ร้ายรักอันธพาล 20++ นิยาย บท 2

บทที่ 2 อยากรู้อยากลอง

โอโซนเดินลงมาชั้นล่างอย่างเอื่อย ๆ ดวงตากวาดมองไปรอบ ๆ และหยุดไว้ที่แผ่นหลังบอบบางที่ถูกฝ่ามือหนาของชายหนุ่มผิวสีน้ำผึ้งลูบไปมาเบา ๆ เขาไม่ได้ใส่ใจและเดินไปเข้าห้องน้ำและทำธุระส่วนตัวจนเสร็จสรรพ พอเดินออกมาสองหนุ่มสาวที่นั่งอยู่หน้าบาร์ก็หายไปแล้ว เหลือไว้เพียงร่องรอยเท่านั้น โอโซนกดโทรหาขุนเขาทันที

(ไง อยู่ไหนทำไมต้องโทรมา)

"อีเนสไปไหน"

(มันก็อยู่ที่บาร์ไม่ใช่เหรอ อ้าว) ปลายสายอุทานออกมาเบา ๆ เมื่อมองไปที่บาร์แล้วไม่เห็นกาเนสอยู่หน้าบาร์อย่างที่ควรจะเป็น (ไม่รู้ว่ะ กูไม่ได้มองมันตลอดเวลาขนาดนั้น แต่ช่างเถอะเดี๋ยวมันก็คงกลับมา)

"อืม" เมื่อวางสายจากขุนเขาแล้วโอโซนก็เดินขึ้นมาชั้นสองเหมือนเดิม นั่งดื่มอยู่ครู่หนึ่งก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังมาจากด้านล่าง ทุกคนต่างให้ความสนใจรวมถึงกลุ่มโอโซนด้วย ทุกคนลุกขึ้นมาดูแต่พอดูดี ๆ แล้วคนที่ถูกรั้งตัวไว้คือกาเนส ทั้งหกหนุ่มรีบวิ่งลงไปเคลียร์สถานการณ์แล้วพาตัวเพื่อนสาวออกมาจากตรงนั้น

"ปล่อยดิวะ จะตบปากอีนั่นให้เลือดกลบปาก!"

"มันเกิดอะไรขึ้นวะ" ขุนเขาเอ่ยถามเมื่อเดินมาถึงลานจอดรถแล้ว แต่กาเนสกลับยืนกำหมัดแน่นอย่างโกรธจัด เธอพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ ระบายความหงุดหงิด

"ก็มันมาว่ากูจะแย่งผัวมัน ผัวมันหล่อมั้ง สาระแนเดินมาคุยกับกูเองหนิ ไม่ได้วิ่งเข้าหาสักหน่อย" มุมปากบางโค้งลงเล็กน้อย

"กลับเถอะ แป้งปั้นง่วงแล้ว" บดินทร์ถือโอกาสนี้ชวนเพื่อนกลับด้วย ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยกับเขาก่อนที่โอโซนจะเดินมาลากแขนกาเนสไปขึ้นรถตัวเอง

"เก๋ามากเหรอที่ไปยืนชี้หน้าด่าเขาปาว ๆ อะ"

"เสือกอะไรด้วยอะ ไม่ตบมันหน้าแหกก็บุญแล้ว" เธอตอบกลับแทบจะทันที "ยุ่งไม่เข้าเรื่อง! กำลังจูบกับพี่อัคอยู่แท้ ๆ" นึกแล้วก็เสียดายชะมัด กำลังไปได้สวยแท้ ๆ แต่หมามันดันเห่าก่อน

"หาเรื่องใส่ตัวเองไม่ว่า" ชายหนุ่มส่ายหน้าไปมาอย่าวระอาแล้วขับรถออกมาจากผับ กาเนสนั่งกัดฟันแน่น ยังรู้สึกโกรธยายบ้านั่นไม่หาย ถ้าเพื่อนไม่มาห้ามก่อนอาจจะมีฉากนองเลือดเกิดขึ้นก็ได้ เธอจิ๊ปากแล้วถอนหายใจออกมา พี่อัคคงเห็นฉันในอีกด้านไปแล้วสินะ ไม่น่าเลย..

