ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 873

“คนที่เอาชนะคู่ต่อสู้ทั้งหมดด้วยหมัดเดียวคือใคร? ฉันไม่เคยเห็นเขามาก่อน!”
　　“ดูเหมือนว่าสถาบันราชวงศ์อามิลล์จะเป็นคนรับรองให้เขาเข้าร่วม”
　　“ตามที่คาดจากสถาบันที่ดีที่สุดแห่งหนึ่ง พวกเขามีอัจฉริยะมากมาย”
　　“สามีของฉันเก่งที่สุด!”
　　”เฮ้ตื่นได้แล้ว เธอคิดว่าจะได้แต่งงานกับเขาจริงๆ หรือไง?”
　　ซูผิงได้รับความสนใจอย่างมากจากการเป็นอันดับเก้าในการจัดอันดับความนิยม ไม่ใช่แค่ที่เก้า แม้แต่อันดับร้อยก็ยังได้รับความสนใจอย่างมากเช่นกัน
　　สำหรับสิบอันดับแรก ผู้ชมหลายพันล้านคนกำลังจับตามองพวกเขาอยู่
　　เราต้องคำนึงว่าการถ่ายทอดสดถูกส่งไปทั่วทั้งซิลวี่ซึ่งกว้างใหญ่ไพศาล มีระบบดาวเคราะห์นับร้อยและดาวเคราะห์ที่เจริญรุ่งเรืองนับหมื่นดวง
　　สำหรับดาวเคราะห์ที่รกร้างด้อยพัฒนา พวกมันมีผู้คนอาศัยอยู่ แต่ไม่มีแม้กระทั่งเทคโนโลยีในการรับชมการถ่ายทอดสด ดาวเคราะห์ดังกล่าวถือเป็นดาวเคราะห์ดึกดำบรรพ์
　　…
　　ทุกคนบนดาวเคราะห์สีน้ำเงินรู้สึกตื่นเต้น
　　“เจ้าของร้านซูกำลังโด่งดัง!”
　　“โอ้พระเจ้า เขาเป็นที่เก้าในการจัดอันดับความนิยม! ที่เก้า!”
　　“เจ้าของร้านซูไม่เคยด้อย แม้แต่ในการแข่งขันกับอัจฉริยะจากทุกกาแล็กซี่ อัจฉริยะอย่างเขามาเกิดมาบนดาวของเราได้ยังไง?”
　　“ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เกิดบนดาวดวงเดียวกับที่เจ้าของร้านซู!”
　　“คนจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินมีสายเลือดเหนือกว่าที่เราไม่รู้จริง ๆ หรือเปล่า?”
　　“เจ้าของร้านซูแข็งแกร่งมาก นายสังเกตเห็นไหมว่าเขาไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่นะ? เขาทุบศัตรูทั้งหมดด้วยหมัดเดียว เจ็ดครั้งแล้ว!”
　　“ต่อสู้เจ็ดครั้งและชนะเจ็ด เขามีอัตราความสำเร็จสูงสุด!”
　　ไม่ใช่แค่ในเมืองฐานหลงเจียงเท่านั้น ผู้อยู่อาศัยจากเมืองอื่น ๆ บนดาวเคราะห์สีน้ำเงินก็ตื่นเต้นเช่นกัน มันเป็นเกียรติสำหรับคนทั้งดาว!
　　ชาวพื้นเมืองบนดาวเคราะห์สีน้ำเงินหลายคนรู้สึกกดดันอย่างมากเมื่อเห็นเทคโนโลยีขั้นสูง เทคนิค และยอดฝีมือระดับดวงดาวของสหพันธ์เมื่อดาวเคราะห์ของพวกเขาเข้ามาใกล้มันมากขึ้น
　　พวกเขาค่อยๆ หมดความมั่นใจในตัวเองและรู้สึกว่าดาวเคราะห์สีน้ำเงินด้อยกว่าดาวเคราะห์ดวงอื่น!
　　มันด้อยกว่าในทุก ๆ ด้าน ทั้งด้านเทคโนโลยี เทคนิคลับ พลังต่อสู้ โครงสร้างพื้นฐาน และอื่น ๆ อีกมากมาย
　　ถึงอย่างนั้นซูผิงซึ่งเกิดจากดาวเคราะห์ที่น่าสงสารนี้ได้ขึ้นไปสูงในกาแล็กซี! 　　ความสำเร็จดังกล่าวทำให้พวกเขาภาคภูมิใจ!
　　“ชาวดาวเคราะห์สีน้ำเงินไม่ได้มีสายเลือดด้อยกว่า!”
　　“ในเมื่อเจ้าของร้านซูทำได้ เราก็ควรจะภูมิใจในตัวเองด้วย ถ้าเราแข็งแกร่งได้สักหนึ่งเท่าของเขา!”
　　ทุกคนบนดาวเคราะห์สีน้ำเงินรู้สึกตื่นเต้นและได้รับกำลังใจหลังจากได้เห็นความสามารถของซูผิง
　　…
　　ทุกคนมีโอกาสต่อสู้สิบห้ารอบในระหว่างรอบคัดเลือกในทวีปว่างเปล่า
　　ชัยชนะสิบครั้งจะช่วยให้พวกเขาก้าวหน้า
　　ดังนั้นอัตราการชนะของพวกเขาจะต้องอยู่ที่ประมาณ 67% เท่านั้น
　　อย่างไรก็ตาม พูดอาจจะดูเหมือนง่าย ผู้เข้าแข่งขันทุกคนเป็นอัจฉริยะ มันยากมากที่จะรักษาอัตราการชนะ 50% นับประสาอะไรกับ 67%　　ซูผิงอยู่ในภูมิภาคที่ห้าเป็นเวลานาน
　　เขาคิดว่าน่าจะผ่านไปเกือบเจ็ดวันแล้ว
　　อย่างไรก็ตามที่มีดวงอาทิตย์ขึ้นอยู่ตลอดเวลา และมันก็สว่างอยู่เสมอ
　　เมื่อการต่อสู้จบลง ทุกคนจะได้จับคู่กับคู่ต่อสู้ใหม่ในรอบต่อไป การต่อสู้ค่อนข้างโหดร้าย
　　หลายคนมีแรงในตอนแรก แต่ยิ่งต่อสู้นานเท่าไร พวกเขาก็ยิ่งเหนื่อยมากขึ้นเท่านั้น พวกเขามีสมบัติการฟื้นพลัง แต่พวกเขาไม่สามารถฟื้นคืนได้อย่างเต็มที่หากพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสเกินไปในการต่อสู้
　　คู่ต่อสู้ของซูผิงได้รับบาดเจ็บสาหัสในรอบที่หก เขาสูญเสียอสูรไปสามตัวและแทบจะไม่สามารถต่อสู้ได้
　　ซูผิงเอาชนะเขาได้อย่างง่ายดาย
　　คู่แข่งส่วนใหญ่มีพลังต่อสู้ของระดับดวงดาวขั้นต้น แทนที่จะเป็นสภาวะชะตากรรมขั้นสูงสุดที่คาดไว้ นอกจากนี้พวกเขาทั้งหมดมีเทคนิคลับที่แปลกประหลาด ฉันแน่ใจว่าผู้เข้าแข่งขันใน 100 อันดับแรกจะแข็งแกร่งพอๆ กับนักรบระดับดวงดาวขั้นกลาง
　　ซูผิงได้เฝ้าดูการต่อสู้และเก็บข้อมูล
　　เขารู้สึกกดดันไม่เกี่ยวกับการชนะในรอบนี้ แต่เกี่ยวกับรอบชิงชนะเลิศและการชิงแชมป์
　　เพื่อให้เป็นที่จับตามองในซิลวี่ เขาจะต้องอวดพลังต่อสู้ระดับดวงดาวขั้นกลางและขั้นสูง จากการประมาณการนั้น เขาจะต้องมีพลังต่อสู้ของระดับดวงดาวขั้นสูงสุดเพื่อที่จะโดดเด่นในเขตดาวทองคำ
　　ในรอบชิงชนะเลิศ… อาจมีอัจฉริยะที่แข็งแกร่งพอๆ กับผู้บ่มเพาะระดับดวงดาวขั้นสูงสุด!
　　ท้ายที่สุดแล้วผู้เข้าแข่งขันมาจากสถานที่ต่างๆ ในจักรวาลทั้งหมด
　　มีอารยธรรมมากเกินไปและมีประชากรจำนวนมากอย่างไม่น่าเชื่อ เป็นที่ที่อัจฉริยะทุกประเภทสามารถถือกำเนิดขึ้นได้
　　เขามีระบบที่ไม่เหมือนใคร แต่อัจฉริยะคนอื่นก็มีทรัพยากรพิเศษของตัวเองเช่นกัน บางคนอาจได้รับการเลี้ยงดูโดยผู้บ่มเพาะสภาวะเทพอมตะ
　　ไม่ว่ายังไงฉันจะต้องขึ้นไปสู่สภาวะเทพดวงดาวไม่ช้าก็เร็ว แม้ว่าฉันไม่สามารถเป็นแชมป์ได้ ฉันก็ต้องได้สิบอันดับแรก เพื่อที่ฉันจะได้ไปอาณาจักรลับ SSS ซูผิงคิด
　　การแข่งขันดำเนินต่อไป
　　รอบที่สิบมาถึงในชั่วพริบตา
　　การต่อสู้ยิ่งเข้มข้นขึ้น เหล่าอัจฉริยะที่ไม่ทำตัวโดดเด่นพยายามอย่างดีที่สุดและใช้วิธีที่พวกเขาไม่เคยใช้มาก่อน
　　เมื่อการต่อสู้ทวีความรุนแรงขึ้น อันดับหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นในโลกเสมือนจริง!
　　การปรากฏตัวของเขาได้รับความสนใจจากผู้ชมทั้งหมดในกาแลคซี
　　เขาชนะมาทั้งสิบรอบ และเข้าสู่รอบต่อไปของการแข่งขันแล้ว!
　　โอกาสที่เขาจะไปถึงร้อยอันดับแรกนั้นสูงอย่างไม่ต้องสงสัย เมื่อพิจารณาถึงความแข็งแกร่งของเขา
　　“เขาคือราชาศักดิ์สิทธิ์จากสถาบันมีอาหลัก ผู้ที่อยู่ในอันดับแปดจากการจัดอันดับความนิยมก่อนหน้านี้!”
　　“ราชาศักดิ์สิทธิ์? นั่นเป็นชื่อที่ยอดเยี่ยม!”
　　”นั่นคือเขา? ฉันเฝ้าสังเกตเขามาตั้งแต่ต้น เขามาที่นี่พร้อมการรับรองและเขาสมควรได้รับมันอย่างแน่นอน ฉันเชื่อว่าเขาจะเป็นแชมป์คนต่อไป!”
　　“การต่อสู้สิบครั้งและชัยชนะสิบครั้ง มันน่ากลัวมาก คนอื่น ๆ ต้องต่อสู้อีกห้ารอบ แต่เขาเข้ารอบต่อไปได้แล้ว”
　　“ฉันสงสัยว่าเขาจะสู้ต่อและชนะทั้งสิบห้ารอบเลยไหม?”
　　“ฉันไม่คิดอย่างนั้น เขาจะไม่ได้อะไรจากมัน นั่นจะทำให้เขาเปิดเผยความสามารถของเขาและเปิดโอกาสให้กับคู่ต่อสู้ในอนาคตของเขาเท่านั้น”
　　ทุกคนบนอินเทอร์เน็ตกำลังคุยกันถึงอัจฉริยะที่ชื่อราชาศักดิ์สิทธิ์
　　ในขณะเดียวกันสถาบันมีอาหลักก็ถูกยกย่องให้สูงขึ้นไปอีก ถูกมองว่าเป็นสถาบันที่ดีที่สุด
　　ทุกคนในสำนักงานใหญ่ของสถาบันมีอาหลักต่างส่งเสียงเชียร์อย่างตื่นเต้น
　　นักเรียนและอาจารย์ต่างตัวสั่นเพราะความสนใจที่พวกเขาได้รับ!
