บทที่ 457 เผ่าโลหิต
ห้องสวีทโรงแรมจ่งถ่ง
นี่คือห้องที่จองเอาไว้โดยไวเคาน์ติสโรสเพื่อเป็นที่พักของเธอในจีน
ในเวลานี้ไวเคาน์ติสโรสนั่งอยู่ที่โซฟาและมองมาที่ฉิงเทียนอย่างระแวดระวัง
“คุณเป็นใครกันแน่?” ไวเคาน์ติสโรสก็ถามขึ้นมาโดยแฝงซึ่งความสงสัยในน้ำเสียงของเธอ
ฉิงเทียนก็ได้ยิ้มและหยิบไวน์ออกมาขวดหนึ่งพร้อมแก้วสองใบออกมาจากตู้เก็บไวน์ แล้วเริ่มรินไวน์อย่างช้าๆ
“ผมว่าผมตอบคำถามนี้ไปแล้วนะครับไวเคาน์ติสโรส คุณต่างหากที่มาทำอะไรที่จีนแล้วทำไมคุณถึงอยากได้เทียนเจี้ยนกรุ๊ปนัก!” ฉิงเทียนหยิบเอาแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มและมองไปที่ไวเคาน์ติสโรสพร้อมกับยิ้ม
ฉิงเทียนนั้นไม่คิดที่จะปิดบังตนเองอยู่แล้ว เพราะไม่ช้าหรือเร็วไวเคาน์ติสโรสก็คงจะรู้ถึงตัวตนของเขาอยู่ดี
อย่างไรเสียเขาก็เป็นประธานบริษัทเทียนเจี้ยน และมีชื่อของเขาในฐานะตัวแทนตามกฎหมาย ซึ่งหากว่าเธอทำการตรวจสอบแล้วละก็เธอก็คงจะพบชื่อของฉิงเทียนได้ไม่ยาก
ไวเคาน์ติสโรสก็ได้ตอบด้วยใบหน้าขึงขัง “มันไม่ใช่กงการอะไรของคุณ รีบปล่อยดิฉันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นดิฉันไม่เอาคุณไว้แน่”
“ขู่เหรอ? มันเปล่าประโยชน์สำหรับผม!” ฉิงเทียนวางแก้วไวน์ลงแล้วจ้องไปที่ไวเคาน์ติสโรส “ถ้าคุณไม่บอกความจริงกับผม ผมก็รับรองไม่ได้ว่าผมจะไม่ทำอะไรคุณนะ โดยเฉพาะสาวสวยอย่างคุณด้วยแล้ว
ฉิงเทียนก็ได้เริ่มวางมือของเขาไว้ที่หน้าของไวเคาน์ติสโรส
ไวเคาน์ติสโรสก็ได้จ้องไปที่ฉิงเทียน ราวกับว่าเธออยากที่จะฆ่าเขา ไม่เคยมีใครที่ข่มขู่เธอเช่นนี้มาก่อนเลย
“ฮึ่ม ถ้าคุณทำอะไรดิฉัน ดิฉันจะตามกัดคุณเยี่ยงหมา แล้วคุณก็เตรียมตัวเจอการตามล่าโดยไม่มีวันจบสิ้นจากทางโนเบิลกรุ๊ปได้เลย!” ไวเคาน์ติสโรสมองไปที่ฉิงเทียนด้วยสายตาที่เย็นชา
ฉิงเทียนก็คิ้วขมวดและไม่นึกเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะใจแข็งเช่นนี้ แล้วเขาเองก็นึกขึ้นได้ว่าโนเบิลกรุ๊ปเองก็เป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงมากในโลกนี่นา
ถึงแม้ว่าฉิงเทียนจะไม่กลัว แต่การไปล่วงเกินศัตรูโดยไม่มีเหตุผลเช่นนี้ ฉิงเทียนก็รู้สึกเปล่าประโยชน์ขึ้นมา
“เพ่าฝู คุณมีวิธีที่จะล้วงความลับออกมาจากผู้หญิงคนนี้ไหม?” ฉิงเทียนถามเพ่าฝู
