ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 288

บทที่ 288 การตายของเฉินฉี (1)

ในเวลานี้ ฉิงเทียนต้องต้านทั้งลูกบอลไฟและเฉินฉีที่โจมตีมาที่เขาพร้อมกัน เฉินฉีเองก็ได้มองมาที่ฉิงเทียนโดยไม่หนีไปไหน กลับกันเขายังอยู่ตรงที่ตำแหน่งเดิมไม่ได้หนีไปไหน

จึงได้รู้สึกยินดีขึ้นมา เมื่อคิดว่าฉิงเทียนรู้ตัวว่าเขาไม่สามารถหนีไปไหนได้แล้วและเลิกคิดที่จะหนี “หึ ฉิงเทียน, ตอนนี้เจ้าก็เหมือนถูกจับมัดมือมันเท้าแล้ว!” เฉินฉีตะโกน แล้วแสงสีแดงรอบตัวเขาก็ได้สว่างมากขึ้นไปอีก และกระบี่บินในมือของเขาก็สั่นขึ้นมา ราวขับมิสไซล์ที่กำลังพุ่งชนฉิงเทียนและปล่อยไอพ่นออกมาอย่างคลุ้มคลั่ง และลูกบอลไฟที่อยู่อีกด้านก็ได้ขยายขนาดขึ้นมาตามเสียงของเฉินฉีจนดูราวกับพระอาทิตย์ดวงเล็กๆ จนตอนนี้ฉิงเทียนก็รู้สึกได้ถึงความร้อนขึ้นมา

ไม่ว่าลูกบอลไฟนั้นจะไปที่ไหน น้ำทะเลก็จะระเหยหายไปหมดเหลือแต่เพียงก้นทะเลที่มีรอยดำๆพาดผ่าน และฉิงเทียนเองก็รู้สึกราวกับว่าน้ำในร่างกายของเขาเองก็ได้ระเหยไปจนหมดด้วย

ในสภาวะวิกฤติเช่นนี้ ฉิงเทียนจึงได้โอนถ่ายพลังวิญญาณทั้งหมดของเขาไปยังกระบี่อัสนีสวรรค์อย่างบ้าคลั่ง แล้วในตอนนั้นเองกระบี่อัสนีสวรรค์ก็ได้ส่องแสงสีเงินออกมาและมีสายฟ้าวิ่งไปมาอยู่รอบๆตัวกระบี่

ราวกับกระบี่อัสนี​สวรรค์เองก็รู้สึกได้ว่าตัวเขาที่เป็นถึงอาวุธเซียนกำลังถูกท้าทายโดยอาวุธวิเศษตัวจ้อย ราวกับว่าศักดิ์ศรีของมันกำลังถูกเหยียดหยาม จู่ๆก็เกิดการดูดพลังอย่างมหาศาลขึ้นมา ดูดเอาพลังวิญญาณของฉิงเทียนไปอย่างบ้าครั้ง จากตอนแรกฉิงเทียนเป็นคนให้พลังวิญญาณ ตอนนี้ได้กลับกันเสียแล้ว กลายเป็นกระบี่อัสนี​สวรรค์ที่ทำการดูดพลังของฉิงเทียนไปอย่างบ้าคลั่งแทน

ในตอนนั้นเองฉิงเทียนก็รู้สึกได้ว่าพลังวิญญาณในร่างของเขานั้นราวกับน้ำในทะเลสาบได้ไหลทะลักออกมา และพลังวิญญาณของเขาได้หายไปอย่างบ้าคลั่ง ซึ่งฉิงเทียนเองก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก ในตอนนี้เขามีลูกท้อที่เขาไม่ได้เสียเงินสักแดงอยู่ในมือ หลังจากที่ลูกท้อของเขาฮัวกั่วซานหลายสิบลูกเข้าไปในปากเขา ฉิงเทียนจึงได้รู้สึกว่าความเร็วในการดูดซับพลังวิญญาณของกระบี่อัสนี​สวรรค์นั้นค่อยๆลดลงไปบ้าง

เฉินฉีที่อยู่อีกด้านก็พบว่ากระบี่อัสนี​สวรรค์ในมือของฉิงเทียนนั้นได้ส่องแสงจนทำให้เขารู้สึกแสบตา

กระบี่เล่มนี้จะต้องเป็นอาวุธระดับเซียนแน่ๆ อาวุธวิเศษนี้จะต้องเป็นของเรา ฉิงเทียนแกตายซะ! ในสายตาของเฉินฉีนั้นเห็นแค่เพียงฉิงเทียนที่กำลังถือกระบี่อัสนี​สวรรค์พูดพึมพำๆอะไรบางอย่างราวกับกำลังถูกผีเข้า

“ตายซะ เจ้าฉิงเทียน” เฉินฉีตะโกนเสียงดัง ลูกบอลไฟที่อยู่อีกด้านของฉิงเทียนก็ได้ระเบิดออก และกระบี่บินที่อยู่อีกด้านก็ระเบิดพลังออกมา

ในชั่วขณะนั้นมีการระเบิดเกิดขึ้นพร้อมกันทั้งสองด้านและเกิดเป็นแสงสว่างโชติช่วงท่ามกลางความมืดมิด และตามมาด้วยควันรูปดอกเห็นที่ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า แสงจากการระเบิดขนาดใหญ่นี้ทำให้กลางคืนกลายเป็นกลางวันเลยทีเดียว

หลายสิบกิโลเมตรออกไปก็ยังเห็นเป็นท้องฟ้าสว่าง และแสงนั้นก็สว่างยาวนานหลายสิบวิ

“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? นี่มันปรากฏการณ์ธรรมชาติแบบไหนกัน?” ผู้คนในเมืองโม๋ตูต่างก็มองดูท้องฟ้าที่สว่างโชติช่วงราวกับกลางวัน

ณ บ้านพักของผู้ว่าฯเมืองโม๋ตู, ผู้ว่าฯหวังฮ่าวก็ได้รับโทรศัพท์ด้วยสีหน้าที่จริงจัง

มีเสียงที่ฟังดูหนักแน่นดังขึ้นมาจากในโทรศัพท์ “ผู้ว่าหวัง เสียงดังที่เกิดขึ้นนี้มาจากการต่อสู้ของผู้มีพลังสองคนอยู่เหนือทะเลห่างออกไปจากเมืองโม๋ตูหลายสิบกิโลเมตร ผมอยากให้ผู้ว่าหวังช่วยรักษาความสงบของผู้คนในเมืองไม่ให้เกิดความตื่นตระหนกให้หน่อย”

หวังฮ่าวจึงได้ตอบกลับไปอย่างช่วยไม่ได้ “ผู้อำนวยการเฝิง ถึงแม้ว่าคนจากสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติของคุณจะกำลังจับกุมคนอยู่ แต่นี่มันตีสองกลางดึกแล้วนะครับ จะมาทำเสียงดังเอะอะแบบนี้ไม่ได้นะครับ”

คนที่อยู่ที่ปลายสายโทรศัพท์ที่ถูกเรียกว่าผู้อำนวยการเฝิงนั้นก็ได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มที่ฝืนๆ “ผู้ว่าหวังคุณโทษผิดคนแล้ว คราวนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเราสมช.จริงๆ”

“ไม่ใช่สมช.ของคุณหรอกเหรอ?” หวังฮ่าวรู้สึกประหลาดใจ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน