บทที่ 238 สำนักงานจัดสรรเวลา
มังกรตาเดียวมองมาที่ฉิงเทียนที่กำลังจะเดินไป ก็ได้รีบตะโกนหยุดเขาแล้วพูดขึ้น “ไอ้หนู ใครบอกแกว่าจะไม่สู้แล้ว?”
“พวกแกทั้งสองยังไม่สู้อีกเรอะ?” ขณะที่พูดอยู่มังกรตาเดียวก็ได้ไล่เตะลูกน้องทั้งสองคนของเขาที่อยู่ข้างหลังให้ออกมาเผชิญหน้ากับฉิงเทียน
แล้วทั้งสองคนก็ได้เดินออกมาเผชิญหน้ากับฉิงเทียน พวกเขามีสีหน้าราวกับว่าเผชิญหน้ากับศัตรูที่ยิ่งใหญ่อยู่ จากนั้นก็ได้กำหมัดมาทางฉิงเทียนอย่างช่วยไม่ได้
“ก็ได้ ให้มันจบลงไวๆเลยก็แล้วกัน” ฉิงเทียนพูดอย่างไม่ใส่ใจ แล้วในขณะที่ทั้งสองคนยังไม่ทันได้รู้สึกตัว ก็รู้สึกได้ถึงแรงมหาศาลที่เข้ามาตรงท้องของพวกเขา
จากนั้นก็รู้สึกได้ว่าร่างกายของพวกเขาได้ลอยขึ้นไปบนฟ้าโดยไร้การควบคุม ก่อนที่จะลงมากระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง สภาพของพวกเขาแย่กว่าเพื่อนของพวกเขาที่เพิ่งร่วงไปเสียอีก พวกเขาได้ยินเสียงกระดูกหักด้วยซ้ำ
มังกรตาเดียวมีสีหน้าหวาดกลัวขึ้นมาเมื่อเห็นลูกน้องของเขาถูกซัดจนเยิน “อย่าเข้ามา อย่าเข้ามา” เขาโบกมือไปที่ฉิงเทียนที่กำลังเดินมาหาเขาเรื่อยๆ
ฉิงเทียนได้จ้องไปที่เขาด้วยสีหน้าที่ดูถูก ก่อนจะเดินไปที่มอเตอร์ไซค์ก่อนที่จะลองทำอะไรบางอย่างแล้วถามมังกรตาเดียว “เจ้ามอเตอร์ไซค์นี่มันติดเครื่องยังไง?”
มังกรตาเดียวที่เห็นฉิงเทียนขึ้นมอเตอร์ไซค์ของเขา ก็ได้รู้สึกไม่พอใจขึ้นมา แต่เมื่อเขาเห็นสภาพที่น่าเวทนาของลูกน้องทั้ง 3 คนของเขาแล้ว เขาก็ไม่กล้าที่จะพูดออกไปด้วยความกลัวว่าฉิงเทียนจะมาทำร้ายเขา
“จะบอกหรือไม่บอก?” ฉิงเทียนกำหมัดแน่น
เมื่อเห็นกำปั้นของฉิงเทียน มังกรตาเดียวก็ได้โอนอ่อนทันทีแล้วพูดอย่างระวังตัว “ก็แค่สตาร์ทมันด้วยกุญแจแล้วบิดคันเร่งจ้ะ” ขณะที่พูดเขาก็ได้ทำท่าให้ดู แต่จริงๆแล้วมังกรตาเดียวนั้นกำลังรอคนมาเสริมอย่างกระวนกระวาย “ทำไมยังไม่มากันอีก?”
“งั้นเอากุญแจมา” ฉิงเทียนยื่นมือไปทางมังกรตาเดียว
“แบบนั้นไม่ดีหรอกจ้ะ ข้ามีแค่คันเดียวเท่านั้น!” มังกรตาเดียวรู้สึกลังเลอย่างมากที่จะให้กุญแจกับฉิงเทียน ถึงแม้ว่าเขาไม่อยากที่จะให้ฉิงเทียนแบบสุดๆ แต่เมื่อเทียบกับชีวิตของเขาแล้ว มอเตอร์ไซค์คันนี้ก็เทียบไม่ได้เลย!
ฉิงเทียนก็ได้หยิบเอากุญแจมาแล้วก็หารูเสียบกุญแจที่มอเตอร์ไซค์จากนั้นก็เสียบลงไป
“บรืน….” มอเตอร์ไซค์สตาร์ทติดขึ้นมาแล้วฉิงเทียนก็ได้ขึ้นไปนั่งอย่างตื่นเต้น แล้วบิดคันเร่งอย่างช้าๆ แล้วมอเตอร์ไซค์ก็ค่อยๆลอยขึ้นมาช้าๆ
“ไม่เลวๆ รู้สึกเหมือนบินด้วยตัวเองนิดๆ” ฉิงเทียนรู้สึกเหมือนกับตอนที่เขาบินในอากาศ
ในเวลานี้ เหล่าคนที่วิ่งตามมาก็ได้ตามมาจนทันอย่างหอบหืด และชายสวมแว่นทองก็ได้หอบแล้วถามขึ้น “พี่ชาย เจ้าหนูนั่นล่ะ?”
ทันทีที่มังกรตาเดียวได้ยินเสียงของชายใส่แว่นทอง ความโกรธของเขาก็ได้พลันพุ่งออกมาทันที ลูกน้องของเขาถูกทำร้าย มอเตอร์ไซค์ก็ถูกเอาไป ในเวลานี้เขาไม่สามารถที่จะไปล้างแค้นฉิงเทียนได้ จึงได้ระบายความแค้นของเขาไปที่ชายแว่นทอง
ว่าแล้วเขาก็จับคอเสื้อสูทของชายสวมแว่นทองเอาไว้แล้วตะคอกใส่เขาด้วยความโกรธ “ไอ้แว่น วันนี้ข้าสูญเสียอย่างมากเพราะเรื่องของแก แกบอกมาสิว่าแกจะชดใช้ยังไง?”
เมื่อชายสวมแว่นทองได้ยินเสียงที่โหดเหี้ยมของมังกรตาเดียวแล้ว เขาก็พบว่าคนสามคนนอนกองอยู่กับพื้น เขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าคนพวกนั้นถูกทำร้าย และดูเหมือนว่าจะถูกทำร้ายโดยเจ้าเด็กคนนั้นด้วย “พี่ชาย นี่คุณกำลังทำอะไร? นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย?”
“เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ? ลูกน้องของข้าถูกทำร้ายจนสาหัสและรถของข้าก็ถูกเอาไป บอกข้ามาสิว่าแกจะชดใช้ข้ายังไง?” มังกรตาเดียวพูดเป็นเชิงรีดไถ
“ใครขโมยรถของคุณไปนะ?” ชายสวมแว่นพูดอย่างหน้าเสีย เขาพอจะเดาได้เลือนรางแล้วว่าเขากำลังจะถูกรีดเลือดอยู่แน่ๆ
“ใครขโมยไปงั้นเหรอ? ก็ไอ้คนที่แกบอกให้ข้าไปสั่งสอนมันยังไงล่ะ?” มังกรตาเดียวก็ได้จ้องมองไปที่ฉิงเทียนที่กำลังขับรถเล่นอยู่บนท้องฟ้าและบอกชายสวมแว่นทองโดยไม่กล้าทำเสียงดังมากนัก


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย