บทที่ 1 ไฟกับน้ำมัน
หลายชั่วโมงก่อนหน้านี้
"เมื่อไหร่มันจะมาวะ นัดกันไว้ว่าพร้อมหน้ากันที่นี่สองทุ่ม ยังไม่เห็นเงาหัวใครสักคน!" ปรินบ่นกระปอดกระแปดขณะที่นั่งจองที่ให้เพื่อน ๆ ที่นัดกันไว้ว่าจะมารวมกันพร้อมหน้าที่โซนวีไอพีตอนสองทุ่มตรง นี่ยังไง! มันปาเข้าไปสองทุ่มครึ่งแล้ว เขาเริ่มขมวดคิ้วไม่สบอารมณ์แต่ทว่าขุนเขากับธันวากลับเดินเข้ามาเสียก่อน ปรินจึงสบถคำหยาบคายออกไปอย่างประชดประชัน "ไอ้เหี้ย ไม่มากันพรุ่งนี้เลยล่ะ!"
"รีบไปหาพ่อมึงเหรอ นี่เพิ่งสองทุ่มเอง" ธันวามองเวลาบนข้อมือแล้วหันไปกวักมือเรียกพนักงานบริการมาสั่งเครื่องดื่มไว้รอเพื่อน ๆ ครู่หนึ่งปกป้องกับโอโซนก็เดินเข้ามานั่งลงบนโซฟาตัวถัดไปจากเขา
"ไอ้ปินมันจะแดกหัวกูแล้ว" ขุนเขาว่าพร้อมยกยิ้มมุมปาก เขาเลิกคิ้วให้โอโซน ชะเง้อมองด้านหลังก่อนจะถามเสียงเรียบแต่แววตากลับบ่งบอกถึงความอยากแกล้ง "กูนึกว่ามึงจะมาพร้อมกับกาเนสซะอีก"
"เสือกไม่เข้าเรื่อง กูจะมากับใครทำไมต้องยุให้กูกับอีเนสใกล้กันด้วยวะ" โอโซนหงุดหงิดเล็กน้อย
"เปล่า กูแค่ถามเฉย ๆ ก็ทางกลับคอนโดมันกับทางกลับบ้านมึงมันทางเดียวกันหนิ นึกว่ามันจะมากับมึงไง" ขุนเขายกแขนกอดอกก่อนจะหันไปโบกมือให้บดินทร์กับแฟนสาวและปกป้องที่เดินตามหลังเพื่อนมา
"สวัสดีค่ะ" แป้งปั้นหย่อนสะโพกนั่งลงข้างแฟนหนุ่มเมื่อยกมือไหว้ทักทายรุ่นพี่หมดทุกคนแล้วแต่จู่ ๆ บดินทร์กลับอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนหน้าตักและกอดเอวบางไว้อย่างหวงแหน
"แหม…ห่างกันแค่นี้ไม่ตายหรอกมั้งเพื่อน" ปกป้องเอ่ยแซวขำ ๆ แต่บดินทร์กับกระตุกยิ้มมุมปาก
"ไม่ได้หรอก เดี๋ยวคนอื่นไม่รู้ว่ากูมีแฟนแล้ว" คนอื่นที่ว่าคือสาวสวยที่เดินมาชงเหล้า เขาไม่ชอบให้พวกเธอมาพูดเจ๊าะแจ๊ะและมาคลอเคลียส่งสายตาทอดสะพานแบบนั้น มันน่ารำคาญในการนั่งดื่มมากกว่าจะเล่นหูเล่นตาด้วย
"เออ ๆ กูสั่งเหล้าไปแล้ว เดี๋ยวคงมาเสิร์ฟ" ขุนเขาพูดแทรกขึ้นแต่ด้วยสัญชาตญาณทำให้เขาหันไปมองทางบันไดเมื่อเห็นสาวสวยเดินขึ้นมา ก่อนที่เพื่อนทุกคนจะหันไปมองตามเขารวมถึงแป้งปั้นด้วย
กาเนสกรีดกรายเดินเข้ามาด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง สายตาโฉบเฉี่ยวจ้องหน้าโอโซนที่แสดงออกถึงความไม่สบอารมณ์ก่อนที่มุมปากเธอจะโค้งลงเล็กน้อย แล้วเบียดตัวนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับปกป้อง
"มาช้านะคนสวย" ปรินเอ่ยแซว เขาส่งสายตากะลิ้มกะเหลี่ยและมองหน้าอกที่ขยายใหญ่กว่าปกติก็อดถามไม่ได้ แค่ริมฝีปากเขาเผลอขึ้นโดยไม่ทันได้ออกเสียงกาเนสก็พูดขึ้นเสียก่อน
"ฉันไปทำนมมาใหม่แล้ว เลิกล้อว่านมแบนได้แล้วนะ" กาเนสนั่งลงบนเก้าอี้ข้างโอโซนพร้อมกับแอ่นหน้าอกขึ้นเล็กน้อย อวดเต้ากลมกลึงขนาดพอดีมือทรงหยดน้ำที่ถูกเกาะอกดันทรงขึ้นจนเห็นร่องอกเบียดแน่น
"ให้กูบีบดูหน่อย มันเหมือนของจริงไหม" ไม่ทันที่กาเนสจะให้อนุญาต โอโซนก็ยื่นมือมาบีบเคล้นหน้าอกเธอเบา ๆ ต่อหน้าเพื่อนผู้ชายอีกห้าคนรวมถึงแป้งปั้นที่นั่งอยู่บนหน้าตักบดินทร์ด้วย
"เป็นไง เหมือนนมแม่มึงไหมคะ" เธอจิ๊ปากถามอย่างเอาเรื่อง
"ไม่เหมือน ถ้าให้เหมือนกูต้องได้ดูด" โอโซนกระตุกยิ้มมุมปากอย่างเหนือกว่าแล้วชักมือกลับมาผสานกันไว้ที่หน้าตัก เขาละสายตาจากใบหน้าสวยที่ถูกประทินโฉมมาด้วยเครื่องสำอางราคาแพงไปมองเด็กที่เอาเหล้ามาเสิร์ฟ
"อ่า! อะไรกันวะเนี่ย มึงสองคนเล่นกันเหมือนผัวเมีย คนอื่นเขาคิดไปไกลแล้วว่าพวกมึงสองคนกำลังคบกัน อีเนสมันหาผัวไม่ได้แล้วกูว่า" ปรินพูดขึ้น
"แค่กูกระดิกนิ้วค่ะ อย่ามาสาระแนยุ่งเรื่องใต้สะดือ" หญิงสาวตวัดขาขึ้นไขว่ห้างโชว์เรียวขาขาวเนียนด้วยความมั่นใจ
"ปากแซ่บอีกแล้วนะมึง" โอโซนชักสีหน้าใส่กาเนสพร้อมกับตวัดแขนขึ้นมากอดคอเธอแน่นจนต้องโน้มตัวไปหาแม้อยู่คนละโซฟากัน ถึงโอโซนจะเล่นถึงเนื้อถึงตัวกาเนสแค่ไหนแต่ไม่ได้เป็นที่ผิดสังเกตเพื่อนเลย เพราะปกติสองคนนี้มักจะเล่นกันแบบถึงเนื้อถึงตัวอยู่แล้ว แถมยังไม่ค่อยลงรอยกันอีกต่างหาก
"ปากแซ่บเหมือนกันแบบนี้น่าจะไปกันได้นะกูว่า อีกคนเป็นไฟส่วนอีกคนเป็นน้ำ" ปกป้องพูดอย่างยิ้ม ๆ
"น้ำเย็นเอาไว้ดับไฟใช่ไหม" ปรินถามขึ้นแต่ปกป้องกลับส่ายนิ้วชี้ไปมาพลางทำเสียงจุ๊ ๆ ในคอ ก่อนจะตอบออกไป
"น้ำมันครับ"
"แบบนี้ไม่ไหม้กันไปข้างเลยเหรอคะ" แป้งปั้นที่นั่งแกว่งเท้าไปมาอยู่บนหน้าตักแฟนหนุ่มพูดขึ้น เธอยิ้มให้โอโซนเล็กน้อยแล้วหันมาทำหน้าตกใจกับปกป้องและปริน
"ก็ไหม้ไปเลยสิครับคนสวย" ปกป้องยิ้มมุมปากแล้วตวัดเท้าไปเตะหน้าแข้งโอโซนเบา ๆ พลางพยักพเยิดหน้าให้ ก่อนที่โอโซนจะโต้ตอบบ้างหลังจากนั่งเงียบฟังบทสนทนาที่มันระคายหูมานาน
"กูไม่มีทางเอามันมาทำเมียอะ" เขาปฏิเสธเสียงเรียบ สีหน้าเย็นชาที่โอโซนแสดงออกมาทำให้กาเนสรู้สึกไม่ชอบใจและไม่ได้ทำให้เสียใจกับคำพูดของคนปากหมาอย่างโอโซนด้วย เธอจึงลุกขึ้น เท้าสะเอวจ้องหน้าโอโซน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้ายรักอันธพาล 20++