เพ่าฝูก็ได้ตอบกลับมา “นายท่านเจ้าคะ มันมีน้ำสัจจะขายอยู่ในร้านถาวเป่าของยายเฒ่าเมิ่งผออยู่นะเจ้าคะ หากใครได้ดื่มเข้าไปก็จะตอบตามที่นายท่านถามเจ้าค่ะ”
“มีของดีแบบนั้นอยู่ด้วยเหรอเนี่ย!” ทันใดนั้นดวงตาของฉิงเทียนก็สว่างขึ้นมา แล้วเขาก็ได้เข้าไปในร้านค้าถาวเป่า
จากนั้นก็ค้นหาร้านยายเฒ่าเมิ่งผอในช่องค้นหา
ต่อมาก็พบร้านยายเฒ่าเมิ่งผอปรากฏขึ้นบนจอของฉิงเทียน แล้วฉิงเทียนก็ได้กดเข้าไป
แต่ฉิงเทียนก็พบว่าไม่มีสินค้าวางอยู่ในร้านของยายเฒ่าเมิ่งผอเลย
ฉิงเทียน: ยายเฒ่าเมิ่งผอ, ยายเฒ่าเมิ่งผอร้านค้าของคุณทำไมถึงไม่มีสินค้าอยู่เลย คุณไม่ได้ทำสินค้าออกมาใหม่เลยเหรอ?”
ในยมโลก บริเวณสะพานไน่เหอ ยายเฒ่าเมิ่งผอกำลังมองดูจอคอมพิวเตอร์ที่อยู่ตรงหน้าเธออยู่
คอมพิวเตอร์ใช้งานอย่างไร จะหาใครมาสอนเธอได้บ้าง
ตั้งแต่ยมโลกได้เปลี่ยนที่ทำงานเป็นระบบอัตโนมัติ ทุกสิ่งทุกอย่างก็ถูกจัดการได้อย่างรวดเร็วมากขึ้นกว่าเดิม แต่มันก็ยังยุ่งยากสำหรับคนที่อายุมากแล้วอย่างยายเฒ่าเมิ่งผอ
อย่างไรเสียพวกเธอก็อายุมากแล้วการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆจึงเป็นไปไม่ได้อย่างรวดเร็วมากนัก
ในขณะที่ยายเฒ่าเมิ่งผอกับปวดหัวอยู่นั้น ในตอนนั้นเองร้านค้าถาวเป่าสวรรค์ของเธอก็ได้ดังขึ้นมา
ซึ่งปรากฏว่าเป็นฉิงเทียนนั่นเอง
ทุกวันนี้ชื่อของฉิงเทียนนั้นมีชื่อเสียงอย่างมากในโลกเซียน แทบทุกคนรู้จักเขาแม้แต่ผี
ซึ่งฉิงเทียนก็เป็นผู้ที่ริเริ่มนำอุปกรณ์สำนักงานเข้ามาใช้ในยมโลก
ดวงตาของยายเฒ่าเมิ่งผอก็ได้สว่างขึ้นมา “ฉิงเทียน เขาจะต้องรู้วิธีการใช้คอมพิวเตอร์ให้ใช้ได้อย่างชำนาญในเวลาอันรวดเร็วแน่ๆ
เมิ่งผอ: น้องฉิงเทียน ได้โปรดช่วยข้าเร็วเข้า
ฉิงเทียนก็ได้ผงะ ทำไมยายเฒ่าเมิ่งผอถึงได้มาขอให้เขาช่วยได้ล่ะ นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น?
ฉิงเทียน: ยายเฒ่าเมิ่งผอ คุณจำผิดคนรึเปล่า? คุณกำลังขอให้ผมช่วยงั้นเหรอ?
เมิ่งผอ: ก็ใช่น่ะสิ เรื่องของเจ้าคอมพิวเตอร์สำนักงานเนี่ย คอมพิวเตอร์พวกนี้มันยุ่งยากมาก ข้าใช้มันไม่ได้เลยโดยเฉพาะการพิมพ์ดีดเนี่ยมันยากมาก
เอ่อ………
แล้วฉิงเทียนก็ค้นพบมีคนจำนวนหนึ่งในยมโลกที่รู้สึกหงุดหงิดกับการพิมพ์ดีด



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย