สามีเก่า...มาขอแต่งงานอีกแล้ว นิยาย บท 677

วางสายลงแล้ว หร่วนซิงหว่านรู้สึกได้ว่าขมับเต้นตุบๆ หัวใจเต้นเร็วราวกับจะหลุดออกมาจากอก

หลังจากที่เธอชะงักไปได้สองวินาที ก็โทรติดต่อกับเพ้ยซานซานอีกครั้ง

เพ้ยซานซานที่กำลังถ่ายแบบอยู่ รับโทรศัพท์ของเธอแล้วพูดว่า "ซิงซิง เป็นอะไรหรือเปล่า ?"

หร่วนซิงหว่านพูดว่า "เธออยู่ที่สตูดิโอหรือเปล่า ?"

"อยู่ ฉันตอนนี้กำลังยุ่งอยู่นิดหน่อยน่ะ เดี๋ยวสักพักหนึ่งจะโทรกลับไปหานะ"

"ซานซาน เธอฟังฉันพูดก่อน เมืองเจียงโจวทางนั้นเกิดเรื่องแล้ว ฉันไม่แน่ใจว่าพวกมันจะลงมือที่หนานเฉิงหรือเปล่า ฉันให้เสี่ยวเฉินไปหาพวกเธอแล้ว 2-3 วันนี้พวกเธอต้องระมัดระวังตัวด้วยนะ" หร่วนซิงหว่านพูด

เพ้ยซานซานฟังอยู่ก็นิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วพยักหน้าอย่างไม่รู้ตัว "อ่าอ่า เข้าใจแล้ว ถ่ายทำเสร็จฉันจะไปหาเจียงชูหนิงทันที"

"อืม มีเรื่องอะไรก็โทรมาหาฉันนะ"

พอวางสายลงแล้ว หร่วนซิงหว่านก็สูดลมหายใจลึก

แม้ว่าเธออาจจะกังวลมากเกินไป ทว่าแม้แต่เมืองเจียงโจวช่วงเวลาเพียงคืนเดียวยังเสียผู้อาวุโสไปแล้วตั้งกี่คน เห็นได้ชัดว่าคนที่ลงมือในครั้งนี้ มีจิตใจโหดเหี้ยมอำมหิต ไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม

ดังนั้นเธอจำเป็นที่ต้องแน่ใจว่าพวกเขาจะปลอดภัย

หร่วนซิงหว่านลองโทรติดต่อเจียงหยวนและเจียงเยว่อีกครั้ง ยังคงปิดเครื่อง

ในขณะที่เธอกำลังเตรียมตัวออกไป เสียงที่ไร้เรี่ยวแรงจากบนเตียงผู้ป่วยก็ดังขึ้น "ซิงหว่าน......"

เมื่อได้ยินเสียงแรก หร่วนซิงหว่านคิดว่าหูฝาด

จึงเดินตรงเข้าไปในห้องก็ได้ยินเสียงของ William อีกครั้ง "ซิงหว่าน"

หร่วนซิงหว่านรีบเดินไปยังด้านข้างเตียงผู้ป่วย พบว่า William ลืมตาขึ้น แต่ตาของเขายังคงหลุดโฟกัส มือยกขึ้นอยู่บนกลางอากาศ ราวกับว่าอยากจะคว้าบางอย่างไว้

หร่วนซิงหว่านเอนตัว เข้าจับมือของเขาเอาไว้ เสียงสะอึกสะอื้นอย่างไม่รู้ตัว "หนูอยู่ตรงนี้"

William จ้องไปที่เพดานเป็นเวลาครึ่งนาที สายตาจึงค่อยๆ ปรับเข้าหากัน เขาหันไปมองเธอ ยิ้มอ่อน ๆ แล้วถามว่า "มีพ่ออยู่ ไม่ต้องกลัวนะลูก"

เมื่อได้ยินประโยคนี้ หร่วนซิงหว่านในที่สุดความรู้สึกที่เก็บกดอยู่ก้นบึ้งของหัวใจก็ไม่อาจกลั้นไว้ได้ ความกลัวและความหวาดหวั่นอันไร้ซึ่งที่มาก็ถาโถมใส่ หยาดน้ำตาไหลลงดวงตาในทันที เธอร้องไห้อย่างเงียบ ๆ

William ยกมืออีกข้างหนึ่งขึ้นอย่างลำบาก ลูบศีรษะของเธอ พูดปลอบ "ไม่เป็นไรแล้ว"

หร่วนซิงหว่านหลังจากร้องไห้อยู่นาน เธอก็ค่อยๆ สงบลง ปาดน้ำตาออกจากใบหน้า

"หนูจะไปตามหมอ"

ไม่นานหมอก็มาตรวจทั่วทั้งร่างกายของ William

ตอนนี้นอกจากร่างกายที่อ่อนแรง อย่างอื่นก็เป็นปกติดี

ในระยะสั้นยังจำเป็นต้องพักผ่อน ทางที่ดีที่สุดคือไม่ควรพบปะผู้คนมากเกินไปในคราวเดียวกัน

หลังจากที่หมอออกไปแล้ว William นั่งพิงหัวเตียง พูดกับหร่วนซิงหว่านว่า "เมื่อกี้หนูพูดในโทรศัพท์ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นที่เมืองเจียงโจว"

หร่วนซิงหว่านรินน้ำให้เขา 1 แก้ว "คุณพ่อได้ยินเหรอคะ ?"

"ได้ยินแว่วแว่วนิดหน่อย แต่ก็ฟังรู้เรื่อง มีอะไรเกิดขึ้นเหรอลูก ?"

"คุณหมอเพิ่งพูดไป คุณพ่อต้องพักผ่อนนะคะ เรื่องพวกนี้คุณพ่อไม่ต้องไปสนใจหรอกค่ะ" หร่วนซิงหว่านพูด

William รับแก้วน้ำ จิบน้ำไปสองจิบ หลังจากไออยู่สองสามครั้งเขาก็พูดว่า "ถ้างั้น พบตัว Daniel แล้วใช่ไหม ?"

หร่วนซิงหว่านขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วส่ายหัวเบาๆ

หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง เธอพูดอีกครั้งว่า "แต่ว่าทางบริษัทนั้น โจวฉือเซินกำลังช่วยจัดการอยู่ค่ะ คุณพ่อไม่ต้องกังวล"

William เงียบอยู่ครู่หนึ่ง ไม่ได้พูดอะไร

หร่วนซิงหว่านรู้ดี โจวฉือเซินในภาพจำของเขาอาจจะดูไม่ดีนัก

เธอก็ไม่ได้พูดอะไรอีกต่อไป ลุกขึ้นแล้วพูดว่า "หนูไปถามหมอก่อน คุณพ่อสามารถทานอะไรได้บ้าง"

เมื่อพูดจบ ก็ออกจากห้องคนไข้

หร่วนซิงหว่านพอไปถึงโถงทางเดิน หร่วนเฉินก็โทรเข้ามา บอกว่าเขาถึงสตูดิโอแล้ว เรื่องหลังจากนี้พวกเขาจะคอยจัดการเอง ขอให้เธอไม่ต้องกังวล

หร่วนซิงหว่านพยักหน้า " สองสามวันนี้ดูสถานการณ์ไปก่อน น่าจะยังไม่มีปัญหาอะไร"

ตอนนี้ลูกของเธอเป็นตายร้ายดีอย่างไรบ้างก็ไม่รู้ เธอไม่อยากให้ใครคนใดคนหนึ่ง ได้รับอันตรายอีกต่อไปแล้ว