ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 794

เมืองวอฟเฟ็ตที่เสียงดังคึกคักก่อนหน้านี้เงียบลงในทันที
　　ผู้คนบนท้องถนนและตรอกซอกซอยต่างเงียบงันและตกใจ
　　แม้แต่คนธรรมดาที่มาดูการแข่งขันก็ยังประหลาดใจ
　　พลังชนิดใดที่สามารถตัดความว่างเปล่าและภูเขาศักดิ์สิทธิ์ออกจากกันได้?
　　ผู้ชมในลาน—ซึ่งกำลังคุยกันอยู่ว่าอสูรตัวไหนจะได้ธงมากที่สุด—ก็เงียบลงเช่นกัน ชายหนุ่มสองคนที่ปลอบโยนซูผิงมองไปที่เกิดเหตุด้วยความตกใจ
　　พวกเขาทั้งคู่จำได้ว่าโครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกเป็นอสูรของซูผิง
　　พวกเขาคิดว่าอสูรเหล่านั้นจะเป็นเพียงของเล่นในสนามรบ แต่กลับกลายเป็นว่าพวกมันน่ากลัวมาก!
　　โชคดี พวกมันไม่ได้ใช้กฎที่สมบูรณ์ …
　　ซูผิงโล่งใจไม่มากก็น้อยที่เห็นการโจมตี อาณาจักรทั้งหมดจะถูกโจมตีอย่างหนักหากใช้กฎแห่งการทำลายล้างที่สมบูรณ์
　　เขาจะต้องเข้าไปในมิติรองและนำภูเขาที่ตกลงมาเข้าไปในนั้น มิฉะนั้นผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนจะถูกฆ่าตาย
　　เขาอยู่ที่นี่หลักๆก็เพราะเขากลัวว่าอสูรของเขาจะใช้ความรุนแรงเกินไปและทำให้เกิดภัยพิบัติ
　　ไม่อย่างนั้นเขาคงจะกลับร้านไปแล้ว
　　แม้แต่ศัตรูระดับดวงดาวก็แทบจะไม่สามารถหยุดอสูรของเขาได้หลังจากที่เขามอบพลังกฎให้กับพวกมัน ซูผิงไม่กังวลไม่ว่าจะส่งพวกมันไปที่ไหนในรีอา
　　อสูรสามารถเป็นอิสระได้หากพวกมันแข็งแกร่งพอ ไม่จำเป็นต้องคอยจับตาดูตลอด
　　อย่างไรก็ตามนักรบอสูรส่วนใหญ่ไม่ได้ดูแลอสูรของตนโดยไม่หวังอะไร พวกเขาเลี้ยงดูเพื่อเอาไว้ปกป้องตนเอง
　　ท้ายที่สุดแล้วพลังต่อสู้ของนักรบอสูรส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับอสูรของพวกเขา
　　…
　　ในขณะนั้น—
　　บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ภายในอาณาจักร
　　โครงกระดูกน้อยเก็บดาบกระดูกของมันไว้ที่สะโพก ดาบดูเหมือนกระดูกของมัน
　　แล้วมันก็เดินไปข้างหน้า
　　อสูรที่เคยต่อสู้อย่างดุเดือดก่อนหน้านี้ดูเหมือนตัวแข็งทื่อ ไม่กล้าแม้กระทั่งจะหายใจ!
　　อสูรบางตัวตระหนักดีว่าโครงกระดูกน้อยเป็นอสูรที่พวกเขาพบในฝันร้าย
　　มันคืออสูรปีศาจ!
　　ดวงตาของพวกมัน ทั้งใหญ่ เล็ก และสีต่างๆ—จ้องไปที่โครงกระดูกน้อยด้วยความกลัว
　　โครงกระดูกน้อยขยับเข้าใกล้ภูเขามากขึ้น มันต้องการให้ธงที่มันมองเห็นทั้งหมดลอยเข้าหาตัวมันเอง ธงที่โบกสะบัดอยู่ข้างหลังทำให้มันดูโดดเด่นและสูงส่ง อสูรดูเหมือนจะยืนอยู่เหนือคนอื่น
　　ถึงแม้รูปร่างจะสั้นและเล็ก แต่ก็เป็นศูนย์กลางของความสนใจไปทั่วทั้งเมือง
　　คนมองเป็นแสน!
　　ธงโบกสะบัดปลิวไปตามลม!
　　ธงบางอันถูกจับหรือถูกอสูรตัวอื่นคาบอยู่ แต่ไม่มีอสูรตัวใดกล้าที่จะต่อสู้กับแรงดึงของโครงกระดูกน้อย
　　สุนัขมังกรดำวิ่งตามก้นโครงกระดูกน้อย มันค่อนข้างมีความสุขเพราะไม่ต้องทำอะไร
　　สุนัขตัวนั้นทะนงตนเกินกว่าจะแสดงทักษะของมันต่อหน้าศัตรูเหล่านี้
　　มันยังเผชิญหน้ากับศัตรูระดับดวงดาวได้ พวกตัวเล็ก ๆ เหล่านั้นไม่มีอะไรเทียบมันได้เลย
　　อสูรทั้งหมดขยับถอยหลังและหลีกทางให้โครงกระดูกน้อยขณะที่มันมุ่งหน้าไปยังภูเขา มีมังกรเกล็ดทองอยู่ท่ามกลางพวกมัน มันโกรธมากเมื่อธงทั้งห้าที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าถูกดึงออกไป มันจึงคำรามเพื่อข่มศัตรู
　　พอได้แล้ว!
　　แกมีธงจำนวนมากแล้ว ยังไม่พออีกหรือไง?
　　มันเป็นมังกรทองศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่ที่มีสายเลือดระดับดวงดาว มันรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของมันจะดูหมิ่นหากไม่ทำอะไรเลย
　　โครงกระดูกน้อยค่อย ๆ หยุดและหันไปมองหลังจากได้ยินเสียงคำราม
　　มังกรทองศักดิ์สิทธิ์สัมผัสได้ถึงความตายในทันที ราวกับถูกฟ้าผ่า ภาพหัวของมันถูกตัดและตัวแตกเป็นเศษ ๆปรากฏขึ้นในลูกตาของมัน
　　ภาพนั้นชัดเจนและครู่ต่อมาก็หายไป
　　หัวใจของมันเต้นแรงเมื่อทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ โครงกระดูกน้อยขยายตัวอย่างรวดเร็ว กลายเป็นยักษ์ที่ก้มมองลงมา
　　ในไม่ช้าธงใต้เท้าก็ถูกดึงอีกครั้ง คราวนี้มังกรทองศักดิ์สิทธิ์ก้มหน้าลง ไม่กล้าขวางพวกมันอีกต่อไป
　　มันน่ากลัวจริงๆ
　　มันถูกข่มขู่เพียงแค่การเหลือบมองแวบเดียว!
　　นั่นเป็นอสูรกระดูกที่ไม่อาจไปยั่วยุได้!
　　โครงกระดูกน้อยละสายตาไปหลังจากคว้าธงทั้งห้าแล้วเดินต่อไปยังยอดเขา
　　เนื่องจากมันอยู่ตรงนี้แล้ว มันจึงลังเลที่จะเอาชนะศัตรูทั้งหมดและยืนบนยอดเขาอย่างภาคภูมิใจ!
　　เมื่อเห็นโครงกระดูกน้อย มังกรเพลิงนรกก็เข้าร่วมและเดินตามไปพร้อมกับถือธงที่มันเพิ่งได้รับมา
　　ทั้งสามเดินไปที่ยอดเขาด้วยกัน ดูดธงจากบริเวณโดยรอบมากขึ้น
　　โฮกก!
　　ในที่สุดอสูรปีศาจก็ถูกกระตุ้นเมื่อโครงกระดูกน้อยขโมยธงทั้งสิบสองของมันไป หมอกพวยพุ่งออกมาจากร่างของมัน และมันก็หนีไปพร้อมกับธง.ไอรีนโนเวล.
　　แต่ครู่ต่อมาหมอกก็ถูกตัด และถูกเหวี่ยงออกไปที่มุมหนึ่งของภูเขา อสูรปีศาจตาย!
　　มันเป็นเพียงหนึ่งการโจมตี และไม่มีใครเห็นว่าโครงกระดูกน้อยโจมตีมันยังไง
　　ธงทั้งสิบสองผืนโบกสะบัดด้านหลังของโครงกระดูกน้อย และพวกมันก็เดินหน้าต่อไป
　　โครงกระดูกเดินไปที่ยอดเขาทีละก้าว อสูรร้ายทั้งหมดที่ขวางทางถอยหลังอย่างรวดเร็ว พวกที่ไม่เต็มใจจะยอมแพ้ถูกโจมตีและตาย
　　อาณาจักรสภาวะชะตากรรมที่ทุกคนต่อสู้กันอย่างดุเดือดก็กลายเป็นเวทีเฉิดฉายของอสูรของซูผิง ทุกคนที่ได้เห็นสิ่งนี้ต่างตกตะลึงเกินกว่าจะพูดอะไรออกมาได้
　　โครงกระดูกน้อยแสดงความแข็งแกร่งมากกว่าอสูรตัวอื่นๆ บนภูเขา!
　　ไร้เทียมทาน!
　　อสูรมีความสามารถอะไรบ้าง?
　　สายเลือดและสายพันธุ์ของมันคืออะไร?
　　ไม่มีใครรู้!
　　ฟีลัสและมีอาก็มาถึงลานเช่นกัน อสูรของพวกเขาอยู่ในเวทีประลองของสภาวะว่างเปล่าและสภาวะสมุทรตามลำดับ ทั้งคู่อยู่ในสภาวะสมุทร และไม่มีอสูรสภาวะชะตากรรม
　　ทั้งคู่ตกตะลึงหลังจากเห็นสถานการณ์ในอาณาจักรสภาวะชะตากรรม
　　พวกมันเป็นอสูรของซูผิงไม่ใช่หรอ?
　　พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตสภาวะสมุทรใช่ไหม?
　　หากไม่ใช่เพราะว่าอาณาจักรจะไม่อนุญาตให้อสูรที่มีระดับสูงกว่าเข้าไป พวกเขาคงคิดว่าโครงกระดูกน้อยเป็นอสูรระดับดวงดาว
　　มีเพียงอสูรระดับดวงดาวเท่านั้นที่สามารถบดขยี้คู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดาย
　　ทั้งสองรู้สึกว่าโลกของพวกเขาถูกพลิกกลับด้านเมื่อพวกเขาได้เห็นอสูรระดับ A หรือแม้แต่อสูร A+ ที่ตัวสั่นเทาและละทิ้งธงของพวกมันเมื่อต้องเผชิญหน้ากับโครงกระดูกน้อย
　　แม้กระทั่งมังกรอสนีบาตระดับ A ก็ยังหนี!
　　“ฉัน— ฉันคิดว่าฉันเห็นโครงกระดูกน้อยตัวนั้นเมื่อวานนี้”
　　“โครงกระดูกน้อยอะไร? นี่คือราชาโครงกระดูก!”
　　“มันน่ากลัวมาก เป็นทายาทของราชาโครงกระดูกหรือเปล่า? แต่แม้แต่ทายาทของราชาโครงกระดูกก็ยังไม่สามารถเผชิญหน้ากับมังกรอสนีบาตโดยระดับต่ำกว่าได้ไม่ใช่เหรอ?”
　　ทุกคนใช้เวลาไม่นานในการตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น
　　โครงกระดูกอ่อนแอตั้งแต่แรก แม้ว่าราชาโครงกระดูกจะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่ได้ดีนักในช่วงกำลังเติบโต!
　　เขาบอกให้เอาธงมาให้ได้แต่ไม่ได้ระบุจำนวน มันเลยจะเอาธงทั้งหมดหรอ?
　　ซูผิงพูดไม่ออกเมื่อเขาเห็นโครงกระดูกน้อยขโมยธงของอสูรตัวอื่น เห็นได้ชัดว่ามันเข้าใจคำสั่งของเขาผิด
　　เขาส่งข้อความทางกระแสจิตผ่านสัญญาทันที โดยบอกให้มันเก็บธงไว้แค่สามอัน นอกจากนั้นจะไร้ประโยชน์ และจะเป็นการกีดกันอสูรตัวอื่นเท่านั้น
　　ซูผิงตกตะลึงหลังจากที่เขาส่งข้อความออกไป ห๊ะ ถูกบล็อกหรอ?
　　เขารู้สึกว่าข้อความของเขาถูกพลังขัดขวาง ทำให้ไม่สามารถส่งต่อไปยังโครงกระดูกน้อยได้
　　เขาตบหัวตัวเองและตระหนักว่าเวทีพิเศษจะปิดกั้นข้อความของนักรบอสูร มิฉะนั้นนักรบอสูรจะสามารถควบคุมอสูรจากนอกเวทีผ่านข้อความทางจิตได้
　　มันเป็นการแข่งขันสำหรับอสูรเพียงอย่างเดียว
　　เอ่อ…
　　ไม่นะ!
　　ซูผิงไม่รู้ว่าจะพูดอะไรขณะที่เขามองโครงกระดูกน้อยแย่งธงไปมากขึ้นเรื่อยๆ เขาแทบนึกภาพไม่ออกว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
　　ที่สำคัญกว่านั้น… อสรพิษม่วงและมังกรอสนีบาตเกล็ดขาวก็เข้าใจเขาผิดด้วยหรือเปล่า