　　คนแรกที่ได้รับชัยชนะสิบครั้งคือราชาศักดิ์สิทธิ์ นักเรียนของสถาบันของพวกเขา!
　　เจ้าดวงดาวซึ่งเป็นอาจารย์ของราชาศักดิ์สิทธิ์ยิ้มกว้างจนปากเกือบฉีก ท้ายที่สุดแม้แต่เจ้าดวงดาวอย่างเขาก็แทบจะไม่สามารถบรรลุความสำเร็จดังกล่าวได้!
　　“ผู้ชายคนนั้นเป็นคนแรกหรอ?”
　　“บ้าจริง ทำไมยังไม่ถึงตาฉันอีก?”
　　“ทำไมฉันถึงโชคร้ายแบบนี้? เขาได้สู้ก่อนเท่านั้นแหละ ฉันคงจะได้รับชัยชนะสิบครั้งเหมือนกันถ้าฉันได้ต่อสู้ในกลุ่มแรก!” 　　ในเวลาเดียวกัน—ในภูมิภาคอื่นๆ ของทวีปว่างเปล่า—ผู้เข้าแข่งขันที่ได้ชัยชนะเก้าครั้งรู้สึกแย่มาก พวกเขาไม่ได้อ่อนแอไปกว่าราชาศักดิ์สิทธิ์ แต่ราชาศักดิ์สิทธิ์สามารถต่อสู้ได้เร็วกว่าพวกเขาเท่านั้นเอง
　　พวกเขาพลาดโอกาส คนที่สองที่ได้ชัยชนะสิบครั้งจะมีชื่อเสียงน้อยกว่า
　　พวกเขาโกรธมาก! ไอรีนโนเวล
　　”ฮึ!” ชายฉกรรจ์ส่งเสียงกึกก้องในบริเวณนั้น เขาเป็นอันดับสามในการจัดอันดับความนิยมและเหนือกว่าราชาศักดิ์สิทธิ์เขาได้ดูการต่อสู้ของห้าสิบอันดับแรกและจดจำการความสามารถของราชาศักดิ์สิทธิ์ ในสายตาของเขา เขาจะยุติการชนะของชายคนนี้ได้หากพวกเขาได้สู้กัน
　　“เขาเร็วกว่าเรา”
　　ผู้คนจากอีกสี่สถาบันต่างก็โกรธ
　　พวกเขาทั้งหมดมีนักเรียนที่มีชัยชนะเก้าครั้ง แต่มันยังไม่ถึงเวลาที่พวกเขาจะต้องต่อสู้
　　จักรพรรดิมังกร ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้ ธิดาศักดิ์สิทธิ์พันใบไม้และเทพธิดาแห่งแสงเองก็ได้รับชัยชนะติดต่อกันเก้าครั้ง!
　　แม้แต่แคลซาเบที่อ่อนแอกว่าเล็กน้อยก็มีชัยชนะเก้าครั้งเช่นกัน!
　　ปีศาจมังกร ซึ่งเคยพ่ายแพ้ซูผิงมาก่อนมีชัยชนะแปดครั้ง น่าเสียดายที่การต่อสู้ครั้งหนึ่งของเขานั้น เขาได้เจอกับผู้หญิงลึกลับที่ติดอันดับความนิยมและถูกบดขยี้อย่างง่ายดาย
　　ในภูมิภาคที่ห้า—ซูผิงเห็นความตื่นเต้นทางออนไลน์เช่นกัน แต่ไม่ได้คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ แม้ว่าชื่อเสียงจะเปลี่ยนเป็นโชคลาภได้ แต่ก็ไม่สามารถใช้ในร้านของเขาได้ ดังนั้นจึงไม่น่าดึงดูดใจสำหรับเขา
　　หลังจากที่ราชาศักดิ์สิทธิ์ได้รับชัยชนะสิบครั้งและก้าวแซง ผู้เข้าแข่งขันที่สองและสามที่มีชัยชนะสิบครั้งก็ปรากฏตัวขึ้น
　　ถึงคราวของซูผิงหลังจากนั้นไม่นาน
　　คู่ต่อสู้ของเขาค่อนข้างธรรมดา ชายผู้นี้เป็นหนึ่งในห้าอันดับแรกจากระบบดาวเคราะห์ขนาดเล็กที่มีพลังระดับดวงดาวขั้นกลาง
　　อย่างไรก็ตามซูผิงสามารถปลดปล่อยพลังระดับดวงดาวขั้นสูงด้วยหมัดขับไล่วิญญาณเพียงอย่างเดียว
　　มีมหาสมุทรพลังดวงดาวอยู่ในร่างกายของเขา ด้วยการเพิ่มพลังแห่งกฎอันล้ำเลิศ เขาสามารถทำลายกฎของศัตรูและครอบงำอีกฝ่ายด้วยพลังดวงดาว
　　ชัยชนะเป็นสิ่งแน่นอนสำหรับเขา
　　ซูผิงกลับไปที่พื้นที่รอเมื่อการต่อสู้สิ้นสุดลง
　　เหมือนเดิม เขาต่อยเพียงครั้งเดียว แต่หมัดของเขารุนแรงกว่า ซึ่งทำให้ได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก
　　ใช้เวลาไม่นานซูผิงก็ได้รับชัยชนะสิบรอบเช่นกัน
　　อย่างไรก็ตามเขาอยู่ในอันดับที่สามสิบในรายชื่อเพราะรอบของเขามาทีหลัง
　　ในพื้นที่รออื่น ชายหนุ่มคนหนึ่งสังเกตเห็นชื่อในรายชื่อชัยชนะสิบรอบและกล่าวว่า “เขาเหนือขึ้นไปแล้วจริงๆ”
　　ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้เหลือบมองมาที่เขาและพูดอย่างเป็นกันเองว่า “เขาจะก้าวหน้าก็ไม่น่าแปลก เขามีโอกาสคว้าแชมป์ของกาแล็กซี่นี้ด้วยซ้ำ”
　　ชายหนุ่มคนแรกเป็นนักเรียนของสถาบันเทพแห่งดาบและได้รับการจัดให้อยู่ในภูมิภาคเดียวกับชายหนุ่มถือดาบไม้ เขาถอนหายใจและพูดว่า “นายคงเป็นแชมป์ถ้าเขาไม่อยู่ที่นี่ รางวัลสำหรับแชมป์โคตรจะล่อใจเลย…”
　　ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้พูดอย่างเฉยเมย “เขาแข็งแกร่งกว่าฉัน เขาสมควรได้รับมัน”
　　เพื่อนของเขาตกใจ นั่นเป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นชายหนุ่มผู้หยิ่งผยองยอมรับความพ่ายแพ้ก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้น
　　อย่างไรก็ตาม เขาเงียบไปเมื่อนึกถึงความสามารถที่ซูผิงโชว์ให้เห็นในอาณาจักรลับ
　　…
　　บนท้องฟ้าเหนือทวีปว่างเปล่า—　　ไฮถัวและโหยวหยิงนั่งอยู่ในสวนเพลิดเพลินกับดอกไม้ขณะชมการต่อสู้
　　“ดูเหมือนว่าสิบอันดับแรกจะน่าดึงดูดไม่น้อย เด็กน้อยบางคนทุ่มสุดตัวเลย”
　　“มีนักเรียนที่มีความสามารถอยู่ไม่กี่คน”
　　ทั้งไฮถัวและโหยวหยิงรู้สึกผ่อนคลายเมื่อดู ในขณะที่การต่อสู้ของเด็กน้อยเหล่านั้นเรียบง่ายและไร้เดียงสา แต่พวกเขาต้องยอมรับว่าเด็กน้อยเหล่านั้นมีความโดดเด่นในระดับของพวกเขาอย่างแน่นอน
　　”ทำไม? นายต้องการรับสมัครคนใดคนหนึ่งเป็นศิษย์แล้วหรือไง?” ไฮถัวกล่าวเพื่อหยอกล้อหลัง
　　โหยวหยิงตอบอย่างไม่ใส่ใจว่า “ดูกันต่ออีกหน่อย ฉันหวังว่าจะได้เห็นอะไรดีๆ”
　　“ฉันคิดว่าเทพย่อยที่ใช้เทคนิคลับต้องห้ามก็ไม่เลว ตระกูลของเขาตัดสินใจที่จะผงาดขึ้นมาอีกครั้งหรือไง?”ไฮถัวกล่าวด้วยรอยยิ้ม มีความประหลาดในดวงตาของเขา　　โหยวหยิงเหลือบมองเขาแล้วพูดว่า “ฉันสอนเขาไม่ได้ และตระกูลของเขาจะไม่ยอมให้คนนอกสอนเขาเช่นกัน”
　　“นั่นเป็นความจริง มันเป็นตระกูลที่มีมรดกตกทอดมาแต่โบราณ พวกเขาภาคภูมิใจในฐานะทายาทของเทพ”ไฮถัวยิ้ม
　　“ทายาทของเทพแห่งดาบนั้นไม่เลว” โหยวหยิงตั้งข้อสังเกต
　　“นายไม่รู้เหรอว่าเทพแห่งดาบจู้จี้จุกจิกกับศิษย์แค่ไหน? เห็นได้ชัดว่าเจ้าหนูนั่นไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่ เขายังไม่ได้ชักดาบด้วยซ้ำ”ไฮถัวกล่าวด้วยความสนใจอย่างมาก “แล้วเด็กหนุ่มตระกูลเกรย์ล่ะ? เขาก็ไม่เลวเหมือนกัน”
　　“การควบคุมพลังงานดาวของเขานั้นธรรมดาเกินไป” โหยวหยิงส่ายหัว
　　“แล้วเด็กหนุ่มจากสถาบันสุสานมังกรล่ะ?”
　　“เขามีพลังดวงดาวมากมาย แต่วิธีการต่อสู้ของเขานั้นเรียบง่ายและไร้สมองเกินไป”
　　“…นั่นสามารถพัฒนาได้ แล้วเจ้าหนูที่ชนะสิบครั้งก่อนล่ะ?”
　　“เขามีเล่ห์เหลี่ยมดี แต่ความแข็งแกร่งของเขาไม่ดีพอ”
　　“…แล้วคนที่ต่อยคู่ต่อสู้ทุกคนล่ะ?”
　　“วิชาหมัดของเขาไม่เลว ดูเหมือนว่าจะเป็นวิชาที่หายไปแล้ว อย่างไรก็ตามเห็นได้ชัดว่าเขามาจากภูเขาหมัดสวรรค์ พวกผู้อาวุโสเหล่านั้นจะไม่มีทางปล่อยเขามาหาฉันแน่”
　　“ฉันไม่คิดอย่างนั้น ไม่มีอะไรเสียหายที่จะถาม ฉันได้ยินมาว่าอามิลล์รับรองให้เขามาที่นี่ ภูเขาหมัดสวรรค์มีใบรับรองของตัวเองไม่ใช่หรือไง?”
　　”ช่างเถอะ ฉันไม่ชอบยุ่งกับคนธรรมดาที่รู้แค่วิธีต่อย การต่อสู้เป็นศิลปะ นายต้องแข็งแกร่งและควบคุมตัวเองได้อย่างเต็มที่ เช่นเดียวกับงานประติมากร”
　　“…นายเรื่องมากเกินไป”
　　ไฮถัวพูดไม่ออก นายเลือกมากกว่าเทพแห่งดาบ แล้วนายจะได้ลูกศิษย์ไหมล่ะ? 　　โหยวหยิงตอบอย่างเย็นชาว่า “ฉันชอบแกะสลักหยกน้ำดี ไม่ใช่ไม้พุๆ”
　　“…”
　　ไฮถัวพบว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องนี้ต่อ ทันใดนั้นเขาหันหัวและมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความประหลาดใจ “เพื่อนมาแหะ”
　　”ฮะ?” อย่างไรก็ตาม โหยวหยิงหรี่ตาและมองตาม