ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน นิยาย บท 11

ตอนที่ 11 ตรวจครั้งแรก

ฟางผิงกลับไปที่ห้องเรียน ตอบคำถามเฉินฟางไม่กี่ประโยค ก่อนจะเริ่มอ่านหนังสือที่ได้มาจากอาจารย์ประจำชั้น

พลิกดูลวกๆ อยู่สักพัก เขาก็ปวดหัวอย่างยิ่ง

วิชาเฉพาะของสายวรยุทธ์ เป็นความรู้ที่ข้องเกี่ยวไปหลากหลายแขนง

หลักๆ ของเนื้อหาเป็นการทำความเข้าใจกับร่างกายตัวเอง

ขึ้นชื่อว่าเตรียมพร้อมเป็นผู้ฝึกยุทธ์ หากโครงสร้างร่างกายของตัวเองยังไม่รู้ คงไม่อาจฝึกพลังออกมาได้

ร่างกายมนุษย์มีกระดูกกี่ชิ้น มีชีพจรหลักที่สำคัญกี่สาย ระบบไหลเวียนเลือดต่างๆ…

เรื่องพวกนี้ล้วนเป็นความรู้ที่ต้องทำความเข้าใจไว้

การเรียงของกระดูก ชื่อเรียก ประโยชน์ของอวัยวะภายใน รวมทั้งศัพท์ชื่อเฉพาะที่ใช้ทางวรยุทธ์

ยังมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับทางการแพทย์และเภสัชวิทยา

นอกจากนี้หนังสือที่อาจารย์ให้มายังรวมถึง (ประวัติศาสตร์วรยุทธ์) (ชีวประวัติบุคคลสำคัญตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน) (ศาสตราวุธพื้นฐาน) (ชั้นเชิงศิลปะการต่อสู้พื้นฐานที่ควรรู้)…

อย่าพูดว่าอ่านอย่างละเอียดเลย แค่ลองหยิบออกมาเล่มหนึ่ง ฟางผิงพลิกไม่กี่หน้าก็ตาลายแล้ว

ทั้งหนังสือที่กองอยู่ตรงหน้าเขา รวมกันกว่าสิบเล่มได้

หากจะอ่านหนังสือพวกนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ คงต้องใช้เวลานานพอสมควร

แม้ว่าจะให้ฟางผิงอ่านหนังสือพวกนี้เหมือนอ่านนิยาย เกรงว่าเมื่ออ่านจบ เกาเข่าก็คงมาถึงพอดี

แต่หลังจากนี้ ฟางผิงยังต้องเตรียมตัวสำหรับวิชาวัฒนธรรมสักหน่อย

ส่วนมากก็เป็นบทเรียนของหลายปีก่อน แม้ว่าจะมีพื้นฐานอยู่บ้าง คิดจะทบทวนใหม่ ก็ไม่ใช่เรื่องแค่วันสองวัน

“ปวดหัวชะมัด!”

เฉินฝานที่นั่งด้านข้างเห็นใบหน้าฟางผิงซีดเผือด แม้ว่าจะไม่พอใจที่ฟางผิงไม่เคยพูดเรื่องสมัครสอบวรยุทธ์กับตัวเองมาก่อน แต่ยามนี้ ก็ยังคงเอ่ยปลอบใจ “งานจะสำเร็จหรือไม่ขึ้นอยู่กับความพยายามของคน คงจะไม่เอาเงินค่าสมัครสอบไปทิ้งเสียเปล่าหรอกนะ?”

ฟางผิงมองค้อนไปที ในความคิดของนาย ฉันพยายามเพียงเพราะค่าสมัครสอบหมื่นหยวนหรือไง?

เฉินฝานไม่สนใจเขา กล่าวปลอบไปหนึ่งประโยค ก่อนจะเอ่ยต่อ “น่าเสียดาย พวกเราไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ์ หากกลายเป็นผู้ฝึกยุทธ์ พลังกำลังล้นเหลือ ไม่นอนหลับสองสามวันยังได้”

“ได้ยินว่าผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูง สมองและความเร็วในการคิดจัดการเรื่องราวนั้นยังแตกต่างจากคนทั่วไป ผู้ฝึกยุทธ์พวกนั้น ไม่ว่าจะเปิดบริษัทหรือทำงานราชการ คนหนึ่งเทียบเท่ากับคนธรรมดาถึงสิบคน พลังช่างล้มหลามเป็นที่น่าตกใจจริงๆ”

“ฉันได้ยินว่า ตอนที่ปรมาจารย์หม่าก่อตั้งบริษัท เงินทุนนั้นมีจำกัด กำลังคนก็ไม่พอใช้ ทำงานเจ็ดวันเจ็ดคืนไม่หลับไม่นอน อาทิตย์หนึ่งทำงานเหมือนที่คนธรรมดาทำทั้งปี เวลานั้นความสามารถทางวรยุทธ์ของปรมาจารย์หม่าก็ยังไม่ได้สูงนัก เปลี่ยนเป็นตอนนี้ ไม่แน่ว่า ทำงานทั้งเดือนโดยไม่นอนก็ยังไหว คิดแล้วน่าอิจฉาจริงๆ หากพวกเรามีร่างกายและพละกำลังของผู้ฝึกยุทธ์ วิชาวัฒนธรรมจะนับเป็นอะไรกัน สอบได้คะแนนเต็มคงเป็นเรื่องที่ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก”

เฉินฝานเผยใบหน้าเต็มไปด้วยความเสียดาย การสอบเกาเข่าในปัจจุบัน ทุกปียังมีคนที่สอบได้คะแนนเต็มอยู่ไม่น้อยจริงๆ

บางคนเป็นนักเรียนมัธยมปลายในเมืองใหญ่ แม้ว่าจะไม่ได้เป็นผู้ฝึกยุทธ์ แต่ระยะห่างก็ไกลจากผู้ฝึกยุทธ์ถึงก้าวหนึ่ง

ในสถานการณ์แบบนี้ แม้คนพวกนี้จะแบ่งสมาธิไปทำหลายอย่าง แต่ความสามารถในการเรียนรู้และความจำกลับเป็นที่น่าตกใจ

ทุกปีคนที่สอบได้คะแนนเต็มในแต่ละมณฑลแทบจะเป็นผู้ฝึกยุทธ์โดยสิ้นเชิง

คนพูดไม่สนใจ คนฟังกลับตื่นตัวขึ้นมา

ฟางผิงเลิกคิ้วเล็กน้อย เฉินฝานไม่มีความสามารถนี้ ใช่ว่าตัวเองจะไม่มีเสียหน่อย

ประโยชน์ของการมีปราณที่แข็งแรง ฟางผิงได้ประสบพบเจอกับตัวเองอยู่บ้าง

เมื่อวานค่าปราณเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ฟางผิงรู้สึกว่าตัวเองมีกำลังวังชามากกว่าเดิมจริงๆ หากเป็นเมื่อก่อน เขานอนดึกตื่นเช้าคงง่วงหงาวหาวนอนไปแล้ว

แต่ตอนนี้ กลับไม่มีอาการเช่นนั้นแม้แต่น้อย

นี่คงเป็นประโยชน์จากการที่ค่าปราณเพิ่มขึ้น ทำให้คนธรรมดามีกำลังวังชามากกว่าเดิม

ถ้าอย่างนั้น ‘จิตใจ’ ที่อยู่บนแถบนั้นมีประโยชน์ยังไงล่ะ?

ฟางผิงมีคำตอบในใจอยู่เลือนราง บางทีครั้งหน้าตัวเองควรจะลองเสียหน่อย

ค่าจิตใจเพิ่มขึ้น หากสามารถทำให้ความจำและเข้าใจเรื่องอะไรได้ง่ายขึ้น อย่างนั้นการสอบภายหลังก็คงไม่ใช่เรื่องยากอีกแล้ว

แม้ว่าจะไม่ได้คะแนนสูงสุด ขอเพียงแค่ทำได้ถึงมาตรฐาน ฟางผิงก็พอใจแล้ว

คำพูดที่เฉินฝานเอ่ยออกมาส่งๆ กลับทำให้ฟางผิงรู้สึกสบายใจขึ้นไม่น้อย ดูท่า ต้องคิดวิธีหาเงินเพื่อทดลองเสียหน่อย

ไม่ว่าจะเพิ่มค่าปราณ หรือเพิ่มค่าจิตใจ ต่างก็หนีไม่พ้นเงินทั้งนั้น

ไม่มีเงิน ทุกอย่างย่อมหมดหวัง

—

คาบเรียนตอนกลางวัน หลักๆ ยังคงเป็นฝึกทำแบบทดสอบ

ฟางผิงไม่ได้ปล่อยเวลาเสียเปล่า ส่วนมากมักจะอ่านหนังสือ ไม่ได้ขยับปากกาแต่อย่างใด

อาจารย์เห็น ก็ไม่ได้พูดอะไร มาถึงตอนนี้แล้ว ทั้งหมดล้วนมาจากความสมัครใจเอง

ยิ่งไปกว่านั้นอาจารย์หลายคนก็ได้ยินว่าฟางผิงสมัครสอบวรยุทธ์เช่นกัน!

ดังนั้นแม้ในคาบเรียนฟางผิงจะเอาหนังสือวิชาเฉพาะของวรยุทธ์มาอ่าน พวกอาจารย์ก็จะไม่รบกวน

เวลาหนึ่งวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เมื่อกริ่งเลิกเรียนช่วงบ่ายดังขึ้น ครั้งนี้ฟางผิงจึงไม่ได้แยกไปกับพวกเฉินฝาน แต่ไปหาอู๋จื้อหาวแทน

อู๋จื้อหาวกำลังเก็บกระเป๋า เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้มไปพลาง “เห็นวันนี้นายเอาแต่อ่านวิชาเฉพาะ เป็นยังไงบ้างล่ะ?”

“ยังพอไหว ไม่ได้ยากเกินไป แต่ซับซ้อนเสียมากกว่า”

“บางเรื่องก็ไม่ออกสอบ กลับไปรอฉันถ่ายเอกสารสรุปให้นายแล้ว อ่านที่ฉันจดไว้ก็เพียงพอแล้ว ถึงเวลานั้นมีตรงไหนไม่เข้าใจ มาถามฉันได้”

“ขอบคุณ ลำบากนายแล้ว”

ฟางผิงขอบคุณเขาอีกครั้ง ช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้ ไม่ง่ายนักที่อู๋จื้อหาวจะพูดอย่างนี้ออกมา

นักเรียนหัวกะทิบางคน เมื่อถึงเวลาสอบ มักจะชอบใจหากคนอื่นไม่รู้เรื่องรู้ราว ตัวเองเข้าใจคนเดียวถึงจะดีที่สุด

แน่นอนว่า นี่รวมถึงการสอบใหญ่อย่างสายวรยุทธ์ ไม่ได้มีแค่ในชั้นเรียนเท่านั้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน