเหล่านั้นถูกรวบรวมด้วยความพยายามอย่างยิ่งยวด พวกมันมีค่ามากกว่าเหรียญดวงดาวหลายล้านล้านเหรียญ!
　　ซูผิงรู้สึกเสียใจที่ไม่สามารถแปลงเงินเป็นพลังงานได้
　　ร้านค้าของเขาจะมีรายได้เพิ่มขึ้นหากทำได้!
　　อย่างไรก็ตาม เงินอาจมีประโยชน์ในด้านอื่นๆ ซูผิงต้องการผลประโยชน์จากเขาเพียงเพราะเขาต้องการทำบางสิ่งเพื่อดาวเคราะห์น้ำเงิน ค่าใช้จ่ายปัจจุบันของเขาขึ้นอยู่กับภาษีจากดาวเคราะห์สีน้ำเงิน โครงสร้างพื้นฐานของดาวเคราะห์จะดีขึ้นอย่างมากหากเขาลงทุนหลายล้านล้าน
　　เขายอมรับบทบาทของเขาในฐานะเจ้าแห่งดาวเคราะสีน้ำเงิน และเขาตั้งใจจะทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อรับผิดชอบในหน้าที่ของเขา
　　ชายหนุ่มผมแดงกัดฟันและกล่าวว่า “ยังมีแวดวงพิเศษอีกด้วย ผมสามารถเอาของผมให้คุณได้ แวดวงประกอบด้วยยอดฝีมือระดับดวงดาวจากระบบสุริยะและดาวเคราะห์ทั้งหมดทั่วซิลวี่ พวกเขามาจากภูมิหลังที่ทรงพลังและกองกำลังพิเศษ คุณสามารถผูกมิตรกับยอดฝีมือระดับดวงดาวคนอื่นๆ ได้ที่นั่น
　　“ผู้นำแวดวงคือเจ้าดวงดาว!
　　“ว่ากันว่ารองผู้นำก็เป็นเจ้าดวงดาวเหมือนกัน แต่ไม่ค่อยปรากฏตัว เป็นการดีที่สุดที่จะไม่ไปรบกวนพวกเขา
　　“สิ่งต่างๆ จะง่ายขึ้นสำหรับนายในอนาคต ถ้านายได้รู้จักเพื่อนมากขึ้นที่นั่น”
　　หัวใจของเขาเหมือนมีเลือดไหลหยด ที่ว่างในนั้นมีความหมายมากกว่าสมบัติทั้งหมดของเขา!
　　เขาพยายามมามากมายเพื่อให้ได้รับคำเชิญให้เข้าร่วมแวดวง
　　เขาเป็นเพียงคนขี้ขลาดในแวดวง แต่เขามีคารมคมคายและวางตัวเป็น เขาได้เป็นเพื่อนกับยอดฝีมือระดับดวงดาวที่แข็งแกร่ง รวมถึงโอนีลซึ่งเป็นคนที่ไม่ค่อยลิ่วล้อและเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มด้วย พวกเขาเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันและกลายเป็นเพื่อนกัน
　　เดิมทีเขาเป็นยอดฝีมืออันธพาล ในที่สุดเขาก็ยอมรับคำเชิญของโอนีล ดังนั้นเขาจึงเดินทางมารีอาและกลายเป็นแขกของตระกูล
　　สัดส่วนของผลึกดวงดาวและรายได้ที่หาประโยชน์จากดาวดวงนี้จะถูกส่งไปให้เขาเป็นประจำ