"ทำไม มากับกูมันทำให้มึงอึดอัดมากเลย?" ดวงตาโฉบเฉี่ยวจิกมองหน้าชายหนุ่มคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัย

"แล้วใครใช้ให้แกพาฉันมาด้วย ไม่ได้ขอร้องสักหน่อย"

"ปากดี"

"เออ ดีมากเลยล่ะ พูดแล้วโคตรเสียดายอะ กำลังจูบกับพี่อัคกำลัง….เสียงานหมด!"

"จูบไปทั่ว เดี๋ยวได้เจอดีสักวัน"

"ค้างอะ ขอจูบหน่อยดิ มันไม่สุดอะเข้าใจไหม" กาเนสขยับมาใกล้ ๆ โอโซนแล้วประคองหน้าเขาไว้

"ทำเหี้ยอะไรของมึงเนี่ย เอาปากสกปรก ๆ ที่จูบคนอื่นออกไปไกลจากหน้ากูเลย!" จู่ ๆ ก็รู้สึกขนลุกขึ้นมาก็ตอนที่กาเนสทำปากจู๋ ๆ แล้วยื่นมาจะจูบเนี่ยแหละ

"รังเกียจฉันเหรอ" เธอถามพลางเชิดหน้าขึ้น

"เออ! แม่งน่าเกลียด กูไม่ชอบจูบทับรอยใครเว้ย" เขาพูดเสียงดัง ละมือจากพวงมาลัยมาดันใบหน้ากาเนสออกห่างแต่เธอกลับปัดมือเขาออกแล้วรั้งใบหน้าโอโซนมาจูบหนัก ๆ บดขยี้จูบจนลิปสติกเปื้อนริมฝีปากโอโซนลามไปถึงคางเขา คล้ายว่าทำไปเพราะความสะใจ "อีเนส! มึงทำเหี้ยอะไรวะ" เขาเลี้ยวรถมาจอดริมฟุตพาท

"แค่จูบอะ จริงจังอะไรนักหนา ทีแกจับนมฉันไม่เห็นว่าเลย" ทีตัวเองจับนม ทั้งบีบทั้งเคล้นเธอยังไม่ปริปากบ่น แค่จูบทำเป็นมาหวงตัว!

"จูบเหี้ยอะไร กูไม่ใช่ผู้ชายของมึงนะที่จะมาทำอะไรตามอำเภอใจได้น่ะ"

"ฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงของนายเหมือนกัน เพราะงั้นต่อจากนี้ห้ามถึงเนื้อถึงตัว เพราะหวงไว้ให้ผู้ชายของฉันทำแบบนั้นได้คนเดียว"

"จุ้นจ้าน! น่ารำคาญ"

"เออ! ทำตัวน่ารำคาญเหมือนกันนั่นแหละ ฉันไม่รู้ว่าหลงตัวมารู้จักกับแกได้ยังไง โคตรเสียดายเวลาสามปีที่รู้จักแกมาเลยอะ" ลมหายใจเจือด้วยแอลกอฮอล์ถูกระบายออกมาด้วยความหงุดหงิด

"เป็นความซวยของกูมากกว่าที่มารู้จักมึงอะ"

"ช่างเถอะ ไม่อยากเสียเวลาเถียงกับคนโง่" ต่างคนต่างเงียบไปนานหลายนาที กาเนสหันมามองโอโซนพลางกัดปากเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยถามออกไปตามที่สมองกำลังคิด "เอากับผู้หญิงครั้งแรกเป็นยังไง"

เอี๊ยด!

เขาเผลอเหยียบเบรกอย่างแรง พร้อมทำหน้าไม่สบอารมณ์

"คำถามแต่ละคำถามมึงนี่ส่อไปในทางที่ไม่น่าตอบเลยนะ"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน